Tijdreizen

[Pink]

Hallo allemaal,

In het topic regressie- en reïncarnatietherapie heb ik aangegeven dat ik soms het gevoel heb dat we onze levens parallel aan elkaar leiden en niet opeenvolgend. En ook niet perse allemaal in de Aardse dimensie. Een aantal mensen hebben me gevraagd om hierover iets meer te vertellen. 

Het begon allemaal in mijn dromen.  Al slapend speel ik met sterren, zwem ik met walvissen, en ontmoet ik Nefertete op de Chichen Itza.  Ook heb ik met grote regelmaat rendez vous met mensen die me dierbaar zijn en houd ik generale repetitie  voor zaken die ik blijkbaar moet oefenen.
Maar hier blijft het niet bij.  Na verloop van tijd krijg ik overdag soortgelijke ervaringen. Zo komt het voor dat ik mezelf in een vergadering zie zitten terwijl ik niet het gevoel heb dat ik “uit mijn lijf” ben. Ik neem volledig bewust deel aan die vergadering en “kijk” tegelijkertijd naar mezelf alsof ik een naar een filmpje zit te kijken.

En dat worden twee (en meer)  filmpjes tegelijk. En in al die filmpjes speel ik een hoofdrol maar wel in een andere hoedanigheid. Zo ben ik een wat zwakbegaafde, schichtige  jonge man die net buiten een dorp woont en verguisd wordt door de dorpsgemeenschap.  Toch ben daar wel heel gelukkig.
Een ander beeld dat met grote regelmaat voorbijkomt is dat van de (zwarte) moeder met drie zonen.  Een slavin (en maîtresse) die zich eigenlijk haar leven afzet tegen het feit dat ze niet vrij is. En die het betreurt dat ze haar intellect niet mag gebruiken enerzijds omdat ze “slechts” vrouw en anderzijds omdat ze slavin is. Toch slaagt ze er op haar eigen wijze en binnen haar mogelijkheden wel in om te laten zien wie ze is. In de onderonsjes met haar minnaar (en eigenaar) geeft ze advies over de manier waarop hij zijn plantage moet runnen. Iets waarover ze beiden niet open kunnen zijn omdat het niet past in het (tijd)beeld. Maar de slaven op die plantage worden goed verzorgd en niet geslagen. Ze leven in relatieve welstand. Dit is overigens een beeld dat ook een keer in een regressie naar boven kwam.
Een derde beeld is dat van een jong iemand waarbij ik eigenlijk niet goed kan bepalen of ik daar nu mannelijk of vrouwelijk ben. Wat ik wel weet is dat ik daar leef in een hele schone omgeving die wel  lijkt op de Aarde maar een andere energie heeft. De kleuren zijn intenser, blauw is meer blauw, de bomen intens groen.  De gemeenschapszin in het dorp waar ik woon is groot en ik leer van “storytellers” en dingen gewoon doen. Dieren zijn vrij en maken deel uit van de gemeenschap.  En ze zijn om mee te zwemmen.

Naast deze voorbeelden, ben ik ook nog een hele oude dame (heel licht, bijna doorschijnend), een clown en een onderwijzer. En al deze beelden hebben een aantal dingen gemeen. Zo ben ik in elke hoedanigheid een echt buitenmens.  Ben ik nieuwsgierig en houd  ik van lezen en leren. En heel opvallend, in alle hoedanigheden trek ik me terug als ik iets moet uitwerken met mezelf en kom ik weer naar buiten als ik dat gedaan heb. Sowieso houd ik veel voor mezelf.

Vaak heb ik ook het idee dat ik zaken die ik “elders” geleerd heb, meeneem in de “andere” levens.  Zo ben ik in dit leven geen moeder geworden. Maar toen mijn pleegzoon uit Isla Margarita bij mij kwam, moederde ik als de “zwarte moeder”.  Natuurlijk moesten we aan elkaar wennen maar niet aan de rol. Dit is een opvallend voorbeeld maar ik kom het ook in hele kleine dingen tegen. Vaak doe ik zaken automatisch en constateer later pas dat dit een vaardigheid is die ik voor zover ik het weet, niet eerder geleerd of gedaan heb. En soms gaan zaken ook ineens moeilijk gaan terwijl ik er daarvoor nooit moeite mee had. Terwijl je over het algemeen toch wel kan stellen dat ik redelijk “bij de pinken” ben.

