ergste nachtmerrie ooit

[Steenkreeft]

Hallo allemaal, ik heb vannacht een nachtmerrie gehad en kan hem nu nog goed herinneren helaas dus ik type hem hier maar in de hoop dat iemand weet wat ie betekent.

De droom begon ervoor met een einde van een goede vriendschap en een einde van vriendschap binnen mijn klas, maar dat weet ik niet goed meer. De sfeer was in ieder geval gemaakt en daarna kwam deze 'hoofddroom' die er ongeveer zo uit zag.

Mijn vader rijdt over een weg met mij ernaast ergens heen. Vervolgens worden we van links gesneden door een aggresief persoon die ons inhaalt waardoor we beginnen te draaien met onze auto. de auto die ons inhaalde blijft voor ons en ik herken de hele tijd alleen maar een persoon die er in zit en ik zie hem heel goed, maar ken hem in het echt en in mijn droom niet. Vervolgens als de auto tolt sta ik erboven en 'loop' mee om controle te houden, maar kan mijn vader niet helpen die nog in de auto zit en door tolt. Gelukkig komt de auto langzaam tot stilstand op z'n kop. De enge man loopt dan langzaam naar ons toe en links van ons ligt een hele berm schroot. Hij pakt er een staaf metaal uit en gooit die naar mij die ik probeer te ontwijken. Op dat moment begint bij mij de echte spanning al langzaam te komen. Hij pakt nog een tweede stuk en ik loop naar achter, terug de weg op in de richting waar we vandaan komen en ga daar in de berm liggen in de koude modder. Dan later komen langzaam de eerste mensen langs rijden en stoppen, waardoor een file ontstaat van een paar auto's. Ik lig in de berm en probeer daar ongezien te blijven wanneer een man langsloopt die ik niet goed zie. Ik zie helemaal niks in het donker en hij loopt mij langzaam voorbij maar langzaam merk ik dat hij mij ziet in de berm en oppakt. Vervolgens wat later zie ik een soort visioen ofzo dat mn vader helemaal ingetaped is en ik zoek naar de auto van ons die daar nog ligt. Daar achterin na een tijdje vind ik in de bak mn vader net op tijd voordat hij te weinig lucht krijgt helemaal vastgebonden en ingetaped. Hij wordt zegmaar overgedragen aan hulp die hem meenemen. en ik ben weer een beetje terug waar ik eerst lag in de berm. Daar loop ik een stukje het bos in naar links en hoor ik eens heel snel geblaf naderen. Ik stop en steek mijn handen omhoog en 'blaf' terug zodat ze me horen en dan zie ik ze ineens en schieten ze me voorbij. Vervolgens loop ik terug en ben bij politie e.d. opzoek naar informatie waar ik erachter kom dat die man die dit gedaan heeft al langer bezig is. Dan ben ik thuis en komt mijn vader binnen van zijn werk die niks weet. Ook mijn moeder weet van niks en ik snap het niet en ga naar hem opzoek waar hij zou zijn. Ik ga terug en ga naar huis want daar schijnt mijn vader te zijn voor verzorging. Ik ben in mijn huis en loop naar de slaapkamer naast de badkamer waar ik twee personen zie die familie zijn en afstandelijk zijn. Ik loop naar de badkamer ernaast waar mn vader zou zijn en open de deur. Binnen verwacht ik hem in het bad te zien maar het is leeg. Ik sta in de badkamer en langzaam dringt het tot mij door dat ik steeds achter de feiten aanloop en niks kan doen. Dan kijk ik naar de muur en hoor een kreet. Het is donker, maar op de plek waar normaal de spiegel zit, zit muur, maar net dichtgemetseld. Onder de muur zie ik nog wat licht en ik weet dat een tweede man die deed alsof hij mijn vader was vanaf datie was ingetaped achter de muur is en ontsnapt is. Weer ben ik te laat en compleet in angst. Gelukkig besef ik nu langzaam dat ik droom en kan ik eindelijk wakker worden.

