dagkaart en blindevleklegging in een nieuw jasje

Gestart door klaproos1945, november 15, 2020, 12:22:38 PM

klaproos1945

Pentagrammen 9

Ik kan ontsnappen aan de wereld die ik zie door aanval gedachten op te geven. Hier plukken we de vruchten van, als we leren dat het de oorzaak van de wereld die we zien aanval gedachten zijn, en wij moeten leren dat we juist deze gedachten niet meer willen. En voel mezelf als pietluttig op een jaloerse manier. En houdt me soms gevangen in mijn eigen wereldje. Waar mijn rozenstruiken net is gesnoeid maar de fantoom pijn nog hevig reageert. De oorzaak is aan verandering toe, maar daar is mijn medewerking in vereist. De beelden ui het verleden zijn al vervangen. Nu nog geloven dat het zo is. In dit stadium kan de aanval gedachten worden vastgesteld, deze zijn de oorzaak van de wereld zo als we deze zien. We stuiten eerst op leefgewoontes die ook zonder ons kunnen bestaan. En we worden zeker niet altijd met liefde ontvangen. Daartegenover zetten wij onze eigen vermogen om lief te hebben, vruchtbaar te zijn en onze schoonheid te tonen. Veel van dit vreemde gedrag van het ego is rechtstreeks toe te schrijven aan zijn definitie van schuld. Voor het ego geldt; de schuldloze zijn schuldig. Zij die niet aanvallen zijn zijn ‘ vijanden’ omdat ze, door aan zijn interpretatie van verlossing geen waarde hechten, in een uitstekende positie verkeren om deze los te laten. Laat dan ook schuldloosheid jou waarneming zijn ook al zal het ego jou bang maken met een angstaanjagende vernietiging, in een vertoon van schaamte en valse bescheidenheid. Laat deze verkiezing varen, houdt hoop, en gebruik al jou Creativiteit om je hart open te stellen in wat haalbaar is, maar koester niet de schaamte. Of valse hoop en blijf realistisch in het voorkomen van teleurstelling. Rond dit project af, durf gerust vertrouwen te hebben op een goede afloop. Emotioneel neem jij jou eigen beslissingen, maar stel jezelf er flexibel bij op in deze experiment fase van het inzicht verkrijgen wat er bij jou wordt aangevallen. Stukje bij beetje krijg je steeds meer vertrouwen en verdwijnen jou twijfels op de achtergrond, toch lijkt het er op dat je nog niet datgene hebt gevonden, maar bedenk dan dat je beter met een of twee dingen tegelijk bezig kunt zijn. Dan met alle blinde vlek gegevens tegelijk die de ruis kunnen veroorzaken.

klaproos1945

Het oordeel

Ik had liever gehad dat mijn oordelen over jou eerder in het vergevingsproces had gezeten. En dat ik eerder de oude problemen de kans had gegeven om uit te spreken  helder te krijgen. De schaamte had overwonnen, en duidelijker hier over had kunnen zijn naar mijn eigen verlangens die bepaalde zaken om opheldering vraagt. Het communiceren hier over zonder die stortvloed van verwijten? Of smoesjes moeten verzinnen die ten ongunste het effect van vergeving te niet doen. Maar daar integendeel eerlijk en rustig uitleggen waarom je er geen zin in hebt om dit te vragen. Terwijl je eigenlijk vind dat er iets ontbreekt, maar niet weet hoe je het kunt veranderen. Ook als je plezier hebt in je werk, met het samen kijken naar wat je al zo bereikt hebt. De energie die wordt vernieuwd met het vernieuwde contact van de kracht in jouzelf die je goed in je vel laat zitten. Deze staat bekent als levens vreugde en geeft je wilskracht. En de combinaties  van de vier elementen zal jou creativiteit beïnvloeden om het vergevingsplan uit te werken heef men de tijd en inzicht nodig om beslissingen te kunnen nemen in de vooruitgang in wat nog gedaan moet worden. Wanneer je jezelf anders probeert op te stellen in situaties die jij kunt beïnvloeden door de hulpvraag niet meer zo moeilijk te vinden, maar  integendeel de onzekere periode goed tegemoet te treden in alle duidelijkheid optimistisch door het leven gaan en de moeilijkheden smelten, wegvagen door jezelf behulpzaam op te stellen naar jou omgeving, wie goed doet goed ontmoet.

