De tarottuin van Niki de Saint Phalle

Gestart door Ricca, september 25, 2008, 15:10:03 PM

Ricca

De Badkamer

::  foto 339

Aan de voet van de trap die naar de slaapkamer voert, ligt een kleine badkamer die baadt in het zacht-oranje licht van het sacraalchakra (2e chakra). Eigenlijk is de badkamer het hele hara-gebied (chakra 1+2) en heeft niet alleen met loslaten (wc) en reinigen (douche) te maken, maar ook met ontspanning, schoonheid, zelfwaardering, het genieten van het lichaam en van seksualiteit, het vieren van je eigen pracht. De wanden van de badkamer zijn bedekt met golvend schuim vol spiegeltjes, het schuim van de zee... De naam Afrodite betekent 'uit schuim geboren' en dit is de kamer van Afrodite, de godin van liefde en sacrale schoonheid.

::  foto 340

De badkamer is een symbool voor het verlangen naar schoonheid, naar zelfexpressie, voor de behoefte om jezelf te bevrijden, om je creativiteit uit te kunnen leven of een katharsis te ondergaan, om in de privacy van het zelf uitdrukking te geven aan je meest persoonlijke gevoelens en emoties. Als je verdriet hebt, sta jezelf toe het te voelen en huil. Als je kwaad bent, sta jezelf toe het te voelen en schreeuw. Als je bang bent, sta jezelf toe het te voelen en beef. Als je gelukkig bent, sta jezelf toe het te voelen en lach en zing en dans... Dit is waar het in hara om draait. Voel... Druk je uit...

::  foto 341  ::  foto 342

De wc is de plek om alles wat aangeraakt, ervaren en verwerkt (verteerd) is, ook te kunnen loslaten, zodat het je niet langer hoeft te belasten. Soms houdt dit ook het loslaten van oude patronen in. Als je - eindelijk - een patroon of gehechtheid of een oordeel laat vallen, kun je je droevig voelen of eenzaam, verward, onzeker of verloren. Je kunt zelfs de negatieve mentale massa gaan missen. Dit gaat voorbij. Vul deze leegte niet met een ander probleem. Vul haar met liefde... Water is het onmisbare element in de badkamer. Water is een symbool voor liefde.

Er bestaat geen riolering voor negatieve emoties. Ze worden niet automatisch afgevoerd naar de oceaan van het collectieve, waar ze door het getij verzwakt kunnen worden. Ze kunnen zelfs in kracht toenemen als je ze zonder meer in het onbewuste laat wegzakken. Negativiteit kan alleen maar getransformeerd worden en daarom heeft de douche de vorm van een slang - symbool van transformatie. Laat de liefde alles transformeren wat je op het pad naar jeZelf nog in de weg staat.

::  foto 343  ::  foto 344

De dieprode binnenkant van de douchebak heeft de vorm van een bloem met vier bladen, symbool voor het 1e chakra. De slang ligt eromheen. Aarde-energieën (de hogere energieën die rechtstreeks in de aarde zijn gestroomd) kunnen alleen via het 1e chakra het lichaam binnenkomen en blijven vaak sluimerend in het 1e chakra aanwezig als koendalini- of slangenenergie. De koendalini-energie is vrouwelijke energie (aarde). Door liefde en/of meditatie kan ze geactiveerd worden, zodat ze naar de hogere chakra's kan stromen en daar versmelten met de hogere energieën.

In de badkamer kan ook met geuren getoverd worden. Geur is noodzakelijk voor alle leven, zowel op aarde als in de hogere sferen. Een lieflijke geur is als een bries uit de goddelijke wereld. Waar schoonheid is, is geur, of het nu is in een bloem, in de tedere adem van een kindje of in een zacht karakter (ook dat heeft geur). Heiligheid heeft geur. Zuiverheid kan ruiken als een witte roos... Ieder ziel heeft haar eigen geur en kleur. Geuren kunnen herinneringen naar boven roepen die tot verwerking kunnen leiden en ze kunnen ook sluimerende zinnen tot leven wekken. Verfijnde geuren verwennen en vertroetelen ons, laten ons baden in luxe, roeren in de heksenketel van onze verleidelijkheid, leiden ons in bekoring en vergezellen ons naar zaligheid. Geur is ook een kosmisch gegeven dat ons op diverse geestelijke niveaus kan bereiken en stimuleren. Bloemengeuren hebben elk hun eigen uitwerking op de subtiele niveaus. De geur van bijvoorbeeld lelies, rozen of fresia's herbergt reinheid en goedheid. Sommige geuren werken als 'ontmetting' (bijvoorbeeld ceder- en sandelhout). De badkamer is er voor verfrissing op alle niveaus. Gebruik een geurig schuim dat je net zo heerlijk laat ruiken als de godin zelf.

Niki's eigen parfum, eau de toilette en bodylotion zijn versierd met twee verstrengelde slangen: eenheid in partnerschap of eenheid met de innerlijke partner.

::  foto 345  ::  foto 346  ::  foto 347

When I open my heart
I am filled
with delight so profound
with ecstasy so sweet
with pleasure so deep
The connecting with my beloved
takes me to all places
and the union
plays rhapsodies in my soul
I can achieve union
when I achieve oneness
with myself
I can dance partnership
when I can dance alone
I can love another
when I can love myself

N.B. In de badkamer in de Keizerin is het alsof de golven van de zee naar binnen komen. Bij de koepel van Matiging is deze badkamer a.h.w. binnenstebuiten gekeerd en komt de golf (van vertrouwen) van binnen naar buiten.

::  foto 348  ::  foto 349  ::  foto 350
From Ricca with Love

Ricca

De Slaapkamer

De slaapkamer, geen afgesloten ruimte, maar een soort zolder bovenaan de trap, bevindt zich in de rechterborst van de Keizerin, de borst met aan de buitenkant een hart erop; het ronde raampje zit in de tepel van de borst. De schemerige ruimte is volledig bedekt met spiegelend glas en neemt de kleuren aan van de bedsprei, de kleuren van melk en honing. De stromen van melk en honing over het bed symboliseren overvloed, de overvloed van sensualiteit, van inspiratie of van vreugde en ook de overvloed van dromenland. Warme melk met honing is bovendien goed voor de nachtrust.

::  foto 351  ::  foto 352

De ruimte is rond en veilig, omhullend en beschermend. De ultieme plek om verzadigd en voldaan in slaap te vallen. Een nestje om in weg te dromen, tussen de werelden en de tijden in, de flonkerende wanden slechts een illusie van begrenzing.