Na mijn droom ebt alles nog na en is er een grote angst voor donker, wat ik daarvoor nog nooit heb gehad en wat waarschijnlijk water weer weggaat, maar vooral donker in ruimtes met deuren dicht, dus waar ik niet weet wat erachter zit. Het is nu 5 uur 's ochtends dus alles is nog donker wat ook niet echt meewerkt, hopelijk wordt het minder als het straks licht wordt. In de hele droom was het ook erg donker, maar ik kon wel normaal kijken, een beetje zoals 's nachts met een beetje maan.

Het gevoel dat ik had tijdens de droom was heel beangstigend, onmacht, achter de feiten aanlopen, verliezen familie, niet weten wat er gaat gebeuren, toename van angst en mogelijke slechte dingen die kunnen gaan gebeuren. Dit merkte ik vooral als ik weer iets ontdekte wat mij verder van de oplossing van dit 'levensprobleem' bracht of er zelfs een persoon bijkwam die die enge man hielp. Ook merkte niemand hen op behalve ik en hadden ze het nu alleen op mij en mensen naast mij gemumd. Ze konden vrij lopen, doen wat ze willen en hadden alle macht, maar ik zag ze nooit, behalve dan de eerste keer bij het ongeluk vanaf wanneer alles begon. Het was echt een donkere, duistere, benauwende droom die je echt niet wilt krijgen en ook erg lang duurde, maar ik wel helemaal meemaakte. Ik weet dat dromen je echte leven reflecteren en hoop dan ook dat iemand mij hiermee kan helpen. Zelf heb ik het idee dat het de onmacht, onzekerheid en mogelijke verslechtering van mijn toekomstbeeld laat zien.

Ik hoop dat iemand hier nog iets meer van begrijpt,
alvast bedankt voor reacties,
Steenkreeft

[Ricca]

Lieve Steenkreeft,

Ben je al van de schrik bekomen? Het lijkt alsof deze ergste-nachtmerrie-ooit () jou angst heeft aangejaagd, maar eigenlijk is het natuurlijk andersom: de angst wás er al (waarschijnlijk halfbewust) en deze heeft de nachtmerrie veroorzaakt. Een nachtmerrie maakt je bewust van bepaalde angsten in het dagelijks leven en is ook een uitlaatklep voor die angst. En meer dan dat. Door jou die angst op een sterk overdreven manier aan den lijve te laten ervaren, is een nachtmerrie ook een helende droom, want angst kan alleen verdwijnen als je haar toelaat, erdoorhéén gaat. Over zo nu en dan een nachtmerrie hoef je echt niet bezorgd te zijn. Eigenlijk zou je er juist blij mee mogen zijn, maar dat is misschien wat veel gevraagd. Het verhaal van de droom kan je helpen de angst te identificeren, maar het belangrijkste is dat de angst eruit gekomen is. Daarmee heeft de droom eigenlijk haar doel al gediend.

De droom begon ervoor met een einde van een goede vriendschap en een einde van vriendschap binnen mijn klas, maar dat weet ik niet goed meer. De sfeer was in ieder geval gemaakt en daarna kwam deze 'hoofddroom'...

De droom begint met een sfeer van afscheid (van vrienden en vriendschappen binnen de vertrouwde omgeving van je klas). Het lijkt een afscheid van je jeugd en het begin van een nieuwe fase in je leven.

Mijn vader rijdt over een weg met mij ernaast ergens heen. Vervolgens worden we van links gesneden door een aggresief persoon die ons inhaalt waardoor we beginnen te draaien met onze auto. de auto die ons inhaalde blijft voor ons en ik herken de hele tijd alleen maar een persoon die er in zit en ik zie hem heel goed, maar ken hem in het echt en in mijn droom niet. Vervolgens als de auto tolt sta ik erboven en 'loop' mee om controle te houden, maar kan mijn vader niet helpen die nog in de auto zit en door tolt. Gelukkig komt de auto langzaam tot stilstand op z'n kop.