klaproos1945

Ridder van kelken

Gelukkig is de sfeer van deze ridder zo dat jij op hulp mag rekenen, dit is een mooie wending in mijn denkgeest, en komen er achter dat vergeven van iemand zeker niet altijd vergeven is. Hier wil ik wat duidelijkheid in krijgen voor mijzelf. Stel dat ik jouw wil vergeven omdat ik het slachtoffer ben. En ik me er niet van bewust ben dat dit als een last mij kan beperken maar ook de ander herbevestigen in zijn schuld. Ik ben zo goed dat ik jou vergeef. Maar ik vind wel dat jij eigenlijk dank zij mijn vergeving verder kan met je leven. Het feit alleen al dat ik jou moet vergeven, bewijst wel dat jij schuldig bent. Sorry maar dit is geen vergeving maar een vernedering; de schuld is niet weggenomen maar eerder bekrachtigd. Dit heeft dus helemaal niets met vergeving te maken, je mag eerder denken daar gaan we weer. En zijn we onszelf op een grove manier zwart aan het maken, de sfeer wordt er niet beter op, maar geeft juist weer hoe het niet zou moeten gaan. Het is duidelijk dat wanneer je geobsedeerd raakt van iets je de beheersing over het denkvermogen en de wilskracht kunt verliezen.  Je hebt het gevoel even stil te staan. Mogelijk ben je wat ontevreden over de huidige gang van jezelf, je bent hier mee bezig maar zag het niet, besteed meer aandacht aan het begrip, compassie en medeleven voor de ander.  Zolang je vooral met jezelf bezig bent, met vooral met de dingen die je niet goed vind gaan. Dus al met al zijn het de negatieve gedachten, gevoelens die onszelf stagneren. Deze vergen veel van de mensheid, men verliest er zijn energie door. Probeer niet teveel van jezelf weggegeven. Maar waak juist over jou zelf en probeer een pauze in te lasten bij het voorkomen  van teveel energie verlies ‘extra aarden’ voor dat je nooit gedwongen meer rust moet gaan nemen. En is het juist een goed idee om meer tijd met anderen door te brengen. De laag opgeleiden, zonder geld, zonder invloedrijke vrienden, zullen allemaal opzoek gaan naar de obstakels die de weg blokkeren, met valse beschuldigingen, maar het toch mogelijk is om jezelf rijk te voelen. Rijk aan denkkracht, verbeeldingskracht, van het wachten op een mazzel, op een mooie meevaller, zo eentje die jou alle kans geeft, waar jij niet afhankelijk wordt van onbenutte doelen.

klaproos1945

Koning van de zwaarden.

Succes wat is dit,? Het wapen van de geest die dit weet te hanteren als de brug die zich vormt tussen hemel en aarde, de wens en de werkelijkheid. Deze gebeurtenis met liefde tegemoet treed, en er het beste resultaat weet te herkennen. De prognose van het echte bewustzijn, weten dat de individualiteit als alleenstaande. Deze brug de weg naar anderen laat vinden in de ontmoeting, waar de eenzaamheid verdwijnt. Zonder het gevaar om in de massa te verdwijnen. Jezelf verloren gaan voelen in ons handelen zullen we de weg nemen die zorgt voor geluk in de liefde, en we zullen leren door te zetten, op zoek gaan, in zichzelf het vertrouwen op de dorst naar liefde proberen waar te nemen dat dit aanwezig is. Zodat we er ons van bewust zijn geworden,  uw intuïtief, begrip zal u daarbij helpen welke grenzen u moet over schrijven. Maar ook welke niet overschreden kunnen worden, soms geven onze struikelblokken juist die aanwijzing die we nodig hebben voordat we de brug durven oversteken. Houden we onszelf aan de werkelijkheid, vooral bij  ons eigen standpunt dat we nog wel eens in twijfel willen trekken, maar wel juist kunnen helpen bij het nieuwe perspectief dat we willen toelaten. Het 8zijn vooral de gevoelens waar we voor weglopen, terwijl we juist behoefte hebben om opnieuw te beginnen maar onszelf hier nog niet klaar voor verklaren. Geen zin in een nieuwe relatie? Maar wel trouw blijven aan mijzelf, vertrouwen krijgen in het nieuwe, als ik deze brug over ga de desillusie achter me latend: het einde van de illusies waar de les over geleerd is, en de gezonde energieën de vrije loop laten gaan, in deze situatie, de huidige situatie liet ik mezelf niet helemaal zien zoals ik in werkelijkheid was. Ik miste de werkelijke erkenning, mensen die mij bevestigen kan ik nu zien dat het bij mijzelf om herkenning gaat. In de depressieve opties van mijzelf heb ik me niet kunnen herkennen en zo in dit thema onzichtbaar heb gemaakt vooral voor mijn omgeving, waar de helderheid van mijn werk een bevestiging krijgt, die ikzelf niet helemaal kon ontvangen. Dit heeft helemaal niets met de ander te maken, maar wat dan wel? Hoe kunt u wel aan jezelf bestaansrecht geven? Het bestaansrecht van de ziel vinden, dat jou bestaansrecht niet van andere komt. De reden van jouw bestaan stelt de innerlijke kennis naar buiten treden in de buiten wereld mogelijk, en je kunt de moeilijkheden op je weg hiervan overwinnen, door te vertrouwen op jezelf, uw eigen logica, bevrijd van de hinderlijke verplichtingen, zijn wij er aan toe onze innerlijke grens te accepteren.

