Topic: Dit Keltisch kruis... enige verwarring

[Moon77]

Hoi Gabriëlla,

Dank je voor de tip! Ik ga zeker een mailtje sturen, ben benieuwd!

Ik heb gisteren met mijn ex gepraat overigens... Pfff, moeilijk. Voel me nu echt verscheurd tussen verstand en ratio! Had ik ook wel rekening mee gehouden. Misschien eerst maar even laten bezinken en voelen wat IK nu eigenlijk wil.

Moon

[Gabriëlla]

Hoi Moon, met in de toekomst hopelijk honeymoon (maar met wie o wie )

Even laten bezinken lijkt mij een heel strak plan! En wat ik al eerder schreef: eerst maar eens héél rustig aan doen, mocht je contact gaan zoeken!

Ik ben ook benieuwd joh!!


GABRIELLA

[Moon77]

Hoi Gabriëlla (en anderen)...

Long time... veel gebeurd.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ben weer met de desbetreffende man in zee gegaan en heb dat duur moeten bekopen! had ik maar beter naar de kaarten geluisterd... Ben mijn eigenwaarde en zelfrespect kwijt. Het is op een vreselijke manier uit gegaan en ik ben compleet door het lint gegaan uit pure woede, onmacht en frustratie. Het ergste is nog dat ik me kapot schaam voor de vernedering die ik mezelf heb aangedaan en het beeld dat ik van mezelf heb neergezet en achter gelaten bij hem.

Nu ben ik mijn vertrouwen in mannen en de liefde echt helemaal kwijt. Ik geloof het niet meer. Maar ik verlang zo naar liefde!

Gabriëlla, zou je een legging voor me willen doen? Vraag me alleen af of dat wel kan of zin heeft op afstand. Vind het zo'n gek idee als je me eigenlijk niet echt kent en nooit gezien hebt.

Ik hoor graag van je!

Moon

[Gabriëlla]

Hey Moon

Hoe rot dit ook voor je is afgelopen: jouw ziel had om een bepaalde reden toch deze ervaring nodig. Je wist wel hoe het was en niet de kaarten
Wat ik momenteel het belangrijkste vind (maar als jij er anders over denkt moet je het me zeker zeggen!!) is, dat jij voor jezelf nagaat waarom je uit je macht gaat (schreeuwen van woede dus). Wat heeft jou zo getriggerd dat jij dat deed en waarom wilde jouw ziel deze ervaring eigenlijk.
Want als jij dat voelt en weet, dan kun je datgene waar je zo'n behoefte aan hebt eerst voor jezelf zoeken i.p.v dat je dat bij een ander probeert te vinden.

Ik wil best voor jou een liefdeslegging doen Moon! Voor de volledigheid wil ik van jou precies weten wat je vraag is en dan ga ik voor jou aan de slag!

Liefs en sterkte.

GABRIELLA

[Moon77]

Hoi Gabriëlla,

Dank voor je reactie!
Je hebt gelijk dat ik het blijkbaar 'nodig' had om dit te ervaren. Hoe pijnlijk ook, ik heb er ontzettend veel van geleerd. Maar leuk is anders uiteraard.

Om antwoord te geven op je vraag (schiet gelijk in tranen nu): De woede uitbarsting die ik heb ervaren toen het uit ging, was eigenlijk een herbeleving van toen ik een jaar of 6 was. Ik voelde me compleet machteloos, onrechtvaardig behandeld en absoluut niet gezien en serieus genomen. Dat heb ik als kind (te) vaak ervaren.
Ik denk dat deze hele affaire een les was in mijn grenzen handhaven, mezelf waarderen en liefhebben. Me te laten leren dat ik echt op mijn intuitie moet vertrouwen en op mijn eigen kompas moet varen, me niet afhankelijk maken van een ander en diens waardering en liefde.

Ik weet niet zo goed welke vraag ik het beste kan stellen voor een legging. Ben geneigd te vragen hoe het zich ontwikkelt tussen hem en mij in de toekomst. En dan bedoel ik, of we elkaar weer zullen zien en of er vriendschap in zit (geen relatie), maar dat is wellicht niet van belang nu. Dat is nog steeds vanuit mijn angst om hem echt volledig kwijt te zijn in mijn leven, voorgoed. Terwijl wat er gebeurd is, geen reden is voor vriendschap met hem.

