Dromen over baby's, kinderen, familie

[Eva_84]

Ik zit aan het stuur van een voertuig. Het is een soort go-cart, laag bij de grond, waarbij ik moet trappen om vooruit te geraken. Aan de go-cart hangt een aanhangwagen waar 5 of 6 familieleden inzitten. Ik herken alleen mijn neef, die het meeste plaats inneemt. De anderen ken ik niet maar ik herken ze als familie in mijn droom. Naast mij zit ook iemand die mee trapt. We rijden op de oprit van mijn huis, die nogal stijl is. Daardoor moet ik heel hard trappen om vooruit te geraken, maar dat lukt niet. Ik glij elke keer weer weg, de struiken in. De ballast is te zwaar en het is ook een onhandig vervoersmiddel dat je moeilijk kan sturen. In de droom moeten we ergens naartoe, maar we blijven ter plaatse trappe(le)n.
Plots sta ik aan de rand van een rivier. Achter mij staat mijn vriend (die ik niet ken in het dagelijkse leven), een hele grote (ik kom net iets boven zijn middel) zwarte man. Hij omhelst me, terwijl we voor ons kijken, naar iets wat aan de overkant gebeurt, een soort evenement waarbij wij toeschouwers zijn.Er zijn twee kinderen bij ons, een meisje en een jongen van dezelfde leeftijd, gekleed in lichte kleuren. Ze zijn ongeveer 3 jaar. Ik weet niet of het mijn eigen kinderen zijn, maar ik ben in elk geval verantwoordelijk voor hen. De kinderen spelen wat rond ons. Opeens lopen ze weg, wij rennen achter hen aan. Er staat een grote tribune waar mensen opzitten die ook naar het evenement aan het kijken zijn. De kinderen vallen in het water naast de tribune. Ik spring in het water en probeer een van de kinderen te redden wat heel moeilijk gaat, mijn “vriend” springt erin voor het andere kind.


Een andere droom:
Ik ben in een oud schoolgebouw. Het wordt niet meer gebruikt als school, maar er is een of ander feest aan de gang waar een heleboel mensen op af zijn gekomen. Er is een zwembad, maar dat is leeg. Er zitten mensen op de rand van het zwembad die met elkaar praten, anderen lopen gewoon rond.
Ik ben op zoek naar twee baby's die verdwenen zijn. Ik vraag anderen om hulp maar niemand komt helpen. Ondertussen wordt het zwembad gevuld, en ik weet dat ik de baby's moet vinden voor het zwembad vol water loopt. Ik ga buiten kijken, waar het zonnig is (binnen is het nogal somber, weinig verlichting) en waar mensen op ligstoelen genieten van de zon. De baby's zijn er niet. Ik ga in paniek terug naar binnen om daar verder te zoeken. Ik kijk achter de muur achter het zwembad, waar 2 kisten (uit gevlochten houten takken) staan met zware dozen op. Als ik het gerief uit de weg heb gezet en ik de kisten open kan doen, zie ik de (tweeling)baby's erin liggen. Ze zijn vrolijk aan het kirren en liggen er op een dekentje in de kisten. Net op tijd gevonden, ik loop weg met de baby's.


Iemand enig idee wat dit zou kunnen betekenen?
Ik droom de laatste tijd vaak over baby's en kinderen. Vooral dat er iets gebeurt met die kinderen, en dat ik me enorm verantwoordelijk voel voor hen, vaak ook dat ik de enige ben die actie onderneemt om hen te redden.

Liefs, Eva

[Vlinder]

Hoi Eva,
In beide dromen komt een tweeling voor en jouw verantwoordelijkheid gevoelens.
Ben jij zelf een van een tweeling?
Gr Vlinder

[Eva_84]

Hoi Vlindertje, leuk dat je hier langskomt
Ik maak geen deel uit van een tweeling. Heb ook maar een kindje.
Groetjes

[heleen]

Hoi Eva.

Wat mij enorm intrigeert is, in je 1e droom duik  je (en een donkere man) achter 2 kinderen achteraan. In je 2de droom vind je 2 kinderen bij water  (in vorm van een zwembad).  Je begint aan de ene kant en je komt aan de andere kant weer omhoog (Portal). Wat mij ook opvalt is de tegenstelling. Jij (vrouwelijk) ontmoet een man, klein/groot. Ik stel jouw blank voor en je ontmoet een donkere man. Dualiteit. Deze wordt gevonden in vorm van een tweeling die jij meeneemt naar (dit) leven. De school die je ziet, de leerfase, maar het wordt niet meer gebruikt als school , maar een gebouw waar een feest aan de gang is. Je mag dus van het leven genieten Eva. Het voertuig wat zo moeizaam vooruit kwam, een vorig leven waarin je heel veel geleerd hebt, maar (best) zwaar is geweest. Het zijn dingen die spontaan in mij opkomen.

Heleen.

[Eva_84]

Lieve Heleen,

Dank je voor je uitleg. Ik had er op die manier nog niet naar gekeken, die dualiteit. Waar zou dat voor kunnen staan?
In mijn dromen heb ik ook nooit het gevoel dat ik mag genieten, ik voel me juist de enige die niet geniet, die altijd hard moet werken en verantwoordelijk is. In het "echte" leven lukt het me wel meer om te genieten.

Liefs, Eva