klaproos1945

Staven 3

Heb jij nog wel vertrouwen in een goede afloop? Stukje bij beetje krijgen we meer vertrouwen in ons eigen kunnen, en zullen de twijfels verdwijnen in de achtergrond. Zo leggen wij het goede gevoel over onszelf in deze herstellende wereld van het leven in onszelf. Het bewustzijn van het feit dat we meer aan de Gezondheid van onszelf en de aarde gaan werken, en wel op de fysieke manier van beide tot één zijn en in balans zijn van lichaam en geest, wat de onderliggende houding betreft is er sprake van een gezellige liefdevolle gewaarwording van een nieuw begin, met het advies in mijn achterhoofd dat zegt om niet onbezonnen te werk gaan wel belangrijk is in deze tijd. Je weet maar nooit wat er nog te wachten staat en wat je nog niet verwacht wat er op je pad kan komen. Voordat we het oude hebben losgelaten. En steeds meer op onze intuïtie kunnen gaan vertrouwen en meer en meer onze eigen weg gaan. De angst van verlies in het verleden, is ook de angst van het behouden van je hart. Eigenlijk vind ik in het dodenboek van Egypte het volgende verhaal. Bijzonder belangrijk voor de overledene was het behouden van het hart. De zetel van het geweten en het verstand.

Spreuk van metamorfose

O goden, u die harten aangrijpt en in hun geheel weg rukt, die met uw handen en hart van een mens opnieuw vorm geeft, passend bij zijn daden; zie toe en schenk hem vergiffenis. Heil zij u, o goden van eeuwig durende tijd en van de eeuwigheid! Laat mijn hart niet opnieuw gevormd worden vanwege al het kwaad dat anderen mij aanwrijven.
Want dit hart van mij is het hart van de god die machtige namen draagt, van de god wiens woorden zijn in zijn ledematen en die de vrije loop laat aan het hart dat in hem is.
En zeer scherpzinnig is zijn hart onder de goden. Hoor mij aan, mijn hart! Jij bent mijn eigendom. Ik ben jouw meester en jij hoort bij mij; probeer niet weg te komen van mij; ik ben de heer, die jou zal gebieden in de onderwereld.
De steen van Rosette. 196 v. C.

De keizerin

Mogelijk worden we er ons van bewust, dat we onszelf voor de gek houden, het verleden ons geen rust kan geven, doordat dit niet uitgepraat is. Toch is het van belang dat we open en eerlijk zijn naar onszelf toe. Open en eerlijk hoe wij voelen, en denken. En kunnen we beter stoppen met het wedden op het verkeerde paard, van de illusies, dan blijven we in de nare sferen hangen van weleer. Het verleden is losgelaten en we kunnen er zelf voorzorgen dat we ons goed voelen in het dagelijkse leven, bij twijfel aan onszelf bedenk dan dat het de oude patronen zijn. Het is zinvol te leren, en met de nieuwe inzichten verder te gaan, als we zover zijn, kunnen we iets bereiken. Maar we weten nog niet wat we bereiken kunnen. Hoe ver je hier in wilt gaan, en gelukkig in kan worden. Dit is vooralsnog je voornaamste probleem. Neem je nog steeds eerst je beslissing, voordat je vraagt wat je te doen staat? Wat wilt u dat ik doe, en waarheen ga ik, wat ga ik zeggen en tegen wie? Is de wereld echt een illusie? De metafysica vertelt ons dat deze wereld, de wereld die we zien en waarin we leven, een illusie is. Die we eigenlijk maar lastig vinden om te aanvaarden. We bewijzen onszelf steeds het tegendeel hiervan. En vragen ons af hoezo een illusie, ze bestaat toch echt, we kunnen zien, horen, ruiken, proeven, we kunnen de dingen vastpakken, maar ik besef dat dit alles moeilijk is te bevatten. En nog tijd nodig heb om in deze materie wegwijs te worden.

