Elfje

[Sweetie]

Op een avond, ik ging plots naar buiten in een  tuin (niet mijn tuin) op een klein borduurtje zitten ,ik zag een baby( voelde dat het helemaal alleen op de wereld was) kruipen in de sneeuw ( het was zomer) van tussen de bomen naar mij toe(zoals een poesje) ,het kwam enkel naar mij, net alsof ik het kindje aantrok. Ik nam het kindje op mijn linker arm en ging er mee naar binnen. Er waren mensen bij maar ik kon hun gezicht niet zien maar ze stelden mij gerust alsof ik hen al jaren ken . Ik herken de omgeving  niet. Ze zeiden dat de baby waarschijnlijk besmet is met allerlei ziektes en  ik van het kindje moest zien af raken .
Ik begon te panikeren en zette dan de baby weer buiten en deed de glazen schuifdeur dicht.
De baby kwam opnieuw naar mij en loopt door het glas heen. Ik kon er niet meer van af.
Plots had ik het weer buiten gezet en er tegen gepraat van ga nu weg alsjeblieft je bent hier niet welkom van hen. Maar voelde mij schuldig het was alsof ik men eigen kind moest achterlaten.
Volgende dag zag ik het zelfde  kindje kruipen in het stad. Ik had iets van, het komt toch niet weer naar mij hé.
Maar dan zag ik dat het kindje met zijn hoofd onder een tram terecht kwam ik dacht .. dit is mijn schuld ! En dan kroop er een klein elfje(herkende ik aan de puntige oortjes) uit het lichaam gekropen (als een vlinder uit haar cocon), dat elfje vloog naar me toe , nam mij vast onder mijn arm en we vlogen omhoog, ik keek nog naar het plein en zag enorme sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen, hij nam me mee naar een andere droom , daar heb ik hem niet meer gezien .

Deze droom spreekt mij zo hard aan alsof ik het echt heb meegemaakt in het hedendaags leven. Heb echt het gevoel dat deze droom mij wat wil zeggen en iets betekend maar weet alleen niet wat.
Heb deze droom al meerdere keren gehad maar nooit was hij verder gegaan dan de eerste dag bij .. . alsjeblieft ga weg je bent hier niet welkom van hen

De dochter van Suzy

[Sonja Irene]

Beste dochter van Suzy,

Ik vind je droom heel ontroerend.
Ik heb nu niet veel tijd om erover na te denken, maar het eerste wat in me opkomt: die baby ben jijzelf.
Ook al bestaat die baby niet meer, denk met liefde en acceptatie aan haar.
Besteed géén aandacht aan wat anderen zeggen. Vertrouw op het elfje dat in jou leeft, ze kan je helpen in het leven. Vertrouw op jezelf.

[Sweetie]

Dank je wel Sonja Irene

Liefs,
Suzy

[Adriana]

Is het misschien zo dat jij onafhankelijker probeerd te worden maar je blijft hierover bepaalde zorgen en teleurstellingen houden. Ik denk ook dat dit een vertrouwenskwestie is. Het kind in jezelf. Vertrouwen op jezelf. Ondanks wat anderen zeggen. Dus misschien in tijden dat je even niet lekker zit komt de baby weer terug in jouw droom.

[Sweetie]

Hallo Adriana
Fijn om eens langs te komen want ze keek er naar uit of iemand dit kon verklaren,

Dat zou best kunnen, ze wordt groot hé en heeft al wat teleurstellingen meegemaakt die ze moeilijk los kan laten
Heel hartelijk bedankt Adriana

Liefs
Suzy