mediteren.

[heleen]

eigenlijk hoort dit niet bij dromen (of wel).
Ik was/ben aan het mediteren, had mijn geest tot rust gebracht, en was ontspannen.
Toen kreeg ik hele vreemde beelden.

Er zijn poppen met grote hoofden, een soort vogelverschrikkers, deze zijn aan het heupwiegen, ik heb er drie gezien, de laatste had een grote jutte aardappelzak om zijn stokken.
Plotseling
vliegt er een gouden koets door de lucht,  vol met rode bladeren. Achter de koets komen dansende bomen, die op dezelfde manier dansen als de poppen.
Daarna
fiets er een jongen op mijn tuinpad, aan de voorkant van mijn huis. Plotseling remt hij, en vliegt over zijn stuur, hij ligt stil op de grond, ik schrik
Daarna
staat er een man (hij lijkt op de kerstman maar heeft gewone kleren, geblokte wit/groene blouse) voor mijn deur ik ben buiten, hij heeft een sleutel van mijn huis, hij vraagt aan mij "wil je mijn hand?" en meteen strekt hij zijn hand uit om mijn hand te schudden, achter mij komen er steeds meer handen die hij gaat schudden.

Ik was/ben wakker, vreemde gewaarwording, is het een droom? Ik was mij bewust waar ik was, en dat ik aan het mediteren was.

liefs
Heleen.
Heleen

[Ricca]

Lieve Heleen,

Het zijn innerlijke beelden die je ziet terwijl je wakker bent. Die innerlijke beelden kunnen wel overgaan in dromen als je tijdens de meditatie in slaap zou vallen. Dromen zijn innerlijke beelden terwijl je slaapt. De aard van de beelden is een indicatie voor het bewustzijnsniveau in de meditatie of in de slaap.

De beelden die je zag tijdens je meditatie vertegenwoordigen de gedachten en gevoelens die je had vlak voordat je je ogen sloot. Zodra je ogen gesloten zijn, drukken gedachten en gevoelens zich uit door middel van symbolen. Omdat de beelden geen logisch verband lijken te hebben met die gedachten en gevoelens, kan het moeilijk zijn ze als zodanig te herkennen en te zien wat ze vertegenwoordigen. Het bewustzijn heeft nu eenmaal een zeer grote vrijheid van expressie. Het duiden van de symbolen, maar vooral het zoeken van het onderlinge verband tussen de beelden kan je dan helpen om op het spoor van die gedachten of gevoelens te komen.

Een voorbeeld kan misschien verhelderend werken... Stel je hebt een bepaalde angst (vogelverschrikkers en de jongen die over het stuur van zijn fiets vliegt doen dit vermoeden). Bijvoorbeeld in verband met werkloos worden (dit is maar een voorbeeld hoor). Die angst kan, zodra je je ogen sluit, vertaald worden in een reeks symbolen die schijnbaar niets met elkaar gemeen hebben, maar toch stuk voor stuk met die angst te maken hebben. In een reeks snelle beelden zou je dan bijvoorbeeld een diepe kuil in de grond kunnen zien, een arme straatjongen uit een andere eeuw, een doodskist die door de lucht vliegt, een donker winters landschap, een personage uit een oud en allang vergeten boek enz. Daar tussendoor kan een aantal tegengestelde symbolen zichtbaar worden, die hoop vertegenwoordigen - een lentebloem, een welvoorziene dis, een stel nieuwe kleren, kortom tekenen van welvaart. Nergens duikt het idee van de mogelijke werkeloosheid op. Die lijkt vergeten.

Als je in je meditatie in een dieper bewustzijnsstadium zou terechtkomen, zouden de symbolen waarschijnlijk van aard veranderen en minder visueel worden. Een bepaalde angst zou zich dan bijvoorbeeld kunnen vertalen in een onaangename geur, of een angstige ervaring zoals vallen of iets onaangenaams dat je aanraakt. Als je op dit punt in slaap zou vallen, zou je hoogstwaarschijnlijk een paar dromen produceren die deze angst symboliseren, dromen waarin je mogelijke oplossingen bekijkt en uitprobeert. Maar nog steeds hoeft de oorzaak van die angst niet als zodanig in die dromen te verschijnen.

Misschien kun je nu zelf iets maken van de beelden die je zag?
Ze zijn heel persoonlijk en ik kan alleen maar gissen, maar bij die man die jou een hand wilde geven, denk ik sterk aan een helpende hand. Een symbool van hoop dus.

Liefs,
Ricca

[Vlinder]

Lieve Heleen en Ricca

Wat een fijne uitleg Ricca,
Grappig  Heleen, dat je hier over schrijft, ik zat met dezelfde soort vragen, maar dan toch weer een beetje anders.
ik heb soms veel beelden, soms weinig, maar vooral hele vredige beelden, zoals bijvoorbeeld een aangereikte hand, maar ook anderen... dieren die me aankijken... ik neem ze mee en beschouw ze als boodschappen van m,n onderbewuste...

