angst overwinnen in droom

[Laure]

Hoi,

Sinds een aantal weken slaag ik erin om mijn nachtelijke avonturen te onthouden!
Ik heb hier ooit gelezen dat als je achtervolgt wordt in je droom je gewoon moet stoppen en vragen aan je achtervolger wat er loos is. Met mijn verstand kan ik daarbij.
Maar bvb. eergisteren droomde ik dat ik in een raket zat en de deur van het raket ging open en ik werd eruit gezogen, in het licht van bovenstaande had ik me lekker moeten laten gaan, lekker zweven tussen de sterren, maar dat durfde ik dus niet en ik heb me vastgeklampt aan het deurgat.
Vannacht droomde ik dat ik lag te slapen en mezelf toesprak "ik heb geen angst ik heb geen angst..." en ik had geen angst tot een UFO blijkbaar gewaar was geworden dat hier een angstloos meisje lag te slapen en die wilden me up-beamen naar hun schip, en toen ben ik in de droom heel had gaan denken "ga weg ga weg ik heb wel angst ik wil niet naar jullie ik wil bij moeder blijven". Ik was ervan overtuigd dat buitenaardse wezens namelijk medische proeven op je doen.

Heeft iemand een idee hoe ik de dromen kan sturen zodat ik én de oorzaak van de angst kan achterhalen, én de angst kan overwinnen (de enige weg is erdoorheen?), maar wél van een hartaanval gespaard blijf, én ook geen proefkonijn wordt van aliens.

Of heeft iemand ervaring met dgl. angstdromen?

Ben heel benieuwd
groetjes
doosje

[Laure]

ik denk dat ik het zelf al weet wat ik wilde zeggen in m'n dromen

ik streef zelf naar een spirituele doorbraak
maar moet nog leren vertrouwen

geen angstdromen dus
maar vertrouwen-dromen

[Julia]

Lieve Doosje,

Ik herken mezelf in jouw houding van "cut the crap, vertel nou maar hoe het zit dan onderga ik wat ik moet ondergaan, dan zijn we d'r gewoon". Maar zo werkt het helaas niet. Je zult in het leven je portie wel gehad hebben, en daar ben je nu klaar mee. Daarom ben je nu er ook klaar voor om verder te groeien. Met je verstand kun je er wel bij, daar ligt het niet aan. Je hebt ook de juiste houding om te groeien in je bewustwordingsproces. Je hebt goede intenties, intelligentie, gedrevenheid, de wil, de wens, de liefde, de moed om bewust(er) te worden, te zijn. Om te groeien. Het zijn in mijn ogen allemaal ingredienten, gereedschappen waar je een heel eind mee op weg komt en bént gekomen in je ontwikkeling. Maar het is en blijft een leerproces, een ontwikkeling. Het is, zo ondervind ik zelf, niet één kwartje dat alles ineen laat vallen. Het kwartje moet door heel wat radartjes vallen. Besef je dat je de weg er naar toe nódig hebt. Met één les Engels, beheers je de taal niet. Door op een fiets te gaan zitten, fiets je niet in één keer weg. Als je gaat staan, betekent dat niet dat je nooit meer val vallen.... Logisch verhaal toch?

Ik heb het gevoel dat je (onbewust?) graag de controle in handen hebt, je probeert dingen de baas te zijn (voor te zijn) om zo jezelf (en eventueel je omgeving) te kunnen sturen. Wellicht heb je in je jeugd te maken gehad met afwijzing, afkeuring of (be)dreigende situaties, waar je je aan aangepast hebt. Op de één of andere manier strookt het niet meer met hoe je nu in het leven staat. Dat kan ook niet anders want je bent nu volwassen. Maar, nu je volwassen bent is dat niet meer nodig. Alleen staat je hele "hebben en houwen" nog in dat standje, gebaseerd op de directe ervaringen van jouw leven toen. Je vaart nog steeds op de overtuigingen en patronen van toen, en dat beperkt je nu.