Dus beter stel ik de vraag wat ik kan verwachten in de toekomst op liefdesgebied. Ik ben bang dat ik emotioneel te beschadigd ben (vanuit mijn  verleden) om een gezonde relatie aan te kunnen gaan, maar dat is mijn idee.

Als je nog vragen hebt, hoor ik het graag!

Liefs, Moon

[Gabriëlla]

Het machteloze gevoel wat je als kind had, probeerde je via hem te hanteren want hij had duidelijk iets wat die herinnering aan vroeger opriep. Inmiddels is je wel duidelijk dat dit niet helpt.
Waarom wil je eventueel nog een vriendschap met hem? Mis je hem of mis je datgene wat je in jezelf mist maar waar hij misschien teveel van had?

Nu jouw toekomstige liefdeslegging.

Bij het schudden van de kaarten, viel Zwaarden Koningin er spontaan uit! Voor mij een aanwijzing dat je nog een tijd alleen zult blijven. Dit is om te breken met gedachtepatronen waardoor je je eigen liefdesleven de das om doet.
Ik stop deze kaart weer terug in het deck en ga verder met schudden. Vervolgens leg ik deze tien kaarten.

1. Begin: Zwaarden 2
2. Tegenwerking: Zwaarden 3
3. Medewerking: Staven Koning
4. Strijd: Pentakels 10
5. Uitdaging: Pentakels Schildknaap
6. Verandering: Zwaarden Koningin
7.Geluk: Zwaarden Schildknaap
8. Geheimen: De Wereld
9. Onzekerheden: Kelken 8
10. Triomf: De Dwaas

Deze tien kaarten bevestigen voor mij mega dat je 'het' voorlopig alleen gaat doen. Eerst op zoek moeten gaan naar je eigen oorsprong (Pentakels 10) en vooral...op je intuïtie gaan vertrouwen (De Dwaas).
Zie die maan op Zwaarden 2. Je ziet hem van een afstand. Het is je nu nog niet eens helemaal duidelijk op welke gebieden je het meest van jezelf af bent gaan staan. Pijnlijke scheidingen (Zwaarden 3) zullen je hierop wijzen. Niet alleen qua relaties maar ik vermoed ook van werk, vrienden en geld (Bekers .
Ik denk zelfs dat je op een punt komt waarop je weer helemaal opnieuw moet beginnen (Pentakels Schildknaap).
De eerste tekenen van dat nieuwe begin,is dat jij je grenzen gaat aangeven. Je valt denk ik op schreeuwers a la je ex omdat je dat zelf niet durft en mega opziet tegen hem omdat hij dat wel durft. Dat mis je waarschijnlijk. Ik heb ook het idee dat je vervolgens in situaties wordt geplaatst waarin je alleen komt te staan. Want doordat je het allemaal alleen moet doen, groeit jouw zelfvertrouwen. Ik krijg ook het vage gevoel dat jij op een gegeven moment voor jezelf gaat beginnen.
Ik heb het idee dat je interesse voor het spirituele heel erg gaat toenemen. Je dromen zullen ook intenser worden.

Heb je weleens het idee dat jij je niet thuis voelt in deze wereld? En/of dat je misschien beter op een andere plek geboren had moeten worden?


Groet,

GABRIELLA

[Moon77]

Hartelijk dank voor je legging, Gabriëlla!

Al voelde ik het een beetje aankomen, de uitkomst is wel vrij heftig zeg. Ik vreesde het al een beetje. Vooral dat ik voorlopig even alleen zal blijven en met mijzelf aan de slag moet. Ergens voel ik wel intuitief dat dat ook het juiste is, maar ik wil zo graag anders...
Ik heb nog wel een vraag: wat bedoel je met de maan op zwaarden 2? De maan heb je toch niet getrokken?
Wat me zelf opvalt is dat er erg veel zwaarden in de legging zitten. Staat dat ook voor veel strijd (met mezelf)? Of dat ik met mijn ratio aan de slag ben/moet?

