IJsbeer en ik storten de afgrond in

[FlyhighDivedeep]

Hey allemaal, deze droom had ik zojuist (uurtje geleden...)


IJsbeer en ik storten de afgrond in

Ik lig op een vlakte van stenen en hier en daar wat grassprietjes… ik lig op mijn buik en wordt wakker(in de droom dan…). Tussen mijn armen zit/ligt een ijsbeertje, die wordt ook vlak na mijzelf wakker. Ik sta op en ga lopen met het ijsbeertje, deze wordt trouwens steeds groter/ouder… sommige stukken rennen we… het landschap veranderd in een sneeuwlandschap…om vervolgens weer in een kiezelsteenvlakte te veranderen en af en toe rennen of lopen we ook door bosgebieden…

(*ik ben trouwens af en toe de beer-->beer en ik zijn af en toe versmolten…)

Dan volgt er een stuk van de tocht die over een grote langzaam stromende ijszee gaat, ik zak door het ijs… maar in plaats van in water/zee terecht te komen, val ik/en de beer in een soort van grotten/tunnelstelsel die grotendeels uit ijs bestaat… ik blijf af en toe gedeeltes vallen(uhm…ik ga/loop ook de hele tijd door zonder angst…en op dit moment merk ik ook dat ik af en toe echt gigantische vallen maak en begin ik mij hierover te verbazen)  vervolgens gaat dit nog even zo door,  maar de omgeving is nu niet alleen meer van ijs… er zitten ook weer stenen stukken in… ik blijf ook steeds weer in allerlei ravijnen en grotten vallen… maar deze keer doet het wel pijn het beeld kleurd ook helemaal rood en op die momenten zie ik de ijsbeer(die trouwens een flink stuk groter is nu) kreunend en met bloed in zijn vacht liggen (gebeurt 2x keer).

En dan vindt ik een soort opening naar buiten toe… we(ik en de beer…en af en toe dus als 1) staan op een soort toendravlakte… en we lopen weer een stukje verder. Al vrij snel verschijnt er een zee in het gezichtsveld en sta ik aan de rand van de toendravlakte, het hoogteverschil tussen deze vlakte en de zee is nogal groot… heel erg in de diepte is een kiezelstrandje te zien… ik loop “gewoon” over de rand…

Eerst is het nog redelijk te doen… van stukken steen(soort kleine plateautjes) naar steen springend…maar dan heb ik zoveel vaart en zijn er ook geen landingsplekken meer dus val ik weer(hoewel ik er af en toe voor kan zorgen dat het wat langzamer gaat…soort slomotion…) vervolgens kom ik toch keihard neer op het kleine strandje… ik zie de beer nu liggen (zo’n beetje uitgegroeid ondertussen)… deze kreund 1 keer er komt bloed uit zijn mond en vervolgens doet hij bijna niks meer(hij gaat dood…) op dat moment kan ik opeens met lucht spelen ofzo… ik til de beer op met een luchtnet en leg hem in het ondiepe gedeelte van de zee…

(*ow op het strand staat een klein houten huisje/hutje… met een daarbij een kleine veranda en een bootje/sloep… verder is er een paal te zien waaraan een net hangt en een emmer… ook staat een speer/harpoen bij).

~~~
Het gevoel bij de droom, was af en toe heel treurig...maar zolang de vallen niet pijn deden op we aan het lopen en rennen waren was het juist helemaal top... bij de laatste gigantische val(die naar het strandje toe) schrok ik en was er even een gigantische steek van angst toen ik de beer zag creperen/bijna zag doodgaan...maargoed daarna kon ik met lucht toveren

Mijn verklaring tot zover... eigenlijk gewoon een droom van "vallen en opstaan" ... emotioneel geraakt worden, af en toe nogal hard (als de beer bloed)... van sommige vallen vrij weinig last hebben... steeds weer gewoon die ravijnen in lopen/springen...  en verder moet ik het nog ff uitpluizen...

~~~

Grtz, en alvast bedankt voor degenen die ook nog wat verklaringen hebben...

FhDd

[Ricca]

Heerlijk om bij dit warme weer iets te lezen over sneeuw en ijs en ijszeeën.

