Wil iemand een legging doen betreft complicaties in het werk?

Gestart door hatsjepsoet, december 09, 2015, 13:51:16 PM

hatsjepsoet

Hallo allen,

Is alweer een tijd geleden dat ik hier was. Het leek allemaal wel te gaan maar helaas is een situatie die al langer speelde in mijn gezicht geëxplodeerd.
Eerder heb ik weleens aangegeven wat er speelde maar dat was in mijn liefdesleven. Dit had wel met mijn werk te maken en daardoor is het wat betreft werk flink mis gegaan. Ik ben ontslagen, raak eventueel mijn registratie kwijt als verpleegkundige en geen idee hoe het verder gaat. Fors persoonlijk drama.

Zou iemand een legging kunnen doen voor mij wat betreft werk. Vind het lastig wat ik wil vragen. Het liefst hoor ik dat ik mijn registratie hou en dat ik weer leuk werk krijg maar misschien anders inzicht wat te doen?

Liefs, H.

Gabriëlla

Hoi Hatsjepsoet,

Jouw verhaal kwam zo heftig op mij over, dat ik er een 10-kaartlegging voor heb gedaan. Want ik kreeg meteen na het lezen van jouw verhaal het gevoel dat jouw problemen niet in hoofdzaak in je beroep zitten. Beoordeel zelf maar zo ja en in hoeverre ik het hier bij het rechte eind heb.

1. Begin: Kelken 8
2. Tegenwerking: Pentakels 2
3. Medewerking: Kelken 3
4. Strijd: Zwaarden Koningin
5. Uitdaging: Kelken Aas
6. Verandering: Zwaarden 10
7. Geluk: De Ster
8. Geheimen: Staven Schildknaap
9. Onzekerheden: Zwaarden 6
10. Triomf: Kelken Ridder

Meteen toen Kelken 8 ter tafel kwam, kreeg ik het gevoel dat je een idealist bent en ook (enigszins) een revolutionair. Jij zet je voor meer dan tweehonderd procent voor je medemens in!! Jij hebt het allerbeste met je patiënten voor en je doet wat je op dat moment juist lijkt. Ik denk toch dat je daar niet vaak naast hebt gezeten! Ik voel nu ter plekke dat jij een zeer goed verpleegkundige bent!!
Maar....Kelken 8 geeft mij eveneens het gevoel dat jij zeer recht door zeer kunt zijn! Kijk ik naar Pentakels 2, dan sluit ik niet uit dat jij dingen weleens (vermeend) te scherp stelt. Je zit vaak wel goed in wat je denkt en voelt maar je mening wordt niet gewaardeerd, o.a door de manier waarop je iets brengt.

Kijk ik naar Zwaarden Koningin dan vindt men in ieder geval dat jij ook te zeer tegen het beleid van het ziekenhuis in gaat. Dit valt evenmin goed bij minder betrouwbare collega's (Pentakels 2). In combinatie met Kelken 3, sluit ik een gemene samenzwering niet uit.
Je hebt een zeer scherp verstand, je kunt dit juridisch en/of moreel wel goed aan maar gelet op de rest van je kaarten krijg ik niet het gevoel dat dit de weg is die je moet bewandelen. Tenzij e.e.a juridisch noodzakelijk is maar los van je scherpe verstand denk ik ook dat je aan een nieuwe uitdaging toe bent.

Staven Schildknaap geeft mij op een vreemde manier het gevoel dat er toch wel nieuwe kansen naar je toe komen, eveneens als Kelken Ridder. De samengestelde waarde van deze legging (46). De samengestelde waarde van dit getal is 10 (Het Rad van Fortuin!). Dit is overduidelijk een stuk karma wat je nu kosmisch verplicht bent om uit te werken! Geeft ook weer het onverwachte aan!
Maar deze schildknaap geeft je ook de boodschap dat je weer helemaal opnieuw naar jezelf 'moet' leren luisteren. Welke nieuwe uitdaging wil JIJ aangaan.

Kelken Aas in combinatie met Zwaarden 10 geeft mij het gevoel dat je nog steeds een zeer geschikte verpleegkundige en/of verzorger bent maar je geluk op een andere manier en plaats moet gaan beproeven. Zeker in combinatie met Zwaarden 6, denk ik aan een baan in het buitenland. Het kan ook zijn dat je voor een hele andere vorm van zorgen kiest, dat je je misschien wel gaat omscholen tot therapeut of arts!! Is het raar dat ik ook aan vroedvrouw zijn in het buitenland denk??