Het is slechts een gevoel en ik kan niets bewijzen maar eigenlijk hoeft dat ook niet want als er één ding is dat het me leert, is dat niet alles verklaarbaar is en hoeft te zijn. Het heeft me geholpen angst los te laten en gewoon te leven in het vertrouwen dat alles goed is zoals het is. Dat ik alle tijd heb die nodig is en verschillende dingen tegelijk kan en mag doen.

Pink

[Laure]

Ik ben sprakeloos! Zo mooi. Zo ben je natuurlijk ook nooit alleen.

Soms denk ik wel dat er geen verleden/heden/toekomst is, dat alles tegelijkertijd gebeurt of dat tijd er gewoon niet toe doet. Dat ook daarom tarotkaarten je de "toekomst" kunnen voorspellen.

En alles is idd goed zoals het is, time is on our side (eventually).

(Ik wilde ook wel zo'n mooie ervaring! Helaas is er een grens in mijn spiritualiteit. Mijn enige deur daartoe zijn orakelkaarten.)

[Opti-Mystique]

Hoi Pink-R-Bell,

In het voornoemde topic zei je ook:

...Ik heb zelf vaak het gevoel dat ik levens parallel leidt. Gewoon allemaal nu...

Ik moest gisteren tijdens college even aan je denken, toen de docente zei:
"Tijd ervaren we alleen in gevoelens en conclusies!"

Wat vind jij daar dan van?

Lfs, Dolf

[Opti-Mystique]

...Helaas is er een grens in mijn spiritualiteit. Mijn enige deur daartoe zijn orakelkaarten...

In hetzelfde college zei de docente ook:
"Spiritualiteit is een vermogen van de mens... dit kun je ontwikkelen!"

Geloof dus liever in je vermogen, dan in je grens. Hetgeen dat je aandacht geeft, is ook hetgeen dat zich manifesteert!

Lfs, Dolf

[Pink]

Hoi Dolf en Doosje,

Wij zijn spirituele wezens die kiezen voor een menselijke ervaring.  Grenzen ervaren is een onderdeel daarvan. Op het moment dat we de grenzen laten verdwijnen ervaren we ons diepste wezen. Doosje, misschien loont het de moeite om eens te kijken wat er gebeurt als stopt met denken in beperkingen?

Het grappige is dat ik in geen van "filmpjes" besef van tijd heb. Ook niet in gevoelens en conclusies. Het is gewoon altijd nu.

Liefs, Pink

[lilith]

Hoi Pink,

wat heb je dit mooi beschreven en ik ben ook zoiets in het boek: De aarde op weg naar de 5e dimensie, tegengekomen.

Daar wordt ook gesteld dat alle levens in verschillende realiteitsdimensies zijn, nu dus.
Als de aarde, in onze tijdsschema, er 26.000 jaar overdoet om een rondje langs de zon te draaien. Dan is er in de hele elliptische baan ontelbare aardes. Die qua kleurnuances, helderheid en scherpte op bepaalde onderdelen van elkaar afwijken en zich cirkelvormig aan elkaar rijgen, niet zoals bij een parelketting, maar om de millimeter uit elkaar en in elkaar geschoven tot een hele cirkel.

De aarde is dus overal op deze "tijdsbaan" in verschillende trillingen en in verschillende "tijden".

Het sluit dus op elkaar aan, heel mooi en ook heel natuurlijk.

groetjes Lilith

[Pink]

Hallo Lilith,

Het boek dat je noemt, ken ik niet maar het voelt wel zoals ik het ervaar. Ricca heeft ooit op het forum een stuk geschreven over "nieuwe tijd" en dat sloot ook heel aardig aan. Helaas is dit topic geschoond en heb ik het niet in mijn backup staan.

Ricca Hoe zit het met jouw backup.