Je zit bij je vader in de auto. De auto is een symbool voor de wil (de wil is het voertuig dat je gebruikt om ergens te komen). Bij je vader in de auto zitten betekent dus dat je de wil van je vader volgt. Je vader kan trouwens, net als de Keizer in de tarot, ook voor de maatschappij in het algemeen staan. Maar een deel van jou (de persoon in de andere auto die je heel goed ziet) wil iets anders, of wil zijn eigen weg gaan, en riskeert een 'botsing' door de auto van je vader te snijden (op een agressieve manier dwars tegen de wil je vader of tegen de eisen van de maatschappij in te gaan). Je vader raakt de macht (over het stuur/over jou) kwijt en de auto met je vader erin begint te tollen en eindigt op z'n kop. Een botsing riskeren is een angstig moment en meteen ben je zelf buiten en boven de tollende auto (je vlucht uit de angst door erboven te gaan staan) en te proberen controle te houden, in feite controle over je angst uit te oefenen (het tegenovergestelde van toelaten).

De enge man loopt dan langzaam naar ons toe en links van ons ligt een hele berm schroot. Hij pakt er een staaf metaal uit en gooit die naar mij die ik probeer te ontwijken. Op dat moment begint bij mij de echte spanning al langzaam te komen. Hij pakt nog een tweede stuk en ik loop naar achter, terug de weg op in de richting waar we vandaan komen en ga daar in de berm liggen in de koude modder.

Maar de droom heeft nog méér in petto... Enge personen zijn in dromen altijd aspecten van jezelf - ook al kunnen ze zich voordoen als personen die je in de buitenwereld kent. De enge man is de kant van jouzelf waar je van geschrokken bent en die je wel en niet herkent ('ik ken hem in het echt en in mijn droom niet'). Op een of andere manier herken je hem, maar je beseft niet dat je naar een deel van jezelf kijkt. Hij gooit een metalen staaf naar jou. Een metalen staaf staat voor star en agressief gedrag. Het gedrag dat je naar je vader getoond hebt, maar waar je zelf van geschrokken bent en dat nu bij jezelf terugkomt. Het lijkt bijna alsof je jezelf daar maar meteen voor wilt straffen. Je verstopt je in de berm in de koude modder. Modder of slijk staat voor schaamte of voor het gevoel een 'modderfiguur' te slaan (wat in wezen datgene is wat de enge man doet als hij de staaf naar jou gooit... en wat je ook op kunt vatten als het maken van zelfverwijten).

Dan later komen langzaam de eerste mensen langs rijden en stoppen, waardoor een file ontstaat van een paar auto's. Ik lig in de berm en probeer daar ongezien te blijven wanneer een man langsloopt die ik niet goed zie. Ik zie helemaal niks in het donker en hij loopt mij langzaam voorbij maar langzaam merk ik dat hij mij ziet in de berm en oppakt.

Een ander deel van jezelf pakt je op en laat je zien wat er aan de hand is...

Vervolgens wat later zie ik een soort visioen ofzo dat mn vader helemaal ingetaped is en ik zoek naar de auto van ons die daar nog ligt. Daar achterin na een tijdje vind ik in de bak mn vader net op tijd voordat hij te weinig lucht krijgt helemaal vastgebonden en ingetaped. Hij wordt zegmaar overgedragen aan hulp die hem meenemen. en ik ben weer een beetje terug waar ik eerst lag in de berm.

Je vader is helemaal vastgebonden en ingetapet en krijgt bijna geen lucht: zijn mond gesnoerd. Hij wordt net op tijd gered en door helpers meegenomen, weggeleid uit de droom... Eigenlijk is hij op dit moment niet meer je vader, maar slechts je eigen angst die je de mond gesnoerd hebt, aan banden hebt proberen te leggen...

Daar loop ik een stukje het bos in naar links en hoor ik eens heel snel geblaf naderen. Ik stop en steek mijn handen omhoog en 'blaf' terug zodat ze me horen en dan zie ik ze ineens en schieten ze me voorbij. Vervolgens loop ik terug en ben bij politie e.d. opzoek naar informatie waar ik erachter kom dat die man die dit gedaan heeft al langer bezig is.