Boven het hoofdeinde van het bed zit een soort schouw of kanaal waardoor de dromende geest naar hogere sferen op kan stijgen en de overvloed van de ziel aanschouwen, of waardoor dromen in de geest kunnen neerdalen en de Muze op bezoek kan komen. De schouw heeft de vorm van een schelp en is daarom ook een Venussymbool, een symbool van liefde, passie en vruchtbaarheid. Passie kan zowel de seksuele energie als de creativiteit aanwakkeren. De keuze is aan ons. Vrijwel elke kunstenaar zal, als hij de waarheid spreekt, vertellen dat de seksuele drang vermindert wanneer hij op volle kracht aan het werk is. Seks interesseert hem op dat moment geen zier. Dat komt doordat we ofwel ongeremde gepassioneerde kunst kunnen maken ofwel ongeremd gepassioneerd kunnen vrijen. Zelden allebei tegelijk.

::  foto 353  ::  foto 354

Er is trouwens nog een tweede bedsprei, sneeuwwit met banen in regenboogkleuren, die de kamer een sfeer van onschuld en zuiverheid geeft. Ik denk even aan Sneeuwwitje, de Schone Slaapster (spiegeltje, spiegeltje aan de wand...), en nu ik toch bij een sprookje aangekomen ben: ik zie in de schouw ook nog een ganzensnavel, de snavel van Moeder de Gans die een verhaaltje-voor-het-slapengaan vertelt... een sprookje waarvan de beelden gemakkelijk terugkeren in dromen en vandaaruit hun weg vinden naar de beelden in de tuin. Maar eerst oogjes dicht en snaveltjes toe...

In het bed worden we iedere dag opnieuw geboren. Wanneer in de ochtend de beelden van de nacht vervagen, wanneer het lichaam uitgerust is en de geest gevoed, is het moment aangebroken om de ogen te openen. Het openen van het luikje van het ronde raam is symbolisch voor het naar buiten keren van het bewustzijn. Door het raampje is de Zonnevogel te zien, die de vuurenergie in ons voedt, zodat we de dag creatief kunnen benutten.

::  foto 355

Hoe laat is het, Vogel? Goed, ik kom eraan...
Alleen nog even het bed opmaken.
Maak dit bed uitgebreid op.
Maak het met eerbied op.
Het is een hemels bed.     
From Ricca with Love

Ricca

De achterkant van de Duivel (15)

::  foto 356  ::  foto 357

Met de achterkant van de Duivel is iets vreemds aan de hand. Van voren gezien heeft de Duivel gewoon twee voeten, maar als je achter zijn rug kijkt, zie je nóg twee voeten die de andere kant op staan. Hij heeft gewoon een achteruit! Daardoor kan het lijken - als je hem op de levensweg of in een droom tegenkomt - alsof hij voor je wegloopt (je kijkt hem op de rug), terwijl hij eigenlijk steeds dichterbij komt... Of andersom natuurlijk. Nightmare-stuff. Hij heeft iets ongrijpbaar, iets oncontroleerbaars, overrompelends. En het is helemaal niet zo duidelijk wat zijn voorkant en wat zijn achterkant is...

::  foto 358

Met zijn dubbele voeten is de Duivel dubbel aards en dat is het niveau waarop het misverstand kan ontstaan dat er kwaad bestaat. Natuurlijk lijkt het alsof er in ieder mens negativiteit te vinden is. Wij hebben vele lichamelijke en menselijke zwakheden. Maar niet zoveel als we graag zouden geloven... Als je je nog van het licht bewust bent als iets dat schaduwen werpt, ben je je bewust van goed en kwaad, van zwart en wit, van licht en duister. In de duisternis schuilt alles wat vooralsnog versluierd is. In het proces van manifestatie neemt datgene wat nog versluierd is vele gezichten aan en één van die gezichten is het kwaad. Toch voert het gezicht van het kwaad de noodzaak met zich mee voor bewustzijn van het goede. Als je het kwaad ziet als het goede dat nog versluierd is, kun je er gemakkelijker mee op goede voet komen en het in het licht brengen. Het is slechts een schaduw, opgeworpen door valse illusies die je afhouden van het licht.

Er zijn goddelijke principes of engelenkwaliteiten die je kunt beschouwen als de grote idealen, impulsen en aspiraties van de mensheid. Vrede, Schoonheid, Heelheid, Rechtvaardigheid, Liefde, Orde, Gezondheid, Harmonie en Evenwicht enz. De schaduw van Vrede is niet oorlog, maar afkeer van oorlog. Door oorlog te verafschuwen help je mee die werkelijkheid te scheppen waar je bang voor bent. Afkeer van oorlog is houden van vrede, maar omkleed met angst. Je bedoelingen kunnen dus goed zijn, en tóch, door die angst, werk je oorlog in de hand. Alleen door van vrede te houden, schep je vrede. De schaduw van Rechtvaardigheid is niet onrecht, maar woede om of verzet tegen onrecht (met onrecht als resultaat). Afkeer van onrecht is houden van rechtvaardigheid, maar omkleed met angst.

De schaduw van Waarheid is niet bedrog, maar angst voor bedrog (met bedrog als resultaat). De schaduw van Schoonheid is niet lelijkheid, maar afschuw van lelijkheid (met lelijkheid als resultaat). De schaduw van Gezondheid of Genezing is niet ziekte, maar angst voor of verzet tegen ziekte (met ziekte als resultaat). De schaduw van Orde is niet wanorde of chaos, maar angst voor chaos (met chaos als resultaat). De schaduw van Macht is niet tirannie, maar angst voor tirannie (met misbruik of tirannie als resultaat). En zo kan ik nog wel even doorgaan...  Haat is liefde omkleed met angst.

Als iets angst, afkeer, afschuw of verzet in je oproept geef je de Duivel (in jezelf) de macht om het tegenovergestelde te creëren van wat je eigenlijk wilt en deins je in feite terug (achterwaartse voeten) voor je eigen grote idealen. Alle dingen hebben hun plaats. Energie is energie. Wat belangrijk is, is het gebruik dat je ervan maakt en de intentie waarmee je dat doet. Als je iets ziet dat ogenschijnlijk slecht is, probeer dan ook te zien dat het tot doel heeft om het bewustzijn van het goede te bevorderen.

::  foto 359

Nu keer ik terug naar de voorkant van de Duivel en datgene wat misschien wel het meest in het oog springt. Niki's Duivel heeft nadrukkelijk een seksuele betekenis, al is seksualiteit op zich geen thema dat hoort bij de Duivel. Het lichaam is een prachtig middel om eenheid te ervaren en zolang wij in de stoffelijke wereld de lessen van lichamelijke afgescheidenheid nog nodig hebben, kan het gevoel van eenheid, van licht en liefde, van onbegrensd in elkaar overgaan, gevonden worden in lichamelijke seksualiteit. Als echter seksualiteit de spil van het leven wordt, de bron van alle prioriteiten, als het macht over je lijkt te hebben of als het gebruikt wordt om macht uit te oefenen, zonder liefde, zonder respect, zonder tederheid, met een machtige hang naar schepping en god-gelijkheid in plaats van verbinding met het goddelijke, ben je op het terrein van de Duivel aangekomen. 