Pink

[Palomino]

Lieve Pink,

Wat mooi hoe je dit alles ervaart  Hoe duidelijk maakt het voor mij, wat jij (be)schrijft dat we allemaal uniek zijn, en bewust of onbewust voor onze eigen unieke ervaringen kiezen.
Ik zit nu b.v. in een periode/fase dat ik heel erg met huis-tuin-en keuken dingen bezig ben (kippensoep, honden uitlaten, werken, gezinstherapie, relatie), en dit voelt voor mij heel wisselend.
Soms denk ik, Jesus waar is mijn spiritualiteit gebleven en vervolgens voel ik het weer helemaal. Helemaal, omdat spiritualiteit geen beperking kent, in alles aanwezig is...Alleen maar luisteren, voelen, kijken, openen en het dient zich aan.                                                                                     Ricca heeft ooit gezegd, dat je zelfs van de afwas kunt genieten, en dat is me altijd bijgebleven... Met name als ik aan het koken ben, hélemaal in mijn gevoel en vólgens mijn gevoel, alles in de juiste hoeveelheid bij elkaar breng zodat er iets heerlijks ontstaat. Met liefde. Dan voel ik me een heks, als ik de verse kruiden van de plant snij, de geur opsnuif, een hapje proef. Hoe mooi is het alleen al om te proeven-te merken dat je smaak al die verschillend onderdelen doorgeeft- en aangeeft wat er nog ontbreekt, om een harmonie te creëren...
En dat is toch uiteindelijk waar we allemaal naar streven...harmonie !
Jij bent bezig met de Chi Quong en ik met mijn gezin. En als jij zegt dat je geen moeder bent geworden dan ben ik het niet met je eens. Je bent wel degelijk moeder, je hoefde het niet te worden.

Ben ik nieuwsgierig en houd  ik van lezen en leren. En heel opvallend, in alle hoedanigheden trek ik me terug als ik iets moet uitwerken met mezelf en kom ik weer naar buiten als ik dat gedaan heb. Sowieso houd ik veel voor mezelf.

Dit herken ik héél erg. Alleen is het in mijn relatie heel moeilijk om dingen voor mij zelf te houden en metname om me terug trekken. Vooor mij was dit altijd dé manier...mezelf terugtrekken, uitwerken door te tekenen, op mijn kop te staan of whatever te doen. Maar nu leer ik om dat op een andere manier te doen...een nieuwe les(een moeilijke)

Vaak heb ik ook het idee dat ik zaken die ik “elders” geleerd heb,  Vaak doe ik zaken automatisch en constateer later pas dat dit een vaardigheid is die ik voor zover ik het weet, niet eerder geleerd of gedaan heb. En soms gaan zaken ook ineens moeilijk gaan terwijl ik er daarvoor nooit moeite mee had. Terwijl je over het algemeen toch wel kan stellen dat ik redelijk “bij de pinken” ben.

Ook herkenbaar...al had ik eerder nooit het idee dat ik deze zaken elders geleerd had- bijvoorbeeld: hoe ik onze tweedehands caravan voor méér verkocht heb dat ik hem had gékocht (tjonge, ik kan dus ook wel zakelijk zijn... ).
En andere dingen die ik voorheen bijna in routine deed, kosten me nu de grootste moeite...
Maar goed, dat laatste heeft waarschijnlijk weer met een keuze te maken die ontdekt mag worden.

Liefs,
Palo

[Pink]

Hoi Palomino,

En opnieuw zie ik dat er een scheiding ontstaat tussen spiritueel en aards leven. Voor mij zijn die twee heel erg met elkaar verweven.

Het is waar, ik beoefen Chi Neng Qigong en train dagelijks. Maar om dit te kunnen doen sta ik om 05.15 uur op. Want om 7.30 uur ga ik richting mijn werk en ik ben vaak pas om 18.30 uur weer thuis waar huishoudelijke taken wachten.
Dan geef ik twee avonden per week les. Het belangrijkste hierbij is dat mijn studenten mijn onverdeelde aandacht en liefde krijgen. Dat is omschakelen na een dag werken in een behoorlijke hectische functie. Maar de lessen moeten ook voorbereid worden en de administratie van mijn eigen bedrijfje moet worden gedaan. Weekend?

