Bus 174 - de schat - Portugal - de zon

[Pink]

heel veel licht en liefde voor jullie allemaal

Dankjewel

Pink

[Opti-Mystique]

...en ik beleef op dit moment alles in lichtere mate opnieuw. Kan me dus niet echt op andere dingen concentreren...

Lieve Pink,

Ik kan me goed voorstellen dat naarmate je vaders 1e sterfdag nadert, de dagen steeds zwaarder lijken te worden. Alle begin is moeilijk; het is relatief pas zo kort geleden... Net als dat alles wat je voor het eerst doet moeilijk is en daarna makkelijker wordt. Iedere datum van het eerste jaar na het overlijden van je vader is een eerste zonder hem en dat is een pijnlijke bewustwording. Maar hopelijk (en waarschijnlijk) wordt het vanaf het 2e jaar makkelijker... omdat het "voor het eerst zonder" er vanaf is.

Ik wens jou en je familie heel veel sterkte in deze moeilijke dagen. Wees met en er voor elkaar om elkaar ter steun en om de her-innering aan je vader met elkaar levend te houden!

Liefs van Dolf

[Ricca]

Lieve Janice,

Ik ben al zeker 7 x aan de tweede droom begonnen en iedere keer ergens gestrand. Er zit zóóóó veel in... Ik ben er nog steeds niet helemaal uit, maar eindelijk begint zich een rode draad af te tekenen...

Eerst dacht ik dat droom 1 over je plannen m.b.t. je uiterlijke leven ging en droom 2 over je innerlijke leven. Maar naarmate ik vorder met droom 2, blijkt droom 1 naast de gegeven betekenis óók over je innerlijk te gaan (over beide dus). De link is het 12-jarige 'broertje', een innerlijk kind van die leeftijd, dat bang is om uitgelachen te worden - waardoor je soms liever je eigen weg gaat dan dingen met anderen samen te doen (de bus). Toen de buschauffeur vroeg of je kinderen had, kan hij ook innerlijke kinderen (meervoud) bedoeld hebben.

We hebben de volgende innerlijke kinderen en afhankelijk van op welke leeftijd er iets in ons leven is blijven liggen, kunnen zij behoefte hebben aan heling:

• de innerlijke zuigeling / baby (geboorte - 1,5 jaar) - welkom op de wereld
  
• de innerlijke peuter (1,5 - 3 jaar) - van afhankelijkheid naar zelfstandigheid
  
• de innerlijke kleuter (3 - 6 jaar) - kennismaking met goed en verkeerd
  
• het innerlijke schoolkind (6 - 12 jaar) - oordeel door leeftijdgenoten
  
• de innerlijke puber (12 - 15 jaar) - op je gemak ondanks ongemak
  
• de innerlijke adolescent (15 - 17 jaar) - bevechten van een eigen identiteit
  
• de jongvolwassene in je (17 - 21 jaar) - de brug naar volwassenheid  
  
  
  Nu alvast enkele dingen uit droom 2.
  
  
  De Schat...
  
  Je bent bezig een schat te zoeken: het beste uit jezelf te halen, het waardevolle in jezelf te zien, geluk te vinden. Het is een egyptische schat: iets dat lange tijd onbekend of verborgen (onbewust) was en zéér waardevol is... Egyptisch verwijst ook naar de egyptische symboliek van de Hogepriesteres.
  
  
  De Tempel...
  De tempel, van binnen wit, is het gebied van je intuïtie (Hogepriesteres). Het kilometers diepe, heldere water is je persoonlijke onbewuste. Er is een mooi versierde betonnen zuil die uit het midden van het water oprijst en die het geheel overeind houdt. Hij staat stevig op de bodem van het water. De versieringen zeggen iets over hoe je je intuïtieve kennis gebruikt. Hoe meer versieringen, hoe creatiever en succesvoller je bent in het gebruiken van je intuïtie. Je hebt op dit gebied dus al een mooie ontwikkeling doorgemaakt, zij het wat onbewust (beton is grijs, je kunt het misschien nog wat meer kleur geven).
  
  
  De bruine koffer...
  De koffer bevat aanwijzingen voor het vinden van de schat, maar is ook zélf een aanwijzing om je verborgen diepten te onderzoeken, het diepe water, om het mooiste uit jezelf te halen (koffer = verborgen kennis). Je bent echter nog bang voor het water dat je associeert met verdrinken. Daarom is er hulp (de vage aanwezigheid - waarschijnlijk van een gids). Met zijn hulp en diep graven, vind je belangrijke documenten. Eén ervan zou de document-aire uit het begin van de droom kunnen zijn...
  