Spreuk van metamorfose

O leeuwenkop!

Ik ben Oenboe, en wat ik verafschuw is het slachtblok. Laat mijn gave hart mij niet onthult worden door de goddelijke kampvechters in Heliopolis. U die Osiris kleedt en Soetoe hebt aanschouwd: U die terugkeert na hem te hebben verslagen. Die zijn val hebt bewerkt: Mijn gave hart blijft treuren om zichzelf in aanwezigheid van Osiris. En dit gave hart van mij wordt neergelegd op de tafel van Atoem, die mij leidt naar de grotten van Soetoe en die mij mijn hart ongedeerd teruggeeft; vervuld is het verlangen van mijn hart ten overstaan van de kring der goden, die is in de onderwereld. De offerschenkel en het begrafeniskleed; laat de vinder ze begraven. Zijn kracht ontleent het aan hem, door gebed kreeg het die kracht van hem. Harte uur werd mij vergund en toebedeeld in het uur van decoder met het breed gelaat, en de offerkoeken heb ik aangeboden in Hermopolis. Sta niet toe dat mijn gave hart mij wordt onthult. Ik ben degene die het u toevertrouwt, en hevig bewogenheid wek ik ik uw gave harten voor zijn komst in Sechet-Hetepet, voor jaren van triomf over al wat het verafschuwt, en alle aanwijzingen zal ik aanvaarden uit uw hand op het door u bepaalde tijdstip.

De steen van Rosette. 196 v. C

klaproos1945

Pentakels 5

Wie alleen werkt, diens krachten tellen op. Wie met andere samenwerkt, diens krachten vermenigvuldigen zich.

Ik weet niet wat ik ben, en daarom weet ik niet wat ik doe, waar ik ben, of hoe ik de wereld of mijzelf moet bezien. Toch wordt in dit leren verlossing geboren. En wat jij bent zal jou over Zichzelf vertellen er is geen concept mogelijk dat kan staan voor dat wat jij bent. Er komt altijd wel een moment dat we onszelf gewonnen geven; het eind moeten aanvaarden, en onszelf niet meer kunnen ontkennen in de zinloze opoffering, waarin de beproevingen ondoordacht handelde in angst aanjagende hersenspinsel. Die het vuur aan je schenen legt. Je voelt jezelf verraden, zodat het vertrouwen onmogelijk wordt gemaakt. Dit omgaan met de zon, duisternis is doorslag gevend, om met belang voor de goede afloop van dit project van de innerlijke wereld en huidige vragen, de energie een grote inzet vereist, je kunt je ‘slechte’ gedachte niet erkennen zolang jij in een aanval waarden ziet. En dus komen ze in angstwekkend vorm, hun inhoud nog steeds verborgen, om jou armzalige zelfcensuur aan het wankele te brengen en zwart te maken. De onbereikbare doel zult u herkennen. Als ook de overdreven verwachtingen die we kunnen laten varen. Durf deze sprong in het diepe te aanvaarden, en maak de oude gewoontes duidelijk zo als zij zijn. Zet jezelf in en maak van het vallen een positief verlies van jou zelfbeeld, en ben bereid jouzelf hiervoor in te zetten. Dit is het onder de loep leggen van de actieve deelname van de geest in het lichaam, enerzijds, regen, mist en onduidelijkheid. Maar ook; het bewust, uit de verbinding van het hart en verstand voortgekomen, maakt het ons mogelijk afstand te doen van vage luchtkastelen. Ik denk dat ik een beangstigende wereld zie, een gevaarlijke wereld, een vijandige wereld, een verdorven wereld, een krankzinnige wereld. Maar ik weet ook dat ik hierin een betekenisloze wereld zie. Waarom zou deze betekenisloze wereld jou vrede verstoren?