Nu ga je bij jezelf naar binnen (het bos is je onderbewuste) en de angst (in de vorm van geblaf) haalt je in... en schiet je voorbij. Door je eraan over te geven (handen omhoog), kan de angst voorbijgaan.

Dan ben ik thuis en komt mijn vader binnen van zijn werk die niks weet. Ook mijn moeder weet van niks en ik snap het niet en ga naar hem opzoek waar hij zou zijn. Ik ga terug en ga naar huis want daar schijnt mijn vader te zijn voor verzorging. Ik ben in mijn huis en loop naar de slaapkamer naast de badkamer waar ik twee personen zie die familie zijn en afstandelijk zijn.

Na het bos en de overgave (de kern van de droom) keer je terug naar een minder symbolisch droomniveau. Thuis blijkt dat je vader en ook je moeder van niets weten. Het voorafgaande heeft zich slechts in jouw innerlijke wereld afgespeeld. Voor jou is het daarom niet minder echt en omdat je het nog niet begrijpt, ga je verder op onderzoek. De afstandelijke (afwijzende) houding van de familieleden in de slaapkamer weerspiegelt jouw eigen (onterechte) gevoel van schuld of van spijt.

Ik loop naar de badkamer ernaast waar mn vader zou zijn en open de deur. Binnen verwacht ik hem in het bad te zien maar het is leeg. Ik sta in de badkamer en langzaam dringt het tot mij door dat ik steeds achter de feiten aanloop en niks kan doen.

In de badkamer probeer je met de hele situatie in het reine te komen. Je verwacht je vader in het bad aan te treffen, maar hij is er niet... omdat je alleen maar met jezelf in het reine hoeft te komen...

Dan kijk ik naar de muur en hoor een kreet. Het is donker, maar op de plek waar normaal de spiegel zit, zit muur, maar net dichtgemetseld. Onder de muur zie ik nog wat licht en ik weet dat een tweede man die deed alsof hij mijn vader was vanaf datie was ingetaped achter de muur is en ontsnapt is. Weer ben ik te laat en compleet in angst. Gelukkig besef ik nu langzaam dat ik droom en kan ik eindelijk wakker worden.

De spiegel is verdwenen: je hebt moeite jezelf te begrijpen en het beeld dat je van jezelf had (de spiegel) is verdwenen. Je bent bezig een nieuw zelfgevoel te ontwikkelen. Op de plek van de spiegel is de muur blijkbaar open geweest en weer dichtgemetseld. In een poging om met je verstand te verklaren waarom je vader niets van de gebeurtenissen weet, interpreteer je dat alsof uit die muur een tweede enge figuur ontsnapt is die ingetapet en wel de rol van je vader heeft gespeeld... Maar je verstand heeft in de badkamer (terrein van de gevoelens) niets te zoeken. De ingetapete figuur was slechts je eigen aan banden gelegde angst die nu verdwenen is. Onder de muur zie je wat licht: de helderheid (wit licht) of het vertrouwen (groen licht) dat de droom gebracht heeft, maar dat voor jou op dat moment nog slechts een zwak lichtje is. 

Er is altijd moed voor nodig om op de levensweg je eigen richting te gaan. Dat daar angst bij komt kijken is heel normaal. In je onzekerheid ben je misschien hard en agressief naar je vader geweest, maar vergeet niet dat je vader ook voor de maatschappij kan staan. De aanwezigheid van politie in de droom wijst zelfs in die richting. De maatschappij verwacht maar al te vaak van mannen dat zij hun angst verbergen. Gedrag waaruit blijkt dat ze het eng vinden om volwassen en zelfstandig te worden, wordt vaak niet geaccepteerd en daardoor krijgen ze niet de kans om met de angst voor het op eigen benen staan te leren omgaan. Misschien had je het gevoel dat angstgevoelens niet acceptabel en niet mannelijk zijn en dat dat eigenlijk ook geldt voor alle gevoelens. Maar dat is aan het veranderen (je wordt uit de modder opgepakt). De oude spiegel in de badkamer (je oude toekomstbeeld) is al verdwenen. En het kan alleen maar beter worden! De droom is echt een positieve droom. Ik hoop dat je door deze uitleg op een andere manier naar je droom en naar jezelf kunt kijken.

