Oorzaak en gevolg

Gestart door Gabriëlla, september 28, 2015, 21:46:22 PM

Geert

Hoi Gabriëlla,

In goed Nederlands: “Reading and Healing” Lezen en Genezen.
Je schrijft dat als je zelf de kaarten legt dat je dan bang bent dat je ze dan “kleurt”.
(citaat: “Ik heb namelijk wel een idee! Maar misschien is mijn beeld te gekleurd.”).

Ik snap heel goed wat je bedoeld maar… twijfel is niet goed. Hoe meer je op je intuïtie
vertrouwt hoe betrouwbaarder deze wordt.

Wat ik zelf ervaar als ik kaarten leg, (voor mezelf of voor een ander), is dat er genezende
energie door mij heen gaat. Als een ander voor mij de kaarten legt dan kom dat veel
minder binnen.

Het hele ritueel bestaat uit: de vraag in de kaarten schudden, het spreiden, het pakken,
neerleggen en draaien. Dit is allemaal deel van het “Healen”. Het genezen. Je raakt iets aan en
door het aanraken en het bijbehorende inzicht ontstaat genezing. Als er wat kleur met de
genezing meekomt vind ik dat niet erg. Als ik voor een ander kaarten leg, komt er ook
wat “kleur” mee. Die van mezelf.

Hoe ben ik hier mee omgegaan.

Ik stel me voor dat ik de beste vriendin van mezelf ben. Ik ben man en de vrouwelijke kant
van mij adviseert mij. Bij het schudden van de kaarten zeg ik dan hardop:
“ik ben de beste vriendin van Geert, hij zit met de volgende vraag: ……, hier hebben wij
graag een antwoord op. Dank je wel Tarot”.
In jouw geval zou dat dan worden: “ik ben de beste vriend van Gabriëlla, zij zit met
de volgende vraag: ……, hier hebben wij graag een antwoord op. Dank je wel Tarot”.
(even terzijde: ik ben dankbaar voor alles wat op mijn pad komt).

Ook bij het duiden van de kaarten ben jij jouw beste vriend. Geef ze advies. (of vriendin).

Voor mij werkt dit perfect. Ik laat dat ritueel mij niet meer zo makkelijk “afpakken”.
Het helende moment wil ik in het diepst van mijn wezen zelf ervaren, in al zijn aspecten.

Wat ook helpt is zelf legpatronen maken. Je bent dan intensief met je vraag bezig.
Het patroon raakt goed verankert in je bewustzijn en onderbewustzijn. En het is gewoon
leuk om te doen.

Uiteraard is het wel nodig dat je ervaring hebt met het lezen van de tarotkaarten, Die heb je.

Een heel verhaal geworden. Wat wil ik eigenlijk zeggen. Of adviseren. Dat je hier in een
situatie zit waarin ook iets geheeld moet worden. Zie het als een vlinder. Die mag je niet
uit zijn cocon helpen. Hij zou dan nooit kunnen vliegen en dus ook nooit die prachtige kleuren
kunnen laten zien. Laat die kleuren maar meekomen Gabriëlla, het geeft jus aan je leven.

Tarot is maatwerk.

Groetjes,
Geert.

Carla

Geert, 'Junior lid' met een master inbreng   :-*

Dankjewel Geert, voor je verhaal hoe jij de kaarten legt, hier heb ik ook veel aan.

Gabriëlla

Dank je Carla 8)!! Met deze leggingen kan ik zeer zeker wat doen! Moet nu inderdaad even praktisch doen want er komt ineens nogal wat binnen wat ik zelf moet helen!

En jij bedankt voor je Master Inbreng Geert, ook voor de info over de tarotdecks.


Groet,

GABRIELLA

Gabriëlla

En nu laat ik toch nog even mijn intuïtie werken en ik heb het ineens een stuk helderder! Jullie hebben al zoveel voor mij gedaan, dat ik jullie even niet meer opzadel met theoretische hoogstandjes maar als ik alle info die ik heb gehad eens bij elkaar leg, dan kom ik tot een voor mij interessante conclusie!

GABRIELLA

Gabriëlla

Nu als laatste mijn uitgewerkte theorie!

Ga ik eerst even een stapje terug naar mijn topic Een Mysterieuze Band. Daar stelt Mikal terecht dat het hier zeer waarschijnlijk om een ouder-kindrelatie in een vorig leven gaat. Dat vorige leven wat nu aan de oppervlakte komt zeg maar.
Plaats ik deze moeder-kind relatie bij wat de rest ook in belangrijke mate heeft bijgedragen. Vooralsnog ga ik er vanuit dat ik in dat vorige leven op een onmenselijke manier door het tribunaal ben verhoord en vervolgens in een kerker ben gestopt. Ik weet niet of jullie enig idee hebben van hoe je daar in kerkers vastgebonden zat. Maar toen ik daar vastgebonden zat, heeft een man zich aan mij vergrepen, ben ik zwanger geraakt en is HIJ mogelijk toentertijd mijn kind geweest!
Het gekke is dat ik het gevoel heb dat niet noodzakelijkerwijs een bewaker zich aan mij vergrepen heeft. Ik sluit zelfs niet uit, dat het ook een dominee geweest is. Eentje die me moest troosten toen ik daar zat en daar veel te ver in ging. En HIJ is daar dat kind van.
Het is mij inmiddels bekend dat items zoals Mogen Zijn en alles wat met moederlijkheid en het moederschap te maken heeft hem zeer fascineert. Ik vind (maar dat is mijn mening maar) dat hij dat die uitstraling van hem enigszins overheerst. En ook dat komt niet zomaar uit de lucht vallen!! Ik krijg dan het vage vermoeden dat hij vaak is be/veroordeeld vanwege het feit dat hij 'bastaardkind' was. Ook heeft hij gevoeld hoe sterk een moeder kan zijn als ze er helemaal alleen voor staat (hij heeft die oerkracht gevoeld?).

