Heftige droom

[meissie]

Van de week heb ik een heftige droom gehad.

Ik zit in een vliegtuig die een noodlanding moet maken in het water. Iedereen klimt omhoog en opzij naar een droge plek. Het vliegtuig zinkt niet verder. Ik verdedig mijn plekje, want er zijn anderen die me weg proberen te drukken.

Opeens ben ik op het vaste land in een kasteel. Ik onderzoek alle kamers en in een van de kamers zit een baby, alleen. Ik probeer het kindje gerust te stellen dat zijn/haar ouders wel terugkomen. Voor mijn gevoel ken ik die ouders ook. Als de ouders er zijn helpen ze me om een pleister van mijn hand af te krijgen.
Er zit een rare gelei achtige vloeistof bij de pleister. De vrouw is schoonheids specialiste en kan me vertellen dat ik een allergische reactie heb op de ammoniak in de pleister. Ze haalt deze er voorzichtig voor me af.

Dan ben ik aan het zwemmen in zee met een paar andere mensen. De zee is rusrig en glad. Opeens voelen we dat er iets niet klopt. Als we omkijken zien we dat het strand steeds korter wordt. Blijkbaar is het waterpeil aan het stijgen. Ik voel geen paniek ofzo, ben gewoon rustig. De mensen op het strand zijn wel onrustig.
We zwemmen er naartoe.

Enige idee wat dit betekent? Water is wel een terugkerend iets in mijn droom.

Bedankt!

[Ricca]

Lief Meissie,

Ik heb geen tijd gehad om deze droom met je andere dromen te vergelijken, maar ik raad je aan om dat zelf zeker te doen. Ze hebben met elkaar te maken. Kijk naar de overeenkomsten en ook naar de verschillen.

Ik zit in een vliegtuig die een noodlanding moet maken in het water. Iedereen klimt omhoog en opzij naar een droge plek. Het vliegtuig zinkt niet verder. Ik verdedig mijn plekje, want er zijn anderen die me weg proberen te drukken.

Dit stukje gaat over de directe aanleiding voor de droom. Het is een vertaling in symbolische beeldtaal van een situatie in je waakleven waarin het niet lukte om rationeel te blijven denken (element lucht = het denken) en waarin je in het water van de emoties terecht dreigde te komen (noodlanding op het water). Het vliegtuig blijft wel drijven, je verdrinkt niet in de emoties, maar je hebt wel het gevoel dat je moet vechten om je droge plekje te verdedigen en boven water te blijven. Dit wijst dus op een situatie waarin je misschien hebt gevochten tegen je tranen, of tegen een angst, of in ieder geval tegen een emotie. Je hebt er alles aan gedaan om niet emotioneel te worden... Anderen proberen jou in het vliegtuig weg te drukken, maar eigenlijk druk je je eigen emoties weg. Je bent nog niet bereid ze toe te laten, te voelen.

Opeens ben ik op het vaste land in een kasteel. Ik onderzoek alle kamers en in een van de kamers zit een baby, alleen. Ik probeer het kindje gerust te stellen dat zijn/haar ouders wel terugkomen. Voor mijn gevoel ken ik die ouders ook. Als de ouders er zijn helpen ze me om een pleister van mijn hand af te krijgen.

Als je jezelf eenmaal hervat hebt (het gevaar is geweken en je staat veilig op vast bodem), krijg je een kijkje achter de schermen. Je bent ineens in een kasteel, jouw innerlijke toevluchtsoord, en daar zit een baby, helemaal alleen... Je innerlijke kind. Ze is wel veilig, want het kasteel heeft waarschijnlijk dikke muren, maar een kasteel is ook vaak koud en er is niemand in de buurt om haar liefde en warmte en verzorging te geven. Je probeert het kind gerust te stellen dat haar ouders wel terugkomen. Je hebt ook het gevoel dat je de ouders kent en dat klopt: de ouders zijn die delen van jouzelf die voor het kind zouden moeten zorgen. Wanneer ze even later inderdaad terugkomen, verzorgen ze jóú... een sterke aanwijzing dat jij-met-de-pleister en het kind één zijn en dat de emoties die je probeerde weg te duwen eigenlijk emoties uit je kindertijd zijn.

Alle personen in de droom zijn delen van jouzelf: het kind en de ouders, maar ook de anderen in het vliegtuig en de mensen op het strand later in de droom.

Wordt vervolgd...

