Waarom schuld

[Sylvia]

Ik droomde dat ik met mijn man aan het praten was thuis, maar het huis leek niet op het onze, we leven in een open huis (open ruimtes in de hoogte en beperkt aantal binnenmuren) en dit huis had kamers. Hij zat links aan de tafel koffie te drinken, ik kwam al pratend de kamer binnen en daardoor zat hij met zijn rug naar de kant waarvan ik kwam, we hadden een normaal gesprek en al pratende kwam ik de kamer binnen en net op dat moment zei hij, ja, dat heb ik ook tegen mijn vriendin gezegd, ik ging de kamer uit, zonder woorden, kwam een oude, (onbekende) man tegen die, toen ik even om keek op de plaats van mijn man zat,hij dronk ook koffie en roerde opvallend in zijn gele mok, het deed me niks. Onderweg liep ik drie honden voorbij, die netjes achter elkaar stonden, ik streelde elk van hen over de rug en staart en liep verder, ik kende ze alle drie, de zwarte schnauzer, de p/z schnauzer en de Airedale. (De eerste twee zagen eruit zoals ze nu zijn en lopen hier rond, de Airedale zag er niet uit zoals hij was, hij was lelijk in de droom en had een vacht met allerlei gekleurde vlakken in en vooral zijn kop had een totaal andere vorm, hij is meer dan twee jaar geleden gestorven en ik kan hem tot op de dag van vandaag nog voelen, ruiken…hij was heel bijzonder voor mij.) Plots stond ik in een andere kamer voor mijn man die in een zwarte draaizetel zat en ik zei, jij hebt mij wat aangedaan kerel, dit doet verschrikkelijk veel pijn, ik weet niet of ik je ooit nog kan vertrouwen…toen werd ik wakker, een beetje in de war en ik vroeg aan mezelf, wat voel je nu, schuld, heel veel schuld en ik begon te wenen en terwijl ik dit typ moet ik alsmaar huilen, ik denk dat het met mijn vader te maken heeft waarmee ik al 17 jaar geen contact meer heb, hij is er niet meer spookt het door mijn hoofd en ik mag mijn lasten begraven…Voor zover ik weet leeft hij nog.
De zwarte draaistoel herken ik van vroeger, mijn moeder kreeg een klap van mijn vader terwijl ze in de stoel zat. De oude man leek fysiek op de kennelhouder van de zwarte schnauzer, maar was het niet. Het gevoel bij die vriendin van mijn man…eigen schuld, dacht ik.

[Sylvia]

Voel me nu ik terug hersteld ben van de droom, al gaan mijn gedachten er vaak naar terug, wel een beetje onfatsoenlijk...Ben dus Syl, een gevoelige ziel uit België. Ben blij dat ik dit forum ontdekt heb en geniet van de respectvolle manier waarop de mensen hier met mekaar omgaan. Ik zou het bijzonder fijn vinden als iemand deze droom eens wil ontleden, maar voel je asjeblief tot niets verplicht! Warme groeten aan diegene die ze ontvangen wil.
Syl

[Ricca]

Lieve Syl,

Het heeft even geduurd (ik was met honderd dingen bezig), maar nu heb ik de interpretatie van je droom bijna klaar. Het laatste deel volgt binnenkort.

Het Huis

Het huis, dat er heel anders uitziet dan in werkelijkheid, staat in z'n geheel voor jouzelf als persoon en de verschillende kamers zijn gebieden in jouzelf, emotionele gebieden. Blijkbaar heb je verschillende emotionele onderwerpen elk hun eigen plekje (kamer) gegeven, maar in de droom beginnen de dingen toch door elkaar te lopen. De oude man die je associeert met je vader, zit bijvoorbeeld ineens op de plek van je man, en je man zit later in de zwarte draaistoel die herinneringen aan je ouders oproept. Een huis met kamers heeft ook iets van een stripverhaal: elk vakje toont een andere scene, maar de scenes staan niet los van elkaar...

De Bewoners

Omdat het huis jouw persoon voorstelt, zijn de bewoners van het huis (jij, je man, de honden en ook de oude man) allemaal bepaalde aspecten van jouzelf of subpersonen. Jij komt in het begin van de droom van links (= intuïtieve kant) de kamer binnen en je bent dus in de droom aanwezig als je intuïtieve zelf. Je man is in de droom niet je man, maar een mannelijk aspect van jouzelf, bijvoorbeeld je verstand, of het totaal van je mannelijke eigenschappen (animus). Zijn denkbeeldige vriendin, die niet aanwezig is maar slechts genoemd wordt, is zíjn vrouwelijke kant, maar dus ook jóuw vrouwelijke kant (anima). Is het nog te volgen?