klaproos1945

Staven 7

Het gekke is in deze betekenisloze wereld dat men denkt zich te moeten verdedigen. In de angst zijn we ervan overtuigt dat als we onszelf niet verdedigen dat we dan in het ongelijk worden gestort, aangevallen worden in ons diepste zijn. Dit is echter datgene wat er aan de oppervlakte is, waar we het vertrouwen kunnen vervangen in een redelijk vertrouwen. Het gezond geaard zijn, het op eigenbelang kunnen staan. Zonder deze verdediging methode als er sprake is van kritiek op jou werk, of het  beleid dat jou kan leren omgegaan, zonder dat jijzelf het gevoel krijgt te worden aangevallen. En kun je het verdedigen omzetten in gewoon praten er over. En de ideeën gaan realiseren op een standvastige manier, die vooral menselijk overkomt. Dat schept orde en regelmaat in het bewaren van jou zelfbeheersing, bewaar je kalmte en wacht rustig af wat er komen gaat. Wordt je nog steeds beperkt door iets dat invloed op jou heeft? Wanhoop dan niet, maar bevrijd je op jou eigen manier, door jezelf te ontlasten, misschien kan je er de humor van inzien. En ook al voel je jezelf schuldig maakt dat nog mogelijk om jezelf te moeten verdedigen het bewijs dat dit nodig is, voel je dus niet schuldig, en vertrouw er op dat je aan deze nieuwe levensstijl kunt wennen, door de oefening van alle dag zal jij meer en meer bewust worden van dat gene dat als een blind vlek in jouzelf heeft geleefd. Je zal zult je er goed bij voelen, zonder al die verdediging is het een meevaller die alle verwachtingen zal overstijgen. Omarm je spiegelbeeld, sluit jezelf in je hart. Leer je lessen, en spreek met jezelf af hoe je de verdediging momenten anders kan gaan doen. Ben berijd jezelf te accepteren zoals jij op die momenten bent. Of, een stapje verder gaande. Ik accepteer mezelf zoals ik was? Eigenlijk is accepteren het omarmen van jezelf en het gaan in de flow.

klaproos1945

Koningin van de bekers

Ben vooral begripvol naar jezelf toe in een liefdevolle omarming die jou behulpzaam kan zijn in bij jou diepste verlangens die jij wilt uitspreken, zonder dat er een oordeel aan kleeft, waar je denkt nog jezelf nog de uitweg in kan vinden, jezelf nog letterlijk hebt  weg gecijferd, zelf  de neiging hebt je weg te loodsen, het niet meer durven aangaan van je diepe verlangens, omdat je denkt dat je weer teleurgesteld uit komt in oude emoties die nog niet losgelaten zijn. Of nog niet aan verwerking toe gekomen zijn, en toch is het langzaam tijd om uit dit veld te vertrekken, een fase van zelf kennis die jou kan verlaten omdat het bij het verleden hoort. Het leven bestaat niet alleen door pijn en verdriet, ook al lijkt het soms de boventoon te vieren. Vele van ons zijn er van overtuigd dat alleen gevoelens ons ware ik tot uiting kunnen brengen en dat alleen emotionele reacties de waarheid dichterbij zullen brengen. Vaak echter zijn onze gevoelens overdreven, door dat we deze onderdrukt hebben. Soms hebben we nu nog een schuldgevoel aan overgehouden. Wanneer we niet als een uniek individu mogen verschijnen en ons gevoel zich niet als zodanig mag uiten, lopen we vast in onszelf, de angst is dan weer heer en meester over ons inzicht, en raakt u weer verstrikt in het oud zeer. Stap jij in de vreugde? En herken jij dat ook jij het geluk van een waardevolle plezierige kant van jezelf kunt ontdekken? De verbondenheid van het aardse bestaan ziet veranderen, wat beweegt er in onszelf, wat en hoe gaan we met onszelf om?


klaproos1945

Bekers 8

Wij verwerven de inzichtelijke waarde; van het de rug toekeren van het oude vertrouwde en volgen steeds meer onze intuïtie, ook al zijn we nog onzeker, of we wel de juiste keuze maken, onzekerheid houdt ons nog in het moeilijk kunnen afscheid nemen. Vooral wanneer het hart zwaar is van verdriet. Ontkennen we het verdriet nog, zijn we nog verdoofd, willen we er nog van vluchten omdat het nog te hevig wordt ervaren. Laten we de tranen vloeien? Doordat de zuiverste vorm van het zelf gewone is geraakt, en het niet langer veilig aanvoelt als we eigenlijk authentiek bezig zijn. We verliezen niet alleen onze geliefde, maar ook onszelf. Onszelf afvragend waarom dat gebeurt, waarom voel ik mezelf niet geliefd, en laat ik daardoor mezelf in de steek. Het denken van onszelf laat jou in de steek, het hoeft niet per se die ander te zijn die jou wil verlaten, of moet verlaten, maar juist dat gedeelte dat van jou zelf is laat jou in de steek, in deze verdoofde periode. De stilte die passeert, waar we niet onder de lasten zullen bezwijken, op een eenvoudig kunnen we aangeven dat we functioneren in deze moeilijke situatie zonder dat we aanvallen of verdedigen, want deze hebben betrekking op een onmiddellijk probleem, en op een beeld dat misschien al jaren speelt, na een lange periode van verdriet. De poort van openstellen, vervolgens als het ware naar binnen gaan, zal het kalmerende affect kunnen ervaren van de verdoving, en geleidelijk aan de innerlijke beweging kunnen waarnemen, vanuit een andere invalshoek de communicatie in onszelf gaan bekijken, zodat de genezing kan plaats vinden, omdat we dit conflict met onszelf benutten, om de onzekerheid van deze depressie te overwinnen. De verdediging komt centraal te staan, en we geven de ons strijd over, omdat we goede ervaringen hebben met winnen, met het aan de top blijven staan in onze eigenwaarden, zonder dat we hierover in gevecht hoeven te gaan. Het vreemde landschap dat we in onszelf ontdekken na de grote sprong in het diepe, zal grote vreugde brengen, een avontuur dat uiteindelijk ons zal verlossen van het oude zeer wat het verleden in onszelf heeft weten vast te houden. De nieuwe wegen zien en bewandelen, het begin van het nieuwe avontuur. Het nieuwe jasje van de dagkaart.