Pijnlijke scheidingen: ja, daar heb ik er al een aantal van meegemaakt recent geleden. Met hem dus, maar ook het afscheidsproces van mijn moeder die stervende is. Qua werk heb ik zelf een vrijwilligersbaan opgezegd, maar dat ging niet van een leien dakje. Qua vrienden ben ik zelf een beetje aan het onderzoeken wie belangrijk voor me zijn en heb ik behoefte aan nieuwe mensen om me heen. Oude vriendschappen verwateren of verdwijnen, maar daar heb ik vooralsnog zelf voor gekozen.

Mijn interesse voor het spirituele is de laatste tijd inderdaad sterk gegroeid. Ik ben veel aan het onderzoeken en aan het lezen op dit gebied, wat me heel goed doet en me troost biedt.
Grappig dat je vermoedt dat ik misschien voor mezelf wil beginnen. Dat is inderdaad mijn plan en daar ben ik nu mee bezig.

Wat je laatste vraag betreft: Ja, dat heb ik zeker, het gevoel dat ik niet thuis hoor in deze wereld, of beter gezegd deze maatschappij. Had ik als kind al. Ik ben erg gevoelig en vind de wereld soms meedogenloos hard. Maar ergens diep binnenin voel ik wel een sterke kracht dat ik het alleen kan en op mijn eigen kompas kan varen. Dat vertrouwen voel ik ergens wel (gelukkig).

En ja, waarom ik eventueel nog een vriendschap met hem wil... Omdat ik hem mis (denk ik). Er was zeker een connectie tussen ons, op intellectueel en spiritueel vlak. Het doet me pijn die te missen. Maar wat er gebeurd is tussen ons, maakt het wel heel moeilijk om nog vrienden met hem te zijn. Sowieso kan ik dat nu niet, omdat ik te veel voor hem voel. Maar hij heeft wel dingen bij me opengebroken. Pijnlijke dingen, maar ik heb mezelf zelden zo laten zien bij iemand. Ergens is dat fijn, maar ik schaam me ook heel erg voor de zwaktes die ik heb laten zien. Mijn meest kwetsbare kant die aan het licht kwam, maar waar hij uiteindelijk niet mee om kon gaan. Dus dat voelde weer erg onveilig.

Denk je dat het een lange tijd gaat duren voordat ik weer klaar ben voor een nieuwe liefde?

Liefs, Moon

[Gabriëlla]

Hoi Moon,

Je hebt De Maan nog niet getrokken, maar zie het schijnsel van de maan op de kaart van Zwaarden 2. De Maan, het punt waarop je het meest van jezelf af bent gaan staan zal op den duur zichtbaar worden. Nu nog niet dus maar later is die maan waarschijnlijk wel op jou van toepassing.

Ik hoop voor je dat het anders gaat maar ik denk dat het helaas nog wel even duurt eer je weer een geliefde vindt. Eerst moet je je afgebroken zelfvertrouwen weer helemaal terugvinden.

Behalve dat je voor jezelf gaat beginnen, denk ik ook dat je verre reizen gaat maken.

[Moon77]

Hoi Gabriëlla,

Ah, nu zie ik wat je bedoelde met de maan, de sikkel op de kaart van zwaarden twee, had er even niet bij stil gestaan!

Ja, ik zou ik willen dat het anders zou lopen. Maar aan mijn zelfvertrouwen werken is inderdaad wel even noodzakelijk nu. Hoe lang het ook mag duren...

Ik ben wel benieuwd naar die verre reizen...

Dank je wel voor je uitleg (en de legging) nogmaals!

Ik zal zien wat er op me afkomt.

Liefs, Moon

[Gabriëlla]

Ik hoop dat je weer van je laat 'horen' als er nieuwe ontwikkelingen zijn! Ik duim voor je!

[Moon77]

Lief! Dank je wel, dat zal ik zeker doen!

[Moon77]

Hallo allen, hallo Gabriella,

Daar ben ik weer... Ik vrees dat ik nu middenin de situatie zit zoals de laatste legging hier voor me voorspelde  Na de relatie met de hier beschreven man, ben ik sinds 4 maanden echt alleen. Ik heb alle contact met hem volledig verbroken. Hij heeft nog een keer voor mijn deur gestaan en ik heb hem met veel pijn en moeite afgewezen.

