schip

[cathy]

De laatste tijd droom ik vaak dat ik met een groot passagiersschip meevaar.
Ik kan de dromen niet meer precies terughalen, maar soms vaart er ook familie
mee, andere keren is het een vakantie zoals nu deze laatste keer.
Weet iemand waar dit voor kan staan.

Cathy

[Carla]

De associatie die ik heb bij 'vakantie' is dat je behoefte hebt even uit het 'dagelijkse leven' te ontsnappen. Water staat meestal voor je emoties, een boot gaat daar niet in ten onder, maar juist min of meer overheen, een boot drijft, maar zet toch zelf de koers uit. Omdat je schrijft dat er soms ook familie bij is, denk ik aan een conflict in je familie wat aan je vreet en wat je graag opgelost zou willen hebben.

[cathy]

Dat zou kunnen. Dank je Carla. Ik ga de dromen eens helemaal opschrijven als ze weer voorkomen.
Koers is inderdaad een belangrijk woord als ik er zo over terugdenk.
Soms wordt er van de voren een koers uitgezet, soms is het een soort overzetveer met een vaste
dienstregeling en de laatste keer was het een soort vakantie die wij afbraken, omdat we niet mee
wilden gaan met de geplande reisdoelen (of zoiets) We wilden het schip eerder verlaten. Daarbij moesten
we opschieten en wel zodaing dat ik later tot de ontdekking kwam dat ik helemaal geen schoenen
aanhad en dus op blote voeten moest vertrekken.

Cathy

[Carla]

Wat zijn dromen toch mooi 

Dat is toch prachtig: niet mee willen gaan met geplande reisdoelen! Je stapte er uit op je blote voeten 

Met je voeten maak je contact met de aarde, je voeten zorgen ervoor dat je geaard bent. Wanneer je op blote voeten bent is het contact met de aarde intenser dan wanneer je schoenen draagt.

[cathy]

IK heb weer gevaren vanacht.
We waren op reis. Voor mijn gevoel met mijn ouders op een soort vakantie ofzo.
In de droom heb ik niet echt een moederfiguur gemerkt, wel was mijn vader erbij
(in real life 4 weken geleden overleden) en een baby.
We trokken samen op met een groep mensen die een soort halfindianen waren.
Eerst waren we in een hele grote hut, waar we te eten kregen en later gingen we
varen in een superboomstam. Het was een enkele reis want we moesten alles
meenemen. In de boor was het heel erg druk eigenlijk hadden we onze bagage
hoog op moeten hangen (zoals in de bus) om te voorkomen dat het nat werd.
Maar alle bagageplaatsen waren al vol dus moesten we alles op de grond stouwen.
De bagage die hoog hing was helemaal ingepakt in blauw plastic zodat zij niet nat
kon worden. We zouden een stuk over een wilde rivier gaan. De baby die bij ons
was moest noodgedwongen in een kartonnen doos liggen, die ook gevuld was met
andere spullen. Ik moest steeds opletten of alles nog heel en in orde was. Het was
geen ontspannen reisje.
Toen ik wakker werd en over de droom nadacht moest ik denken aan wat mijn broer
op de rouwkaart geschreven en ik vroeg me af wat er met de droom bedoeld werd.
In de tekst op de rouwkaart staat iets in de trant van dat het leven een groot avontuur was.
Nu ik het opschrijf krijg ik tranen in mijn ogen.
Wie o wie vaart weer eens even met me mee?

Cathy