Omdat de seksuele energie een zeer krachtige en vitale energie is, zal misbruik van macht vaak verband houden met seksualiteit. Wie uit eigenbelang macht zoekt, zal al snel het potentieel van de seksuele energie ontdekken en leren gebruiken. Het ligt niet in mijn bedoeling om seksualiteit te overwaarderen of te zien als het antwoord op ieder probleem, maar als je kijkt naar alle vormen van macht die in de wereld misbruikt worden, kun je een beetje zicht krijgen op wat er mogelijk zou zijn als de mensen totaal in harmonie zouden leven met hun seksualiteit. Dat zou op zo ongeveer ieder niveau doorklinken...

De seksuele vrijheid van tegenwoordig maakt de weg vrij voor een ruimer inzicht in seks, maar natuurlijk ook voor het collectieve misbruik ervan. Als seks altijd begrepen was als liefde en verbinding, dan zou seksuele vrijheid in een heel ander licht komen. Er bestaan nu subtiele energieën die deze situatie kunnen gebruiken. Sommige soorten muziek, vermaak en harde kleuren die tegenwoordig in zwang zijn wekken seksuele energie op die te weinig kans krijgt om zich te uiten en die aldus wordt omgezet in geweld.

Seksuele vrijheid, vrijheid van jonge mensen in het algemeen, hun gebrek aan grenzen en het gemis aan de moed bij sommige ouders, onderwijzers en verantwoordelijke mensen om die grenzen te stellen, opent hen op een seksueel niveau, voorbijgaand aan spiritueel inzicht. Het resultaat kun je zien in het geweld dat deze tijd kenmerkt, het uiting geven aan geweld en verwoesting. En daarom is er niet langer sprake van veel schoonheid in de architectuur, de planologie van nieuwe steden en wijken, van kerken en andere zaken die zich op een hoger niveau zouden moeten afspelen.

::  foto 360

God is te allen tijde bereid, maar wij zijn zeer weinig bereid;
God is ons na, maar wij zijn hem verre;
God is binnen, wij zijn buiten;
God woont in ons, wij leven in den vreemde.

- Meester Eckhart
From Ricca with Love

Ricca

#48
De Hoftuin van de Keizer
(deel 2)

Het is even een omschakeling, maar nu ga ik weer terug naar de hoftuin van de Keizer. Waar waren we gebleven...

ZUIL 13: Boven een voorstelling van hemel en aarde bevindt zich een inferno met doodskoppen en daarboven een rand met opgeheven handen.

::  foto 361  ::  foto 362  ::  foto 363               

Deze zuil is een van de opvallendste in de hoftuin en wijkt af van de meer abstracte zuilen doordat hij symbolisch een heel verhaal vertelt. In deze zuil komt Niki terug op het thema van de kernenergie, een thema dat ook al speelde bij de opgeheven hand van de Magiër. Omdat het te maken heeft met wetenschap en met macht, is het ook een onderwerp voor de Keizer. Het onderwerp was zeer actueel tijdens de aanleg van de tarottuin (vanwege de  bouw van een kerncentrale vlakbij de tuin, maar die bouw werd na een referendum stilgelegd), en toevallig is het opnieuw actueel, nu keizer Berlusconi toch weer kerncentrales wil bouwen. Als je het thema uitbreidt naar kernwapens is het eveneens actueel, nu Obama eindelijk weer eens een kernwapenvrije wereld ter sprake heeft gebracht.

De zuil bestaat uit verschillende lagen. De laag met veelkleurige bloemen onderaan de zuil staat voor het leven op aarde, voor de mensheid, de natuur en de aarde zelf. De witte laag met golvende lijnen staat voor alle natuurlijke (en helende) energieën en golfbewegingen die verbonden zijn met het leven en met de aarde. De nachtelijke hemel met maan en sterren is het heelal, wij zijn ingebed in een groter geheel, de maan reguleert de hartslag van de aarde. Tot zover is alles in harmonie. Het leven gedijt en het wezen Aarde ook.

Dan is er een smalle rand, een dieprode scheidslijn: de rand van de vernietiging, de gloeiende poorten van de hel... Daarboven (óver de rand van de vernietiging) een vurig geelbruin inferno met doodskoppen, de vernietigende gevolgen van een kernramp of kernexplosie. De opgeheven handen, al dan niet met kraakhelder manchet, lijken een dergelijke vernietiging te willen tegenhouden, maar er zijn rode en groene handen. De kleuren vat ik hier op als de kleuren van een stoplicht: rood = stop kernenergie, groen = laat het toe. De meningen (onder de Keizers van de wereld) zijn verdeeld en blijkbaar is niemand geheel zeker van zijn zaak, want de rode handen hebben groene nagels en de groene handen hebben rode nagels...

::  foto 364  ::  foto 365  ::  foto 366     

De handen lijken op de hand van de Magiër en als we zouden inzien dat het bewustzijn de oorzaak is van alle dingen, zou dit ons in staat stellen heilzame oplossingen te vinden voor elk denkbaar probleem, maar we zijn met deze zuil op het terrein van de Keizer en het ziet er niet naar uit dat de Keizer zelfstandig een oplossing voorhanden heeft. Het is zelfs de vraag of hij wel geheel bevoegd is op dit gebied... De hand van de Magiër staat zelfstandig in de lucht, de handen van de Keizer zoeken houvast op de zuil.

::  foto 367  ::  foto 368 

De wetenschap heeft de kernenergie ontdekt en daarmee is deze kracht een werkelijkheid geworden die niet zomaar meer weg te denken is. Als we zouden proberen om achter die ontdekking een punt te zetten, om datgene wat gestalte is gegeven te ontkennen, om de bestaande kennis weg te moffelen en de hele kwestie te verdringen naar de duistere en vage gebieden van het bewustzijn, zou deze daar een eigen leven gaan leiden en potentieel veel destructiever zijn dan in een bewuste positie. We kunnen de zaak niet terugdraaien, daarvoor hebben alleen al Hiroshima, Nagasaki en ook Harrisburg en Tsjernobyl te diepe sporen in het collectieve bewustzijn van de mensheid achtergelaten. De kwestie moet onder ogen gezien worden, de uitdaging ligt er om aangenomen te worden.

