Hi Rianna, goed hier kom ik even met mijn visie...
hoe gaat het voor jou verder verlopen... ik kijk even waar je staat....
kijk eens even mee.. je ging een tijdje als een speer met dat kapmes... maar nu telt het eigenlijk alleen nog maar als een waarschuwing...Pas op, Je staat stil Rianna...en het gaat niet goed met je!
En er hangt een totale verandering boven je hoofd, het is ook echt nodig!
Je doel is op de eerste plek nog steeds de verhuizing, dat wil je echt heel graag. Ik zie hem er hierin liggen, er word wel gesproken, maar vooral afgewacht, rug tegen de muur.... De officiele verhuizing staat in deze legging dus nog niet te gebeuren wel wat andere dingen... Even een tip tussendoor heb jij een huis van woningbouwvereniging... wat je kan doen is je huis aanbieden op woningruil sites... dan kan je zelf ook bezig gaan..... wie weet zit er iemand tussen die jullie huis wil en jullie graag die van hun.
Die verhuizing dat is iets heel moois maar geen oplossing......................................
Oke, we gaan weer verder kijken.... Je probeert ontzettend in je kracht te blijven, maar ook de overhand weer te krijgen, je bent een soort van dobber voor iedereen, maar je wilt ook graag dat mensen naar jouw grijpen, ik hoor je in de rondte kwekken, ik hoor je sturen... maar tot jou, jezelf, kom je eigenlijk niet, je laat je eigenlijk leiden met excuses, zo kan je telkens in iets nieuws/ anderen opgaan, nieuwe bezigheid... Je hebt nu een rol verkregen waarin je opgaat in andermans zorgen.... maar je verwacht er ook iets voor terug, een vulling......
Dan komen we terug op jouw kwekgehalte, er word eigenlijk niet geluisterd heh, met kwekken komen we niet zover, je echt eens uitspreken en ook kunnen ontvangen, het gebeurt niet, vandaar telkens de conflicten die blijven terugkomen. Die communicatie daar moet aan gewerkt worden hoor. Al dat gerger ook om je heen in jouw banden...
Jouw man en jij ook, jullie zitten ook teveel op elkaars lip, jullie zijn een team jazeker, maar daar is ook nogal wat verandering in gekomen in vergelijking met een paar maanden geleden, er gaan toch wel wat sneren langs, jammer is dat. Jullie moeten allebei een draai zien te vinden in de nieuwe situatie....
Dan verder, Waar is jouw hobbie nu gebleven? hoe zit het met breien? hoe is het met wandelen? Waarom zet je je niet voor iets in, een bezigheid, iets voor jouzelf. Iets waar je trots op kan zijn, ontspanning in vind maar ook eens afmaakt... Excusesen brengen je nergens meer....
Want nu, Je gezondheid het gaat steeds slechter, je word ouder jazeker, maar daarmee kan je niet steeds alles wegvegen... signaal op signaal.... alarm op alarm... je vreet jezelf gewoon stuk voor stuk meer op met gepieker en verdriet. Je hart is eigenlijk te groot voor anderen kan je wel zeggen.... maar het hart voor jezelf, stop eens met om je heen kijken, je zal daar namelijk toch eens zelf je verantwoordelijkheid voor moeten gaan nemen....
tot zover lief, heel wat belangrijke dingen......
dikke knuffel