Je kunt met de beste bedoelingen van de wereld willen wat je wilt (je angsten kennen om er doorheen te gaan, en dan er vanaf te zijn), of jezelf vertellen wat je wilt (ik ben niet bang), of jezelf een simpele gedachte op te leggen (ik zou los moeten laten, want het zweven in de ruimte is lekker), maar als dit niet wordt gedragen door jouw reeds bestaande ((on)bewuste) overtuigingen herkent jouw onderbewuste niet wat je bedoelt.

Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, maar om te stoeien met je eigen overtuigingen verwijs ik je graag naar Ricca's Gedachtekracht  . Ik kan het je niet beter uitleggen.....

Lieve groet, Juul

[Laure]

Juul! Dat was een steengoed antwoord! Ik moest het een paar keer herlezen en nu is het klaar en duidelijk, wat je beschrijft is gewoon zoals het bij me is, erg verhelderend en inspirerend, een eye-opener en dít is alsnog de mentale doorbraak die ik beoogde!!!!!

"cut the crap, vertel nou maar hoe het zit dan onderga ik wat ik moet ondergaan, dan zijn we d'r gewoon"

Hahaha! Klopt als een bus, wat een spiegel houd je me voor

en daar ben je nu klaar mee. Daarom ben je nu er ook klaar voor om verder te groeien.

Eveneens zo. Ik heb het gevoel dat ik op schema sta en mijn laatste jaren op spiritueel vlak nuttig gebruikt heb, ik heb Jim, Janis, Jimi en Kurt achter mij gelaten door 28 te worden... 27 was een bewogen jaar, beetje "to be or not to be"... Het is TO BE! geworden en ik ben dolblij in het hier en nu maar ben heel nieuwsgierig naar wat er komen gaat.

Je hebt ook de juiste houding om te groeien in je bewustwordingsproces. Je hebt goede intenties, intelligentie, gedrevenheid, de wil, de wens, de liefde, de moed om bewust(er) te worden, te zijn. Om te groeien.

Wat een mensenkennis heb jij ;-) hihi, nee serieus, ik zit op mijn schema ja dat klopt, ben even “de Magiër”.

Het is, zo ondervind ik zelf, niet één kwartje dat alles ineen laat vallen. Het kwartje moet door heel wat radartjes vallen.

Zeer duidelijk!

Besef je dat je de weg er naar toe nódig hebt.

Ja, ik begrijp het. Ik had ook een kerel op het oog en in plaats van maanden te “verkwisten” aan een paarspel ging ik meteen van: “Hey ik vind jou leuk vind jij mij ook leuk?” waarop die kerel mij ineens helemaal niet meer leuk vond, haha. Ik wilde al meteen alle stappen overslaan en huwen en scheiden dan ook maar ineens. Nu weet ik wel beter en wacht ik maar de juiste momenten op de juiste plaats af.

Ik heb het gevoel dat je (onbewust?) graag de controle in handen hebt, je probeert dingen de baas te zijn (voor te zijn)

(Deze zin moest ik dus een paar keer lezen, maar) Verdorie Juul, weer helemaal juist, en wat nog meer is, twee maanden geleden nog maar stond ik op te scheppen bij mijn vrienden van “Ik draag altijd 4de hands kledij, reis 3de klasse en ben steeds 2de keus, maar ik ben altijd de 1ste om het toe te geven, zie, het maakt niet uit als je achter loopt, zolang je maar steeds een stap VOOR bent”. Maar nu wijs jij mij daar lekker op, en ben jij me dus voor, nu ga ik een andere lijfspreuk moeten vinden, hahaha!

Wellicht heb je in je jeugd te maken gehad met afwijzing, afkeuring of (be)dreigende situaties, waar je je aan aangepast hebt. Op de één of andere manier strookt het niet meer met hoe je nu in het leven staat. Dat kan ook niet anders want je bent nu volwassen. Maar, nu je volwassen bent is dat niet meer nodig. Alleen staat je hele "hebben en houwen" nog in dat standje, gebaseerd op de directe ervaringen van jouw leven toen. Je vaart nog steeds op de overtuigingen en patronen van toen, en dat beperkt je nu.

