Overleden moeder weer terug in mijn dromen

[mirakeltje]

Ik heb al eerder dromen geplaatst waarin mijn overleden moeder een grote rol speelde, na een tijd van weinig bijzondere dromen was ze vannacht weer terug:

Ik ben in mijn ouderlijk huis. Ik heb een stokbrood van een dag oud in handen en maak hem nat, leg hem in de oven zodat hij weer redelijk vers zal zijn. Ik kijk ook in de koelkast, daar zie ik mijn oude hond (allang overleden) op een plankje liggen en hij kijkt me aan. Ik vraag: blijf je hier liggen? Hij antwoord: Ja, eerst even wel. En ondertussen snuffelt hij aan al het lekkers dat in de koelkast ligt.

Even later zit ik naast mijn vader op de bank in de woonkamer. Mijn moeder dekt de tafel en heeft het stokbrood uit de oven gehaald. Ik reageer geërgerd want dat brood kan nog niet klaar zijn. En ik voel iets van: ik zit hier met mijn vader, waarom moet zij er nu weer bijkomen? Mijn moeder zegt dat het wel klaar is en als bewijs neemt ze een hap van het brood. Ik sta op en pak het brood uit haar handen. Zo doe je dat niet, zeg ik en ik scheur het stuk waarvan zij gegeten heeft eraf en gooi het weg. Dan voel ik het brood wat heel zacht en warm aanvoelt en even later zit ik weer op de bank en ligt het brood in de broodmand op de eettafel.

Ik had een naar gevoel bij deze droom, ik deed zo onaardig tegen mijn moeder. In eerdere topics had ik al aangegeven dat mijn moeder en ik niet zo heel goed met elkaar overweg konden destijds omdat we nogal botsten en toen ze ziek werd is er geen tijd meer geweest om het nog 'goed te maken' wat overigens niet betekent dat we niet van elkaar hielden. Kan iemand mij wat duidelijkheid geven omtrent deze droom?

[Varen]

Brood is voor de mens een basisbehoefte. In je droom staan ze voor de ervaringen en basisbehoeften die je in je leven hebt opgedaan. Het brood is oud dus gaan over ervaringen uit het verleden. De ervaringen zijn doordrenkt van emotie. Het water dat je gebruikt om het brood en de herinnering vers te houden.

Het brood is een stok brood. Met een stok kun je steken, de ervaringen steken nog bij je en vandaar je reactie.

Je moeder zegt dat het (brood) klaar is maar jij kan het nog niet los laten, misschien hoe moeilijk ook, is het nu tijd om je moeder en jezelf te vergeven.

[mirakeltje]

Dank je wel Kraai, wat een prachtige uitleg! Mijn moeder heb ik al 'vergeven' alleen mezelf nog niet. Ik was vroeger een vreselijke puber die heel erg aan haar vader hing waardoor ik mijn moeder nogal tekort heb gedaan. Wat jou uitleg me heeft doen inzien is dat ik waarschijnlijk die emotie teveel 'gekoesterd' heb en dat het tijd wordt om dat af te ronden en door te gaan.

Mijn basisbehoeften zijn op het moment wat onstabiel als je het zo mag noemen. Er is onzekerheid of ik in het huis kan blijven wonen waar ik nu woon en mijn vriend heeft voorgesteld om samen te gaan wonen, dus allemaal grote veranderingen op komst. Blijkbaar ben ik er meer mee bezig dan ik me zo overdag realiseer en komen die emoties dus nu 's nachts los....

[Varen]

Ook de hond wijst je hierop. Een hond is trouw, net zoals jij trouw blijft aan je "negatieve" ervaring.

De ijskast bewaard voedsel voor later, zoals het lichaam emoties en ervaring bewaart. De hond snuffelt al aan de nieuwe emoties en ervaring. De deur naar nieuwe emoties staat al open.

Scheur de oude ervaring af waar je moeder van heeft gegegeten, c.q. aangetast en er blijft een warme zachte herinnering over.