Nieuws:

::: Hoofdmenu ::: Astrologie ::: Chin. astrologie :::  Tarot ::: Lenormand ::: Engelen ::: Orakels ::: Sjamanisme ::: Wicca ::: Numerologie ::: Bioritme ::: eCards ::: WebShop ::: Nieuwsbrief ::: Live consult :::

Hoofdmenu

Looprek

Gestart door marga, januari 15, 2022, 08:32:54 AM

marga

De droom begint heel vreemd. Ik ben op een onbekende plek. Ik voel iemand om me heen. Hij/zij trekt me mee. De persoon lijkt te zweven. We komen bij een hele lange laan, het is er prachtig, herfstachtig bladeren met mooie gele en bruine kleuren. Er zijn andere mensen, hoewel ik ze niet zie. Ik wandel samen met degene die me meetrok. Aan de zijkant van het pad, staan witte bakjes met kleine rode kaasjes, in netjes. (opgezocht babybel). Een hond snuffelt eraan, en ik kijk ernaar. We wandelen verder tot we bij een sta-tafel komen. Ik ga met mijn onzichtbare vriend(in) bij de tafel staan. Plotseling is er naast mij een oude man, met een rollator, eigenlijk een looprek. Het heeft geen wielen. Dan is de man weg, maar het looprek blijft staan. Het looprek is even hoog als de sta-tafel.

Marga

Carla

Hallo Marga,

Ik kan je alleen maar mijn associaties geven, misschien herken je er wat in, maar misschien ook helemaal niet. Dromen zijn altijd heel persoonlijk, en bepaalde dingen kunnen een bepaalde betekenis hebben die alleen bij jou bekend is  :)

Je bent op een onbekende plek, dat doet me denken dat je in een levensfase belandt bent waar je nog niet zo goed raad mee weet, bijvoorbeeld dat je recentelijk bent gestopt met je werk of dat er kinderen uit huis zijn gegaan, of dat je bent gescheiden en nu in je eentje woont.. In ieder geval voel je je er wat alleen in, en nog niet zo bekend. Maar je blijkt toch niet alleen te zijn, je ziet niet wie het is, maar tòch wordt je geleid.

Nu ik lees over babybel moet ik opeens ook denken aan zwanger zijn, misschien ben je daar bang voor? Of misschien is het juist iets wat je in dit leven nooit geweest bent? Ik heb in ieder geval een associatie met zwanger zijn, en steeds sterker dat je dat mist of gemist hebt. En dat komt ook door de oude man, want die is al aan het eind van zijn leven, iemand die niet meer op eigen benen kan staan.

Je laatste zin vind ik ook heel erg symbolisch: het looprek is even hoog als de sta-tafel! Aan jou de keus: loop (ga) je verder, of blijf je stilstaan?

Ik ben benieuwd of je hier iets van kunt plaatsen in je eigen omstandigheden, ik hoor het graag  :)

marga

Hallo Carla.

Citaat van: Carla op januari 15, 2022, 11:51:49 AM

Je bent op een onbekende plek, dat doet me denken dat je in een levensfase belandt bent waar je nog niet zo goed raad mee weet, bijvoorbeeld dat je recentelijk bent gestopt met je werk of dat er kinderen uit huis zijn gegaan, of dat je bent gescheiden en nu in je eentje woont.. In ieder geval voel je je er wat alleen in, en nog niet zo bekend. Maar je blijkt toch niet alleen te zijn, je ziet niet wie het is, maar tòch wordt je geleid.


klopt, ik voel me steeds vaker alleen, ook door de corona periode en continue lockdowns. Het "toch" opgesloten zitten. Gelukkig zijn sinds vandaag de winkels weer open. De wereld is veranderd, het lijkt of de gezelligheid eruit is, dat is de onbekendheid van de plek.