Liefs,
Ricca

[Fatin]

Je innerlijke kind. Ze is wel veilig, want het kasteel heeft waarschijnlijk dikke muren, maar een kasteel is ook vaak koud en er is niemand in de buurt om haar liefde en warmte en verzorging te geven.
Liefs,
Ricca

Of staat het kasteel juist voor de dikke hoge muren die oud en koud zijn, de muren die zij om haarzelf heen heeft gebouwd? Om een kasteel heen ligt vaak ook water. Want, mocht iemand proberen binnen te dringen, verdrinkt ie vaak eerst. Zo'n kasteel is vaak ook zwaar bewaakt, iemand moet kunnen vliegen (een bijna onmogelijke taak verrichten) om binnen te dringen. Het lijkt veilig maar voor wie en wat.

[Fatin]

iemand moet kunnen vliegen (een bijna onmogelijke taak verrichten) om binnen te dringen.

Tenzij je in een vliegtuig zit en dan boven kunt blijven drijven 

[klaproos1945]

De I Tjing zegt;

verliest de Ram verandert;

of dit nu jezelf  of een ander betreft, hier wordt een mening aangepast
die lange tijd vast leek te staan, dat komt omdat de gronden van de mening veranderd zijn,
alhoewel dat je wellicht enige moeite kost, zal dat niet tot spijt leiden,
De wijziging van het standpunt is terecht,
'als het tij verloopt, verzet men bakens'

klaproos1945

[Ricca]

Het lijkt veilig maar voor wie en wat.

Beveiligd tegen vermeende boosdoeners...

[Ricca]

Vervolg van de droom.

Er zit een rare gelei achtige vloeistof bij de pleister. De vrouw is schoonheids specialiste en kan me vertellen dat ik een allergische reactie heb op de ammoniak in de pleister. Ze haalt deze er voorzichtig voor me af.

Er moet een pleister van je hand gehaald worden. Pleisters bedekken gewoonlijk een wond(je) en moeten de genezing bevorderen. Maar ze maken de wond ook onzichtbaar... Het verwijderen van de pleister maakt dan de wond beter zichtbaar. De verwonding zit aan je hand, maar in dromen kan dat evenzogoed een geestelijke verwonding voorstellen. Het beeld van de pleister op de hand kan ook eenvoudig zeggen: er is iets 'aan de hand'. Dit deel van de droom gaat over wat er aan de hand is en doet dat op een wel zéér symbolische manier: bij de pleister zit een rare gelei-achtige vloeistof die het gevolg is van een allergische reactie op de ammoniak in de pleister...

Ik ga ervan uit dat je in het dagelijks leven geen pleister-allergie hebt (anders zou je dat wel gemeld hebben?) en dat deze zin een sleutelzin in de droom is. De pleister-allergie dwingt je om de pleister af te doen en de verwonding onder ogen te zien. Het lichamelijke afweersysteem is een zinvolle verdediging tegen ziekteverwekkende indringers, maar bij een allergie wordt deze op zich zinvolle verdediging sterk overdreven en gericht tegen stoffen die in wezen onschuldig zijn, maar die toch als vijandig worden ervaren. Wie een vijand nodig heeft zal niet nalaten er een te vinden... Een allergie is eigenlijk een overgrote gevoeligheid voor een vermeende boosdoener (vergelijk ook de binnendringende boosdoeners, de mannen met kwade bedoelingen, in je vorige droom). De boosdoener in deze droom, het symboolbeladen allergeen, is ammoniak, een stof met een vieze geur die je de adem kan benemen... maar ook een krachtig schoonmaakmiddel...

De gelei-achtige vloeistof staat voor bepaald gevoel dat zich aan je opdringt en dat je slechts met 'raar' weet te omschrijven. Het is een gevoel dat je vasthoudt en niet laat stromen (gelei is niet echt vloeibaar). Het zou bijvoorbeeld schaamte kunnen zijn (?).

Dan ben ik aan het zwemmen in zee met een paar andere mensen. De zee is rustig en glad. Opeens voelen we dat er iets niet klopt. Als we omkijken zien we dat het strand steeds korter wordt. Blijkbaar is het waterpeil aan het stijgen. Ik voel geen paniek ofzo, ben gewoon rustig. De mensen op het strand zijn wel onrustig. We zwemmen er naartoe.

Om te weten te komen wat er aan de hand is, moet je toch helemaal het water in, d.w.z. meer betrokken raken bij je emoties. En dat gebeurt in dit deel van de droom. Je zwemt in zee en het water is rustig en glad (je bent ontspannen). Opeens krijg je een alarmerend gevoel, het gevoel dat er iets niet klopt. Het waterpeil lijkt te stijgen, maar omdat je er middenin zit merk je dat niet. Je ziet alleen dat het strand smaller wordt. Je voelt geen paniek, maar toch is die er wel, want je hebt de opkomende paniek verschoven naar de mensen op het strand die wél onrustig zijn. Op die manier kun je er van een afstand naar kijken.