klaproos1945

Pentakels 4

Het is soms te laat om te kern en ik vraag mezelf af wat doe ik toch iedere dag. Welk ritueel heb ik me bedacht om een dagboek te schrijven. Zo stilletjes aan begint er schot in te komen, denk ik zo. Maar die vierentwintig uur zijn zo om, en dan begint de dag weer opnieuw. Nou dan maar eerst eens even de kaarten leggen en me eens inlezen wat ik de vorige dag geschreven heb. Wat is de rode draad hierin? Oftewel de basis die ik wil ontdekken. In de omslag van het doel, ik wil opnieuw beginnen, het eind van 2020 is inzicht, en er is nog naar mijn inzicht weinig veranderd. Vast geankerd in de oude gewoontes maakt dat de relatie met onszelf behoorlijk onder spanning is komen staan. Dit is juist zo dubbel en tegenstrijdig, de illusie van jouw eigen aard, kiest voor deze situatie en ik heb eigenlijk geen idee hoe waardevol dit dagboek kan zijn in de relatie met mezelf. Mijn innerlijk leven gelooft nog dat het afgescheiden leeft, niet dat dit in waarheid zo is, maar ik wil die waarheid wel begrijpen. Hoe kan ik ontwaken uit deze droom? Het is die droom van oordelen. Deze droom van oordelen zal schijnbaar voortduren zolang jijzelf er deel van bent. De nachtmerries kunnen kinderdromen zijn.  Het kind in jezelf kan de realiteit van zijn gedachten vrezen, en levend houden, soms denk je dan dat deze gedachten werkelijk zijn. Het ziet uit als een nederlaag in een conflict, maar we triomferen met onze nederlaag, je zelf verraad moet dan wel uitmonden in angst, want angst is oordelen, en dat leidt onherroepelijk naar zelfveroordeling. Een aandachtspunt in de bereidwilligheid van iedere stap die we nemen, die betekenis hebben zo door de dag heen onszelf afvragend waar over heb ik nu weer zelf beslist. Wat zal ik blij zijn als ik kan beseffen dat de werkelijkheid onveranderlijk bij mij aanwezig blijft. De blije vorm kan zien, die vrij van angst is.


klaproos1945

Staven 4

De huidige vragen vereisen veel inzicht, en energie nu we het onbekende deel in onszelf betreden, en letten op het verschil in de gebieden die wij beleven als een wereldwijde gebeurtenis, die onszelf kan overspoelen, in het kielzog is er een beschaving ontstaan van verlies. We worden geobserveerd door de macht die we zijn kwijtgeraakt. We hebben gehoorzaamd aan onze valse identiteit, die van oorlog en technologie waar alle energie in gestoken is. Het ergste hiervan is dat wij de toezichthouder verinnerlijkt hebben.  Zodat we onszelf medeplichtig voelen, verdoofd voor deze pijn, verdoofd voor onze eigen machteloosheid, verdoofd voor de telkens terugkerende taken waarvan wordt gemeend dat ze noodzakelijk zijn om te kunnen overleven. Leven we met de leegte in onszelf? Is deze leegte juist datgene dat ons onzeker maakt, en vullen we hem daarom alsmaar op met al die oude gewoontes waar geen behoefte meer aan is en is dit de rede van de chaotische wetten, die beslist geen betekenis hebben en wel omdat ze buiten de rede vallen, zijn zij dan toch dat struikelblok, dat we eens moeten bekijken? Alsof we deze opgave nog moeten volbrengen om het plekje in de hemel die waarde, betekenis kunnen geven en laten bijdrage in deze noodsituatie, en kunnen we stoppen met de huidige manier van handelen, opnieuw kunnen beginnen, wat houdt dat in? De wapens van de geest kunnen jou vastpinnen. Het maakt niet uit wanneer je trouw kunt zijn aan jezelf, zegt de schaduw tegen jezelf. Deze schaduw van het onbewuste zal ongemerkt naar voren treden, waar zowel in positieve als in negatieve zin voeren de methodes die tot nu gevold zijn, nergens toe. De nieuwe inzichten leiden tot nieuwe beslissingen, waarbij liefde en bewustzijn een nieuwe kans krijgt. En kunnen wij alle krachten focussen op het huidige moment.