Ja ook dit moest ik weer herlezen, want ik ben niet afgewezen en ook niet afgekeurd. Ik ben wel opgegroeid in een gezin waar er elke dag ruzie en/of geweld was, wellicht was dat bedreigend. En hoewel ik helemaal klaar ben met dit verleden en vooral door liefde wordt gedreven, ben ik in mijn aanpak steeds agressief (vooral in de zin van “aanvallend” ;-)). Het beperkt mij inderdaad. Ik neem weer het voorbeeld van die jongen, die was zo verdomd aardig en zacht dat ik het hem bijna kwalijk nam, hoewel dat eigenlijk is wat ik oh-zo-graag wil, een aardig maatje! En mijn agressieve aanpak heeft helemaal niet gewerkt natuurlijk. Een paar dagen geleden droomde ik dat hij op visite kwam en dat mijn vader er ook was, die was dronken en zat maar tegen deze jongen te ***len dat hij en ik zo goed samen zouden passen (niet zo verschillend van hoe ik tegen die jongen bezig was geweest eigenlijk…), en op een gegeven moment schreef mijn vader ergens “Ik wil sex”, gericht naar mijn moeder, die de hele tijd op de achtergrond was gebleven. Toen ik wakker werd vond ik het erg dat ik m’n vader zo had geportretteerd in m’n droom (hij is er na al die jaren ook op vooruitgegaan namelijk) maar toen besefte ik dat ma en pa in m’n droom stonden voor mannelijke en vrouwelijke energieën van mezelf. Dus ook al hebben angst en verdriet plaats gemaakt voor liefde en geluk, ik behoud nog veel gewoontes die stammen uit dat negatievere tijdperk. Ik ben helemaal mee!

Je kunt met de beste bedoelingen van de wereld willen wat je wilt (je angsten kennen om er doorheen te gaan, en dan er vanaf te zijn), of jezelf vertellen wat je wilt (ik ben niet bang), of jezelf een simpele gedachte op te leggen (ik zou los moeten laten, want het zweven in de ruimte is lekker), maar als dit niet wordt gedragen door jouw reeds bestaande ((on)bewuste) overtuigingen herkent jouw onderbewuste niet wat je bedoelt.

Wow je verbaast me (niet), Julia! Ik zie al meteen de dingen waaraan ik nu kan gaan werken. En hoe, daarvoor reken ik op de nooit-mis-te-verstane instructies van God.

Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, maar om te stoeien met je eigen overtuigingen verwijs ik je graag naar Ricca's Gedachtekracht  . Ik kan het je niet beter uitleggen.....

Ja die 18 bladzijden tekst heb ik vooralsnog genegeerd, omdat ik wel wist dat de tijd er nog niet rijp voor was, maar het lijkt me nu de ideale benutting van deze tijdelijke geestelijke rustperiode: Ik ga mijn prachtige nieuwe gedachten gewoon materialiseren in een nieuw “hebben en houwen”, een nieuw huisje en een nieuw huwelijk voor “ma & pa”.

Je ziet Juul, jouw antwoord viel niet in dovemansoren, ik ben er heeeeel blij mee!
Veel heel liefs en meiklokjes ook al
doosje

[Julia]

dít is alsnog de mentale doorbraak die ik beoogde!!!!!

Fasten your seatbelts, er komen er nog veel meer......

wat een spiegel houd je me voor

en jij mij.... 

Ik ben wel opgegroeid in een gezin waar er elke dag ruzie en/of geweld was, wellicht was dat bedreigend. En hoewel ik helemaal klaar ben met dit verleden en vooral door liefde wordt gedreven, ben ik in mijn aanpak steeds agressief (vooral in de zin van “aanvallend” ;-)). Het beperkt mij inderdaad.

Niet "wellicht" bedreigend.... Fysieke en/of verbale bedreiging/intimidatie IS bedreigend en IS traumatiserend!!!!!!!! Een groot deel van jouw bewuste en onbewuste overtuigingen, en daaruit voortvloeiend gedrag, patronen, gevoelens, denkwijzes (hoe je het ook noemen wilt) kun je in deze fase van je leven terugvinden....

Ja die 18 bladzijden tekst heb ik vooralsnog genegeerd

Als je de 6 delen zonder reacties van de overige forumleden uitprint, is het goed te behapstukken. Daarna, zul je aan de andere reacties ook steun hebben.