Liefs Vlinder

[heleen]

Dank je Ricca voor je uitleg. Ik kan er wel wat mee, en ik kan nu een gedeelte van de symbolen die ik zag plaatsen. Voordat ik begon met mediteren heb ik een vraag gesteld. Zoals ik wel eens heb geschreven in het verhaal van de koning was mijn broer alcoholist. Hij is op jonge leeftijd begonnen met drinken. Ongeveer hetzelfde probleem heeft mijn jongste dochter, ook zij heeft de neiging tot verslaving, en laatste jaren geeft dat (vooral haar) enorme problemen. Ik zie heel veel overeenkomsten tussen mijn broer en mijn dochter. Ook mijn gevoelens voor die 2 zijn hetzelfde. Ik heb altijd van mijn broer gehouden, ondanks dat hij dingen deed waar ik niet achter kon gaan staan. Datzelfde gevoel heb ik nu bij mijn dochter. Ik zie (en bij mijn broer zag) ik hun pijn, hun zielspijn, de diepe pijn, en soms vind ik het moeilijk om daarmee om te gaan. Voor het mediteren vroeg ik aan mezelf, wat heb ik hiervan te leren, waarom gebeurd dit in mijn leven?

De 3 vogelverschikkers kan ik niet verklaren, ook het heupdansen niet want dat doen vogelverschrikkers niet.

De gouden koets met de rode bladeren kan ik verklaren.
Toen mijn jongste dochter 2 was, zat zij graag op de vensterbank om naar buiten te kunnen kijken. Ze zwaaide naar alle mensen die langs het huis liepen. Dat was een grote hobby van haar. Op een dag zat ze weer op de vensterbank, en ik zag dat haar gezicht heel verdrietig stond. Ik ga naast haar zitten met de vraag wat er is. Ze antwoord: " de handjes houden niet op met zwaaien, en ik ben zo moe". Ik kijk naar de straat en zie niemand. Ze wijst naar buiten, naar de bomen, naast ons huis (waar we toen woonde). Daar stonden grote (ik neem aan) esdoornen. De bladeren lijken inderdaad op handjes. En mijn jongste dochter wil graag een prinses zijn.

De val van de jongen, is mijn broer.

Dan de kerstman die de sleutel al van mijn huis heeft. Misschien een hulpverlener, waar ik pas geleden een gesprek mee had en ik wel een klik mee had.en als er 1 handje geschud wordt volgen er meer.

De beelden gingen voor mijn gevoel in een cirkel (ronde). De levenscirkel. Ik had in het leven van mijn broer als zijn kleinste jongste zus, een belangrijke taak. Een plekje waar hij af en toe weg kon kruipen. Die hem troosten uit onwetendheid, gewoon omdat kleine kinderen liefde voelen, en geen enkele daad afkeuren. In een gezin waar hij door bijna iedereen werd afgekeurd. Nu ben ik moeder, nu heb ik een hele andere taak. om haar op het juiste pad te krijgen, doe ik in haar ogen, dingen die zij niet prettig vind. Ik sleep haar naar hulpverleners, ik maak af en toe haar leven zuur, door maar aan haar te duwen en te trekken.
Soms kijk ik in haar ogen, en dan zie ik de wanhoop en de pijn die ze heeft, dezelfde wanhoop en pijn die ik bij mijn broer voelde. En dan hoor ik een stille schreeuw van haar "laat mij alsjeblief niet los", zoals ik die ook zo vaak van mijn broer heb gehoord. Beetje bij beetje moet ik haar loslaten, hoewel ik haar altijd zal blijven steunen. Uiteindelijk is het haar leven, haar cadeautje, en maakt zij haar eigen keuze's in haar eigen leven.

Vandaag is ze geplaatst in een behandelgroep.
Ik hoop dat er daar voor haar genoeg handjes zijn die haar vastgrijpen, tenslotte heeft ze toch heel lang zitten zwaaien naar alle handjes die zij zag, zelfs toen ze er heel moe van werd.

Heleen.

[Developerone]

Namaste Heleen,

Het klinkt mij niet vreemd in de oren om beelden te ervaren op zo'n manier...
Misschien kan ik van mijn afstand nog iets laten vallen over de beelden van de oude man en de vogelverschrikkers:

Bij de oude man dacht ik meteen aan een vaderrol die dan wel verzoend of geplaatst (qua gevoel) kan worden... (voor groei, volledige toegang/sleutel van dat huis)

Bij de vogelverschrikkers dacht ik meteen aan mijn oude leraar uit Indonesie waar het regime alle sexueel getinte handelingen had verboden tot overdrijven toe, waardoor de bevolking uit protest ging hoela-hoepen als de troepen langskwamen
Het is toch een basis energie, maar gezien het symbool van de vogelverschrikker zal het wat lastiger zijn misschien dit te plaatsen of helen, ook gezien hier geen rijkende hand is...

