Even voorstellen

[Carla]

Ook van mij een hartelijk welkom Ephraïm John Tichéll.

Ik dank je wel voor je compliment over de site vwb het niet opdringen van een mening. Het zal vast niet overal het geval zijn, maar ik doe mijn best om zoveel mogelijk alleen info te geven en het mening vormen bij de bezoeker te laten 

[Niek]

Ik zal me ook even voorstellen,

Ik ben Niek, dat is niet mijn echte naam, normaal gebruik ik de nickname "Niekske" .. mijn echte naam is Anika.
Ik ben 39 lentes jong 
Mama van maar liefst 3 dochters! In verschillende leeftijdscategorieen  , de oudste is 19, de middelste 14 en de jongste 6...
Samenwonend en daarbij hebben we nog een leuke chihuahua rondlopen.
Verder werk ik fulltime in 2 ploegendienst en als hobby doe ik aan digitaal creaties maken, soort van fotobewerking zeg maar.

Ik heb al eeder jaaaaren geleden op fora's gezeten, me veel bezig gehouden met het "spirituele" mede door nieuwsgierigheid, mede door ervaringen. En nu was ik weer op zoek naar een leuk forum, er zijn er niet veel meer ben ik achter gekomen  , toen kwam ik deze tegen en dacht ik meld me eens aan.

Als er nog vragen zijn dan stel ze gerust hoor

[Carla]

Welkom Niek!

[Niek]

Dank je wel 

[Geert]

Welkom Anika.

[Niek]

Dank je Geert.

[Hogepriesteres]

Hallo allemaal. Mijn naam is Trix. Ik noem me Hogepriesteres naar een van de tarotkaarten die me erg aanspreekt. Ik doe al jaren kaartleggingen en zie dat als een leuke en interessante  hobby. Ook op dit forum wil ik me aanbieden om kaarten voor geïntereseerden te leggen.

[Geert]

Welkom Trix.

[Carla]

Hartelijk welkom Hogepriesteres!

[DJ]

Hallo,

ik ben Dorien en 56 jaar oud.
Ik heb sinds twee maanden de tarot kaarten in huis en ben dus echt een beginneling.
Het eerste bericht heb ik al geplaatst en ik hoop hier op het forum veel kennis te vergaren.

[Geert]

Hallo Dorien,

Welkom op dit forum. Beetje stil de laatste tijd.

Geert.

[Gielah]