Lieve groet, Juul

[Opti-Mystique]

...Als je de 6 delen zonder reacties van de overige forumleden uitprint, is het goed te behapstukken...

Als forumleden het nou ook gewoon eens bij "ja en amen!" zouden houden...

[Julia]

Amen.

[Laure]

Hoi Juul,

Inderdaad is ook bij mij m'n kindertijd allesbepalend geweest voor het vervolg ervan. Maar iedereen op het forum hier heeft voor zichzelf reeds ingezien dat een slachtofferhouding niets oplevert, al staat dit natuurlijk geen erkenning of ontkenning van het geleden trauma in de weg. Mjah, da's waar.

Spiegel of niet, je hebt héél raak geschoten op basis van een paar mini-droompjes! Kudos daarvoor!
En hartelijk bedankt! (want dat was ik nog vergeten)

M'n treinrit-boek is bijna uit, volgende leesvoer wordt gedachtenkracht!

Amen
xx
dauche

[Laure]

PS Dit las ik vandaag op mijn (na cath.web of course) favoriete website:

"One of the great dangers of transformational work is that the ego attempts to sidestep deep psychological work by leaping into the transcendent too soon. This is because the ego always fancies itself much more ‘advanced’ than it actually is."
Don Richard Riso and Russ Hudson

Past wel bij de droomverklaring.

[Ricca]

Hi Doosjelief,

Ja, dat citaat past naadloos op je dromen... Met een raket ben je op weg naar een hoger doel (leaping into the transcendent). Raketten worden afgeschoten, het doel is al bepaald bij de lancering en dit wijst op een grote vastberadenheid bij de aanvang van de reis. Als je eenmaal onderweg bent, valt er niet veel te sturen en kun je er slechts op vertrouwen dat je je doel zult bereiken. De vraag is wel wat dat doel precies is... en of niet de weg zélf het doel zou moeten zijn...

Reizen met een raket wijst ook op de wens naar snelle vooruitgang of het behalen van een spectaculair resultaat. De snelheid is enorm en je gaat als een speer. Maar reizen met een raket kan ook een poging zijn om aan de zwaartekracht van de aardse zorgen te ontsnappen en het psychische grondwerk te omzeilen (to sidestep deep psychological work) dat ook noodzakelijk is voor het bereiken van je doel. Alleen wilskracht (raketvuur) is niet voldoende.

Het opengaan van de raketdeur zie ik niet als een doorbraak, het getuigt eerder van jouw gevoel dat er aan het proces risico's verbonden zijn. Je kunt zomaar onverwacht in een angstige situatie terechtkomen... Achteraf (en rationeel) zie je de geopende deur als een soort buiten-kans om ontspannen tussen de sterren te gaan zweven, maar ín de droom klamp je je aan de deuropening vast en durf je helemaal niet los te laten. Het is inderdaad too soon.

De UFO-droom gaat hier nader op in. Je droomt dat je ligt te slapen en jezelf herhaaldelijk inprent: "Ik ben niet bang". Helaas zijn dat woorden die de angst alleen maar vergroten. Het onbewuste pakt ontkennende woorden als 'niet' of 'geen' niet op en hoort enkel: "Ik ben bang". Je kunt altijd beter tegen jezelf zeggen: "Ik heb vertrouwen" of "Ik ben veilig" of "Ik leef in een veilig universum" o.i.d. Maar dan moet je wel eerst je overtuigingen onderzoeken en aanpassen, want op dit moment geloof je nog in een onveilig universum waarin allerlei onheil zomaar uit de lucht (of UFO) kan komen vallen. De aliens demonstreren dat. Zij zijn verder niet van belang. Jouw gevoel wél... Het gevoel van angst en onveiligheid is het gevoel van het kind in jouzelf. Jouw woorden "ik wil bij moeder blijven" bevestigen dat. Het basisgevoel van veiligheid en vertrouwen hoort in feite bij de baby in jezelf.