Maar deze puzzel is met jouw persoonlijke stukjes vast af te maken

Hopelijk voegt mijn interpretatie iets toe,

Veel licht/liefde Developerone

[Ricca]

Lieve Heleen,

Ja, dat van je broer heb ik destijds gelezen en nu je het zo mooi en zuiver met deze beelden in verband brengt, vallen ze ook voor mij op hun plaats.

Rest nog de heupwiegende vogelverschrikkers. Ik denk dat dit symbool meerdere betekenissen in zich verenigt.

De taak van vogelverschrikkers is het om vogels (gedachten) weg te jagen en is dat niet ook wat een alcoholist van alcohol verwacht? Vergetelheid? Het heupwiegen of hoela-hoepen (mooi gevonden, Dev) kan inderdaad een vorm van protest zijn (hoepel toch allemaal op), maar heeft ook iets spontaans en speels en uitdagends (allemaal chakra 2).

Mensen kunnen voor zichzelf een tuin vol zaligheden creëren - als ze erin geloven. Ze kunnen ook voor zichzelf lijden creëren - als ze geloven dat dat nodig is. En dan zijn er nog de zaadjes die ooit ingezaaid zijn door de ziel. Vogelverschrikkers zijn er ook om de tuin en de daar gezaaide zaadjes te beschermen, zodat ze tot bloei kunnen komen. Allerlei zaadjes...

Ken je btw de Vogelverschrikker uit de Wizzard of Oz? Dat zou ook nog een aanknopingspunt kunnen zijn.

Liefs,
Ricca

[heleen]

op de 1e plaats iedereen dank voor het "meedenken" ,we beginnen dan al met de vogelverschrikker, die denkt dat hij geen hersenen bezit. De tovenaar van Oz, of ik die ken. Mijn geboorteplaats is Oss, maar wie daar de tovenaar was ben ik nooit achter gekomen. Deze film was de lievelings film van mijn 1 jaar oudere zus, en ook mijn andere zus vond hem erg mooi. Ik probeerde hem ook altijd te kijken, maar halverwege moest ik afhaken. Ik snapte hem nooit zo goed, dus was ik misschien wel de vogelverschrikker. Ik voelde mij bij deze 2 zussen altijd de hersenloze. Maar waarom 3 vogelverschrikkers? Voelde mijn 2 zussen zich dan ook hersenloos? We mochten in ieder geval als meiden in een katholiek gezin niet te intelligent overkomen. We werden dom gehouden. Dan kan ik aanhaken bij Developerone, heupwiegen en sensualiteit was natuurlijk ook ten strengste verboden. En misschien hoela-hoepte wij wel eens onder luid protest van mijn ouders.

De oude man, mijn vader. Een man waar ik ontzettend veel van heb gehouden. Samen met mijn oudste zus was ik een echt papa's kindje. We vochten om zijn liefde, wat een vermakelijk spel voor hem was. Ik denk niet dat deze man de sleutel van mijn huis heeft. Maar misschien hoela-hoepte ik vroeger wel naar hem.

3 vogelverschikkers, het staat misschien voor mij wel iets van lijken, de magere houten geraamte's waar vodden omheen zijn geknoopt, maar de "grote Hoofden" hadden wel iets weg van aardappelen (plus een aardappelzak), en dat zijn wel hele grote zaden.

Nog iets wat mij bevreemd, achter de koets van mijn dochter dansen bomen op dezelfde wijzen als de vogelverschrikkers. Het hout van de vogelverschrikkers is veranderd in bomen, dikke bomen ook met bollen koppen. Het heupwiegen zal door het dikke hout moeizamer moeten gaan. Maar waarom achter de gouden koets aan. Als het staat voor mij en mijn zussen, we hebben al jarenlang geen contact. Hoewel bloedband natuurlijk nooit voor 100% te doorbreken is. En misschien kom je ook uit op stambomen, je afkomst, we hebben ieder ons eigen leven opgepakt. Geen takken aan 1 boom, maar verschillende bomen (zit ik me nu te bedenken). Maar mijn jongste dochter kent haar tante's niet.

Bij de dood van mijn broer wist mijn jongste dochter helemaal niets van mijn verleden. Ze wist niet dat ik een broer en zussen had. Vergetelheid, ik was "vergeten" en heb haar dus nooit iets  verteld. Daarom een drang naar alcohol, ook zij wil vergeten? De zaden van het verleden? Ik had mijn eigen tuin gecreëerd Ricca, met mijn eigen zaligheden, mijn gezin, mijn kinderen. Mijn eigen appelboompjes, totdat noodweer toesloeg, en dikke koude hagelstenen, en ik mijn jongste dochter moest confronteren met mijn verleden.

liefs
Heleen