Misschien heb je hier alvast iets aan bij het uitpluizen:
http://www.catharinaweb.nl/cathforum/index.php?topic=2603.msg32941#msg32941

Liefs,
Ricca

[Ricca]

Lieve Divedeep,

Wakker worden in een droom is altijd een verandering van bewustzijnsniveau (net zoals het normale ontwaken dat ook is). De landschappen die je waarneemt zijn geen fysieke landschappen, maar zeer symbolische voorstellingen van je eigen geest. Bovengronds zijn het vooral mentale landschappen. En je zou FhDd niet zijn als je er niet meteen enthousiast op avontuur ging. Ze zijn ook bedóeld om te exploreren...

Mentale landschappen hoeven niet altijd helemaal zonnig te zijn, het is belangrijker dat ze evenwichtig zijn en vredig. En dat zijn ze in de droom. Het sneeuwlandschap zou ik zelfs verstild noemen. Kiezelsteentjes zag je ook al op het dak van de wolkenkrabber in een vorige droom. De grassprietjes tussen de stenen wijzen op nieuwe groei en de bosgebieden lijken een voorbereiding op wat komen gaat, want geheimzinnige bossen kunnen ook een symbool zijn voor het onderbewustzijn.

Liggend op de aarde (dus zonder al te vergaande fantasie) ontdek je tussen je armen (volledig binnen handbereik) het ijsbeertje, een kracht in jouzelf die snel groeit. De kracht van introspectie, innerlijke reizen en innerlijk weten. Vervolgens beweeg je je met/als ijsbeer door landschappen die alle behoren tot het leefgebied van de ijsbeer. De zee met ijsschotsen aan de rand van het pakijs is zijn favoriete gebied. En natuurlijk zak je juist dáár door het ijs... om je in dit aspect van jezelf te ver-diepen.

Wordt vervolgd...

[FlyhighDivedeep]

hey Ricca 

FhDd wachtmet spanning (*pakt er ondertussen een zak popcorn bij )

Grtz,

FhDd

[Ricca]

Vanaf het moment dat je door het ijs zakt, is de droom één grote afdaling door de tunnels, grotten en ravijnen van het onderbewuste naar de nog dieper gelegen zee van het onbewuste. Eén grote, spontane duikeling door de innerlijke dimensies, ongeremd (behalve op de slow-motionmomenten) en met een wonderlijke moed om steeds dieper te gaan. De gigantische vallen die je maakt resulteren wel in verbazing, maar niet in angst. Het zijn je kinderlijke eigenschappen (verbazing, onbevangenheid, spontaniteit, dwaasheid , ongeremdheid en niet te vergeten: plezier) die jou  hier brengen en die jou ook doen groeien (de ijsbeer groeit tijdens de hele afdaling). Het dolfijnkaartje dat ik bij de droom trok, meldde: "Leren door verrukking".

Toch ervaar je op een gegeven moment pijn als je in aanraking komt met de harde stenen of stukken steen die op grote diepte in het ijs zitten en dus waarschijnlijk heel oud zijn. Je stuit a.h.w. op een oude pijn. De stenen kunnen oude herinneringen zijn, misschien zelfs aan vorige levens. De concrete herinneringen zijn voelbaar, maar onderbewust en bevroren in de tijd. Dit lijkt een bescherming waardoor je meer vrijheid hebt om de oude pijn in je huidige leven te kunnen transformeren.

Het ijs van het tunnelstelsel (en ook het sneeuwlandschap boven en de permafrost van de toendra beneden) heeft op zich niets met kou of kille gevoelens te maken en überhaupt niet met gevoelens, want in de puur geestelijke omgeving van de droom kunnen gevoelens zich visueel alleen voordoen als veranderende beweeglijkheid (bijvoorbeeld van water, wind, weer, lucht) of als veranderende kleuren. Het rood kleuren van het hele beeld is wél een gevoelsindicator. Gevoelens of emoties mengen zich op dat moment met je bewustzijnsactiviteiten...

Het lijkt voor de hand te liggen dat de kleur rood pijn uitbeeldt, maar op het bewustzijnsniveau van de droom (dit soort dromen) kan de kleur rood élke emotie voorstellen, van blijdschap tot verdriet, van angst tot pijn tot schuldgevoel enz. enz. Het rood is in feite de kleur van je emotionele lichaam. Omdat de emoties jouw waarneming kleuren, kan die waarneming op dat moment ook vervormd zijn en zou dat wat eruit ziet als een verwonding of als verlies van vitaliteit (het bloeden van de beer) in werkelijkheid ook gewoon het zichtbaar worden van de levensstroom van de liefde kunnen zijn... Uiteindelijk is alles liefde en is het alleen onze eigen weerstand die er een ongewenste vorm aan geeft.