In het kort gezegd:
Je man en zijn vriendin = jouw verstand en jouw gevoelens/emoties
Je man en jij = jouw verstand en jouw intuïtie

Het komt erop neer dat je in de droom helderheid zoekt door zuiver intuïtief door de verschillende kamers te gaan. Je verstand heeft een begeleidende rol, maar je emoties zelf zijn in de droom afwezig. Dit verklaart ook jouw opmerking: 'Het deed me niets' bij het zien van de oude man. De emoties komen pas ná de droom...

Het Gesprek en de Rug

Het letterlijk terloopse (terwijl jij loopt) gesprek tussen jou en je man-zelf is een innerlijke conversatie tussen intuïtie en verstand zoals die blijkbaar heel gewoon is voor jou. Hij zit aan tafel (vast standpunt) en jij bent in beweging. De emoties (vriendin) komen ook ter sprake. Je verstand heeft geprobeerd invloed uit te oefenen op je gevoelens (man zegt: 'dat heb ik ook tegen mijn vriendin gezegd'), maar heeft eigenlijk zelf behoefte aan troost (drinkt koffie). Er lijkt niets bijzonders aan de hand, maar bij het binnenkomen van de kamer kijk je je man (jouzelf dus) op de rug... Je kijkt naar een kant van jezelf, die je normaal gesproken niet ziet (of het zou in de spiegel van de buitenwereld moeten zijn), een verborgen kant. De rug is ook onze kwetsbare kant, dus misschien zie je op dat moment ook je eigen kwetsbaarheid. Maar er is meer...

De rug is een zeer veelzeggend symbool. Het zien van een rug betekent ook dat je in contact bent met het verleden en met herinneringen, dingen die 'achter de rug zijn' of die je de rug mag toekeren (loslaten). Daar komt nog bij dat de rug de eigenlijke plek is voor het rugzakje met onverwerkte ervaringen (ook al heb je dat zakje elders in huis gedeponeerd  ). En dan kom ik even terug op de afwezigheid van de vriendin (gevoelens): misschien heb je bepaalde gevoelens niet toegelaten (iemand de rug toekeren heeft ook iets afwijzends).

Gedachten aan die vriendin roepen na het ontwaken een schuldgevoel bij jou op... Het allereerste gevoel na het ontwaken is altijd heel belangrijk voor het interpreteren van de droom, dus je mag ervan uitgaan dat de vriendin in deze droom dat schuldgevoel vertegenwoordigt. Jouw schuldgevoel. Schuld is ook verbonden met de rug... Schuld vraagt altijd om vergeving (van jezelf). Ik kom hier nog op terug.

De Oude Man

Je komt een onbekende oude man tegen die even later ineens op de plek van je man zit. Ook hij is een aspect van jouzelf, een wijze kant van jou (archetype de Oude Wijze) die even de plaats van het verstand inneemt...

Hij roert opvallend in een gele mok. Hij probeert iets aan te roeren bij jou... maar het laat jou (nog) onberoerd (het doet je niets). We kunnen roeren om iets los te maken dat vastzit of om iets op te lossen (suiker in koffie - of een probleem). Roeren heeft ook effect op gevoelens, je kunt er emotioneel geroerd door raken, of ontroerd, of beroerd... Al deze betekenissen lijken van toepassing.

De gele mok heeft de kleur van het 3e chakra (zonnevlecht) dat onder meer een kanaal is voor verwerking, dingen 'verteren'. Zelf bracht je de oude man in verband met je vader, met wie je al vele jaren geen contact meer hebt, en die betekenis heeft hij dus óók. Veel relaties tussen mensen komen vanuit de zonnevlecht, het machtscentrum van waaruit mensen elkaar proberen te overtuigen en te overreden of zelfs - al dan niet met geweld - te overheersen en te manipuleren. Houden van jezelf betekent je ontdoen van deze relaties. Daarvoor moet je je ontdoen van schuldgevoelens... Als het om je eigen vader gaat, is dat vast geen gemakkelijke stap, want er zal toch altijd een gevoel van spijt zijn... spijt om alles wat niet is... spijt omdat je een vader moet missen... graag een lievere vader had gehad... spijt omdat je de situatie niet kon oplossen...