Wordt vervolgd...

Liefs,
Ricca

[klaproos1945]

Het water van de oceaan is zout dus zuiverend,

de paniek is de allergie en het niet weten hier van,

Ammoniak is ook zuiverend,

De paniek word minder omdat de onrustige mensen bezoek krijgen van de oceaan,

klaproosje

[Ricca]

Het slot van de droom.

Zowel het wegduwen van emoties (alinea 1) als de kasteelmuren (alinea 2) als de allergische reactie (alinea 3) zijn vormen van afweer. Afweer betekent niet binnenlaten. Je kunt afweer beschouwen als de tegenpool van liefde. Iedere vorm van liefde komt neer op binnenlaten, toelaten. Door liefde open je je grenzen en laat je iets binnen wat tot dan toe buiten jezelf was. De huid is een mooi symbool voor die grens van het zelf.

De ouders van de baby zijn na een afwezigheid teruggekomen en de moeder (een deel van jou) haalt voorzichtig de pleister van je huid. Het gevolg is dat je later in het zeewater de stijging van het waterpeil rustig toelaat. Je vecht er niet tegen, maar blijft gewoon rustig. Je hebt je losgemaakt van de angst voor of schaamte over de kinderlijke gevoelens en bent in staat ze van een afstand te bekijken, terwijl je er toch middenin zit. Dat geeft jouw volwassen zelf de ruimte en de vrijheid om zich bezig te houden met de behoeften van het kind, je baby-zelf, zonder er zelf door meegesleurd te worden. Emoties zijn eigenlijk altijd innerlijke kinderen die een liefdevolle moeder nodig hebben. Moeders zijn niet bang voor hun kinderen, ze houden juist van ze.

Lief Meissie, het zou mooi zijn als je in een volgende droom nog wat met de baby kon praten (baby's in dromen kunnen ook gewoon terugpraten) en haar nog meer gerust stellen. Daar kan alleen maar iets moois uit voortkomen (en misschien was de moeder juist daarom schoonheids-specialiste).

Liefs,
Ricca

[meissie]

Jeetje jongens, bedankt!
Ik herken heel veel in jullie uitleg van de symbolen in mijn droom, de geestelijke verwonding, het niet stromen, het bange kind, de muren van het kasteel.
Door de twijfels van mijn vriend van een paar weken geleden had ik erg veel moeite om hem weer helemaal toe te laten, ook al wilde ik het heel erg graag. Maar iets in mij hield dat tegen.
Ik heb geprobeerd positief te zijn, maar na een tijdje raakte ik overbelast. Ik merkte dat ik dat echt moest verwerken, dat ik niet zomaar weer in het diepe kon springen. Voelde boosheid die ik had weggedrukt. Ik kon hem niet helemaal meer vertrouwen denk ik. Maar de liefde voor hem is zo sterk, dat ik op wilskracht toch heb doorgezet, want ik wilde met hem samenzijn en ik dacht/hoopte dat zoiets wel kan slijten met de tijd.
Afgelopen weekend heeft hij het alsnog uitgemaakt, voor mij onverwacht.

Nu ik terugkijk, zou mijn droom een waarschuwing voor mezelf geweest kunnen zijn?

Vannacht weer een droom gehad, die zal ik straks nog even posten.

Ontzettend bedankt dat jullie hier zoveel tijd aan besteed hebben!

[meissie]

De I Tjing zegt;

verliest de Ram verandert;

of dit nu jezelf  of een ander betreft, hier wordt een mening aangepast
die lange tijd vast leek te staan, dat komt omdat de gronden van de mening veranderd zijn,
alhoewel dat je wellicht enige moeite kost, zal dat niet tot spijt leiden,
De wijziging van het standpunt is terecht,
'als het tij verloopt, verzet men bakens'

klaproos1945

Klaproos, ik snap dit niet. Zou je het nader kunnen uitleggen?
Dank je!

[meissie]

De pleister-allergie dwingt je om de pleister af te doen en de verwonding onder ogen te zien. Het lichamelijke afweersysteem is een zinvolle verdediging tegen ziekteverwekkende indringers, maar bij een allergie wordt deze op zich zinvolle verdediging sterk overdreven en gericht tegen stoffen die in wezen onschuldig zijn, maar die toch als vijandig worden ervaren. Wie een vijand nodig heeft zal niet nalaten er een te vinden... Een allergie is eigenlijk een overgrote gevoeligheid voor een vermeende boosdoener (vergelijk ook de binnendringende boosdoeners, de mannen met kwade bedoelingen, in je vorige droom). De boosdoener in deze droom, het symboolbeladen allergeen, is ammoniak, een stof met een vieze geur die je de adem kan benemen... maar ook een krachtig schoonmaakmiddel...