Het allerpijnlijkst van dit alles, is het feit dat ik geen moeder en hij geen kind meer is. In dit leven zijn wij ieder een op zichzelf staand individu met aparte eisen en wensen en een zeer andere levenswandel.
In dit leven heb ik een man nodig die me scherp houdt, (levens) krachtig is en die ook mijn sparringpartner kan zijn. Uiteraard komt hier een groot portie zorg bij kijken! Je komt dan niet onder een soort van moederlijke zorg uit. Maar in een relatie een vrijwel alleen maar moederrol aannemen zal me op den duur zeer opbreken! Nu ken ik hem natuurlijk alleen nog maar van het werk en zeer sporadisch van thuis. Het kan zijn dat hij zich op een gegeven moment alsnog als sparringpartner ontpopt maar gelet op hoe ik denk dat hij is, zie ik daar gevoelsmatig weinig heil in. Ik weet dat het heel snobistisch klinkt maar ik val doorgaans op het intellectuele typetje. (ik ben nu vrij, ik mag nu overal voor uitkomen :D :D :D)
En ja, dan moet ik vanaf nu verder met wat jullie allemaal, tot mijn GROTE 8) 8) 8)) dank voor me gedaan hebben! De tijd zal het leren en vooral helen.

Kunnen jullie je voorstellen dat ik in de politiek het grootste kreng kan zijn :o :o :o


GEBRIELLA

Carla

Mooi Gabriëlla,
Fijn ook dat jullie zoveel feedback geven.

Zo heb ik ooit, lang geleden al, een tijdje een toch wel aardig problematische relatie gehad met iemand. In die tijd heb ik regressietherapie gehad. Ik ging terug naar een leven waarin ik een kruiden en droomduider vrouw was. Ik woonde in een soort houten hut een stukje buiten een gemeenschap. Ik was een uitgestotene, maar tegelijkertijd waren er toch ook mensen uit dat dorpje die bij mij kruiden kwamen halen of hun dromen lieten duiden. Maar dat deden ze dan stiekem. Als ze bij elkaar waren werd ik bespot en veracht. Ik had in het geheim ook een relatie met een man uit die gemeenschap die daar wel een belangrijke rol vervulde. Hij deed me heel erg denken aan degene met wie ik toen in dit leven zo'n ingewikkelde relatie had. Voor mij was hij het ook.

Op een keer escaleerde alles en werd ik in een jute zak gestopt. Die zak werd dichtgebonden en met z'n allen liepen ze toen een heuvel of berg ofzo op, en bovenaan hebben ze die jutezak naar beneden laten rollen. Er lagen heel veel stenen, mijn schedel brak.

Het was wel gek, want ik zat in die zak en ging dood, maar tegelijkertijd zag ik het ook gebeuren. En ik zag die man, mijn geheime liefde, staan en helemaal niets doen, maar toen die zak met mij langs hem rolde fluisterde hij dat hij het in een volgend leven anders zou gaan doen.

Het heeft mij toen heel erg geholpen om mijn plaats te vinden in dit leven. Ik hoop dat jij aan wat je nu ontdekt, net zoveel zult hebben als ik heb gehad aan die regressiesessie.

Gabriëlla

Wow Carla!

Dat is ook een verhaal joh! Vreselijk dat de man van wie je houdt niets doet! Knap dat jij zo je plek hebt kunnen vinden in dit leven! Speelde het feit dat hij in dat vorige leven niets deed een rol in jullie relatie of was er wat anders (als je er niets over kwijt wilt begrijp ik dat hoor!).

Ik vind het ook heel fijn om hier feedback te krijgen. Frappant is dat de pijn in mijn rechter bovenbuik stukken minder is geworden! Dit is een site waar je veel van elkaar kunt leren!

Carla

Ja Gabriëlla, dat speelde een rol, maar daar ga ik hier nu niet op in  ;D

Ik geloof er heilig in dat ons lichaam uitdrukt waar we emotioneel en/of spiritueel nog geen plek voor hebben gevonden. Maar soms duurt het wel heel lang voordat je zelf (letterlijk) ont-dekt wat de link is. En het is zeker fijn als anderen je een hint kunnen geven. Daar ben ik ook altijd heel dankbaar voor.

Gabriëlla