  De documenten zitten in een witte/cremekleurige deken gewikkeld. De deken verhult en beschermt, maar de kleur van de deken zegt toch iets over de inhoud. Wit/creme - een soort gebroken wit - is een kleur die afstand schept en die ook aangeeft dat het niet vanzelfsprekend voor je is om je verbonden te voelen met je omgeving of de mensen om je heen. Nadat je vluchtig kennis hebt genomen van de documenten, verstop je ze weer. De gids helpt je met het wikkelen en afsluiten van de koffer, dus blijkbaar is er eerst nog iets anders te doen.
  
  Wordt vervolgd...
  
  Liefs,
  Ricca

[Sunchild]

De bus heeft nummer 174 met bestemming ‘Boeken’. De eindhalte is dan ook een bibliotheek, de bieb van m’n geboortedorp.

Grappig, want de buslijn 174 leidt in "werkelijkheid" naar Schiphol  

[janice]

bus 174 naar schiphol, das idd erg grappig, nu moet ik wel zeggen dat ik ook erg toe was aan vakantie in de periode toen ik die droom kreeg.

Ricca dank je wel voor deel 1. Het is een erg uitgebreide droom   heb extra mn best gedaan om alles te onthouden omdat het eigelijk ook aanvoelde als een semi nachtmerrie.

(beton is grijs, je kunt het misschien nog wat meer kleur geven).

de paal zelf was wit weet ik nog, de tempel zelf en al dat water was het mooiste gedeelte in de droom. Tot ik weer moest vluchten.

Daarom is er hulp (de vage aanwezigheid - waarschijnlijk van een gids).

altijd leuk om mogelijke gidsen in je dromen tegen te komen, deze zag er nog al rommelig uit, hij leek een beetje op robin uit Expeditie Robinson - tv programma op Talpa en een beetje als een kunstenaar .. of een rommelige archeoloog .

Die documentaire ging over een aardbeving, de inhoud van de schat bevatte onderdelen en onderzoekswerk van mn scriptie. De afstand met mn omgeving klopt btw....

Ben benieuwd naar de rest

[Ricca]

Ja, grappig dat bus 174 naar Schiphol gaat. Dan kan "boeken" ook nog staan voor een reis boeken. Een vakantiereis of een stukje levensreis.

De gids-archeoloog-schatgraver die je helpt met graven (in de koffer en naar de schat).  

Dat is heel mooi dat de zuil wit is. Misschien van marmer... met versieringen in reliëf...

De zwarte glazen bol...

De zwarte glazen bol aan het plafond heeft blijkbaar gaatjes en er sijpelt iets door uit een hoger bewustzijnsniveau. Het water komt terecht op je haren (in je gedachten). Op dat hogere niveau ben je - in de vorm van je stiefmoeder (verschuiving) - aan het dweilen. Ondertussen kijk je naar een documentaire over (heb je een beeld voor ogen van) een meisje (jij) dat vertelt hoe het was om een aardbeving mee te maken. Iets 'wereldschokkends' - al moet je dat wel in verhouding zien: het kan iets kleins geweest zijn, maar met een grote impact op jou. Als je naar de leeftijd van het meisje kijkt, heb je een aanwijzing over hoe recent die ervaring is. En misschien zitten er nog wel meer aanwijzingen in de docu... in wát ze precies vertelt, hóe ze het vertelt, in haar kleding of in de achtergrond... Blijkbaar ben je onbewust (de bol is zwart) bezig met deze ervaring in het reine te komen (dweilen: het reinigende aspect van water).

Ik herinner me ook dat je me ooit vroeg hoe die aardbeving van zo'n twintig (??) jaar geleden voelde (het jaartal ben ik al weer vergeten). Je veronderstelde toen dat ik wel uit Limburg zou komen (wat niet zo is ). Blijkbaar associeer je aardbevingen met Limburg en verderop in de droom duikt Limburg ook weer op (werk in Brugge dat vlakbij Limburg ligt...), dus daar speelt het enge aardbevingsgevoel van het meisje in de docu ook een rol.

De zwarte bol doet me trouwens ook aan de term zwarte maan denken. De zwarte maan is net als de zwarte bol verbonden met het element water. Als ik het goed begrepen heb wordt de zwarte maan gewoonlijk ergens in de vroege jeugd 'gesloten' en verdwijnen de helderwetendheid en de herinneringen aan het hiervoormaals die kleine kinderen van nature hebben. Jouw zwarte bol heeft openingen (gekregen), waardoor iets van dat vergetene terugkeert in je gedachten.  

Ik zie ook een mooie parallel met de grote zon op het einde van de droom. De zwarte bol (element water) laat water door (passief). De zon (element vuur) stoot vuur uit (actief). Water en vuur... intuïtief en explosief...  