Liefs,
Ricca

[Steenkreeft]

Beste Ricca,

Ten eerste wil ik je bedanken voor de moeite die je hebt genomen en de uitleg die je hebt gegeven. Ik dwaal hier al een tijdje rond en het blijft indrukwekkend hoeveel kennis hier aanwezig is. Ik wist dat dromen een diepere betekenis hebben en dacht dan ook dat dit een droom was waar heel veel in zit, en heb hem hier aangeboden. Ik vind je interpretatie helder en ook verhelderend, en heb er nog een paar vragen over. Ik ben blij dat ik hem hier heb opgeschreven want anders was ik allang vele details vergeten en kan ik hem nu nog half opnieuw beleven.

Van de stukjes die je schreef begin je, net als ik in mijn droom, met dat het een afsluiting is van mijn jeugd. Dat is inderdaad zo want ik ben nog niet zolang geleden achttien geworden en kom nu langzamerhand steeds meer voor keuzes en veranderingen te staan. Vervolgens heb je het over de wil van mijn vader of de maatschappij gaat; kan het ook zijn dat ik voor mijzelf een positie in de maatschappij voorzie die moeilijk te bemachtigen is, maar die ik koste wat kost wil bereiken, wat ik er ook voor moet doen, en ookal is een deel van mij het er niet mee eens? Kan het dan ook zijn dat ik bang ben dat het deel in mij dat die beslissingen niet wil, de overhand krijgt en dat ik de angst daarvoor, maar ook dat deel in mij wil controleren, maar waar ik totaal geen grip op heb en ik bang voor ben?

Vervolgens komen we bij het deel dat ik uit de auto ben en die enge man een staaf naar mij gooit. Ik kan mij dit nog goed herinneren en ervaarde het als dat die man daar verderop voor mij staat en een stang naar mij gooit die mij net mist. Achter hem is het te donker om iets te kunnen zien, en eromheen kan niet zonder dat hij weg gaat. Opzij kan ik ook niet gaan want daarvoor ligt aan de ene kant de berm, en aan de andere kant de brede, rode, lange metalen 'weg' van troep waar ik niet overheen kan. De enige mogelijkheid is daarom teruggaan, als hij staat te dreigen met een tweede stuk, waarbij ik hem de rug keer en niet weet wat hij doet, en in de berm gaan liggen en hopen dat hij er niet aan komt.
Kan het zijn dat ik hier bang ben om foute dingen te doen en dat, dat deel van mij die wat anders wilt een groot probleem is waar ik niet omheen kan, maar op dit moment met geen oplossing voor ken? Of loop ik nu iets te ontkennen, iets anders dan ik beschrijf, net zoals ik in mijn droom doe?

De rest van je verhaal snap ik wel, maar is moeilijk voor mijzelf te beschrijven hoe het in mijn situatie is, ookal herken ik het wel in zoals ik nu ben. Is het voornamelijk een zelfontplooiing van mij persoonlijkheid, als een soort vernieuwing, een verlichting naar een volgende fase? Het licht in de badkamer was trouwens wit, en het zien ervan voelde als een ontspanning, en verlichting van de angst die er heersde, en ook als een soort afsluiting van de droom, of een toegang naar iets nieuws? Al bleef er wel de angst van het idee dat de enge man ongrijpbaar en onvindbaar is, het alleen op mij heeft gemumd en niemand anders hem ziet omdat hij zo perfect mij het leven zuur maakt. Kan dat ook betekenen dat ik mijn angst niet toon zoals je zei, om niet af te gaan en de angst geen kans te geven voor veranderingen?

Ik hoop dat ik een beetje duidelijk heb gemaakt wat ik bedoel en ben ook blij met je reactie en elke mogelijke toekomstige reactie van jou, en natuurlijk van anderen  .

Alvast bedankt ervoor
Staankreeft

[Ricca]

Lieve Steenkreeft,

Hierbij alvast een antwoord op enkele vragen die je stelt. De rest volgt...