De vragen op het gebied van kernenergie hebben zeer veel te maken met de relatie tussen mensen en macht (vooral man-en-macht) en met het begrip van macht op verschillende niveaus. Als wordt ingezien waar de werkelijke macht zetelt, dan zullen er ook de middelen zijn om die kracht te beheersen en goed te gebruiken. Dan zou de hele ontdekking in een nieuw perpectief komen en spiritueel-constructief gebruikt kunnen worden. Bij het aannemen van de uitdaging is m.a.w. een vollediger begrip vereist van het hele gebied waarin de geest de materie ontmoet, van ons medeschepperschap, en van het hele terrein van verantwoordelijkheid voor macht en het omgaan met de intense angst voor macht die de huidige wereld kenmerkt. Die angst is in feite ook de drijfkracht voor alle anti-nucleaire gevoelens en bewegingen in heden en verleden.

Het eigenlijke probleem is niet de kernenergie, maar het misbruik van menselijke macht - en vooral de angst daarvoor. De angst dat anderen in hun zorgeloosheid, onverschilligheid, hebzucht, razernij of fanatisme bereid zouden zijn de wereld op of zelfs over de rand van de vernietiging te brengen. Er schuilt een bijna kinderlijke arrogantie in het idee dat wij in staat zouden zijn om een einde aan de wereld te maken. Toch is er op aarde ook veel spirituele groei en volgens mij genoeg om het hoofd te bieden aan elke bedreiging op nucleair gebied. Door de helende kracht van onze liefde, ons vertrouwen in de goedheid van het Universum, ons vertrouwen in onze medemensen en ons mededogen met de aarde, kunnen wij - zonder het van de daken te hoeven schreeuwen - diegenen helpen die zozeer van vrees vervuld zijn dat zij nog eerder de wereld zouden verwoesten dan hun eigen doodsangst erkennen. 

Vooralsnog zou kernenergie, alle nucleaire technologie, eigenlijk alleen in handen moeten zijn van mensen die ingewijd zijn in de mysteries van het leven. Maar omdat er sprake is van een zoekgeraakte schakel tussen de verantwoordelijkheid van ingewijden en de fysieke zorg voor de aarde, is dit momenteel natuurlijk een heel moeilijk begrip. Ik vertrouw erop dat er wel een aantal kerngeleerden zal zijn die handelen vanuit al dan niet bewuste herinneringen aan vorige levens waarin zij zulke hoge ingewijden waren en dat er dus al wel een zekere mate van verantwoordelijkheid en zorg en bezorgdheid aanwezig is, maar een deel daarvan wordt geblokkeerd door de heersende angst voor kernenergie en door acties die het verdwijnen van die kracht eisen. Het is eigenlijk triest dat die acties meestal afkomstig zijn van mensen die diep geven om de aarde. Maar geven-om moet ook vergezeld gaan van de ontwikkeling van het zelf, dat toestaat dat macht omhelsd wordt.

::  foto 369

Er moeten nog grote stappen genomen worden, maar in zekere zin zijn ze ook weer niet zo groot. Bovenaan de zuil gloort hoop in de vorm van bloemen, geel met wit. Over de bloemen loopt een band met kleine cirkeltjes, schakeltjes... Als een schakel in een ketting wordt gelegd, gebeurt dat tamelijk vlug, op een resolute manier, maar toch maakt dit alle verschil. De verbinding komt tot stand en toch is de eigenlijke schakel maar zo'n klein deel van het geheel. Dus laten we proberen te voelen dat er geen wijde kloof overbrugd hoeft te worden. Het is maar één schakel in de ketting. De voornaamste reden dat die schakel er nog niet is, is angst. Angst voert ons altijd verder van de oplossingen weg dan dat zij ze dichterbij brengt. Heb vertrouwen. Kernenergie hoort bij Gods wereld en niets in Gods wereld is slecht. Door haar met een gerust hart in ere te houden, zal ze haar juiste plaats krijgen in de wereld. Niet meer en niet minder.
From Ricca with Love

Ricca

ZUIL 14: Een zuil met een mozaïek van zwarte en spiegelende vlakjes.

::  foto 370  ::  foto 371  ::  foto 372  ::  foto 373 

Een beetje achteraf, naast de zwart-wit geblokte trap naar het hogergelegen deel van de Keizer, staat een zuil met zwarte en spiegelende rechthoekige vlakjes. De zuil is een voorloper van het reeds besproken zwart-wit gebied bovenaan die trap.

Joepie, weer een zuil klaar. ;D
From Ricca with Love

Ricca

#50
ZUIL 15: Op grillige witte stenen zitten kleine zwarte beestjes.

::  foto 374  ::  foto 375  ::  foto 376

Opnieuw een zuil in zwart en wit, maar nu zonder rechte hoeken of strakke lijnen. De witte 'stenen' kunnen inderdaad stenen zijn, maar ook sneeuwballen of klompen zout, de zuil een zoutpilaar. De zuil heeft hoe dan ook met water (gevoelens) te maken: stenen krijgen hun afgeronde vorm in stromend water, sneeuw is bevroren water en zout komt uit de zee. De zwarte beestjes zijn waterdieren, symbolen van levende gevoelens, op de zuil achtergebleven na een hoge vloed. Het zijn enge beestjes, verschillende vormen van angst, en de zuil zit er vol mee. De zuil zelf is een symbool van bevroren, verstarde of versteende gevoelens.

Zout staat op zich voor puurheid en onschuld (wit) en ook voor verdriet (tranen zijn zout), voor zuivering en verwerking (door het lijden heen gaan) en voor oprechte spijt. Een klontering van zout staat echter voor de conservering van een toestand, voor het niet kunnen verwerken of vergeven, voor stilstand. Ja, ik houd het bij deze zuil op een zuil van zout. Zout trekt water aan, wil oplossen, maakt dorstig naar verlossing. Wijsheid (wit) ligt voor het grijpen, maar met open wonden is de pijn van zout bijna te groot.

In Genesis veranderde de vrouw van Lot in een zoutpilaar, nadat ze bij haar vlucht achterom had gekeken naar de steden Sodom en Gomorra die door een regen van vuur en zwavel verwoest werden. De Bijbel noemt het een straf van God, maar God straft nooit, dus neem ik aan dat zij van schrik verstarde of bevroor, óf dat zij zichzelf strafte door schuldgevoel. Schuld is een angstreactie op wat je waarneemt als een onveilig universum (angstzweet is ook zout), het is de neiging jezelf maar vast te straffen voordat iets groters en sterkers de kans krijgt jou te straffen. Schuld is op zich geen straf. Als je je schuldig voelt heb je jezelf al genoeg gestraft. Schuld is het meest belemmerende gevoel dat je kunt hebben. Het betekent niets en brengt alles tot stilstand (zoutpilaar).