Als je droomt dat je ligt te slapen... zou je ook kunnen dromen dat je wakker wordt... en misschien wel, al was het maar voor één moment, de liefde en de goedheid van het universum zou ervaren... het evenwicht, de rechtvaardigheid, het licht, de vreugde, de onvoorstelbaar verrukkelijke klanken... alsof je een dikke muts afzet... Dan zou je je nooit in je hele leven meer angstig voelen.

Maar meestal moeten de dichte lagen van weerstand stuk voor stuk afgepeld worden en kunnen ze niet allemaal in één keer als bij een chirurgische ingreep verwijderd worden. Ik denk dat je je eerst als een liefhebbende moeder over je innerlijke kind zou moeten ontfermen. Als je innerlijke baby zich veilig en geliefd voelt bij jou, zul jij zelf ook meer vertrouwen hebben. Zou het niet mooi zijn om deze baby in een droom in je hart te sluiten? Dát zou nog eens een doorbraak zijn...

Raketdromen herinneren eraan dat je in aanleg over vrijwel onbeperkte mogelijkheden beschikt, maar innerlijke heelheid is nodig om van die mogelijkheden gebruik te kunnen maken.

Liefs,
Ricca

[Laure]

Rrrriiccaaa!

Dankjewel voor je mooie aanvullingen! Je legt heel mooi de fundamenten bloot van mijn misgelopen ruimte-missie ;-). Dat vergeet ik dus steeds! Het opengaan van de raketdeur is inderdaad niet de doorbraak, dat zie ik nu ook in, maar de raketlancering was wellicht de wens voor een doorbraak. Het is waar dat alles wat op de weg naar de bestemming komt even belangrijk is dan, ja letterlijk en figuurlijk leidt tot de bestemming zelf.
De UFO droom is dankzij jouw verklaring en het eindelijk lezen van het Gedachtekracht-topic kristalhelder! Mijn fout zit hem in het woord “niet” van “niet bang zijn”! Waarom heb ik dat topic niet eerder gelezen?! Dankzij de topic weet ik wel waarom: ik had al ervaring met gedachtekracht “avant-de-lire-la-lettre” in de zin dat ik de gedachte koesterde dat “alle dingen op het juiste moment m’n leven komen binnenwaaien”, een overtuiging die zich opnieuw manifesteerde toen ik op exact het juiste moment kennis nam van gedachtekracht. Hihi…

Wat je vertelde over de baby heeft me op het eerste zicht geraakt en op het tweede zicht nog dieper geraakt. Ja daar zit de sleutel. Ik ben nog steeds een kind, +10jaar. Nieuwe gebeurtenissen kan ik heel bewust een plaats geven en verwerken, maar dat is moeilijker voor de gebeurtenissen uit mijn kindertijd omdat die heel overweldigend waren en omdat ik niet wist waarom dat allemaal gebeurde: Wist ik veel waarom er ruzie was, er was gewoon ruzie. Nu ken ik wel de redenen, maar het is verleidelijk om de gebeurtenissen onder tafel te vegen, ’t is al zo lang geleden. En zo halen mijn angsten mij onderweg in, hoe snel ik met mijn raket ook ga. Als ik dronken ben gebeurt het net zo. Hatelijk om je op die manier bloot te geven, want mensen denken dan dat het je ware gezicht is terwijl het gewoon je gekwetste kind in jezelf is!

Hey Ricca en Julia, ik heb met jullie droomverklaringen en met de gedachtekracht-filsofie alle aanknopingspunten in handen om naar een volgend plan te gaan, nu ben ik écht de magiër! Het lezen van jullie verklaringen en het Gedachtekracht-topic was een “little bang”-dang-bang an sich, alle belletjes rinkelden. Great balls of fire, ik denk dat ik dankzij jullie droomuitleg eindelijk dat raket deftig ga kunnen lanceren, ik neem de tijd om de basis in orde te maken, ik vul het raket met liefde, en vervolgens kan ik met de Gedachtenkracht dat raket van de juiste impuls voorzien!

Loads of love and then some
supercalifragelisticexpiallydoosje

[Julia]

Inderdaad is ook bij mij m'n kindertijd allesbepalend geweest voor het vervolg ervan. Maar iedereen op het forum hier heeft voor zichzelf reeds ingezien dat een slachtofferhouding niets oplevert, al staat dit natuurlijk geen erkenning of ontkenning van het geleden trauma in de weg.