Vervolgens heb je het over de wil van mijn vader of de maatschappij gaat; kan het ook zijn dat ik voor mijzelf een positie in de maatschappij voorzie die moeilijk te bemachtigen is, maar die ik koste wat kost wil bereiken, wat ik er ook voor moet doen, en ook al is een deel van mij het er niet mee eens?

Ja dat kan, d.w.z. er is niets in de droom dat dit tegenspreekt. Behalve dan dat de droom niet zegt dat het doel waarnaar je op weg bent op zich of om uiterlijke redenen moeilijk bereikbaar zou zijn. Je wordt er vrij comfortabel naar toe gereden in de auto van je vader. De grote inzet van jouw kant is pas nodig op het moment dat je je bewust wordt van een deel van jou dat ándere plannen heeft (zich althans tegen jouw plannen verzet en jou in de wielen rijdt). 

Kan het dan ook zijn dat ik bang ben dat het deel in mij dat die beslissingen niet wil, de overhand krijgt en dat ik de angst daarvoor, maar ook dat deel in mij wil controleren, maar waar ik totaal geen grip op heb en ik bang voor ben?

Ja, met de toevoeging dat je geen grip op dat deel van jou lijkt te hebben omdát je er bang voor bent. De enge figuur heeft geen macht over jou, maar door jouw angst gééf je hem macht. Macht en controle is echter niet waar het om gaat in het leven. Het is een illusie, net zoals angst een illusie is. Angst is niet meer dan in de spiegel kijken en enge gezichten tegen jezelf trekken. Ook dáárom is de spiegel op het einde van de droom verdwenen... om aan te geven dat die truc niet meer nodig is.

Zoals het een nachtmerrie betaamt, stelt de droom alles in het werk om je de stuipen op het lijf te jagen - opdat de angst voorbij zal gaan. En dat gebeurt ook, eerst op symbolische manier in de scene in het bos en later merkbaar in de ontspannende werking van het witte licht. De droom heeft de angst daadwerkelijk laten verdwijnen, óók uit het waakleven. Je kunt dit helende effect van de droom echter wel weer teniet doen door ongeloof, door niet te geloven dat de angst verdwenen is. We krijgen altijd wat we geloven...

Als het goed is, ben je door de droom in staat om op meer ontspannen wijze en met meer onbevangenheid te kijken naar wat zich vanuit je innerlijk aandient en meer bereid om alternatieve toekomstmogelijkheden te overwegen. Je hoeft niet voor die alternatieven te kiezen, je bent daarin helemaal vrij, maar ze boezemen je niet meer bij voorbaat angst in.

Zoals gezegd: wordt vervolgd.

Liefs,
Ricca

[Steenkreeft]

bedankt voor wat je gezecht hebt; ik denk dat het het beste is als ik wacht met erop ingaan totdat het af is, maar tot nu kan ik me er goed in inleven, vooral merkende dat het ook ontspannend kan werken, maar voor de rest wacht ik nog wel even , alvast bedankt.
Steenkreeft

[Ricca]

Het vervolg...

Vervolgens komen we bij het deel dat ik uit de auto ben en die enge man een staaf naar mij gooit. Ik kan mij dit nog goed herinneren en ervaarde het als dat die man daar verderop voor mij staat en een stang naar mij gooit die mij net mist. Achter hem is het te donker om iets te kunnen zien, en eromheen kan niet zonder dat hij weg gaat. Opzij kan ik ook niet gaan want daarvoor ligt aan de ene kant de berm, en aan de andere kant de brede, rode, lange metalen 'weg' van troep waar ik niet overheen kan. De enige mogelijkheid is daarom teruggaan, als hij staat te dreigen met een tweede stuk, waarbij ik hem de rug keer en niet weet wat hij doet, en in de berm gaan liggen en hopen dat hij er niet aan komt. Kan het zijn dat ik hier bang ben om foute dingen te doen en dat dat deel van mij die wat anders wil een groot probleem is waar ik niet omheen kan, maar op dit moment met geen oplossing voor ken? Of loop ik nu iets te ontkennen, iets anders dan ik beschrijf, net zoals ik in mijn droom doe?