Citaat van: Carla op januari 15, 2022, 11:51:49 AM

Nu ik lees over babybel moet ik opeens ook denken aan zwanger zijn, misschien ben je daar bang voor? Of misschien is het juist iets wat je in dit leven nooit geweest bent? Ik heb in ieder geval een associatie met zwanger zijn, en steeds sterker dat je dat mist of gemist hebt. En dat komt ook door de oude man, want die is al aan het eind van zijn leven, iemand die niet meer op eigen benen kan staan.


In de afgelopen 4 jaar zijn mijn ouders overleden, en heb ik 3 kleinkinderen gekregen. de babybel en de oude man. En om eerlijk te zijn, bij mijn jongste kleinkind weet ik niet wat ik heb gevoeld. Midden in de corona periode, Ze was bij de geboorte veel te licht qua gewicht, vel over bot. Na 6 weken een virus aan de luchtwegen, week aan de beademing. Gelukkig is het nu goed met haar. Maar het heeft wel angst opgeroepen voor de toekomst. Mijn kleinkinderen groeien uit de luiers en wij groeien in een mondkapje.

Citaat van: Carla op januari 15, 2022, 11:51:49 AM

Je laatste zin vind ik ook heel erg symbolisch: het looprek is even hoog als de sta-tafel! Aan jou de keus: loop (ga) je verder, of blijf je stilstaan?


We gaan altijd verder, het leven trekt je altijd weer vooruit. Het looprek is voor mij ook het kruis, boven het kruis uitgroeien, door ook even rust te nemen aan een sta-tafel.

Dank je wel voor je hele mooie uitleg.

Marga


Anja

Om te beginnen: een prachtige uitleg van Carla! Op zich heb ik daar weinig aan toe te voegen.

Je voelt je steeds vaker alleen schrijf je. Mijn gevoel: ik denk dat je nu in een fase komt waarin het zelfs noodzakelijk is dat je tijdelijk in hoofdzaak je eigen weg volgt. Hoe je dat het beste kan doen en wat voor jou het beste is, daar ben je nog niet uit. En dat kan heel naar voelen!

Het overlijden van je ouders plus de spannende situatie omtrent de gezondheid van je kleinkind: het heeft emotioneel gezien zijn tol bij je geëist. Hierdoor kun je overal minder goed tegen. Kan het zijn dat je eerst hier beter van moet herstellen zodat bovenstaande minder moeilijk voor je is?
Weet dat je altijd een eigen keus hebt! Of en hoe lang die mondkapjes blijven hangt nu in hoofdzaak van de mensen zelf af! Je bent niet alleen maar een willoos slachtoffer van het lot! Zie eens hoe mensen nu al in opstand komen!! Kijk alleen al eens in de digitale wereld om je heen! 


ANJA

marga

Citaat van: Anja op januari 15, 2022, 16:39:27 PM
Je bent niet alleen maar een willoos slachtoffer van het lot! Zie eens hoe mensen nu al in opstand komen!! Kijk alleen al eens in de digitale wereld om je heen! 
ANJA

Ik geloof niet dat ik mijzelf zie als een willoos slachtoffer van het lot. En de opstand waar U over schrijft, daar heb ik niets mee. Ik vermijd de zinloze gesprekken van voor en tegenstanders. Mensen met een te groot ego, die enkel alleen aandacht willen trekken, en gelijk willen hebben. Daar pas ik voor. Ik draag mijn mondkapje voor de mensen die "echt" bang zijn voor corona, en ook hun dagelijkse boodschappen willen halen. Ik draag mijn mondkapje voor mensen die zich kapot werken in het ziekenhuis. Of corona nu wel of niet bestaat ik laat het in het midden. Het middenpad het juiste pad volgens Boeddha.

Marga

Anja

 :D :D :D

Goed zo Marga! Gooi 'het' eruit! Hoe eerder je emotionele ballast kwijt bent hoe beter! Dan heb je op een gegeven moment dat looprek ook niet meer nodig maar maak je zelfs sprints op eigen benen!!

Carla

Marga,

Dankjewel voor je feedback.

marga


Anja

Beste Marga,

Ik hoop dat het je (klein) kinderen goed mag blijven gaan en dan ook zeer zeker je jongste kleinkind!!



ANJA