klaproos1945

Zwaarden 8

Gaan we in het huidige moment het echt leuk vinden met dat gene waar mee bezig zijn. Of staan we nog steeds onszelf niet toe om bereid te zijn er eens goed er over na te denken wat er voor over hebben om dit te bekijken. Het leven kan geweldig zijn, maar zijn onze omstandigheden wel zo geweldig, dat we het leven kunnen creëren dat we gelukkig zijn met dat gene wat het leven ons te bieden heeft. Onderhand weten we wel dat de valkuilen en hindernissen je het  slachtoffer maken van jou eigen succes, en dat je deze tegenslagen hebt overwonnen in een volharding van investeringen bij jezelf. De jarenlange zelfstudie heeft je gebracht in het nu, bewust zijn van de manier die jou eigen pioniersgeest vertegenwoordigt. Hoe komen we tot onszelf zonder dat we onszelf verkleinen? Hoe herwinnen we in volle verantwoordelijkheid ons ingeschapen recht om te handelen, als de innerlijke strijd het bijltje er bij heeft neergelegd. Nu kan er met verbazing naar gekeken worden, of hebben we ee altijd met verbazing naar gekeken, maar zien we nog steeds niet wat die verbazing eigenlijk inhoudt. Welk vuur hebben we wakker gehouden, steeds weer laten opwakkeren terwijl het ons niets heeft gebracht, of zelf nog niets brengt in het huidige leven. Kan ik wel helpen, iets doen voor die ander, ben ik daar al klaar voor om dit besef om te zetten in iets anders dan het schuldgevoel van mijn innerlijke strijd, waar ik hak met het zelfde bijltje van voorheen. Dit speelt met mij, gooit nog steeds een schaduw rijke plek, maar daarom niet getreurd we kunnen deze angsten gaan loslaten, het zijn nog steeds het oude zeer wat opspeelt omdat we maar niet begrijpen hoe loslaten werkt. Ook weet ik nu dat ik daar nog geen oplossing in vind, omdat dit werkt als een terugval die nog in de aanval gaat, de hebberigheid van de graaicultuur is ten einde, het wordt vervangen, door een ‘geef’ en ‘deel’ (filosofie) maar daar zullen we het nu maar niet over hebben want dat is me eigenlijk Iets te hoog gegrepen op dit moment. Al hoewel ik zal er mijn gedachten er eens over laten gaan.



klaproos1945

Staven 7

Dalen we af naar het dagelijkse leven, of leren we meer en meer hoe we met de problematiek van deze tijd kunnen omgaan. 2020 is immers het jaar van de ommekeer. De gedwongen eenzaamheid maakt het dagelijkse leven anders, ik voel het als een stap op de plaats. Niet zozeer als een stagneren van de vooruitgang. De kans om het onderzoek van de dingen die mislukt zijn, eens na te gaan en onze gedachten hier over zijn het falen in een onberekenbaar leven. Hoe krijgen we deze nederlaag gekeerd? Welk bruikbaar idee kan ons van dienst zijn hier in, het lijkt me niet onmogelijk hier anders over te gaan denken. President Franklin Roosevelt die in 1932 werd gekozen in de overtuiging is geweest, dat de angst, de grootste angst de angst zelf is, deze is dan ook de depressie van de filosoof, in het gedachte goed van hoop, geef en deel, zelfs in de armoede zit een grote rijkdom als men het zo kan zien. Het kan een ommekeer zijn in de gedachten waar de ommekeer is die niet het falen ziet maar wel de rijke benadering van het falen dat anders benaderd  wordt in ons eigen denkpatroon. Alles wat leeft, groeit. We zijn onszelf aan het ontwikkelen, en de alternatieve houding zit oorspronkelijk in onze jeugdjaren. Die naoorlogse tijd van opbouwen, het opruimen van de chaos  die de oorlog in onszelf heeft veroorzaakt. Ook weet ik dat het moeilijk is om naar dat gedeelte in mijzelf te gaan, wat ik me wel nog herinner is dat je eigen wil niet altijd gewaardeerd werd, en dat veel volwassen mensen hier verschrikkelijk boos om konden worden. Ze probeerde mij hierin te overheersen en zelfs de onderdrukte kant wisten te bevorderen in een actieve deelname van de maatschappijleer van het middelbare onderwijs. Niet dat ik een eigen deelname hierin heb kunnen hebben maar mijn kleinkinderen zitten op de middelbare school, zij zullen wel leren hoe het in die tijd is geweest, maar ook wat er zoal geleerd wordt is voor mij een vraag, is dat nog steeds die droge kost van opsomming van jaartallen en gewoontes, je kunt wel merken dat ik alleen maar lager onderwijs heb genoten. Maar dit is het begin van mijn eigen verhaal. Langzaam komen we terug in de tijd waar de oude theorieën de consequenties vernieuwen en een einde maakt aan al die verbeeldingen. Van een ongunstige achtergrond, die de erfenis van vele oorlogssituaties het leven beperken in ons denkvermogen. De trauma’s die ons in het geheel geen vastomlijnde doelen lieten zien, en het gebrek aan ambitie onszelf onverschillig maakte, die de prijs werd van ons eigen succesverhaal.