Ik ben er nog niet helemaal uit en dit is nog niet het laatste woord over de ijsbeer...
Misschien moet je de voorraad popcorn maar aanvullen. Ik neem eerst een ijsje.

[Ricca]

Ik maak nu eerst even een sprong ( ) naar het kiezelstrandje met het bijna vergeten houten huisje/hutje en de vissersbenodigdheden (boot/sloep, net, emmer, speer/harpoen). Hier woont (of woonde) een visser die vist in de diepe zee die alle mensen voedt met spirituele rijkdom... Vissen kunnen staan voor inzichten die afkomstig zijn uit het onbewuste. Vissen gevangen in een net en naar boven gehaald, vertegenwoordigen het opwellen van die inzichten in de bewuste geest. Het uitwerpen van het net is zoiets als je openstellen - en vervolgens afwachten wat er zo vriendelijk is je net binnen te zwemmen. Bij de speer/harpoen denk ik aan het najagen van die inzichten. De visser heeft voor beide manieren (ontvangen en najagen) de hulpmiddelen.

Een ijsbeer heeft geen hulpmiddelen nodig om een visje of iets veel groters te vangen. Zou het hutje verlaten zijn sinds jij en de ijsbeer samen optrekken (afdalen) en af en toe geheel één zijn? Dan kan de visser die daar woonde een vorig zelf van jou zijn en ben je nu een ander soort visser geworden, meer je eigen ijsbeer-natuur volgend. Ook dat is groei.

[FlyhighDivedeep]

Hey

Hmmm, ja klinkt niet slecht...kan ik wel veel mee  

Dankje Ricca,

*edit; kreeg hierbij ook nog een ingeving; alles helemaal op eigen kracht kunnen doen...
maar omdat ik hem weer ff in het water leg en ik nog ff dat beeld van dat bootje, net, harpoen, emmer kreeg...dus ook; af en toe zijn er hulpmiddelen, niet alles hoeft puur op eigen kracht te worden gedaan... maar je(ikdus) weet nu wel wat je zo ongeveer kan(hebben/doen...)

**edit 2; heb dat beeld van het hutje er nog ff terug bij gehaald, alleen zit er nu wat extra's bij een hangmat op het veranda'tje, en een handdoek over de reling + er is nu een vlaggenmastje boven het hutje met een vaandeltje(missie geslaagd? stapje gemaakt.. groei...) ... in dit beeld zijn het bootje en de andere spullen er ff niet btw...

Grtz,
FhDd

[Ricca]

alles helemaal op eigen kracht kunnen doen... maar omdat ik hem weer ff in het water leg en ik nog ff dat beeld van dat bootje, net, harpoen, emmer kreeg...dus ook: af en toe zijn er hulpmiddelen, niet alles hoeft puur op eigen kracht te worden gedaan... maar ik weet nu wel wat ik zo ongeveer kan (hebben/doen...)

Ja, daar zit wat in. Zeker als je de vissersspullen pas ziet nádat je de ijsbeer in het water van de zee hebt gelegd. Maar of het werkelijk een soort alternatief is, hangt ook af van jouw redenen om de ijsbeer in zee te leggen. Ik heb getwijfeld of je zijn (jouw) kracht misschien wilde laten weg-ebben, toch beangstigd en overrompeld door die laatste diepe val, geef mij maar een schepnetje... maar je voelde zo'n gigantische steek van angst toen je hem meende te zien doodgaan, dat ik geloof dat je hem juist wilt redden, zijn kracht juist wilt voeden en hernieuwen. En jezelf troosten... De ijsbeer kan trouwens niet echt doodgaan. Op dit diepe niveau betekent 'dood' alleen maar: volledig niet-geconcentreerd op de buitenwereld en geheel op de innerlijke dimensies.