::  foto 377

Ik zie in zuil 15 allereerst de reactie van de Keizer op het inferno van zuil 13. Kan de Keizer op de verwoesting van (eveneens) twee steden terugkijken zonder in zijn wezen te verstenen? Durft hij het aan om werkelijk te voelen wat hij heeft aangericht of blijft hij volharden in het excuus van de politieke noodzaak? De Keizer staat niet alleen voor de president die de beslissing nam, let's do it, voor de geleerden die de kernbommen ontwikkelden of voor de generaals die de winst ervan becijferden, het dodental en onnoembare leed op de koop toe nemend, maar ook voor eenieder die in zijn of haar  persoonlijke leven gelooft dat als mensen een conflict hebben dat daar dan noodzakelijkerwijs een verwoestende strijd uit moet voortkomen. Dat oorlog onontkoombaar kan zijn. Ieder mens heeft een Keizer in zich die in staat is zich tussen God en de natuur te wringen, zich toe te eigenen wat niet van hem is en te vernietigen wat zijn vermeende gewin in de weg staat. De aarde een rooftuin... In dat opzicht is de Keizer misschien wel de meest verstarde zoutpilaar van de kosmos.

::  foto 378  ::  foto 379

Vergeving is de terugweg naar onschuld. Vergeving is emotionele ontwapening. Hoewel dorstig naar verlossing, is de Keizer bang om te vergeven (zichzelf en anderen). Vergeven is niet 'logisch' in zijn gedachtengang. Ook vreest hij dat door het oplossen van een van de steunpilaren zijn kasteel (persoon) zou kunnen instorten. Melt down... De zoutpilaar staat echter niet recht onder het kasteel: vergeving zou slechts een deel van zijn gedachtengang doen instorten... en daar een frisse wind laten waaien...

::  foto 380

Geest is lucht in beweging. Het element lucht waait in volle vrijheid over de aarde (en zelfs dwars door het hoofd van de Hiërofant), maar we kunnen het ook buitensluiten. Onze moderne huizen zijn tochtvrij en winddicht. In de ontgeestelijkte samenleving, waarvan de Keizer het symbool is, leven mensen als zoutpilaren, stijf bevroren door gebrek aan geestelijke inwaai.

In het Boeddhisme spreekt men van de oceaan waarin de zoutpop oplost, daarmee wijzend op de eenheid die er bestaat tussen het zout waaruit de pop bestaat en het zout dat door de gehele onmetelijke oceaan verspreid is opgelost. In zijn bergrede noemde Jezus zijn volgelingen 'het zout der aarde' en ik neem aan dat hij het over zoutkorrels had, niet over zoutpilaren. Wij zijn allemaal het zout der aarde, voortgekomen uit de wateren van de ziel, de geheimzinnige oceaan die ons met zijn verre horizonten de oneindigheid voorspiegelt en waarvan de golven de peilloze diepten van de ziel verbergen. Wat de oceanen tot zulke mysterieuze entiteiten maakt is het zout. Zout is iets schijnbaar alledaags, maar wel essentieel. Zodra we beseffen dat het dagelijks toevoegen van zout aan onze maaltijden in diepste zin een heilige handeling is, kunnen we ons ook beginnen te realiseren wat het betekent het zout der aarde te zijn.
From Ricca with Love

Ricca

#51
De Keizer houdt van orde en structuur en daarom heb destijds besloten om de zuilen van de Keizer in strikte volgorde te bespreken. Althans de teksten in strikte volgorde te posten. Dat wil niet zeggen dat ik ze in deze volgorde schrijf. Het valt niet mee om wanneer, zoals nu, de teksten voor zuil 18 en zuil 21 al klaar zijn, deze te bewaren totdat de tussenliggende teksten ook klaar zijn. O Keizerlief, wat doe je me aan! ;D Ik troost me met de gedachte dat ik in de rest van de tarottuin heerlijk elke inval heb kunnen volgen en me van een volgorde niets heb aangetrokken. En toch kwam alles op haar pootjes terecht. :P
From Ricca with Love

Ricca

#52
ZUIL 16: Een blauwe slang slingert zich om een spiegelende zuil.

::  foto 381  ::  foto 382  ::  foto 383

Met kunst- en vliegwerk bracht men zijn hart weer
aan het kloppen. Hij opende de ogen.
'Hoe was het aan gene zijde?' vroeg de dokter.
'Men stelde mij daar dezelfde vraag', zei hij, 'maar vóór
ik kon antwoorden, was ik weer dood...

- Julien de Valckenaere

Zuil 16 is de zuil van de geneeskunde. Slang en zuil vormen samen een esculaap. De esculaapslang, van oorsprong een heilige slang met genezende krachten, is gewijd aan Asklepios, de Griekse god van de geneeskunde (met de slang om een stok). In de oudheid was genezing een spirituele aangelegenheid: mensen zochten genezing in tempels en kerken en werden hierin bijgestaan door priesters. Later is er onder invloed van de Keizer (het verstand) een rationeel en wetenschappelijk medisch systeem ontstaan, dat is uitgegroeid tot de hedendaagse reguliere geneeskunde. Proefondervindelijk of empirisch onderzoek (daar zit het woord emperor/keizer in) moest leiden tot objectieve kennis, die - als een verstand zonder lichaam - de kwetsbare 'machine' van het lichaam moest beschermen tegen allerlei storingen.

::  foto 384  ::  foto 385

De Keizer heeft ons dus de reguliere geneeskunde gebracht en voor zover deze niet gebruikt wordt om - met kunst- en vliegwerk - macht uit te oefenen over de natuurlijke en spirituele ritmes van het leven en van de dood (zuil 12), maar werkelijk gericht is op het verbeteren van de kwaliteit van het leven, is zij natuurlijk van grote waarde. Ontdekkingen op medisch gebied hebben het lichamelijk lijden van de mensheid de laatste honderd jaren aanmerkelijk verlicht. Maar toch bevat de moderne geneeskunde vele risico's. Medicijnen zijn allemaal in meer of mindere mate giftig voor het lichaam. Desondanks schrijven bijna alle artsen voor het merendeel van de klachten van hun patiënten medicijnen voor. Hiervoor is het grote publiek ook zelf verantwoordelijk, want veel mensen zijn pas tevreden als ze bij klachten medicatie voorgeschreven krijgen.

Een ander probleem is dat de reguliere geneeskunde zichzelf nog te vaak als de enige échte geneeskunde ziet, het enige ware geloof zogezegd, terwijl ze tegelijkertijd vrijuit toegeeft dat er, ondanks de miljarden die aan onderzoek worden uitgegeven, een lange en groeiende lijst van ziekten bestaat waarvoor zij geen succesvolle behandeling kent. En dan heb ik het nog niet over de ontelbare proefdieren die bij dat onderzoek sterven. Vrijwel elke medische ingreep en elk medicijn is besmet met proefdierenleed. Als dit er iedere keer uitdrukkelijk bijverteld werd, zou je er dan nog gebruik van maken? Bloed aan de zuil... Zolang echter mensen hun arts nog graag als almachtig zien, of zichzelf als machteloos, blijft deze situatie voortbestaan. En ergens is de wens van de ziel uit het oog verloren...