Om nog even op het verhaal van die 46 terug te komen: in deze legging zie ik Zwaarden 10 liggen. Ik weet dat ik makkelijk praten heb want ik zit niet in deze situatie maar probeer in ieder geval je ex collega's te vergeven (hetgeen NIET hetzelfde is als vergeten!! ). Bedenk dat zij in zekere zin niet anders konden! Jij bent zoals je bent maar zij ook! Zie het als iets feitelijks dat je niet (meer) bij deze omgeving hoort en er voor jou iets anders is weggelegd!
Nogmaals: ik heb zeer makkelijk praten maar ik voel gewoon dat jij het kunt! Je kunt veel meer dan je denkt en gelukkig zie ik ook dat je dat zelfvertrouwen terugkrijgt (De Ster).


Sterkte! GABRIELLA

hatsjepsoet

Lieve Gabrielle,

Ik wil je bedanken voor de tijd en moeite die je erin hebt gestoken! Heel lief.
Ik vind het een hele bijzondere legging. Er zijn wat aspecten die mij treffen. Daar wil ik nog op reageren. Ik heb momenteel alleen rare dagen die lang zijn en emotioneel dus ik wil binnen enkele dagen reageren op je legging. Kan ik hem ook nog een paar keer lezen om het goed tot me door te laten dringen.

Liefs, H


hatsjepsoet

Nou, daar ben ik eindelijk  :-[

Bijzondere legging, dus. Ik ga even reageren. Mijn probleem ligt zeker niet alleen in het werk!! Helemaal waar, het is iets wat her en der speelt. Het heeft zich alleen nu op mijn werkplek afgespeeld maar het zegt iets wezenlijks over mezelf.

Ik vind mijzelf niet zo een idealist. Althans ik zie dan iemand die zéér positief is over de mensheid en de wereld en ik ben (zeker de laatste tijd) wat negatief. Maar misschien komt dat ook door de gebeurtenissen. 
Wat ik wel een beetje herken in het zijn van een revolutionair, is dat ik met mijn acties in mijn liefdesleven niet binnen gebaande paden blijf.

Ik ben niet iemand die zaken te scherp stel, ik ben meer van het erg mild en genuanceerd zijn. Ook wel té. Ik zou dat minder moeten zijn, vind ik. Had over deze kwestie meer moeten zeggen.

Ik ben inderdaad tegen het beleid in gegaan van mijn ziekenhuis. Dat is de reden dat ik ben ontslagen. Het ging om een zorgvrager, zeg maar. Ik ben niet de weg in gegaan van het juridische gevecht ook al vond mijn jurist dat ik wel redelijk sterk stond dus dat heb je goed gezien.

En dat ik goed moet luisteren naar wat ik wil, vind ik wel een interessante van je. Want dat moet ik inderdaad. Ik klamp me beste wel vast aan wat ik ven verloren en wil dat terug, zeg maar. Vind het ook lastig om op mijn leeftijd eventueel een anderen carrière in te slaan. En wat zou ik nog meer willen dan wat ik altijd heb gedaan, is dan ook de vraag.

Ik heb altijd in de psychiatrie gewerkt, dus dat stuk over eventueel een therapeut worden, is wel grappig maar in die hoek zat ik dus al. Ik heb niet de hersens om een universitaire opleiding te gaan doen, dus arts of vroedvrouw wordt het niet. Dat je schrijf in het buitenland vind ik wel weer boeiend want dacht onlangs wel aan vluchtelingenwerk.

Dat je schrijft over mijn ex-collega's vergeven vind ik ook erg bijzonder. Ik heb namelijk wel verdriet en teleurstelling naar sommigen toe. En dat kan best wel overheersen. Dat ik niets van ze hoor, dat iemand mijn negeert ook. Erg moeilijk allemaal. Maar dat vergeven is waar. Ik heb zelf anderen ook pijn gedaan, dus....

Ik hoop echt dat het allemaal wat leuker gaat worden. Misschien klamp ik me teveel vast aan het oude waardoor ik geen zicht heb op andere mogelijkheden.  Wie weet.