Oprechte spijt is een helende emotie. Wanneer je je gevoel van spijt volledig toelaat, verdwijnt elk schuldgevoel... Als je spijt echter niet toelaat, kun je vast komen te zitten in schuldgevoel (en moet er flink geroerd worden...). Het huilen na de droom laat zien dat de oude man inderdaad iets losgeroerd heeft en dat de tranen waarschijnlijk tranen van spijt zijn.

Wordt vervolgd...

Liefs,
Ricca

[Ricca]

Lieve Syl,

Misschien is de rest van de droom je na het voorafgaande al duidelijk geworden, maar hier toch nog het beloofde vervolg...

De Drie Honden

De drie honden die netjes achter elkaar staan, vormen een soort tijdlijntje van heden en verleden. De airdale, die in werkelijkheid overleden is, laat zien dat iets uit het verleden nog springlevend kan zijn. Op een dieper droomniveau zijn de honden ook aspecten van jouzelf. Je kunt hierbij denken aan hond-eigenschappen als enthousiasme, spontaniteit, eerlijkheid, een speurneus , waakzaamheid, bescherming, dienstbaarheid en vooral onvoorwaardelijke trouw en loyaliteit...

Door de honden over hun rug te aaien (weer de rug), raak je deze krachten in jezelf aan. Je hand volgt de contouren van een innerlijke werkelijkheid en in zekere zin zou je ook kunnen zeggen dat je zowel heden als verleden koestert (aait). Het zijn honden van jezelf... dat scheelt maar één letter met houden van jezelf... (soms zoek ik het misschien wat ver  ).

Als er honden in een droom verschijnen gaat het vaak om de vraag of je op dit moment wel trouw bent aan je ware zelf en aan je hogere doelen. Er lijkt iets in jezelf te zijn dat je 'lelijk' vindt: de airdale ziet er heel anders uit dan vroeger, zijn vacht heeft allerlei gekleurde vlakken (er tekent zich een patroon af) en hij heeft een heel andere kop. Je beeld van jezelf en/of van het verleden lijkt veranderd en als dit besef tot je doordringt ben je opeens in een andere kamer...

De Draaistoel

... waar je je 'man' heftige verwijten maakt en betwijfelt of je hem ooit nog kunt vertrouwen. Deze scene is natuurlijk niet wat het lijkt. Eigenlijk is dit een stevige portie zelfkritiek. Je verstandelijke oordeel (man) heeft gevoelens opgeroepen die je intuïtief als lelijk ervaart. Dus je vertrouwt je eigen oordeel niet en daarom noem je je man onbetrouwbaar. En ja, het verstand is in zaken als deze natuurlijk nooit zo'n betrouwbare gids. De intuïtie wel...  Beschuldigen van een deel van jezelf moet ook wel lijden tot schuldgevoel...

Toch passen beschuldigingen zoals jij ze in deze kamer uit niet bij het intuïtieve zelf, dat er altijd op zal aandringen jezelf en alle delen van jezelf liefdevol, zonder kritiek of afkeuring te aanvaarden. Dus op dit moment in de droom ben je weer je hele persoonlijkheid, mét alle gevoelens, en ervaar je pijn...

Dat het met je (oordeel over je) vader te maken heeft blijkt uit de zwarte draaistoel die herinneringen aan vroeger in je oproept. De draaistoel laat zien waar het om draait... Afgezien daarvan is de stoel ook een zelfstandige symbool dat wijst op de mogelijkheid (zwart is de kleur van latente mogelijkheden) om iets op een andere manier te bekijken, of van alle kanten te bekijken - eenvoudig door de stoel te draaien. Op dit draaien werd al gezinspeeld door de oude man toen hij opvallend in zijn mok roerde (= draaibeweging).

Als ik probeer de hele droom een beetje samen te vatten (en dat is niet zo makkelijk, want het loopt allemaal erg door elkaar), is de oude man in je droom verschenen om je aan je vader te herinneren, maar ook om heden en verleden te verbinden en om - als je wijze zelf - iets aan te roeren door een diepe innerlijke verandering (de airdale) onder je aandacht te brengen en je op de mogelijkheid of wenselijkheid van een nieuwe kijk op verleden en zelf te wijzen. Ik heb het gevoel dat de kamer waar de draaistoel staat de kamer van vergeving is (ik zou het bijna de verloskamer noemen).