Toch zijn er ook veel artsen die zich bewust zijn van de beperkingen van de orthodoxe geneeskunde en voor wie het in feite een genoegen is, wanneer er weer eens een patiënt binnenloopt met iets dat zij wél kunnen genezen. En zelfs dan weten zij dat eigenlijk het lichaam zichzelf geneest - zij helpen daar alleen een handje bij.

Our remedies oft in ourselves do lie
- William Shakespeare ( All's Well that Ends Well)

Overigens vallen ook veel zogenaamde alternatieve geneeswijzen onder de Keizer. Elke geneeswijze die zich bedient van uiterlijke middelen, of dat nu pillen, korrels, druppels, naalden, lasers, edelstenen, baden, wikkels, aroma's, kruiden of andere fysieke middelen of ingrepen zijn, valt eigenlijk onder de Keizer, of voor een deel onder de Keizer, zij het dat hier wel de nadruk meer ligt op de zelfgenezende vermogens van het lichaam. Ik maak liever onderscheid tussen uiterlijke en spirituele geneeswijzen en die laatsten horen m.i. eerder bij de (blauwe) Kluizenaar met het grote rode hart en de bescheiden witte slang om zijn staf. Het enige medicijn bij spirituele genezing is liefde.

::  foto 386  ::  foto 387

Echte genezing kan alleen van binnenuit komen. Ziekte bestaat altijd éérst op het onstoffelijke niveau van geestelijke nood, van emotionele of mentale verwarring en is nooit hoofdzakelijk fysiek. Het lichaam reageert alleen maar, als een trouwe tweevoeter. Wanneer door spanningen ergens aan het lichaam energie onttrokken wordt, wordt de weg vrijgemaakt voor een fysieke manifestatie die zich voordoet als een lichamelijke kwaal. Elke innerlijke beroering of weerstand komt tenslotte lichamelijk tot uiting. Dat is een van de redenen waarom wij ons in een stoffelijk  lichaam gehuld hebben. Op die manier moeten we wel het hoofd bieden aan wat we op mentaal of emotioneel vlak het liefst zouden ontlopen.

Er is slechts één bron van energie en die bron is God. Er is slechts één energie, die wij in verschillende vormen kunnen ervaren - als warmte of als kou, als overvloed of als armoede, als gezondheid of als ziekte enzovoort. Wij kunnen energie niet scheppen of vernietigen, maar wel kunnen wij de kracht van onze gedachten gebruiken om de vorm waarin zij zich in ons leven openbaart, te veranderen. Wij kunnen deze energie gebruiken zoals wij het in onze geest verkiezen. Deze energie is het leven zelf en, wonder boven alle wonderen, aan haar oorsprong ontdekken we dat zij onvoorwaardelijke liefde is. Deze onvoorwaardelijke, oneindige liefde is de belangrijkste sleutel tot alle spirituele genezing van lichaam en geest.

Liefde kan angst verdrijven en angst is de hoofdoorzaak van iedere toestand van onvrede of ziekzijn. Daarom zou ziekte, elke ziekte, eigenlijk simpelweg als angst behandeld moeten worden. Als we  het woord 'kanker' zouden kunnen wassen, het in de zon te drogen hangen en mooi wit weer binnenhalen, zou deze ziekte beslist minder slachtoffers eisen. Zielen zouden een andere manier kiezen. Maar als er een remedie tegen een 'ongeneeslijke' ziekte gevonden wordt, zal er wel weer iets anders zijn waar mensen bang voor zijn. De mensen moeten zich met hun angst verstaan, want die is de grootste loochening van Gods waarheid. Er zijn geen ongeneeslijke ziekten, wel ongeneeslijk zieken, want er zijn ook zielen die niet genezen willen worden of die juist door hun ziekbed belangrijke lessen leren. 'Je moet genezen' is dikwijls de boodschap die ook spirituele genezers brengen. Maar niemand moet genezen. Alleen wie dat wil. En dat is niet aan een buitenstaander om te beoordelen. Liefde geven is voldoende. De ziel zal die aannemen en daarheen leiden waar zij het meest nodig is.

De slang op de zuil heeft bolvormige verdikkingen, knooppunten (aanknopingspunten) in de materiële kleuren rood en geel en de kleur groen van liefde en vertrouwen. Een goede arts verandert overtuigingen en zal proberen zijn patiënt vertrouwen te geven in de genezing, maar helaas delen artsen veel te vaak de onwankelbare overtuiging van de patiënt in zijn slechte gezondheid of ziekte. Dagelijks classificeren medici de toestand van patiënten als chronisch of zelfs als terminaal, omdat ze geen hoop meer hebben op herstel van de patiënt. En de patiënt probeert maar al te vaak zich daarbij aan te passen. Vertrouwen (groen) maakt elke uiterlijke behandeling (rood) effectiever. Daarom zou elke uiterlijke behandeling moeten samengaan met liefde en vertrouwen. En daarom is de kop van de slang groen en rood

::  nogmaals foto 383

Het woord medicijn heeft in de indiaanse cultuur niet de betekenis van kruiden of geneesmiddel, maar is een algemene aanduiding voor krachten die boven het normale en natuurlijke uitgaan. En zeker boven het verstand uit. Dat blijft een moeilijke zaak voor de Keizer. Zoals Chinese keizers in vroegere tijden Tibetaanse lama's aan het hof uitnodigden om zich door hen te laten onderwijzen, zo zou de Keizer misschien de Kluizenaar eens kunnen uitnodigen om zich te laten inwijden in de geheimen van gezondheid (in plaats van zich te richten op het bestrijden van ziekte).

Een opperste vorm van genezing die misschien nog veel tijd nodig zal hebben om algemeen geaccepteerd te raken, bestaat uit het genezen van zieke lichamen door middel van zuiver water waaraan een liefdevolle intentie is toegevoegd... De kracht van water... het water van de Ster.
From Ricca with Love

Tarot75

Wat prachtig om te lezen.. werkelijk waar mooi omschreven in al zijn aspecten.
Voel me haast schuldig om dit te posten daar ik je er mee onderbreek!

Ricca

Een welkome onderbreking hoor.
Dank je. :)
From Ricca with Love

Ricca

#55
ZUIL 17: Honderden kleurige bolletjes lijken uit de zuil te barsten. De kleinste zijn gerangschikt op vierkante of rechthoekige vlakjes.


::  foto 388  ::  foto 389  ::  foto 390  ::  foto 391

Toen mijn vader mij lang geleden (ik was vijf) de eerste pianolessen gaf, noemde hij de noten van de snelle loopjes 'knikkernoten' (ze moesten klateren alsof ik een handje knikkers liet vallen). Nou, ik zie een heleboel knikkers op deze zuil, zelfs versierde stuiters, dus voor mij staat deze zuil voor muziek. De vormen zijn klanken, tonen. De kleuren zijn toonsoorten, klankkleuren e.d. Kleur is de ziel van de muziek.