Liefs, H.

Gabriëlla

Beste Hatsjepsoet,

Ik begin maar meteen met het laatste want daar voel ik het meest bij. Ik denk namelijk dat het weleens het kernpunt zou kunnen zijn dat jij je teveel aan het oude vastklampt. Dat je je dan ook nog eens vastklampt aan wat je bent verloren houdt je nog verder van jezelf af.
Je hebt altijd in de psychiatrie gewerkt schrijf je. In het kader van vluchtelingenwerk kun je daar denk ik véél mee doen. Bijvoorbeeld getraumatiseerde kinderen helpen, ik noem nu maar wat hoor. Of...je gaat je anderszins omscholen tot bijvoorbeeld maatschappelijk of sociaal werk. Mogelijk verricht je die studie in het buitenland. Je zit al in die hoek maar je maakt een nieuwe draai in die hoek! Zo voel ik het nu althans hoor!

Dat je nu wat negatiever bent dan anders komt zeer zeker ook door wat je op je werk hebt meegemaakt. Toch denk ik dat revolutionair wat nadrukkelijker naar voren komt want ik krijg nu weer het gevoel dat de strijd tussen jou en het ziekenhuis er niet bepaald zachtzinnig aan toe is gegaan.
Als je niet wilt antwoorden is het mij zeer zeker goed hoor maar mag ik misschien vragen wat jij onder van de gebaande paden gaan verstaat wat betreft je liefdesleven? Dat is misschien wel iets anders en/of een andere manier dan wanneer je op je werk bent maar mogelijk zitten daar wel overeenkomsten in.

Misschien is er een disbalans tussen enerzijds te mild en genuanceerd zijn en anderzijds juist te eigengereid en/of rechtlijnig? Ik krijg namelijk ineens het gevoel dat je zaken misschien wel te lang en/of teveel zelf wilt oplossen. Zo ja, speelt dit zich dan ook af in je liefdesleven denk je?

Ik ben benieuwd naar je reactie!!


GABRIELLA

hatsjepsoet

Klopt wat je als eerste zegt. Ik klamp me altijd vast aan tijden van weleer. Ben best wel nostalgisch ingesteld. Verlies van de ander betekent verlies van mezelf, zo voelt het althans. Ik heb professionele hulp gezocht hiervoor, heb dit nog steeds. Is echt een issue.

Erg bijzonder dat je het hebt over maatschappelijk werk want daar heb ik onlangs op gesolliciteerd! Ik heb aan die richting gedacht voor wanneer ik niet meer als verpleegkundige mag werken. En zelfs eventueel aan een officiële opleiding ervoor.

De strijd tussen mij en het ziekenhuis is inderdaad niet prettig verlopen. Ik heb althans het gevoel er we erg snel eruit gegooid te zijn terwijl ik ook goede dingen heb gedaan. Maar ze moesten me snel wegwerken, zo voelde het aan.

Wat ik bedoelde met niet op de gebaande paden lopen is dat ik niet altijd trouw bij dezelfde blijf. Deze laatste liefde was dus ook ongebruikelijk, vanwege dat ik hem van mijn werk kende. Maar het zegt ook iets over iets anders. Het zegt ook iets over gezien willen worden door een ander, bevestiging en erkenning. Dus of ik nou niet op de gebaande paden loop of dat mijn ingewikkelde liefdesleven meer iets zegt over een onvervulde behoefte?

En met de laatste alinea sla jij wel zo ontzettend de spijker op zijn kop! Kreeg gewoon kippenvel toen ik het las. Heel bijzonder. Ik heb ook weleens gedacht dat ik misschien te lang iets voor me hou en inderdaad het alleen wil oplossen, terwijl ik toch ook een paar keer psychologische hulp heb gezocht. Misschien gewoon altijd te laat. Maar dat eigengereide daar heb ik wel een neiging naar. Dan denk ik zoiets van, nu ben ik aan de beurt, nu doe ik wat ik wil en niet wat een ander wil.

Erg bijzonder allemaal wat jij voelt, Gabriella!