klaproos1945

De kracht

Gebrek aan opleiding, kan makkelijk naar de overwinning worden gebracht als we ons eigen leven vorm geven, de zelfstudie met zelfdiscipline en de zelfbeheersing leren onszelf dat als we in de kracht gaan staan we zelfs onze grootste vijand de negatieviteit een positieve kijk in het leven kunnen geven. We krijgen steeds meer controller over de omgeving van strijd in onszelf, die ons lied, laat uitstellen wat we eigenlijk nodig hebben, en waardoor de negatieve aandacht steeds onvermoed toesloeg, toeslaat in de oude gewoontes, waarom hebben we deze valse aandacht nog steeds nodig, en denken we daar nog iets mee te kunnen bekijken, met dat gebracht voedt ik toch mijn eigen vijandigheid. Vernietig ik mijzelf? Heb ik nog wel hoop? Is dat hetgeen waar ik de angst op baseer, en de veroordeling nog geen nieuwe kans heb gegeven, om de dingen anders te gaan zien. Het eerlijke gesprek dat openingen laat zien, geeft en onszelf eerlijk, vergevingsgezind laat zijn. Worden we dan eindelijk toch eerlijk naar elkaar toe, terwijl we ook eerlijk naar onszelf kunnen blijven. Gaan we nu ook leren hoe we koppig zoals we zijn, onwetend iets doen om ons te vermaken maar het nog steeds niet op de juiste manier er mee weten om te gaan.


klaproos1945

Zwaarden 2

Twijfel en onzekerheid zijn de angst die wij hebben. Omdat we nog niet de juiste manier vinden die voor onszelf het hart kan openen. De goede woorden kunnen vinden in ons denken. Het alles op afstand houden, wat in onze houding zit is de aanval, die ervoor zorgt dat we onze kwetsbaarheid van het hart beschermen, wat afsluiting en spanningen veroorzaakt. Kunnen we deze waarheid zien, met een blinddoek dat het derde oog bedekt, van de illusie, bij het waarnemen van de patronen lopen we vaak in de valkuil van de illusie. Illusies verhinderen dat ons bewustzijn onbevooroordeeld waarneemt en fixeert het is een stilgezet of versteend beeld. Het is een beeld dat ik heb op het moment dat het niet werkelijk is verbonden met mijzelf het haalt me weg uit het hier en nu. Wat ons een verlaten gevoel kan geven. Ik begrijp zo ondertussen dat de illusie ons in een lager niveau kan vast denken en dat de ervoor zorgt dat de ommekeer soms moeilijk te vinden is. De illusie vraagt al zolang veel aandacht, dat het enthousiasme er wel vanaf is gegaan, maar daarom niet getreurd de tijd kan nog keren, in de wortels van onze ervaringen zit nog veel verborgen. En wat we leren is hier vrolijk naar te gaan kijken, we verlangen naar de liefde, maar het gekke is dat we tegelijkertijd ook bang zijn van de liefde. De schaduw van het onbewuste die onopgemerkt naar voren kan trede om het ten goede te keren, waar de Liefde de keuze is; wie lief heeft, haalt meer uit het leven, met de bewustzijnsverandering, ziet u uw innerlijke wereld met heel andere ogen.