Veel grote componisten en dirigenten zijn mannen, dus de Keizer heeft wel iets met muziek. De vierkante blaadjes (bladzijden) kunnen composities zijn, partituren, accoordenschema's, structuren in een zee van klanken. De zuil als geheel maakt een bruisende, vitale indruk en er gaat een opgewekte harmonie van uit - ook al roepen de afzonderlijke steentjes heel verschillende en soms tegenstrijdige gevoelens of beelden op. Ik zie (hoor) vrolijke, optimistische tonen, helder en fel, maar ook koele tonen, als diepe wateren, en zachte tonen, mild, vredig, lief en teder. Ik zie (hoor) tinkelende tonen als een belletje aan de muts van de Dwaas en doffe tonen, somber, drabberig, met vegen zwart. Ik zie (hoor) tonen in een smartkramp, kermend om verlossing, om versmelting met het geheel. Ik zie (hoor) tonen als eieren, rond en vol verwachting, breekbare glimpen van volmaaktheid. Ik zie (hoor) tonen vol overgave, berustend en daardoor zichzelf vernieuwend. In een mooie toon weerklinkt de adem van de Schepper - onmiskenbaar.

::  foto 392

Maar hoe mooi een enkele toon ook kan zijn, het zijn niet de afzonderlijke tonen die de muziek maken en zelfs niet alleen het samenklinken van de tonen. Er is nog een ander ingrediënt: de ruimte tussen de tonen, het ritme van de klanken, de pauzes, de aarzelingen, de onuitgesproken gevolgtrekkingen... Er is een vreemde band tussen muziek en tijd. Muziek kan niet zonder de tijd, heeft de tijd nodig om te zich te kunnen tonen en toch kan zij de tijd doen vergeten of de tijd ontregelen. Ze kan ons in een oogwenk in een spiraal van emotie trekken, maar ze kan ook de fysieke werkelijkheid doen terugtreden en ons buiten onszelf werpen in een tijdloze ruimte, tussen hemelen in. Aangeraakt door mooie muziek, rijst vanzelf in ons het verlangen het leven eenvoudig te maken, een instrument te zijn dat de Schepper met zijn muziek kan vullen, met tonen van altijd-duur. 'Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde', zong wijlen Bram Vermeulen. Zijn muziek verlegde vele stenen. Muziek kan zelfs alle stenen verleggen, want muziek is als de rivier zelf, die zich baan breekt door rotsen (en zuilen) en bruisend verder stroomt.

Elke melodie is een voorbeeld van hoe de wereld van uur tot uur
in een voortstromend bewustzijn van eenmaligheid wordt geschapen.

Het fysieke universum ontstaat uit klanken. Alle gedachten en ook mentale beelden vormen innerlijke klanken. Het zijn de innerlijke klanken die de materie vormen. Innerlijke klanken zijn scheppend en creatief. De serafijnen, de hoogst ontwikkelde engelen, werken met klanken om het juiste evenwicht tussen alle hemellichamen in stand te houden. Zij dirigeren de muziek van de sferen. Onze muziek is de uiterlijke voorstelling, en een hele goede, van de levengevende innerlijke klanken die onder alle materie liggen, onder steentjes op een zuil, onder stenen in een rivier en die ook in het lichaam werkzaam zijn. Mooie muziek activeert de lichaamscellen, stimuleert de energie van het innerlijke zelf en helpt de bewuste geest zich te verenigen met de ziel. Muziek heeft een genezende werking. De natuurlijke genezing door klanken kan zelfs al gebeuren als we alleen maar naar de regen luisteren, of naar het gezang van de vogels of het ritselen van de bladeren. We hoeven alleen maar onze bewuste geest vrij te laten, die dan uit zichzelf door gedachten en beelden gaat stromen die helend werken. En soms zal muziek ons aanzetten tot dansen, óók een helende bezigheid.

Jabbedabbedabbedabbedabbe-da-táa
Jabbedabbedabbedabbedabbe-da-táa
Jabbedabbedabbedabbedabbe-da-táa
Jabbedabbedabbedabbedabbe-da-táa

- Glenn Miller's Orchestra: In the Mood
From Ricca with Love

Fatin

Op sommige momenten vond ik het egoïstisch om jou om een spiegel te vragen. Want ik wist niet wat ik voor jou kon doen en hoewel ik het op velen momenten en manieren heb willen vragen, ging ik ervan uit dat je toch weinig los liet  :P Drie weken geleden viel het mij op, door deze topic leer ik wie Ricca is en dit doet mij deugd. Dank je wel  ;D

Ricca

Wat ik zie ben ik zelf, ja. :) De tuin: mijn wonderland en nu even mijn Waterloo (ben met zuil 19 en Napoleon bezig ;D).

Liefs,
Ricca
From Ricca with Love

Ricca

Maar eerst zuil 18... :)

ZUIL 18: Een groene zuil bedekt met groene bladeren.

::  foto 393  ::  foto 394  ::  foto 395

De natuur hoort bij de Keizerin (Moeder Natuur), maar is natuurlijk geen verboden gebied voor de Keizer, al zullen zijn activiteiten eerder liggen op het gebied van de natuurwetenchappen, de biologie, natuurbeheer, bescherming van het milieu e.d. In het Rider Waite tarotdeck draagt Pentakels Koning een mantel vol groene bladeren: hij houdt van de natuur en van het leven en het leven is goed voor hem. Ook dit kan de betekenis zijn van de groene zuil. Toch denk ik dat er met deze zuil meer aan de hand is. Misschien is hij slechts gecamoufleerd met groene bladeren en steekt er iets heel anders achter... A fool in disguise? Groen is de kleur van verjonging, vernieuwing. Stromen er krachten door de Keizer waarvan hij het bestaan nog niet kende? Alles wat leeft heeft een spiegel in onze ziel en ons bewustzijn kan - als het zich slechts een beetje verruimt - van alles in de natuur de essentie waarnemen... alsof we zélf de plant, de struik, de boom zijn... Door met liefde naar de natuur te kijken, begrijpen we ook onszelf beter.

