2 dromen in 1 nacht

[janice]

2 dromen in 1 nacht.

Droom1
Ik moest solliciteren in een bedrijf waar ik 2 jaar geleden al eens gewerkt had. Ik moest er om kwart over 5 zijn. Maar ik had honger en was opzoek naar eten.

Ik kwam in een snackbar terecht waar iemand links naast me vanalles probeerde te bestellen maar ze niks van dat alles hadden. Ik bestel een broodje gezond en ik legde alle muntstukken die ik had in mââ,¬â,,¢n hand om te tellen of ik wel genoeg geld had. Ik kreeg daar later spijt van want de verkoper keek mee en noemde zomaar een bedrag op; 2.79 euro kostte dat ding ineens, hardstikke duur vond ik het. Maar ik had honger en ik betaalde maar. Maar het broodje gezond was op de grond gevallen. Ik baalde, er zat recht een rij mensen op me te wachten. Als die rij er niet had gestaan had ik het afgeveegd en gewoon opgegeten, maar dat vond ik genant en gooide het aan het eind vaan de rij weg in de vuilnisbak.

Iets verderop was er een winkelcentrum, ik zocht weer naar eten en tegelijkertijd ook naar het adres van het bedrijf, ik had het zelf niet genoteerd uit het emailtje wat ik eerder van ze ontvangen had.
Niemand deed echt moeite om me te helpen met het vinden van het adres.
Ik kreeg alleen de informatie dat het een pizzabezorgend bedrijf was en dat het tussen de huizen in Venserpolder-Amsterdam Zuid Oost te vinden was.
Ik vroeg aan een mederwerker in dat winelcentrum of hij voor mij in het goudengids het adres wilde opzoeken en of hij het adres aan me wilde smssen. Ik ging alvast al zoekend de straten in.

Later kreeg ik een sms met het bericht dat hij het niet gevonden had. Ik wist dat het flauwe kul was, elk adres is in de Gouden gids te vinden. Ik probeerde op mââ,¬â,,¢n gevoel het bedrijf te vinden, het werd al schemerig en i kwas al ruim 10 minuten te laat, maar het lukte me niet.
Ik probeerde diep terug te denken -fotografisch geheugen- en alleen een Sch kwam door.
Ik stond aan het eind van de zoektocht op een soort kruispunt tegenover een stel wachtende fietsers. De fietsers stonden voor een stoplicht. Zelf had ik geen stoplicht voor me.


Droom 2
Ik droomde dat ik een licht van kleurig kind (1-2 jaar) aan mââ,¬â,,¢n linkerarm al slapend op mââ,¬â,,¢n schouder had zitten. Het bleek mââ,¬â,,¢n dochter te zijn, de vader was een medestudent. Ik schaamde me een beetje dat het was uitgekomen en dat er een kind uit voortgekomen was. Iedereen (familie) had het erover. Ik woonde  bij mââ,¬â,,¢n moeder en broertje.
Ze sliep en straalde heel veel liefde en warmte uit, ik voelde heel veel liefde voor haar, ik wilde het voor geen goud inruilen voor wat dan ook. (Zelfs toen ik wakker werd voelde ik die liefde nog om me heen)
Ik stond in de keuken, bruine bonen klaar te maken met haar op mââ,¬â,,¢n linkerarm en tegelijkertijd dacht ik eraan dat ik een kinderwagen, wieg en een kinderbox aan moest schaffen, ik zag al voor me hoe ze anders van mââ,¬â,,¢n bed af zou rollen in haar slaap.

Boven in de zolder had mââ,¬â,,¢n moeder nog steeds mijn houten kinderbox bewaard en ik vroeg haar of ik die kon gebruiken, maar mââ,¬â,,¢n moeder zei nee, het was niet geschikt.
Ondertussen zat het fornuis bedekt onder de bruine bonen en ik moest opscheppen. Ik legde het kind voorzichtig op het fornuis. Ze was wakker en keek me vragend aan, ik probeerde al uit haar gezichtuitdrukking te raden wat voor kind het zou kunnen gaan worden als ze al wat groter was; een rustig kind of een heel druk en lastig kind, maar dat was nog moeilijk te zeggen.