En nu lijk ik in een depressie te zijn beland. Mijn dagboek terug lezend, zat ik daar bijna exact een jaar geleden ook en schreef ik exact dezelfde dingen. Mijn grenzen zijn aan alle kanten getart, ik ben mezelf volledig kwijt geraakt, mijn zelfvertrouwen is tot het nulpunt gedaald en ik voel me ronduit ellendig. Maar ook heel boos. Kennelijk is die boosheid naar binnen gekeerd. Situaties en omstandigheden uit mijn jeugd komen terug en de bijbehorende woede dus helaas ook. Alleen weet ik niet wat ik er mee aan moet.

Ik realiseer me dat ik mijn leven om zal moeten gooien, maar met name mijn gedachten over mezelf. Anders blijft dit een zich herhalend patroon. En... ik moet het echt zelf en alleen doen. Het pijnlijke is dat elke keer dat ik mijn grenzen wél aangeef aan mensen om me heen, ik afgestraft lijk te worden. Alsof mijn grenzen er nooit mogen zijn. Precies wat ik mijn hele leven steeds gevoeld heb en ondervonden.

En nu weet ik even niet meer hoe verder. Ik ben bang. Bang voor de leegte, de eenzaamheid, mijn leven invulling geven, bang om echt voor mezelf te kiezen misschien. Het rare is dat het helemaal zo slecht niet gaat in mijn leven. Ik krijg genoeg bevestiging dat ik dingen goed doe qua werk bv. Maar ik mis liefde, echt contact of een diepere band.

Ik ben de laatste tijd veel bezig met spiritualiteit en filosofie. Ik voel ergens diep binnenin een sterke passie voor bepaalde onderwerpen, maar durf er niet echt iets mee te doen.

Sorry voor het wat warrige verhaal, maar ik voel me ook warrig en ongericht. Ik lijk mijn basisvertrouwen kwijt te zijn, mijn grond... mezelf.

Misschien zou iemand een legging voor me willen doen die me wat helderheid geeft in de situatie? Dat zou me misschien weer wat richting kunnen geven.

Liefs,
Moon

[Gabriëlla]

Hoi Moon,

Wat vervelend dat je eigenwaarde zo gekelderd is!! Ieder mens is waardevol hoor! Maar goed, dat kan ik hier nu makkelijk opschrijven, je voelt het helaas niet zo. Hier dus maar een korte en hopelijk krachtige legging.

1. Je verlangens......................................................Staven 5
2. Een kracht om die verlangens te realiseren..................Staven 4
3. Het hoogste obstakel wat je verlangens in de weg staan. Matigheid
4. Wat je achter je kunt laten......................................Zwaarden Aas
5. Hoe je op dit moment in de realiteit bent.....................De Ster
6. Hoe je het beste bezig zou kunnen zijn in de realiteit......De Geliefden

Staven 5 geeft voor mij een duidelijk laag gevoel van eigenwaarde aan. Ik heb het idee dat je geneigd bent (onbewust?) om juist die situaties op te zoeken, waarin je je krachten moet bewijzen. Mensen en situaties die je eigenlijk net boven je macht gaan maar of misschien wel juist daardoor  voel je je in eerste instantie sterker. Totdat blijkt dat je betreffende personen of situaties niet machtig bent, dan wordt je gevoel van eigenwaarde nóg lager!! Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht.

Staven 4. Ik denk Moon, dat jij nu op een punt bent gekomen, dat jij jezelf weer helemaal opnieuw moet gaan verbinden met mensen en je omgeving. Ik denk dat jij te lang, te veel alleen hebt gedaan. Ik heb ook het idee dat je je heel onbegrepen voelt door mensen en je ook moeite hebt om ze dingen van jezelf uit te leggen. Je zoekt naar een groep mensen van wie je begrip ontvangt, dingen ook snel begrijpen.