Het is mooi dat je op het moment van die angststeek niet wakker schiet uit de droom, maar in de droom aan een oplossing werkt. Het verplaatsen van de beer is de eerste keer dat je in de droom bewust ingrijpt (tot dan toe was het alleen lopen, rennen, springen, vallen, voelen en waarnemen). Je blijkt te kunnen toveren met lucht (bewuste gedachten) en ervaart de stabiliserende invloed (kracht en troost) van de bewuste geest die ook op dit diepe niveau werkzaam is of kan zijn als je daarvoor kiest.

heb dat beeld van het hutje er nog ff terug bij gehaald, alleen zit er nu wat extra's bij een hangmat op het veranda'tje, en een handdoek over de reling + er is nu een vlaggenmastje boven het hutje met een vaandeltje (missie geslaagd? stapje gemaakt.. groei...) ... in dit beeld zijn het bootje en de andere spullen er ff niet btw...

De welverdiende rust (hangmat) na het slagen van de missie (vaandeltje). Wat nu? Een beetje zwemmen misschien (handdoek ligt al klaar), zonder vissersspullen even, gewoon wat rondkijken?

Liefs van Ricca

[FlyhighDivedeep]

'Ik heb getwijfeld of je zijn (jouw) kracht misschien wilde laten weg-ebben, toch beangstigd en overrompeld door die laatste diepe val, geef mij maar een schepnetje... maar je voelde zo'n gigantische steek van angst toen je hem meende te zien doodgaan, dat ik geloof dat je hem juist wilt redden, zijn kracht juist wilt voeden en hernieuwen. En jezelf troosten... De ijsbeer kan trouwens niet echt doodgaan. Op dit diepe niveau betekent 'dood' alleen maar: volledig niet-geconcentreerd op de buitenwereld en geheel op de innerlijke dimensies.'

-----

Ja in de droom was dit idd een red-actie... alleen merk ik nu-in het echt dat ik er toch ietwat benauwd van ben (het weer wat laten wegebben...en het dan weer vol trug laten komen etc. (nog niet helemaal lekker afgestemd... met deze nieuwe krachten/ervaringen...)...

en ik heb idd ook het idee dat ik het hangmatje genegeerd heb... en gewoon meteen vol gebruik ben gaan maken van die nieuwe ervaringen/krachten etc, maar dat het idd handiger is 'de ijsbeer' wat langzamer en nog niet meteen ten volle met mezelf te implenteren(in de buitenwereld...)... had dat natuurlijk weer wel gedaan   ...

nuja, de balans dus wat beter weten te krijgen (slingert echt alle kanten op anders... een beetje slingeren is ok...maar dit was wel erg vol erin(wat ook ok is...alleen iets te snel  ))

Dankjewel Ricca, veel aan je uitleg/toelichting gehad,

FhDd

[Laure]

het kiezelstrandje met het bijna vergeten houten huisje/hutje en de vissersbenodigdheden (boot/sloep, net, emmer, speer/harpoen). Hier woont (of woonde) een visser die vist in de diepe zee die alle mensen voedt met spirituele rijkdom... Vissen kunnen staan voor inzichten die afkomstig zijn uit het onbewuste. Vissen gevangen in een net en naar boven gehaald, vertegenwoordigen het opwellen van die inzichten in de bewuste geest. Het uitwerpen van het net is zoiets als je openstellen - en vervolgens afwachten wat er zo vriendelijk is je net binnen te zwemmen. Bij de speer/harpoen denk ik aan het najagen van die inzichten. De visser heeft voor beide manieren (ontvangen en najagen) de hulpmiddelen.

Wat leuk om dit te lezen!
Ik maakte een paar avonden geleden bij het inslapen mezelf keer op keer weer wakker van zodra ik indommelde, zodat ik telkens terugkwam in de waakwereld met een beeld uit dromenland. En een beeld dat ik had was van een gelig huisje met een waterplas waar iemand zat te vissen. De visser zag niet dat er een dame kwam aangewandeld over het gele pad, en een bos bloemen bijhad, voor de visser. Ze zette die op een sokkel en ging weer weg. Terwijl ik dit droomde wist ik al: Deze droom ging over... het Catharinaweb forum! De algemene relatie tussen de forumleden, waarin er geen rechtstreeks contact is. De ene laat voor de andere een cadeautje achter op het forum en gaat weer zijn weg. En de visser wacht geduldig.
De situatie is die van op de Tarot kaart Bokalen 6, en nu met dit stukje van Ricca n.a.v. de droom van FhDd weet ik ook waar de visser werkelijk op aasde!



Edit: Bij nader bekijken van de Bokalen 6 kaart, lijkt de lans van de figuur op de achtergrond wel wat op de harpoen in FhDd zijn droom.