Mââ,¬â,,¢n moeder zat samen met mââ,¬â,,¢n broertje in een kamer verder op en riep mââ,¬â,,¢n naam 2 keer en vroeg vanuit de kamer of er nog 2 koekjes bij konden, er waren er nog maar 4 over. Ondertussen had ik het kind weer slapend op mââ,¬â,,¢n arm.

Wie waagt poging ?

[Ricca]

Lieve Janice,

Beetje laat... Ik heb je al geschreven dat dat niet komt doordat ik niets in deze dromen zie, eerder te veel. Ik wilde er niet van alles bijslepen, maar het bleek toch moeilijk om dingen weg te laten. Daarom hierbij het uitgebreide verhaal. Je kunt dan zelf kijken of er iets bij zit wat je aanspreekt.

Ik begin met droom 2. Er zijn veel overeenkomsten tussen droom 2 en jouw eerdere spaghettidroom: het fornuis - eten bereiden - je moeder - je broertje. Alleen is nu die baby erbij gekomen. Toen ging het vooral om de relatie met je moeder, nu meer om de relatie met jezelf - al is er wel een verband tussen de twee.

Het kindje dat je op je arm hebt, is een deel van jouzelf. Het 1 à 2-jarige innerlijke kind dat nog steeds in jou leeft en jou op sommige momenten op een bepaalde manier laat reageren. De vader is een medestudent... misschien een speciale medestudent voor jou? Hoe dan ook, het kindje is natuurlijk helemaal van jouzelf. En de schaamte die je in de droom voelt over het feit dat het 'uitgekomen' is, heeft er waarschijnlijk mee te maken dat je bang bent dat de buitenwereld dit kinderlijke of dit afhankelijke in jou afkeurt. Je hebt het gevoel dat de hele familie er (afkeurend?) over praat. Er wordt van jou verwacht dat je volwassen en zelfstandig bent. Misschien schaam je je er een beetje voor anderen te laten merken hoe hard je hen eigenlijk nodig hebt.

Maar zelf ben je wel héél nieuwsgierig naar het kindje. En als je haar aankijkt en probeert te raden hoe zij later zal worden, vraag je je eigenlijk af hoe je zelf geworden bent zoals je bent... Je kunt je ook afvragen hoe je jezelf nú zou omschrijven. Rustig of druk en lastig?

De leeftijd van het kindje in combinatie met het feit dat je bezig bent een maaltijd te bereiden, wijst erop dat het in deze droom om de basisbehoeften van liefde en warmte gaat. Eten is een elementaire levensbehoefte. Een maaltijd stilt de honger, stilt de behoefte aan voeding en koestering. Als niet aan deze behoefte wordt voldaan, ervaar je afwijzing en pijn. Omdat de droom zich afspeelt bij een fornuis en je bovendien bij je moeder woont, is er een verband met je moeder. De keuken is een belangrijke centrale plek in het leven - net zoals een moeder meestal een centrale rol speelt. In werkelijkheid heb je geen contact met je moeder, maar in de droom speelt ze toch een belangrijke rol.

Je bent bezig een maaltijd te bereiden, dus in je eigen behoeften te voorzien. De spaghetti uit de eerdere droom is vervangen door bruine bonen: ook zeer voedzaam en vullend (behoeftevervullend). En er is meer dan genoeg (het hele fornuis zit onder de bonen). Bijna te veel. Toch dringt het besef zich op dat er nog iets ontbreekt. Je hebt nog een kinderwagen, een wieg en een box nodig... Want het kindje heeft ook een veilige plek nodig. En jouw bed is niet veilig, want daar kan ze afrollen... Dus jouw gevoel van veiligheid in het leven is nóg iets waar het in deze droom om gaat.

Het is echt mooi om te lezen hoeveel liefde de baby uitstraalt en hoeveel liefde jij voor haar voelt. Dat zit wel goed. Dan wil je haar in jouw oude houten kinderbox zetten. De box waar je zelf als baby ook in gezeten hebt... Je moeder zegt dat die box niet geschikt is, en daarin heeft ze wel gelijk. Door de baby in de box te zetten, zou ze zich misschien toch weer afgewezen voelen...