De strijd die je (hierom?) gestreden hebt kun je achter je laten (Zwaarden Aas) en verder gaan met filosofie en spiritualiteit om nieuwe kanten van jezelf te ontdekken.
De kunst is nu om, behalve je gevoel van eigenwaarde, ook een gevoel van veiligheid in jezelf te op te bouwen. Want jij voelt je bij niemand en nergens meer veilig, mede veroorzaakt doordat je te lang en teveel alleen geweest bent (De Geliefden).
Een partner weerspiegelt in de regel jouw eigen, niet uitgedrukte kanten. Wat moet jijzelf ontwikkelen? Wat had hij wat jij volgens jezelf niet hebt?

Matigheid: kan het zijn dat je in essentie eng vindt om je te binden aan iemand omdat je anders veel te "vast" komt te zitten? Dat dit er de oorzaak van is dat jij op absoluut onbereikbare mannen valt die zich niet snel zullen binden? En/of vind je het misschien ook eng als een man (vermeend) te veel van jou verschilt, hetzij qua karakter, hetzij qua leefomstandigheden?

GABRIELLA

[Moon77]

Dank je voor je legging Gabriëlla!

Staven 5: In het geval van mijn ex, maar ook dat van mijn stiefmoeder, klopt dit zeker. Met mijn ex heb ik willen bewijzen dat ik het kon met hem, dat ik het zou 'overwinnen' c.q. hém voor me winnen. Dat is niet gelukt. Door de relatie ben ik sterker geworden, zelfs wat zelfverzekerder (al voel ik dat nu niet), maar het was eigenlijk 'leren zwemmen bij orkaankracht'. Ik heb die relatie wel eens als een test voor mezelf gezien.
Met mijn stiefmoeder zit ik al mijn hele leven in strijd en typisch genoeg, ben ik na een weekend met mijn vader en haar samen, helemaal in mijn eigenwaarde gekelderd. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik echt meer afstand moet houden van haar, want ik kan er niet mee omgaan en ik beland elke keer in een nare positie.

En dan kom ik wellicht bij zwaarden Aas: Ik heb heel lang gestreden voor harmonie en nabijheid, een goede verhouding met mijn vader en zijn vrouw. Maar ook gestreden voor liefde en een fijne relatie. Inmiddels ben ik daar heel erg in gedesillusioneerd geraakt. Ben ik mijn vertrouwen in mannen en de liefde kwijt, misschien in mensen in het algemeen wel. Dat is ergens misschien ook goed, want het werpt me noodgedwongen op mezelf terug en doet me inzien dat ik van niemand afhankelijk ben.

Ik voel me inderdaad onbegrepen door met name mijn vader en zijn vrouw. Gelukkig vind ik wel veel begrip bij vrienden en familie aan mijn moeder's kant. Maar ik ben ook iemand die niet werkelijk alles laat zien hoe het met me gaat. Ik wil mensen niet belasten, maar beland dan wel steeds in de positie dat ik dingen alleen probeer op te lossen en me dus ook heel alleen voel.

Mijn ex was zelf enorm egocentrisch. Veel te. Maar ik ben het tegenovergestelde. Ik ben steeds maar met anderen bezig, voor hen aan het zorgen, me aan het aanpassen, volledig beschikbaar zijn. En nu voel ik dus een enorme woede, omdat ik mezelf continue voorbij ga en als het ware 'verdwijn' in anderen. Dan ben ik mezelf kwijt en voel ik me leeg. Dus ik zou wat meer gezond egocentrisme moeten kweken, mezelf meer op de eerste plaats zetten. Ik weet alleen nog niet zo goed hoe.

Matigheid: Ja, ik ben inderdaad bang om me echt open te stellen in een relatie en ik val tot nu toe steeds op emotioneel onbereikbare en onvolwassen mannen. Dan kan ik 'al het werk doen' en hoef ik mezelf ergens ook niet helemaal bloot te geven. Ik denk dat ik diep binnenin bang ben dat mijn partner dan van alles van me gaat verwachten, wat ik niet waar kan maken of waar ik niet aan voldoe.
Ik heb na zitten denken over je laatste vraag... ik weet het niet. Misschien dat ik onbewust wel bang ben voor grote verschillen, omdat ik dan zelf mijn verlatingsangst ga voelen. Mijn ex was heel anders dan ik, maar toch waren er grote overeenkomsten op veel vlakken. Maar zijn levensstijl en zijn omgang met mensen was heel anders. Hij had een andere moraal daarin. Dat vond ik wel moeilijk (zacht uitgedrukt). Maar uiteindelijk paste hij daarom ook niet bij me. Het fundament van de rest was niet sterk genoeg.