Hallo beste mensen, ik ben Gielah en ik ben vanavond voor het eerst op dit forum.
Ik ben van huis uit theologe en godsdienstdocente, hoewel ik in de eerste jaren van mijn werkzame leven ( leerling) journaliste was bij de krant, dat was begin 60er jaren.
Naast dit alles heb ik ook jaren lang als astrologe gewerkt en zo'n beetje alles bestudeerd en van alles op spiritueel gebied uitgeprobeerd.
Niet alles trok me aan, uiteraard.
Van zweverigheid ben ik niet zó gecharmeerd en veel werkte op mijn lachspieren... het is niet anders.
Vijf jaar geleden stierf mijn lieve man, Ger.
Wij hebben ( niet hadden) het beste huwelijk wat men zich maar denken kan.
Nu gaan we samen... Ger vanaf de Andere kant en ik nog steeds in mijn lichaam, een boek schrijven over het leven na de dood.
Mijn man is de ervaringsdeskundige... en ik schrijf het op en probeer dat, wat nauwelijks in aardse woorden en begrippen te vatten is, in 'kleingeld om te zetten' zodat mensen, die hier NIET bang voor zijn of die NIET halsstarrig vasthouden aan overgeleverde dogma's
( ik was ook het grootste deel van mijn leven dól op dogma's.... dus ik snap dat uitermate goed),
maar die op zoek zijn of troost nodig hebben... en hun leven lichter willen zien worden doordat de angstige donkere horizon van de dood voor hen NIET angstig en donker meer is.... want er IS in feite niet zoiets als dood.... daar steun aan hebben en daar blij en sterk door worden.
Ik ben me, vanaf het moment dat Ger stierf, op dit boek aan het voorbereiden.
Het is een ongelooflijk uitgebreid terrein... en vlugger dan dit kon en mocht het niet.
Ik moest in feite bijna al mijn aardse programmeringen leren loslaten... een beetje buiten- en bovenaards gaan denken... voortdurend naar Ger en zijn aanwijzingen "luisteren" , dingen checken bij mediums, als ik vreesde dat ik bepaalde info zelf verzon... en dat klopt zó goed,
dat ik steeds meer genoeg heb aan wat Ger doorgeeft, dat ik daarop kan blindvaren en dat ik nu geleerd heb te vertrouwen dat ik het inderdaad allemaal goed hoor en goed begrijp.
Intussen sta ik, hoewel al mijn aardse zaken goed bijhoudend, wel zo'n beetje met één been in deze wereld en met het andere been in de Volgende.
IK droom veel... en dat was eigenlijk de reden dat ik naar het Catharina Web toekwam.
Zodra ik toestemming voor dit forum doorkwam, vanavond dus, ontdekte ik - toevallig? -
al waaróm dromen ( dus niet alleen de mijne) vaak zo raar en chaotisch zijn.
Wat ik hier zocht, heb ik dus een uurtje geleden al ontdekt.
Grappig is dat... hoe je geholpen wordt!
Kijk: wat wij in FEITE meemaken tijdens een droom, dat weten we niet meer zodra we terugkomen in het waakbewustzijn.... behalve bij sómmige hele belangrijke dromen.
Je moet, als je 's nachts naar je eigen niveau in de spirituele wereld toe gaat ( en ieder heeft zijn eigen sfeer -  een bepaald gebied doorkruisen, dat nog behoort tot het aardse Veld, met alle chaos en verwarring van dien.
Je gaat slapen en je doorkruist éérst dat storende Verwarringsveld....
dan ben je bij de geliefden of bij de gidsen, die je onderwijzen...
en dan keer je terug naar je lichaam en kom je wéér door dat chaosveld met onbegrijpelijke beelden.
Wat je je 's morgens herinnert,  zijn maar al te vaak alleen die rare beelden uit dat gebied vlak om de aarde heen.... waar je meestal niet veel chocola van kunt maken.
Het echte, het belangrijke, krijg je maar alleen SOMS mee... meestal niet.... en die dromen vergeet je dan ook nooit meer.
Die zijn uitermate belangrijk - en echt gebeurd- en je leert ervan en ze vormen je en sturen je.

Ik ben erg benieuwd wat dit forum me gaan brengen.
Shalom,
Gielah.

[Carla]

Welkom Gielah,

[..]
Vijf jaar geleden stierf mijn lieve man, Ger.
Wij hebben ( niet hadden) het beste huwelijk wat men zich maar denken kan.
Nu gaan we samen... Ger vanaf de Andere kant en ik nog steeds in mijn lichaam [..]

Wat mooi.

Mijn man is de ervaringsdeskundige... en ik schrijf het op en probeer dat, wat nauwelijks in aardse woorden en begrippen te vatten is, in 'kleingeld om te zetten' zodat mensen, die hier NIET bang voor zijn of die NIET halsstarrig vasthouden aan overgeleverde dogma's, [..] maar die op zoek zijn of troost nodig hebben... en hun leven lichter willen zien worden doordat de angstige donkere horizon van de dood voor hen NIET angstig en donker meer is.... want er IS in feite niet zoiets als dood.... daar steun aan hebben en daar blij en sterk door worden.

Ik denk dat je daar heel veel mensen een helpende hand kunt bieden.

Ik ben erg benieuwd wat dit forum me gaan brengen.

Ik krijg vaak vragen en mailtjes van mensen met een groot verdriet, en soms raakt dat me zo dat ik de wanhoop in mijn hart kan voelen. Zo'n mailtje -van een vrouw wiens man is overleden- staat er nu ook nog ook te wachten. Ik zou haar zo graag iets aan willen reiken maar ik wist het niet te verwoorden.. Bij het lezen van jouw verhaal moest ik gelijk aan haar denken, ik ga haar hiernaar verwijzen. Wat het forum jou zal brengen weet ik niet, maar 'het forum' (lees: jij) heeft mij vandaag zeker wat moois gegeven.

