Doodskist met Vogels, graag jullie mening a.u.b.

[Inga]

 Ik heb 13-10 een KK gelegd wat betreft het verdere verloop omtrent mijn moeders gezondheid/herstel na haar operatie.
De volgende kaarten trok ik:

de algehele tendentie:                        Kaart 4 het huis
de kern/ het heden:                           Kaart 1 de ruiter
nader verklaring van kaart 1:              Kaart 28 de heer
de oorzaak/het verleden:                    Kaart 19 de toren
wat verdwijnt:                                   Kaart 20 de tuin
wat binnenkort gebeurt:                     Kaart 11 de roede
hoe mijn moeder de kwestie aan gaat; Kaart 31 de zon
hoe anderen haar zien;                       Kaart 30 de lelie
wat zij van de toekomst verwacht;       Kaart 13 het kind
de uitkomst:                                      Kaart 17 de ooievaar
Als spirit/advieskaart trok ik                Kaart 27 de brief
En als uiteindelijk afloop, omdat ik de legging niet volledig vond en door intuitie nog 2 kaarten erbij moest hebben, trok ik                                  de Doodskist met de Vogels.....

Nu is mijn moeder oud en mankeert ze echt wel het e.e.a dus ik kan dit daarom vrij nuchter en oprecht bekijken maar ik denk dus dat die combinatie doodskist samen met vogels toch wel het einde van haar werelds bestaan betekend.
Hebben jullie een andere visie hierop?

[Jane26]

Lieve Inga.. ik durf hier niet echt duidend naar te kijken.. ik moet je zeggen dat ik er in ieder geval wel uit opmaak dat je een hele sterke moeder hebt, heel veel kracht en ze is ook niet alleen. Ben benieuwd wat anderen eruit halen, in ieder geval heel veel sterkte en laten we hopen dat ze nog een hele lange tijd bij ons blijft.

[dameblanche]

inderdaad de vitaliteit van je moeder daar is iets mis mee, ze is erg moe ook onrustig er zijn wat komplicaties, maar de kijkt erzelf zonnig tegenaan ze heeft toch moed, maar ook laat ze niet de achterkant van haar tongetje zien, als je vraagt moeder hoe gaat het zal zij steeds zeggen goed kind...zij laat zich niet zo gauw hangen.
de kist en de vogels geeft een ziekte aan waar zij toch open over wil gaan zijn, maar daar is zij nog niet geheel over uit, ik denk dat zij het een en ander verzwijgt, uit onrust over jou....
zij wil ook dat jij je niet te druk maakt....

[sweetmami]

Lieve Inga, jouw moeder is een hele sterke en optimistische vrouw en zal niet snel opgeven.
Zij wil niet dat haar omgeving zich ongerust maakt dus zal zich in deze ook wel terugtrekken. Al komt de informatie die jij zoekt er nog wel aan. Er is nog een verandering bezig.
Na deze operatie zal het indderdaad nog niet klaar zijn. Zij gaat nog een strijd leveren.
Het word een zware tijd maar haar einde is er nog niet.
Ik vind het heel moeilijk om te duiden als het om gezondheid gaat...maar dit zegt het mij.
heel veel sterkte!

[Inga]

Dank jullie wel voor de feedback.
Mijn moeder is na bijna 60 jaar samen te zijn geweest met mijn pa, in januari weduwe geworden.
Ze heeft mij op vrij late leeftijd als 2e kind nog gekregen.
Ik denk dat zij mij daarom eigenlijk altijd als "jong" blijft zien.
Mijn vader heeft mij op zijn sterfbed gevraagd om goed voor mijn moeder te zorgen.
Nu hij er niet meer is besef ik pas goed hoe hij mijn moeder altijd op een voetstuk heeft geplaatst.
En dat is nu precies wat de hele situatie zo moeilijk maakt aangezien mijn moeder van mij verwacht dat ik mijn vaders gewoonten overneem en in de praktijk uitvoer.
Dat ik ook een gezin met 3 kinderen en mijn werk heb geldt voor haar niet als een excuus om niet altijd klaar te kunnen staan.
Begrijpen jullie mij alsjeblieft niet verkeerd, ik hou zielsveel van haar maar gezien haar leeftijd, haar emotionele toestand, haar kwakkelende gezondheid, het zeer slechte lopen en de continue druk die ze op mij uitoefend, zal het voor iedereen beter zijn als zij in een verzorginghuis zou gaan wonen.
Ik vond dat deze info toch bij jullie bekend moest zijn als ik jullie om raad vraag.

[sweetmami]

Lieve Inga, even los van het kaartleggen. Jouw situatie klinkt mij namelijk heel erg bekend.
oa mijn buurvrouw, een collega en mijn eigen moeder ervaren veel druk van hun moeders.
Als mensen ouder worden zij kindergedrag vertonen... en natuurlijk wil jij er voor haar zijn, maar het gaat vaak van 1 vinger na een hele arm...ofwel langzaam gaat het je eigen gezin aantasten dat moet natuurlijk niet de bedoeling zijn. Het is goed om hier je grens aan te gaan geven,ofwel consequent zijn net als bij kinderen Wellicht kan je 1 vaste (mid)dag in de week voor haar vrijmaken om haar te helpen/verzorgen/begeleiden... en dat je verder afspreekt om haar bijv 2x in de wk te bellen en natuurlijk als er wat ergs is, is het logisch dat ze op jouw leunt. Je bent toch haar kleine meisje, en ja ze is alleen.
Het is fijn om hier duidelijkheid in te scheppen.
Misschien zijn er andere mensen in jullie omgeving waarbij je een soort van zorgplan kan opstellen.
Het is maar een advies, denk er even over na, hoe jij dit zou willen invullen... ik denk dat een verzorgingshuis er namelijk niet zo 1,2,3 door gaat komen, gezien jouw kaartlegging over haar.
Schep duidelijkheid voor haar maar ook voor jezelf, zo blijft jullie band leuk. Succes ermee!