Dan is er die hele leuke inmiddels 19-jarige puber die hard aan zichzelf en aan de weg timmert. Hij woont inmiddels op kamers maar zijn basis in Nederland ben ik. Zijn wasmachine en supplier van eigengebakken appeltaart ben ik ook . Daarbij vind hij het ook wel makkelijk om op zondagavond wat van die witte plastic bakjes voor de magnetron/oven mee naar huis te nemen (en dat lukt helaas voor hem lang niet altijd). En om deze eerste cirkel zweeft de cirkel van andere vrienden en familieleden die ook aandacht vragen. Ik ga ze zo mailen want op 1e Kerstdag heb ik 30 man aan tafel.

Het is dus zeker niet zo dat ik met terugtrekken bedoel dat ik met aan het dagelijks leven onttrek om te reflecteren. Mijn training 's ochtends van 5.30 tot 6.30 uur is uiteraard wel mijn moment maar verder gaat het leven van alledag gewoon door.  Met terugtrekken bedoel ik meer dat ik mijn onderbuikgevoel bij me houd totdat ik weet hoe het in mijn dagelijks leven te integreren. Zonder te ontkennen dat het er is en in het bewustzijn dat ik niet alleen ben maar onlosmakelijk verbonden met alles.

Gaandeweg merk ik dat ik  zaken steeds minder definieer als "moeilijk of makkelijk", "zwaar of licht", "aards of spiritueel". Ze zijn wat ze zijn en ik kijk er naar.  Maar als ik er dan niet uitkom, dan weet de hele buurt dat want dan gaan alle ramen open, snort de stofzuiger, klinkt de mattenklopper, ruikt het naar boenwas en zelfgemaakte soep  en zijn mijn kasten een stuk leger en de kringloopwinkel een stuk voller want in the end......schept orde gewoon orde .

Kortom, voelsprieten omhoog, voetjes stevig op de grond en genieten van afwassen dan lukt het wel.

Pink

[lilith]

Mijn god Pink, als ik dit alleen al lees hoe jou dagen eruit zien, wordt ik al moe.

Wat een levenstempo pfoeeeeeeeeeee.

Dit zit er voor mij niet meer in, vroeger wel, dan had ik ook volle agenda's.
Maar nu ben ik erg gesteld op rust en regelmaat. Ook elke dag even bijkomen overdag in de luie relaxstoel hoort daar ook bij.
Nee, ik apart ding per dag in de agenda is voor mij genoeg, anders is voor mij de onrust te groot.
Ik moet toch al oppassen dat ik niet teveel leef in het `straks wat nog moet`. 

Lilith

[Palomino]

Hoi Palomino,

En opnieuw zie ik dat er een scheiding ontstaat tussen spiritueel en aards leven. Voor mij zijn die twee heel erg met elkaar verweven.

Ik probeerde juist duidelijk te maken dat het voor mij ook zo voelt, dat die scheiding dus eigenlijk een illusie is.

Het is dus zeker niet zo dat ik met terugtrekken bedoel dat ik met aan het dagelijks leven onttrek om te reflecteren.

Nee hoor Pink, die indruk had ik helemaal niet. Voor mij is het terugtrekken iets dat altijd heel belangrijk voor me is geweest. Ik trek me het liefst terug als er problemen zijn. Praten werk voor mij dan helemaal niet. Ik heb dan tijd nodig voor en met mijzelf om zaken helder te krijgen. En daarná kan ik erover praten.

Liefs,
Palo

[Pink]

Hallo Palo en Lilith,

Lilith, ik heb inderdaad veel energie maaar dat komt ook omdat ik dingen met hart en ziel doe. Mijn relaxstoel is mijn uurtje CHi Neng 's morgens en half uurtje voor het slapen gaan.