Nogmaals dank voor je uitgebreide reactie. Het bevestigt wel deels wat er speelt op dit moment en waar ik doorheen ga. Ik denk wel dat ik professionele hulp moet zoeken sowieso. Sommige dingen moet ik niet helemaal in mijn eentje willen oplossen, dat is me wel duidelijk. Maar er is een hoop werk aan de winkel. Ik had gisteren alleen thuis zo'n enorme woedebui, dat ik er zelf van schrok. Maar het gaf me ook een heleboel kracht en ik zat 'ineens' weer in mezelf. Denk toch dat daar de sleutel ligt: mijn woede omzetten in een drijvende kracht voor mezelf.

Liefs,
Moon

[Gabriëlla]

Staven 5: Je zit dus muurvast in deze bewijsdrang. Deze drang is voornamelijk ontstaan door je stiefmoeder en/of je vader maar werkt dus ook nog in andere relaties door. Je denkt dan dat je jezelf bent maar in word je dus ver uit je innerlijk centrum geslingerd! Dientengevolge ben je jezelf helemaal kwijtgeraakt! Vervolgens krijg je een heel onveilig gevoel in jezelf.
Wat je minderwaardigheidsgevoel betreft: dat jij de situatie met je schoonmoeder niet aan kan, betekent zeer zeker niet dat jij minder waard bent als persoon!!! Jouw stiefmoeder zit in dermate anders in elkaar, dat jullie waarschijnlijk nooit op dezelfde golflengte zullen komen. Je kunt dan strijden wat je wilt maar dat verandert niets aan haar maar ook niet aan jouw karakter. Op een gegeven moment houdt het gewoon op.

Zwaarden Aas: de erkenning die jij niet van je vader en stiefmoeder hebt gekregen, probeer je denk ik nu uit relaties te halen. Je merkt wederom dat je iemand niet kan veranderen, dus ook een partner niet. Wat je achter je kunt of misschien zelfs wel moet laten; strijden om harmonie en nabijheid. Relaties zijn er om te Mogen Zijn. Relaties zijn niet om te functioneren maar om een sleutel te zijn voor het geluk van jezelf en die ander. Mogen Zijn is een allereerste vereiste in een relatie!! Als je dat niet kunt of mag dan houdt alles op! Dit moet Gewoon Zijn en niet verkregen worden door strijd. Laat die strijd om harmonie dus achter je!

Ik denk dat je mensen pas belast als je vaak met hetzelfde verhaal komt. Of om de haverklap om hulp vraagt. Vertellen wat er in je omgaat is echter iets heel anders. Als jij je naasten niets vertelt dan weten zij niet wat er in jou omgaat en kun je ook geen steun aan hen ontlenen.

Wat je over gezond egocentrisme schrijft klinkt voor mij heel goed. Begin eens met te praten over wat er in je omgaat, een eerst stap op weg er naartoe denk ik.
Ik krijg nu een soort De Maan gevoel. Ben je geneigd om je enerzijds helemaal in jezelf te verliezen, dat als het ware een over-aanpassing hebt en anderzijds weer zeer tegendraads kunt zijn om hele kleine dingen?

Matigheid: ben je bang dat iemand je zal verlaten op het moment dat de persoon in kwestie je een spiegel voorhoudt? Vind je het eng om naar jezelf te kijken omdat je bang bent wat je daar aantreft? Zo ja, komt dit omdat je lang geconfronteerd bent geweest met dat je eigenlijk niet mag zijn wie je bent (vader-stiefmoeder)?

Woede/agressie komt voort uit onvermogen. Welk onvermogen voel je op het moment van je woedeaanvallen?


Sterkte en liefs,

GABRIELLA