Wordt vervolgd...

Liefs,
Ricca

[janice]

thx ricca ik kom hier nog later op terug.

[Ricca]

koekje plaatje d'r bij...

[janice]

die rechterfoto , en dan formaatje supersize, angstaanjagend, klopt helemaal en die vlammen waren nog veel groter.
de zwarte bol in mijn droom was gehalveerd of voor 3 kwart zichtbaar vanaf het plafond met niet zichbare gaten erin. dus net een bowling bal of net zoiets als die camera's van tegenwoordig in winkels, dat lijken net lampen maar wanneer je er goed naar kijkt zie je een cameraatjes door het donkere glas.

de witte zuil  daarvan weet ik niet meer waar het versiert was wel weet ik nog dat ik vol bewondering om me heen keek, rechts van mij was een raam de vensterbank en datgene wat de vensterbank op zn plek hield was wel versiert

dat je dat van limburg hebt onthouden.   was ik allaaaang vergeten   ,en nee je lijkt me meer een type assenaar en omgeving nu  
en ja aardbevingen en overstromigen komen meestal hier in nederland in het zuidoosten van het land voor, dacht ik.

Maar die meid in m'n droom leek een braziliaanse meid, steil zwart haart, cremige rok aan, van mijn leeftijd, keek wat angstig en geschrokken maar moest gewoon haar relaas op tv doen. de omgeving leek niet op nederland ook al regende het hard, het deed me denken aan de (armoedige) buurten in brazilie of een ander warm oord in ieder geval

[Ricca]

Het waren dus delen van je scriptie daar in die koffer? Ja, dan is het recente verleden aanwezig in de droom. De gids helpt je om deze periode af te sluiten. Het onderzoekswerk voor de scriptie kun je zien als symbool voor het innerlijke onderzoekswerk... de zoektocht naar de schat, die wél doorgaat.

De Braziliaanse is van jouw leeftijd, dus de 'aardbeving' is eveneens recent en zal ook wel met je afstuderen te maken hebben. En het gevoel dat je het overleefd hebt. Haar cremekleurige rok verbindt haar met de cremekleurige deken in de koffer. Ze zit in de stromende regen en jij zit, terwijl je naar haar kijkt, in de drup van de zwarte bol. Van de regen in de drup beland??

Als er ook in de droom camera's in de zwarte bol zouden zitten, heeft dat met observeren te maken. Jezelf observeren (op tv) én je geobserveerd voelen.

De tegenstandster...

De tegenstandster kan alleen maar een bepaalde kant van jezelf zijn. Haar benen en voeten staan letterlijk in de tegen-stand (achterstevoren). Als jij vooruit wilt, remt ze je af omdat zij achteruit wil. Maar als jij achteruit zou willen, jaagt ze je juist op. Steeds het tegenovergestelde van wat je wilt. Je zou ook nog kunnen zeggen dat zij een 'raar figuur' slaat met die benen en voeten, bijna een bezienswaardigheid is, iets wat jij absoluut niet wilt zijn.

Al met al is ze waarschijnlijk gewoon je Schaduw, de verzameling van alles wat je liever niet in jezelf ziet en wat je niet van jezelf accepteert. Of, zoals ik bij de Duivel schreef: de in je eigen ogen onvergeeflijke foutjes of fouten die je probeert weg te moffelen om de omgeving een acceptabel gezicht te tonen. Met een Schaduw die niet onderzocht is, kun je tot de ontdekking komen dat je stappen zet die je niet begrijpt of die je eigenlijk helemaal niet wilt (voeten achterstevoren) en voel je je niet bij machte dat te veranderen (in jouw ogen kan de tegenstandster 'toveren'... en tegenover tovenarij voel je je machteloos...).

Ze verschijnt als een oudere dame (je geeft haar een zekere autoriteit). Ze is blijkbaar sterk (ondersteunt een oudere heer) en in wezen hulpvaardig... Huidskleur zou ook een rol kunnen spelen (zij donker, hij blank). Ondanks haar vreemde voeten, kan ze heel snel lopen en je kunt niet aan haar ontkomen, al probeer je dat wel. Je verstopt je in de ondiepe nis van een deur (deurnis...deernis?), maar dat helpt niet. Uiteindelijk (bij het trappenhuis) ben je toch nieuwsgierig geworden en zie je haar onder ogen. En dan loopt ze je gewoon voorbij... Dat is niet omdat ze jou toevallig niet ziet, maar het laat je zien dat je eigenlijk voor niets op de vlucht was geslagen. Dat het helemaal niet zo erg is als je dacht...