Palootje, dan is je spiritualiteit dus niet verdwenen maar juist heel mooi geïntegreerd in je zijn. Maar een vraagje, wat houd je tegen om af-en-toe even tegen je gezin te zeggen:

4 uur Cup a soup, nu even niet en dan wel je moment voor jezelf te pakken. Goed zorgen voor begint bij goed zorgen voor jezelf. En je kan partner en kinderen ook leren hoe je dat doet door ze te laten zien dat het OK is om iets te doen dat goed is voor jezelf. Houden van betekent niet dat je altijd maar beschikbaar bent voor de ander.

Liefs, Pink

Psje: en daarna kan ik erover praten. Dat is misschien wel wat ik bedoel met eindeloos stilstaan bij de ervaring.  Het is de tijdgeest dat alles bespreekbaar moet zijn terwijl je volgens mij niet alles hoeft te bespreken. Je hoeft alleen maar een avondje TV te kijken om te constateren dat we daarin misschien wel wat zijn doorgeschoten.

Ik merk het ook op mijn werk. Alle managers leren tegenwoordig dat je aandacht moet hebben voor de emoties van de werknemer. Gelukkig heb ik nu een teamleider die begrijpt dat ik niet de behoefte heb aan een tweewekelijks emo bilateraaltje naast de gebruikelijke werkoverleggen. We zitten nu alleen maar bij elkaar als er echt iets te bespreken valt.

Ik heb heel veel geleerd van mijn trainingsreis naar China. Chinezen hebben helemáál niets met emoties. Dat wil zeggen,  ze constateren dat ze er zijn, zetten er een punt achter en gaan verder. De waarheid ligt denk ik zoals gebruikelijk ergens in het midden. Ik denk wij in het Westen stagneren juist omdat we teveel en te lang stilstaan bij de emotie en deze te groot maken. Het Oosten mag misschien wat groter worden.

[Pink]

Hallo allemaal,

Om weer even terug te gaan naar tijd en tijdreizen. Dit kreeg ik net "toevallig" in mijn mailbox.

Lineaire tijd is een gedachte maar geen werkelijkheid De oude maankalender, het maanritme met 13 Manen per jaar, werd door Julius Caesar in 45 v. Chr. afgeschaft en de Juliaanse ritme van de solaire tijd werd geïntroduceerd. Nadat het Romeinse rijk viel, kwam via Roomse wetgeving de commerciële kalender van Paus Gregorius in opgang en werd de lineaire tijd geïntroduceerd die de mensheid vervreemde van haar natuurlijke cycli. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de lineaire tijd steeds weer om aanpassingen vraagt via plaatselijke, zomer- en wintertijden, ingegeven door het machtsdenken die het economische en politiekveld door de eeuwen heeft getoond. De mensheid heeft zich op deze wijze vervreemd van de cyclische en de natuurlijke eenheid van plaats en tijd waartoe aan het einde van de Middeleeuwen het gemechaniseerde tijdsbegrip via klokken en de natuurlijke orde mede omzeep werd geholpen. In het digitale tijdperk komt de mensheid tot het begrip dat tijd meer is dan het verspringen van een cijfer. De lineaire dan wel gemeten tijd en de ervaren tijd laat zien dat we zelfs tijd tekort komen, de natuurlijke tijd bevind zich dan ook in een versnelling. Velen mensen krijgen langzaam maar zeker weer respect voor de natuurlijke tijd en haar cycli. De cyclische tijd zal dan ook weer hersteld worden te beginnen bij hen die zich bewustworden van wat tijd en ruimte in haar essentie werkelijk betekend

Liefs, Pink

[Palomino]

Geloof dus liever in je vermogen, dan in je grens. Hetgeen dat je aandacht geeft, is ook hetgeen dat zich manifesteert!

Mooi Opti 

Liefs,
Palo

[Carla]

Geloof dus liever in je vermogen, dan in je grens. Hetgeen dat je aandacht geeft, is ook hetgeen dat zich manifesteert!

Mooi Opti 

Ja dat is het zeker. En zo werkt het. Het is zo simpel te begrijpen maar soms ZO lastig om je bewust te zijn van je eigen voorbij ploppende gedachten en ideeen