Waarom de oude man op de kennelhouder lijkt, zou ik niet weten. Dat is waarschijnlijk persoonlijke symboliek. Je zou kunnen kijken wat in jouw ogen de opvallendste kenmerken van die kennelhouder zijn. Misschien herken je er iets in...

Liefs,
Ricca

[Sylvia]

Lieve Ricca,

Eigenlijk weet ik niet goed wat te zeggen! Het is voor mij altijd feest in m'n hart als iemand uit m'n kring iets voor me doet, ik sta dan versteld, zeg maar! Het L'oreal gevoel komt dan naar boven , want ik ben het waard! Ja, zo ben ik dat gevoel gaan noemen naar aanleiding van die schoon madammen in de reclame! . Wat jij nu voor mij gedaan hebt als 'vreemde', ongelooflijk, voel me diep geroerd,... een krachtige, gemeende,ontroerde, diep buigende dank je wel!!!! En door dat diepe buigen kom ik dan mijn beperking tegen die me al jaren parten speelt, die pijnlijke rug! Het is een feit en waarneembaar op scans enzo...maar ik ervaar heel sterk welke invloeden mijn gemoedstoestand op mijn rug heeft, het slaat altijd neer op mijn rug, zeg maar! Maar ik ben geen klager hoor, laat staan dat ik me daarin koester!!!! Het klopt als een bus Ricca, schuldgevoel is me zeer bekend, het zorgt altijd voor een strijd tussen mijn verstand en mijn gevoel. Ik heb onlangs twee mensen de rug toegekeerd en sta nog niet in het reine met mijn gevoel, wel met mijn verstand. En blijkbaar zoekt het zijn weg via mijn dromen. Weet je Ricca, ik schrok de voorbije nacht wakker uit een akelige droom... ik was drie in één, een vadsige, vieze man die gestreeld werd op zijn rug door een lieve, kleine, zachte vrouw. Ik schoot als het ware van het ene lichaam in het andere en nam een witte, grote bal met me mee, ik was dus ook die bal! Ik denk dat ik dit nu een beetje kan plaatsen, dank zij jouw interpretatie. Maar wat nog gekker was...jouw naam schoot er door heen...
Het is absoluut zo dat ik het spijtig vind nooit de liefde van een vader gekend te hebben en ja die kennelhouder riep die gevoelens op, gewoon door een deeltje van zijn 'zijn'. Een deeltje dat ik niet kan benoemen... De honden, tja, ik was mijn weg een beetje kwijt (weer dat gevecht tussen verstand en gevoel) en kom langzaam te weten wie ik werkelijk ben en dat valt best mee . Al moet ik toegeven dat het me nog altijd moeite kost te aanvaarden dat ik op een andere manier in het leven sta dan de meeste mensen en ik nog steeds last heb om steeds opnieuw voor mezelf te zorgen. In elk geval, ik ben goed op weg om trouw te blijven aan mijzelf, enkel dat speuren zal een probleem vormen, maar goed, daar heb ik toch mijn honden voor . Lieve groet van mij voor jou!

Los van...hoe doe je dat Ricca, zo'n interpretatie in mekaar laten vloeien...fantastisch...

[Ricca]

Lieve Syl,

Wat grappig dat mijn naam door je droom vloog. Waarschijnlijk was het een reminder van je eigen onderbewuste aan de uitleg van die eerdere droom en de bevestiging van wat je al voelde, nl. dat je het allemaal zelf bent, de man, de vrouw en ook die witte bal.

Hoe ik het doe, zo'n droomuitleg kan ik echt niet in een paar woorden zeggen. En zo'n interpretatie is ook niet in een paar minuten gepiept. Als ik aan een uitleg begin weet ik vaak nog helemaal niet waar ik uit ga komen en is het een kwestie van zwerven door de droom, ieder woord op me laten inwerken, zo vaak als nodig, tot er een lichtje gaat branden. En dat kan soms echt pas bij het allerlaatste woord zijn. Ik let ook op de 'vreemdheid' van de droom. Hoe vreemder een droom, hoe symbolischer. Sommige dromen staan dicht bij het waakleven en hebben een meer voor de hand liggende betekenis. Maar eigenlijk is iedere droom uniek en geeft op een of andere manier ook zelf wel aan hoe hij benaderd wil worden... Van uitgebreide dromen maak ik vaak een eenvoudig tekeningetje met alle droomelementen, zodat ik alles in één oogopslag kan overzien. Dat helpt bij het zien van de verbanden binnen de droom.

Liefs,
Ricca

[Sylvia]