Vanaf dat moment is je 12-jarige broertje bij je, dus dat wordt waarschijnlijk het volgende onderwerp.  

Liefs,
Ricca

[janice]

Als er ook in de droom camera's in de zwarte bol zouden zitten, heeft dat met observeren te maken. Jezelf observeren (op tv) én je geobserveerd voelen.

Nee , er waren geen camera's aanwezig, ik gaf alleen aan dat die bol er qua vorm erg op leek

Je zou ook nog kunnen zeggen dat zij een 'raar figuur' slaat met die benen en voeten, bijna een bezienswaardigheid is, iets wat jij absoluut niet wilt zijn.

Dat zijn idd momenten in het echt waarvan ik denk, dat had echt anders gekunt Janice, vooral tijdens werk zoeken maar niet genoeg van mezelf houden hoort niet in het rijtje thuis. Hoe kom je daarop ?

[Ricca]

De tegenstandster is slechts een van de vele facetten van jezelf. Natuurlijk zijn er veel andere kanten van jezelf waar je wél van houdt, maar als je echt de Schat wilt vinden (en door de aanwezigheid van die mooie tempel zie ik dat als meer dan alleen maar werk vinden), hoort daar ook het in liefde accepteren van die tegenwerkende kant van jezelf bij. In de droom ren je voor haar weg. Wegrennen is angst en dat is het tegenovergestelde van liefde. Later loer je wel van een afstandje naar haar, en dat is een belangrijk moment, omdat je daar een beeld van haar krijgt, maar het is nog geen omarming... In de rest van de droom blijft ze dan ook nog een rol spelen.

Door het geopende raam werp je een blik op weer aan ander deel van jezelf. Het pakistaans/arabische meisje ziet (tv) en hoort (hoofdtelefoon) iets wat jij nog niet kunt zien of horen...

Liefs,
Ricca

[Ricca]

Je broertje (en je moeder)...

Je broertje is in werkelijkheid ouder dan 12, dus het is niet echt je broertje in de droom, maar een 12-jarig innerlijk kind van jou. Op de grens van schoolkind en puber, maar nog vooral schoolkind. Hij is aanwezig vanaf het moment dat je de tegenstandster ziet en dat is geen toeval. De vrees om een raar figuur slaan of uitgelachen te worden is een gevoel van dat 12-jarige kind. Niet van je volwassen zelf, maar van het kind in jezelf.

Je gaat met je broertje naar je moeder en zij is blij je te zien. Maar net als je broertje, staat ook zij voor een deel van jouzelf. Zij symboliseert alles waar een moeder voor staat, zeg maar moederliefde (het getal 3 van de Keizerin, de cijfersom van 174), en in dit geval de moederlijke liefde die je innerlijke kind van jou nodig heeft. Het is jouw kind... jij bent de 'moeder' van dit kind. Om de gevoelens van het kind te begrijpen, kun je ze beschouwen zoals een liefhebbende moeder een angstig of verward kind beschouwt.

Je pakt je moeder vast, maar ze loopt weg... Dat roept gevoelens in jou op en op datzelfde moment komt je broertje uit zijn schuilplaats (uit de kelderdeur onder de trap, uit je onderbewuste). De gevoelens die jij op dat moment hebt, zijn dus de gevoelens van je innerlijke kind.

Je broertje zat onder de trap en je moeder liep de trap op. Zij liep a.h.w. over hem heen... De woede die je vervolgens voelt (maar niet kunt uiten) is de woede van het kind omdat er geen rekening met hem wordt gehouden. Wat een temperament heeft dat kind zeg! Je blijft er bijna in. Maar eigenlijk is het verdriet. De verkoudheid die je lijkt te voelen is een aanwijzing dat hij eigenlijk zou willen snotteren, huilen...  en vertroosting nodig heeft. En begrip. En liefde.

De gedachte dat je moeder 'betoverd' is, is waarschijnlijk ook een gedachte van het kind dat voor zichzelf een bij zijn leeftijd passende verklaring probeert te vinden voor wat hij ervaart.

Nu het innerlijke kind zich aan je kenbaar heeft gemaakt, weet je ook dat hier een taak voor je ligt. Het volgende stukje van de droom gaat dan ook over werk. Maar eerst zou ik nog wat meer over het innerlijke schoolkind kunnen zeggen. Als het niet te veel voor je wordt... Als het niet hoeft, zeg het maar, dan ga ik gewoon door met derest van de droom.

Liefs,
Ricca

[janice]

hoi ricca, als jij denkt dat het teveel voor me zou worden , kan je het ook nog altijd via pm versturen, net als die oefening btw.

[Ricca]

OK, even een PM.

Liefs,
Ricca