Het kind is een deel van jouzelf en eigenlijk hoort ze ín jouzelf, in je hart te wonen. In de droom heb je je losgemaakt van je pijnlijke gevoelens, van je schaamte en van het gevoel dat je geen liefde waard zou zijn (zie droom 1), door jezelf a.h.w. in twee aparte delen te splitsen: het deel van jou dat angst en schaamte voelt (het baby-ik) en het deel van jou dat iets aan die nare gevoelens kan doen (je volwassen ik). Dit geeft je volwassen zelf de ruimte en de vrijheid om zich bezig te houden met de behoeften van het jongere zelf.

Daarna gaat het weer over je moeder. Ze zit in een andere kamer (misschien symbolisch voor het feit dat jullie niet bij elkaar wonen) en roept twee keer jouw naam. Twee is het getal van verzoening. Ook vraagt ze om twee koekjes (zij kan ook wel wat liefde gebruiken... en opnieuw het getal van verzoening). Er waren nog maar vier koekjes en met die twee erbij kom je op zes (de Geliefden). Ze vraagt jou om naar háár toe te komen en ze vraagt om een geschenk (ook een betekenis van het getal 6) van liefde... Misschien zou jij de eerste stap moeten zetten?

Droom 1 begint ermee dat je op weg bent naar een sollicitatie: een van de situaties waarin je geconfronteerd wordt met de gevoelens van je innerlijke kind.

Je hebt honger en wilt iets eten in een snackbar. Een broodje gezond... Toch is een snackbar niet de plek waar je een échte maaltijd kunt krijgen. Wel een snelle hap, een soort vervanging van het echte... En de prijs die je daarvoor betaalt is hoog. Te hoog... 2,79 euro om precies te zijn (waar op drie manieren het getal 9 van de Kluizenaar in zit: de 9 //  2+7=9  //  2+7+9=18 en 1+8=9 : mischien een gemis aan intimiteit).  
Als er vroeger iets mis is gegaan, kun je de neiging hebben de ervaringen uit die tijd opnieuw te creëren; of je dat inderdaad doet blijkt uit de manier waarop jezelf en vooral je lichaam behandelt. Stel je eens voor dat je  lichaam een kind zou zijn, hoe zou jij dat kind dan verzorgen? De manier waarop je je lichaam behandelt, komt waarschijnlijk het meest overeen met hoe jij je als baby behandeld voelde, want je lichaam is nu op dezelfde manier afhankelijk van jou als jij destijds van je verzorgers.
Het broodje valt op de grond, en als er geen toeschouwers waren geweest zou je het gewoon afgeveegd en op gegeten hebben. Alsof jij niet het beste van het beste waard bent? Geen liefde waard bent?

Daarna is er een enorme zoektocht naar voedsel en naar een bepaald adres. Je kunt het niet vinden en niemand schijnt je te helpen. Je moet het helemaal zelf doen. Het is wel opvallend dat je in Amsterdam zoekt, waar je moeder woont... Kun je de Sch.. op een of andere manier in verband brengen met je moeder?

Op het eind van de droom sta je op een kruising (je staat voor een keuze). Er staan fietsers tegenover je bij een stoplicht, maar zelf heb je géén stoplicht. De 'anderen' worden tegengehouden, zijn niet in staat jou tegemoet te komen, maar zelf kun je hen wel tegemoet gaan. Als je zou willen... Net als in droom 2 het idee dat jij de eerste stap mag zetten.

Lieve Janice, ik hoop dat de uitleg een beetje te volgen is en dat je er iets aan hebt. Zelf was ik herhaaldelijk het spoor bijster. Nog een reden waarom het zo lang geduurd heeft. Maar hopelijk geen reden voor jou om geen dromen meer te posten.

Liefs,
Ricca

[janice]

Wauw, dat was het wachten wel waard
Ik heb het uitgeprint en ik lees alles aandachtiger -niet achter m'n pc- door.
dankje ricca!!