[Inga]

Ik type zojuist een heel lang verhaal over mijn moeder, 1 verkeerde druk op een knop en dat hele verhaal is gewist. Ik denk dat mijn vader daar voor zorgt....dat ik niet op zo'n manier mag schrijven over mijn moeder.
Maar ik zal toch even 2 voorbeelden geven hoe ze is:
Als ik tegen mijn moeder zeg dat ik vandaag echt geen tijd heb om boodschappen voor haar te gaan doen maar dat wel morgen meteen kan gaan doen, dan breekt ze ons telefoongesprek af. Later hoor ik dan dat zij zelf met de rollator door weer en wind dat pak melk is gaan halen.
Medicijnen die ze pas over 3 weken weer mag gaan innemen wil ze perse vandaag al in huis hebben. Als ik haar vertel dat ik ze echt ruim op tijd voor haar ga halen bij de apotheek dan breekt ze ons gesprek ook weer af. Vervolgens schakelt ze een oude buurvrouw in die hals over kop voor haar naar de apotheek gaat om die medicijnen te halen.
Ik voel me dan weer de slechte dochter.
Het klinkt niet erg aardig maar eigenlijk is haar wil gewoon wet.
Je begrijpt dat ze op deze manier erg veel invloed heeft op mijn eigen gezin.
Ik vind het het zo moeilijk.

[sweetmami]

dat begrijp ik, je wilt er voor haar zijn maar tegelijkertijd vreet het heel veel aan je.
En je bent als kind ook niet gewend om tegen je moeder in te gaan.
Nogmaals jou verhaal klinkt heel herkenbaar, zo ook jouw gevoel hierover.
Trek 1 lijn een grens, goed blijven communiceren, bedenk voor jezelf hoe jij het wil zien en ga er ook naar leven, als je je grenzen blijft aangeven begrijpt ze het vanzelf, het zal niet zo 1,2,3 gaan.
Maar voor jezelf bedenken wat wil ik wel en wat wil ik niet, en dat ook uiten dan ben je al een heel eind.
Nogmaals 1 a 2x in de wk is prima. koop een boekje, zeg er maar ma schrijf alles op wat je nodig hebt
en als ik er dan ben haal ik alles voor je. Je mag best aangeven dat zo elke keer ophangen niet oke is.
Ook daarom is een belafspraak heel belangrijk. Mijn buurvrouwtje word zo 10x op een avond gebeld door haar moeder. Prima om dan niet op te gaan nemen, maar die hint word dan ook niet begrepen dus nogmaals
consequent zijn. open kaart spelen, schrijf het op, en bespreek het.
Als je door blijft gaan zoals je nu doet, zal de situatie alleen maar verergeren ipv verminderen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Liefs

[Inga]

1 a 2 keer in de week is prima.....ja dat vind ik ook maar mijn moeder niet.
1 keer in het weekend en dan 1x door deweeks.
Iedere dag bellen zie ik ook niet zitten, het zijn altijd dezelfde gesprekken en negen van de tien keer hang ik met een onbehagen gevoel op, waar ik de hele avond/dag dan weer verder over blijf piekeren.
Maar bedankt voor alle stof tot nadenken!

[sweetmami]

Ja tuurlijk wil ze meer, maar ik, en weet ook zeker anderen, vinden dit voor een vrouw met een baan en een gezin meer dan prima. Maar zij ziet dat niet omdat zij de hele dag zit te wachten en te turfen wie nou wel of niet komt. Het is heel jammer want het geeft jou een gevoel dat je niet goed genoeg doet.
laat het je niet opvreten en wees duidelijk. Ga maar ff broeien over een positieve verandering liefs en een fijne dag

[dameblanche]

@ inga,
het feit dat je het je vader hebt beloofd om naar je moeder om te kijken spreekt hier ook een woordje mee, ergens voel jij je ook verplicht om voor je moeder te zorgen, aan de ene kant doe je het graag maar aan de andere kant voelt het ook als een soort belasting....
en dat is bij jou dan ook een dubbel gevoel, en daar voel jij je schuldig over.
dan krijg je bijna een belastend gevoel als de telefoon gaan en je moeder is [alweer ] aan de lijn.....

[Inga]

Ja dat klopt Marianne, de belofte die ik mijn vader heb gedaan.
Dit speelt zeker erg mee.
Ik voel me bijna verplicht haar mee te nemen op vakantie want ook dan maakt ze steeds een heel drama als ik vertel dat we een vakantie geboekt hebben.
Toen mijn vader nog leefde zijn ze jaren 1x per jaar met ons mee geweest.
De belofte aan mijn vader is zeker een belasting geworden ja....