Hondenpies en forumtafel

[Julia]

Het is ongeveer anderhalf jaar geleden dat ik deze droom over de forumleden droomde. Het is grappig dat ik mensen die ik nog nooit heb gezien direct herkende. En mensen die ik wel heb gezien, niet herkende via het uiterlijk, maar wel wist wie het waren. (snap je het nog, nou lees maar)

Ik wandel met mijn hondje over een heel groen weiland. Het is aangenaam zonnig. Ineens staat er een gebouwtje en ik ga naar binnen.
Binnen is het helder verlicht, de muren romig wit (heel licht) en op de grond ligt een cremig/wit noppig en jute-achtig tapijt. Er staat een verlichte vitrinekast met zelfgemaakte creatieve werkjes (schilderijtjes, beeldjes e.d.). Naast de vitrinekast staat een enorme palmplant. Aan de wanden hangt niets, behalve hier en daar een wandlampje. Ik bedacht mij dat het wel wat gezelliger kon, het kwam een beetje kaal over.
Ik loop verder en zie een enorme licht houten ovale tafel met allemaal forummensen, wel een stuk of 25. In het midden zit een opgewekte Ricca, blond kort gekruld haar tot de schouders. Ik zie Palomino in een soort zigeunerachtige outfit, met halflang rood golfjes haar (deed mij denken aan Elly van Rikkert). Ik herken Pink met korte zwarte haren. En ik zie Opti (zijn uiterlijk kwam niet overeen met hoe hij in het echt eruit ziet (wel net zo knap ). Maar ik wíst gewoon dat hij dat was). Ik zie Limlach, zoals ze er in het echt ook uit ziet. En Snowie met een pagekapsel. Haar haar was donkerblond en pluizig/krullend.
Ik sta naast de vitrinekast en zie naast mijn hondje (formaat grote cavia) een behoorlijke plas urine liggen. Dat is écht niet van mijn hondje, want het plasje was ongeveer van het formaat bouvier, plus het feit dat ik al een aardige tijd met haar buiten had gelopen. Zelfs al zou je haar uitwringen, dan komt er nog geen druppel meer uit. Desalniettemin begin ik het schoon te maken en loop weer naar buiten, in de hoop dat niemand het gezien heeft (ik was immers de enige met hond). Buiten tref ik een onbekende vrouw en een onbekende man met een hele grote zwarte hond. Ik begroet ze en vraag ze of ze soms al binnen zijn geweest. Ze antwoorden niet en rennen keihard weg. Zo, dat gelooft dus niemand dacht ik. En ik liep vervolgens weer met mijn hondje naar binnen.

Lieve groetjes, Sjuul

[Ricca]

Alweer een tafel, wat leuk. Catharina's tafel...
Alleen jammer (voor ons!) dat jij even weg was. Maar, lieve Juul, grote plasjes of kleine plasjes, van welk hondenbeest(je) dan ook, daar zijn wij hier niet vies van hoor. Elk schepsel heeft wel eens hoge nood en kan het dan even niet meer ophouden. De plasjes bedekken we met de mantel der liefde (die absorbeert prima en mag ook in de wasmasjien).

Een lieve woef,
Ricca

[Julia]

 

Deze droom (en indirect jullie) heeft mij geholpen iets uit mijn jeugd te verwerken.
Soms heb je van die dromen die je altijd bij blijven, dit is er eentje van.