Misschien heb je het gevoel dat er in deze periode van je leven heel wat op het spel staat... dat je hele toekomst afhangt van de keuzes die je nu maakt. Dit is slechts in zéér beperkte mate het geval. Het zou ook wel een erg zware last zijn voor jonge schouders. Je toekomst creëer je ieder moment opnieuw, stukje bij beetje. Het is prachtig om een doel te hebben waarvoor je je wilt inzetten, maar kijk niet té ver vooruit. Het belangrijkste is dat je het met jezelf eens wordt, niet over wat je wilt gaan doen, maar heel simpel over wat je leuk vindt en waar je je goed bij voelt.

Ieder mens is uniek en heeft een betekenisvolle bijdrage te leveren aan de wereld. Jij bent geboren met een doel. Er is een reden waarom je hier bent, je hebt een rol te spelen die niemand anders op deze planeet kan vervullen. En het mooie is: dit 'levenswerk' is altijd datgene wat je het liefste doet. Je kunt het bezigzijn met je levenswerk herkennen aan het fijne gevoel dat het je geeft. Je levenswerk is niet afhankelijk van een speciale baan of studie die je kiest. Ik bedoel: je kunt een belangrijke bijdrage leveren in élke baan die je leuk vindt. Of zelfs in bezigheden die niet het predikaat baan hebben.

Nu kom ik op het deel van jou dat ánders wil. Je kunt dit deel ook een subpersoon noemen, of een van jouw zelven. Je kunt inderdaad niet om dit zelf heen, dat maakt de droom wel duidelijk. Maar je hoeft hem niet als een groot probleem te zien - dat is slechts de indruk die je kreeg doordat je hem met angst bekeek. Zeker, hij heeft het op jou gemunt, maar niet om jou het leven zuur te maken. Hij gedraagt zich alleen maar agressief om door jou gezien en gehoord te worden.

Om meer te ontdekken over welk deel van jou hij precies is, kun je kijken naar de vorm waarin hij zich aan jou toonde: als een bekende uit het waakleven (die je in de droom niet herkende). Het is geen toeval dat hij er als die persoon uitzag. Benoem voor jezelf eens een aantal eigenschappen van die bestaande persoon. Zit daar iets bij wat je ook in jezelf herkent? Dan kan dát zijn waar de enge man voor staat...

Weet dat dit deel van jou je wil helpen - op zíjn manier. Waarschijnlijk heb je dit deel van jezelf ontwikkeld toen je nog jonger was en de manier waarop hij jou probeert te helpen is gebaseerd op wie jij tóen was en de doelen die je tóen had. Het kan zijn dat hij jouw huidige doelen tegenwerkt, gewoon omdat hij nog steeds bezig is jou te helpen met het bereiken van die oude doelen, die je wellicht niet langer nastreeft. Bij iedere nieuwe levensfase kunnen er één of enkele subpersonen zijn met wie je moet praten, die je moet informeren over je nieuwe doelen en vragen met je mee te werken om die nieuwe doelen te bereiken.

Door begrip te tonen voor de gevoelens van die zelven, voor hun (jouw) angsten, zorgen of twijfels, kun je hun medewerking verkrijgen. Dat is het met jezelf in het reine komen, waar de badkamer voor staat. Het lijkt ook alsof je daar al mee bezig bent, want er brandt wit licht (liefde) in je binnenste.

Is het voornamelijk een zelfontplooiing van mijn persoonlijkheid, als een soort vernieuwing, een verlichting naar een volgende fase?

Wat dacht je?

Liefs,
Ricca

[Steenkreeft]

 

Dus als ik het goed begrijp is het belangrijkste om te kijken hoe ik nu ben en hoe ik was, en mee te veranderen met wat het gaat worden; Dit in persoonlijkheid, maar ook in het dagelijks leven, waar ik moet vinden wat ik wil, en doen wat mij aanspreekt. En uiteindelijk in harmonie komen met beide, om het puzzeltje levensdoel in te vullen .
Dankjewel voor alle uitleg
Steenkreeft