Dat overdreven reageren, is dat dan terecht of onterecht naar jouw mening?

De gelei-achtige vloeistof staat voor bepaald gevoel dat zich aan je opdringt en dat je slechts met 'raar' weet te omschrijven. Het is een gevoel dat je vasthoudt en niet laat stromen (gelei is niet echt vloeibaar). Het zou bijvoorbeeld schaamte kunnen zijn (?).

Ik denk boosheid en een vertrouwensbreuk?

Om te weten te komen wat er aan de hand is, moet je toch helemaal het water in, d.w.z. meer betrokken raken bij je emoties. En dat gebeurt in dit deel van de droom. Je zwemt in zee en het water is rustig en glad (je bent ontspannen). Opeens krijg je een alarmerend gevoel, het gevoel dat er iets niet klopt. Het waterpeil lijkt te stijgen, maar omdat je er middenin zit merk je dat niet. Je ziet alleen dat het strand smaller wordt. Je voelt geen paniek, maar toch is die er wel, want je hebt de opkomende paniek verschoven naar de mensen op het strand die wél onrustig zijn. Op die manier kun je er van een afstand naar kijken.

Kan je in de contaxt die ik zojuist heb uitgelegd misschien nog specifieker zijn Ricca? Ik vind dit moeilijk te vertalen naar de situatie zoals die was ten tijde van mijn droom.

Bedankt!

[Ricca]

Ach Meissielief, wat verdrietig voor je. Als je vriend het zo onverwacht uitgemaakt heeft zul je wel erg geschokt zijn. Terugkijkend zit er ook wel iets van een schok in de droom (noodlanding en het omhoogkomen van het water), maar ik geloof niet dat de droom daarvoor waarschuwde. Wat zou je trouwens met zo'n waarschuwing hebben kunnen doen? Nee, de droom gaat over je gevoelens ten tijde van de droom en die waren ook toen al heftig. De droom wilde je dáárover meer helderheid verschaffen.

Op een diep en onbewust niveau kan de droom je ook wel voorbereid hebben op wat er nu gebeurd is, maar zo'n voorbereiding is geen waarschuwing. Eerder een soort bescherming, zodat je de schok beter aankunt.

Met de aanwezigheid van het innerlijke kind en haar ouders, laat de droom zien dat het zinvol is om naar het verleden te kijken en helderheid te brengen in de relatie met je eigen ouders, want alles wat met je ouders niet is opgelost, komt op een of andere manier terug in je latere relaties. Over het algemeen zijn de dingen die ons storen in onze partners, de dingen die we onze ouders nog niet helemaal vergeven hebben. Als je niet weet dat dat is wat er gaande is, kun je wel boos zijn op je vriend, maar ben je in feite de hele tijd kwaad op je vader of op je moeder...

De gelei-blubber kan natuurlijk ook boosheid zijn. Jij weet zelf het beste wat je voelde! Maar de droom gaat dus niet uitsluitend over de gevoelens in de relatie met je vriend. Ook over oudere gevoelens. Je kunt nog zoveel van je vriend houden en die liefde kan heel echt zijn, maar als je een oude boosheid in je meedraagt, zal je vriend op een of andere manier ook boosheid in jou opwekken. Bijvoorbeeld door - zonder het te beseffen - het gedrag van je ouders uit te beelden, zodat jij dit duidelijk kunt zien en er in jezelf iets mee kunt doen. In dat opzicht heeft hij jou eigenlijk een dienst bewezen...

Je vraagt of die allergie/overgevoeligheid terecht of onterecht is. Je kunt het zien als een noodzakelijk onderdeel van een genezingsproces. Als de allergie leidt tot bewustwording van datgene waarvoor zij een symbool is, dan is het een waardevol iets. Voor jouw eigen groei en ontwikkeling.

Liefs en heel veel sterkte,
Ricca

[meissie]

Dank je voor je lieve reactie.
Het was een schok, al was het niet de eerste keer, dus die boosheid was denk ik nog door de laatste keer dat hij twijfelde. Ik zat nog middenin de verwerking, wilde het vertrouwen weer voelen, al ging het net al iets beter.
En het is misschien ook een oude pijn die daaronder zit, het verlaten worden, daar kan je best eens gelijk in hebben.

Liefs en bedankt!