[Anja]

Shalom Gielah,

Ik vind nu al dat je heel inspirerend schrijft! Wie weet krijgen wij een hele mooie spirituele uitwisseling! Een spirituele groet voor jou en je man Ger!


Liefs,

Anja

[Gielah]

Dank je wel!
Ik waardeer het zeer dat je ook mijn Ger groet!
Zal hij leuk vinden.
Mensen doen dat NOOIT.
Zo heb ik net een berg kerstkaarten op de bus gedaan en het doet me nog steeds pijn, dat ik daar als afzender geen Ger en Gielah op kan neerzetten, want 'men' gaat er van uit, dat Ger 'er' niet meer is.
Nu... wél hoor!
Hij is, toen zijn lichaam het opgaf, nergens heen gegaan.
Gewoon hier gebleven, maar met een andere trillingsfrequentie en een wat hoger bewustzijn.
Vanochtend moest ik naar een ander dorp.
Ik ging naar een supermarkt, waar ik vroeger altijd, met onze eigen auto ( die ik overigens gehouden heb, maar ik heb dus zelf geen rijbewijs en rijd daarin met chauffeurs) en dat zónder hem naar die winkel gaan vind ik nog steeds moeilijk.
Maar tegelijk weet ik dat hij altijd bij me is, dus in feite moet ik helemaal niet zeuren.
Ik heb op mijn computer zo'n systeem, waarmee er steeds... in volstrekt willekeurige volgorde... foto's uit mijn map Afbeeldingen rouleren.... elke 15 seconde een andere foto.
Ger gebruikt o.a. dát systeem om boodschappen en bemoedigingen aan mij door te geven.
IK liep na het opstaan naar mijn computer, zette die aan en wélke foto komt daar als eerste?
Een foto die ik zelf ooit nam, vanuit onze auto, van de weg, die naar dat bewuste dorpje toe leidt.
Dat betekent: "Ik weet  dat je daar heen gaat, straks.... en ik ben erbij'.
Wat Ger óók doet, is op mijn mobieltje ( een simpel Nokia'tje, dat naast mijn bed ligt) een soort geluidje te geven.
Ik kijk dan hoe laat het precies is en ik zoek dat getal, van exact de minuut waarop dat gebeurt, in een boek over engelengetallen en Bijbelse getallen.
Vanmorgen kwam het geluid om 5.58 uur.
Dan zoek ik '58' op en daar staat bij de Bijbelse getallen: " De overgang van het aardse leven naar een volgende wereld" en bij de engelengetallen, dat ik de engelen om praktische hulp mag vragen, ook om financiële hulp.
Maar hij praat ook voortdurend in mijn gedachten.
Ik denk een vraag en boem... meteen daaroverheen komt het antwoord.
Ger heeft, een paar dagen na zijn overlijden, tegen mij gezegd: " Ik ga van jou de minst eenzame weduwe in het heelal en omstreken maken..." en hij doet dat voor 100%.
Mensen, die iemand verloren hebben ( nou ja... niemand verliest ooit iemand..... maar het is de tragiek dat zij dat DENKEN.... en daar dus verschrikkelijk onder lijden.... en de overledene dus óók....) zouden vanaf het moment van overlijden moeten blijven práten tegen hun geliefde.
Ger zegt dat bijna niemand dat doet.
"Overledenen worden aan hun lot overgelaten..", zegt hij, als hij het over al die anderen heeft.
Het is echt niet leuk, als je om je vrouw of man op aarde heen hangt en hen ziet en hoort en wilt troosten... en die persoon gaat dan proberen jouw overlijden " een plékje te geven" .... terwijl je er nog gewoon BENT.
Daarom denk ik ook dat ons boek nodig is.
Het zal de sluier tussen dit leven in een aards lichaam en het leven in een geestelijk lichaam ( veel mooier en sterker dan het onze!) dunner maken.
Vriendelijke groet,
Gielah.