Dear little box,

Tijdens mijn vakantie heb ik aan je gedacht  .

Door je - juist- in het hier en nu kwetsbaar op te stellen, door naar je eigen huidige gedrag te durven kijken en er voor open te staan, komen oude bewuste en onbewuste ingesleten patronen en pijn aan de oppervlakte. Achter elke huidige (lichamelijke en/of emotionele) klacht, probleem, vervelend gedrag, nare situatie enz. ligt iets diepers. Wat je in het verleden (als kind) hebt opgebouwd, aangeleerd, toegepast, toegedekt om bepaalde gevoelens/emoties te verdringen, te ontkennen. Om de harde, pijnlijke waarheid aan te kunnen, om het niet te voelen en/of te weten. Gewoon too much to handle voor dat moment toen.

Het gaat er m.i. niet om dat je in de aard van de gebeurtenissen uit het verleden blijft hangen, of wie er schuld heeft. Maar dat je je échte gevoelens/emoties (soms ook m.b.t. het verleden) boven tafel krijgt, en je jezelf stukkie bij beetje heelt. Het maakt je geen slachtoffer door naar deze gevoelens te gaan en door deze gevoelens te gaan. Maar een held. Ja...., een HELD       !!! Ik heb voor iedereen (including myself) diepe respect die dit proces start en doorloopt. Er is een hoop moed en lef voor nodig (plus een flinke snuf van alle andere ingredienten die ik eerder heb genoemd).

Lieve groet, Juul  

[Laure]

Dag dappere Julia,

Ik heb hier echt veel aan, het is inderdaad een beetje een kwelling om die verdrukte emoties te erkennen en de daaruit voortkomende "slechte gedragingen" te onderscheppen om er iets mee te doen...
Ik kom bij onbekenden vaak zeer slecht over als dat duveltje uit "doosje" springt, en ik ben dan achteraf vreselijk ontevreden over mezelf en over de slechte en bovendien verkeerde indruk die ik maakte. Daarom doet het enorme deugd dat ik (h)erkenning krijg bij jou. Bovendien is bij jou alles goed gekomen! Dikke pluim daarvoor, ik vind dat héél moedig van je (ik ben wel heel benieuwd naar hoe dat nou bij jou precies zat maar stel me tevreden met het spiegel-idee).
Zoals je zei, die dingen beperken me nu, het is nu tijd dat ik deze Toren omver doe vallen.
Ik hoop ook dat ik die lieve jongen kan duidelijk maken dat ik niet echt zo ben als toen die keer dat ik dronken was...oooh ik schaam mij daar zo voor. Maar wellicht was die ervaring erg belangrijk, ze past alleszins in dit plaatje. Volgende plaatje wordt wellicht ikke die m'n traantjes kan laten stromen en het daaropvolgende plaatje is voorbehouden voor de Ster die ik weer helder ga zien blinken.

Julia, je bent een held!

en dat jij op jouw vakantie aan mij denkt 

boks

[Julia]

Lief Doosje,

Er schiet me van alles te binnen, en ik wil zoveel vertellen..... maar, het is nu echt spitsuur hier. Alles (man, kind, oppasnichtje komt tegelijk binnen, en de bloemkool druipt m'n kooktoestel af. Links plak ik een pleister en rechts roer ik in de pan. Vanavond naar school,. Ergo..... ik kom er op terug.

En voor wie wil: please take a seat en ga los. Want iedereen beleeft dit proces anders. Iedereen heeft een andere opstapplaats.

Nieuwe topic: bewust worden, hoe doe/beleef jij dit?

Tot gauw, Sjuul

[Laure]

Sjuu-huul, je moet echt je eten niet laten aanbranden, je zoon laten doodbloeden, je studie verwaarlozen of je maritale verplichtingen nalaten om antwoord te geven hoor!
Wat jij al geschreven hebt is al zoveel meer dan ik durfde hopen toen ik deze droom postte!

Het nieuwe topic belooft mega-interessant te worden!!

Hopelijk heeft de bloemkool gesmaakt
en moet je geen windjes laten
hihihihihi

chou-fleur