In 1e instantie lijkt het om die man te gaan, zou je denken. Maar wat je droomt ben je zelf (toch?) en ik denk dat de onthoofde vrouw hier een veel grotere rol speelt.
Stereotiep wordt verstand vaak als een mannelijke eigenschap gezien en gevoel als vrouwelijk. De man dwingt je tot iets, ik zou zeggen je hoofd neemt de leiding, en ook al geef je (je)zelf een hint, het hoofd lijkt het niet op te pikken.
Mijn associatie (maar de jouwe kan natuurlijk héél anders zijn!) is dat je op moet passen dat je je gevoelens niet onder laat sneeuwen door je verstand, dat daar nog (wat meer?) een balans in gevonden moet worden..