In de hoftuin staan ook levende bomen. Eén staat er zelfs pal naast de groene zuil. Wat zou de Keizer voelen als hij in zichzelf de deur op een kier zette en zich werkelijk in deze boom zou verplaatsen? Allereerst misschien de insecten die over zijn takken kruipen, zonnewarmte op zijn bladeren, een verfrissende koelte bij zijn diepste wortels. En dan, geleidelijk, ook iets dat lijkt op menselijke vreugde... en een band met de andere bomen in de tuin... een geruststellend gevoel van eenheid met alle bomen op aarde... met de regenwouden, de naaldbossen, alle bossen... Aan het goed bekijken van een boom, er tot in de kern in doordringen, komt geen einde. Misschien hoort de Keizer klanken, mooier dan hij ooit gehoord heeft en begint hij iets te begrijpen over groots zijn in bescheidenheid. Misschien huilt hij bij de gedachte dat deze overvloed het verstand te boven gaat en daarom in zijn dagelijkse leven onbereikbaar lijkt. Hij beseft dat binnen deze klanken geweld niet mogelijk is. In een flits van wijsheid wéét hij dat geweld een bedrieger is die wordt opgeroepen door de illusie dat we van elkaar gescheiden zijn. Alles is met alles verbonden. Klanken, insecten, bomen, de hele natuur, de aarde, het heelal. Al wat ruw en wanluidend is in zijn eigen leven, versmelt voor één moment met die grotere harmonie - en zijn vredelievendheid en mededogen spreiden vleugels als een blije vogel die opvliegt van zijn takken...

En dan gaat hij weer over tot de orde van de dag, maar nooit meer helemaal de oude Keizer, want hij heeft ook een glimp opgevangen van de hachelijke toestand van vele bossen op aarde en is zich beter van zijn persoonlijke verantwoordelijkheden bewust geworden.
From Ricca with Love

Ricca

ZUIL 19: Imposante zuil met puntige uitsteeksel in rood, wit, blauw en zwart op een spiegelende ondergrond.

::  foto 396  ::  foto 397

Wat een contrast met de vorige zuil. Ging het bij de groene zuil om groot zijn in bescheidenheid, hier zie ik grandeur zonder een spoor van bescheidenheid. Ik zet de verschillen tussen zuil 18 en zuil 19 even op een rijtje: één kleur/veelkleurig - glad oppervlak/puntige, hompige uitsteeksels - natuurlijk/kunstmatig - innerlijke ervaring/uiterlijk vertoon - bescheiden/pronkend - eenvoud/overdaad - gecamoufleerd/in vol ornaat.

Zuil 19 is een zuil van uiterlijke macht en grandeur en heroïek. Macht wekt vaak weerstand op (de zuil heeft geen gestroomlijnde vorm) en aan macht wordt maar al te vaak een negatieve lading toegekend, wat er natuurlijk toe leidt dat macht vanzelf ook negativiteit (zwart) tot zich trekt. Vandaar dat het vaak gemakkelijker is om macht te gebruiken voor negatieve doeleinden dan voor positieve, want de druk van het collectieve bewustzijn, het collectieve wantrouwen, verschaft haar reeds dat overhellen naar het negatieve. Onvolwassenheid en arrogantie kunnen een machthebber dan het valse gevoel van absolute macht geven en dan is het hek van de dam en de tiran geboren.

Als ik de zuil met een historische keizer in verband moest brengen, zou dat Napoleon zijn - en niet alleen vanwege het blauw, wit en rood van de Franse vlag.  Ofschoon hij veel goed Keizer-werk verricht heeft, zoals het invoeren van een grondwet, het invoeren van de burgerlijke stand en vaste achternamen, het beter toegankelijk maken van het onderwijs en de gezondheidszorg voor de gewone burgers, was Napoleon uiteindelijk ook een bezetter en een alleenheerser of dictator over grote delen van Europa. Zijn veroveringsdrang boezemde alom vrees in. Hoewel hij herhaaldelijk verklaarde slechts vreedzaam te willen regeren, geloofden de omringende landen hem niet (het collectieve wantrouwen werd ook gevoed door het feit dat hij zichzelf tot keizer had gekroond) en inderdaad, steeds weer voelde hij hij zich genoodzaakt toch weer een leger op de been te brengen en ten oorlog te trekken. Dit brengt me bij de diepere betekenis van de zuil. Wie een vijand nodig heeft, zal niet nalaten er een te vinden. Het ego ziet altijd wel vijanden en voor het ego is strijd onvermijdelijk... Zuil 19 is de zuil van het ego en de tegenstelling zuil 18/zuil 19 betreft ware grootheid tegenover de grootheidswaan van het ego. 'Napoleon-complex' is een term die gebruikt wordt voor grootheidswaan die eigenlijk een overgecompenseerd gevoel van minderwaardigheid is.

Ware grootheid is van God en daarom is in ieder mens het potentieel tot ware grootheid aanwezig (de spiegelende ondergrond van de zuil). We hoeven daar niet bang voor te zijn, noch voor de verantwoordelijkheid die dit met zich meebrengt, want ze brengt groot zelfrespect en grote vreugde. Telkens wanneer we ons van dit potentieel bewust worden, hoe vaag ook, geven we automatisch het ego op, want in tegenwoordigheid van Gods grootheid wordt de onbeduidendheid van het ego maar al te duidelijk. Wanneer dit gebeurt meent het ego dat zijn 'vijand' heeft toegeslagen en zal het zichzelf nog wat meer opblazen, pimp my pillar, en al zijn strijdkrachten mobiliseren.

Grootheidswaan is altijd een dekmantel voor wanhoop. Het is een poging om de eigen kleinheid te compenseren, gebaseerd op de overtuiging dat die kleinheid werkelijk is. De essentie van grootheidswaan is rivaliteit, want ze houdt altijd een vorm van aanval in. Zijn diepgeworteld gevoel van kwetsbaarheid maakt dat het ego elke bedreiging als een aanval beschouwt. Wanneer het zich bedreigd voelt, is de enige beslissing die het neemt of het nú terugslaat of dat het zich terugtrekt om later aan te vallen...

Kleinheid en ware grootheid kunnen niet naast elkaar bestaan. Kleinheid en grootheidswaan wél, omdat ze beide onwaar zijn en zich dus op hetzelfde niveau bevinden. Ze kunnen elkaar afwisselen en daarom wordt dit niveau als wisselvallig ervaren en extremen zijn hiervan het wezenlijke kenmerk. Het is echter gemakkelijk om grootheid van grootheidswaan te onderscheiden, want liefde wordt beantwoord, maar hoogmoed niet. Liefde kan met anderen gedeeld worden, maar arrogantie niet. Hoogmoed zal geen wonderen teweegbrengen, noch zal ze tot eenheid leiden. Hoewel hij veel versnipperde kleine staatjes en vorstendommen samenvoegde tot grotere, overzichtelijke naties, leidden Napoleons veroveringen niet tot eenheid in Europa, integendeel, ze stimuleerden in de bezette gebieden het nationalisme (een thema van de volgende zuil).

Het is wel zeer symbolisch dat  Napoleon in Waterloo zijn uiteindelijke ondergang beleefde. Liefde (of water) overwint altijd...
From Ricca with Love