kermis en paardenstal

[Dropje]

Ik post weer eens met twee fragmenten die ik maar onthou, echter niet begrijp.

Kermis:
Ik liep op een kermis, in iig met van die atracties. Erg groot. Niet druk, en ook niet van die velen felle kermislampjes. Ik stond bij zo'n rondraaiend en omhooggaande octopus ding. Ik wou er ook in, maar hij ging te hard om erin te stappen. Of steeds omhoog als ik er in wou stappen. Ik dacht iig van: oke dan niet.

Ik liep verder, naar een enorme achtbaan. Met space wagens. Een grote ergonomische space wagen, waar misschien wel 10 mensen in konden zitten, helemaal afgesloten. Echt een soort wagon/ruimteschip zou maar zeggen. Onwijs hard ging dat ding. Hij zoefde boven de baan/op de baan. Geen wielen dus. De eerste ging goed. De tweede rit niet. Ik keek toe en dacht wat is dit voor een gruwelijk ding. Gruwelijk was het zeker. De kar vloog door een een looping de baan uit, en kwam erg hard tegen de grond tot stilstand. Echt een ramp. De volgende kar was echter al bezig te beginnen. Deze vloog er al eerder uit, voordat de kar ging rijden gilden de mensen die erin zaten al, vindje het gek als de kar voor je is gecrasht! Ik hoorde een meisje echt huilen en jammeren. Deze kar vloog er ook uit. En lande op een autokerkhof met een harde smak.

Stal:
Het paard ( mijn verzorgpaard ) stond in zijn stal. De stal was nat. Het paard stond tot zijn enkels in het water. Het stro was wel erg schoon, verschoont dus. Het dak was kapot. De stal leek wel een vijver. Ik haalde het paard er uit, want zo kon ze niet blijven staan. Ik kon niet echt 123 een andere stal bedenken/vinden voor haar. Ik ging op zoek naar haar zadel. Waar normaal de zadelkast hangt, was nu een trap naar boven. Ik de trap op, kwam in een zadelkamer. Ik zag een oud versleten zadel. Haar eigen normale zadel hing er niet. Ik pakte deze maar. Ik kwam de boer tegen.Het paard stond er hoefbevangen bij, met de achterbenen wat onder haar lijf geschoven. Ik zei: is ze net bekapt? De hoeven zagen er erg wit en kort uit. Hij zij dat ze bekapt was. Ik zei dat het niet gaf, maar nog een vraag had, waar haar eigen zadel was ! Dat wist hij niet. Ik zei dat het niet erg was. Hij jammerde dat deze dag al zo slecht was. Hij kon er niets aan doen dat ze zo hoefbevangen erbij staat.
Ik legde haar zadel op. Ineens stapte er een blond grietje op. Ik zei, hee ik ben dit zadel aan het passen. Ze liet het paard steeds een paar passen naar voren en weer naar achteren lopen. Ik nomaals: hallo laat haar eens stil staan, ik pas dit zadel. Het meisje werd boos en zei dat het zelf wel uitmaakte, dat ze vaker kwam. Waar ik vervolgens tegenin ging dat ik er al 8 jaren kwam, en dat ik vandaag met haar bezig ben en dat ik haar nooit gezien had.
Toen steeg ze boos van het paard af..

Ik snap hier echt niets van. Bij beide fragmenten had ik een onfijn gevoel.
Iemand een idee?

Veel liefs Indira

[Ricca]

Lieve Indira,

De kermis is de wereld van de sensaties, van ongeremd genieten of heerlijk gillen in enge attracties. Van kinderlijk plezier... Je zou dat graag willen, maar het lukt je niet om in de octopus te stappen en al die emoties als een groot plezier te beleven (een octopus is een groot waterdier = emotionele energie). De achtbaan is een emotionele achtbaan en eigenlijk vind je het maar een gruwelijk ding, met al die emotionele hoogte- en dieptepunten waar je helemaal geen controle over lijkt te hebben, want de wagens vliegen de een na de ander uit de baan. Ik denk dat de emoties bij jou vaak hoog oplopen en dat je daar niet zo goed raad mee weet.

Een paard staat voor je totale levensenergie (niet alleen de emotionele energie), je spontaniteit, je levenskracht, je vrijheid om te genieten... De paardenkracht in jezelf. Jij bent hier zelf voor verantwoordelijk (verzorgpaard). Maar het paard staat tot zijn enkels in het stilstaande water (weer die emoties). Jouw oplossing is het paard verplaatsen, maar je vindt niet zo snel een andere stal... Eigenlijk zou je de stal moeten repareren en het dak dichtmaken, d.w.z. afstappen van het idee dat emoties 'zomaar uit de lucht komen vallen'.

Misschien zeg je: ik ben niet verantwoordelijk voor de stal, die is van de boer, maar in je eigen dromen ben je voor álles verantwoordelijk, en de boer is ook een deel van jezelf, net als het blonde meisje dat het paard steeds een paar stappen voor- en achteruit laat doen (zeg maar pas op de plaats maken). De droom vraagt je eigenlijk om naar de oorzaak van je emoties te kijken. Emoties kun je zien als de lichamelijke vertaling van hoe je over de dingen dénkt... Misschien zou je eens kunnen proberen om met andere, mildere ogen naar je omgeving of naar de buitenwereld te kijken. Om meer begrip te hebben voor de dingen die je nu nog innerlijk in tranen of woede doen uitbarsten. Dan zou je je energie op een andere manier gebruiken (het andere zadel).

Je hebt de kracht om dat te doen (het getal 8 van kracht zit in de octopus die acht armen heeft en in de acht jaren ervaring op de boerderij).

Liefs,
Ricca

[Dropje]

zucht... wat leg je dat toch altijd zo mooi en diepzinnig uit Ricca..

Ik zal de uitleg nog eens een paar keer doorlezen. Zeker de octopus is wel waar, soms ben ik echt radeloos met mijn gevoelens, ik weet niet hoe ik ze op dat moment kwijtraak of moet uiten. Kan het niet zo snel van me af zetten.

Wel zit je absoluut in een hoek waar ik het echt nooit zou zoeken voor een verklaring.

Heel erg bedankt!