Gabriëlla

Dank je voor wat je als allerlaatste schrijft :)

Je klampt je vast aan tijden van weleer vanwege je nostalgische inslag en tegelijkertijd ben je niet trouw aan dezelfde. Een onvervulde behoefte is het eerste wat in mij opkomt. Komt die onvervulde behoefte voort uit dat jij misschien teveel uit een persoon wilt halen denk je? Ik heb het gevoel dat een partner bij jou op verschillende stoelen moet zitten. De stoel van maatje, vriend, man, slaaf, meester, pooier, kind, noem maar op! Kan het zijn dat het vrije leventje botst met je grenzeloze behoefte aan geborgenheid? Dat jijzelf een rollenconflict hebt in relaties? Misschien zit ik er nu wel naast hoor, ik schrijf nu gewoon maar wat er in mij opkomt.

Of je nu wel weer of niet meer als verpleegkundige mag werken: ik krijg zomaar het gevoel dat je beter richting maatschappelijk werk kunt. O.a omdat het beleid van ziekenhuizen niet (meer) zo bij je past.

Dat jij te lang dingen voor jezelf houdt, komt denk ik voort uit het feit dat je je lang alleen hebt voelen staan. Mogelijk was je emotioneel gezien vroeger zelfstandig dan andere kinderen. Zijn er mensen geweest die jou hebben geleerd om altijd te rekken en 'erbij' te blijven en vooral geen emoties te tonen?

Ben weer benieuwd naar je reactie!


GABRIELLA

hatsjepsoet

Ja, ik vind wel dat ik de neiging heb om van de ander te verwachten dat hij alles in huis heeft, dus geen realistisch beeld.
En ik herken zeker de worsteling tussen aan de ene kant vrij te willen zijn, voelen en kunnen bewegen en aan de andere kant de enorme behoefte aan geborgenheid. Erg herkenbaar.
Wat kenmerkend was voor mijn jeugd was dat de ene ouder te afwezig was en kritisch en de andere ouder te zacht naar mij. Een voortdurend heen en weer geslinger tussen aandacht van de ene willen en afzetten tegen de ander.

Jij bent echt goed, zeg  :)

hatsjepsoet

En bij de ouder waar ik me tegen verzette was er indefdaad sprake van teveel gelijkwaardigheid, ik werd soms betrokken in volwassen kwesties.

Gabriëlla

Dank je wel Hatsjepsoet :) Ik doe mijn best!

Ieder mens is een derde deel moeder, een derde deel vader en een derde deel zijn unieke zelf. En jouw unieke zelf lukt het tot op heden maar niet om een balans te vinden tussen de innerlijke vader en moeder. Als iemand alles maar in huis heeft, dan ervaar je ook geen bepaald gemis? Zeg ik het zo goed? Misschien is het goed om voor jezelf de balans op te maken. Wat heb ik het allerhardst nodig in het leven en van andere mensen.

Hoe het is om nabijheid te voelen....dat ken je denk ik niet (maar als ik me vergis schrijf het me alsjeblieft). Hierdoor vind je het eng om mensen naderbij te halen, vooral op zielsniveau.

Door deze angst heb jij het op je werk te lang zelf opgeknapt en ook daar ben je nu de dupe van geworden.

Groet,

GABRIELLA

hatsjepsoet

Wel mooi gezegd over dat je uit je ouders en jezelf bestaat, allemaal voor een derde.
Ik denk dat ik het vooral niet in de ander moet zoeken maar in mezelf en daar ben ik ook mee bezig maar is een lange weg om te gaan. Te lag ben ik bezig geweest om het te zoeken bij de ander.

Ik vind het inderdaad doodeng om mensen dichtbij te laten komen maar tegelijk klamp ik me vast aan de ander en dan bedoel ik in een liefdesrelatie. Het lijkt wel het een of het ander. Zal ook geen toeval zijn. Maar ben wel erg bang om de ander te verliezen.

Ik zoom nog even in op wat je zegt over het alleen te hebben opgeknapt. Er waren een aantal mensen die er van wisten en waarmee ik wel sprak. Ik heb het niet voor me gehouden.

Gabriëlla

Ik hoop dat je ook nu nog je mensen hebt met wie je kunt praten!

Liefs van

GABRIELLA

hatsjepsoet

Ja, heb ik ook. Ook professionele hulp dus kan mijn ei wel kwijt 😀