bungelen aan een kabel

Gestart door Dragonvlaai, september 06, 2006, 15:30:47 PM

Dragonvlaai

Hallo iedereen,

Ik heb ongeveer een week geleden een heel enge droom gehad. Dit gebeurde er: ik loop rond in Amsterdam Zuid ( een buurt voor mij heel bekend ) met mijn zusje, om precies te zijn in de buurt van het Vondelpark, vertrouwde plek en symbool voor "leuke tijd", zomer enzo. Ik zie ook veel cafeetjes ( het is wel gezelliger dan in real life )en ik denk dat het zich zo n beetje in de vooravond afspeelt - de kleur geel van een luifel en een uithangbord van een bepaald cafeetje kan ik me nog herinneren, wat me verder bij is gebleven is een kleine rotonde met een pleintje waar we langs lopen. We laten een klein hondje uit ( echt zo'n Wizard of Ozz Toto, maar van die vergelijking was ik me in de droom niet bewust ) waar we allebei heel gek op zijn. Het was kortom gewoon ontspannen. het uitlaten van die hond is niet het doel van de wandeling. De hond loopt los. Ik vind dat een beetje link en voel in mijn droom die bezorgdheid ver op de achtergrond, ik weet dat ik alert moet zijn.
We zijn vervolgens bij een rand van een muur, wij staan aan de bovenkant tussen de struiken en bomen met op de achtergrond duidelijk "de stad" dus we zijn niet ineens in de natuur ofzo. Wél zijn we er van de één op de andere seconde. Ongerust, want we hebben het idee dat het hondje in zijn enthousiasme naar beneden is gevallen. Ik leun voorover, de muur heeft een wand van steen, en pak een stalen buis van een stellage die half is afgebroken. Ik check niet of alles goed staat, maar houd me vast en leun verder voorover om de hond te zoeken. Mijn zusje staat aan de kant. Op een gegeven moment laat de buis aan één kant los en hang ik boven de afgrond. Ik bungel van de één naar de andere kant en mijn zusje en ik weten allebei niet wat we moeten doen. Ik zoek naar een manier om de kant te bereiken, maar kan niet voorkomen dat de buis steeds verder loslaat waardoor ik steeds hoger ( ? ) en verder van de kant hang en ik wéét dat ik naar beneden ga storten. Dat gebeurt dus ook; de buizen laten los en ik stort naar beneden. Voor mijn gevoel duurt het vallen erg lang en omdat mijn zusje gilt: Laura, nee! Weet ik dat ik dood ga. Net voordat ik de grond raak weet ik mezelf wakker te maken.

Doodeng!

Wat kan dit betekenen???????

Hoop dat dit iemand wat zegt....

Ricca

Lieve Dragonvlaai,

In de laatste regel geef je zelf de betekenis van de droom:

Citaat van: Dragonvlaai op september 06, 2006, 15:30:47 PMDoodeng!

Iets in je waakleven moet ten tijde van de droom voor jou doodeng of op z'n minst heel spannend zijn geweest (om de boodschap over te brengen kunnen dromen wel eens wat overdrijven). De hele droom werkt naar dat enge moment toe en laat je tenslotte, waarschijnlijk met hartkloppingen en al, heel bewust die angst ervaren die je in het waakleven misschien genegeerd had. Natuurlijk hield de droom op vóórdat je op de grond terecht kwam, het ging alleen maar om het ervaren van dat enge gevoel. Daarmee is de droom tevens een uitlaatklep voor je spanningen geweest.

Wat er in die tijd zo spannend was, weet je waarschijnlijk zelf wel. Ik dacht even aan je plannen om een eigen bedrijfje te beginnen. Wat het ook is, in de droom lijkt het eerst heel leuk: vertrouwde omgeving, zomers blij gevoel, gezelligheid van de cafeetjes, ontspannen sfeer, een leuk enthousiast hondje (het hondje van de Dwaas). De kleur geel (3e chakra, de wil) is duidelijk aanwezig op het uithangbord. Je gaat onbevangen op weg, maar op de achtergrond voel je toch enige bezorgdheid.

De rotonde symboliseert een keuze (welke afslag nemen), maar je kunt er natuurlijk ook in kringetjes blijven ronddraaien...

Ineens bekijk je het allemaal op een andere manier, met meer afstand (je bent nu buiten de stad en kijkt van een afstand naar de plek waar je zojuist nog was) en al snel is het hondje (jouw enthousiasme) verdwenen. Er blijkt een soort afgrond te zijn (de afgrond voor de voeten van de Dwaas) en als je probeert je enthousiasme weer terug te vinden, verlies je je houvast. De stellage van buizen waar je je aan vasthoudt blijkt niet stevig genoeg (je realiseert je dat je behoefte hebt aan meer zekerheid of zekerheden) en je valt... Er is zelfs een moment van doodsangst. Maar de situatie is niet levensbedreigend hoor. ;D De droom is ook géén waarschuwing voor een afgrond of val-kuil, maar toont alleen jouw angst voor een valkuil. En eigenlijk een gebrek aan moed en vertrouwen.

Dat je op de val-reep, bungelend aan de buis, eerst even omhoog gaat alvorens te vallen, maakt je vooral attent op wat gaat komen, zodat je er helemaal op voorbereid bent om je gevoel te erváren.

De opvallende overeenkomsten met de Dwaas wijzen er volgens mij trouwens op dat je wél vertrouwen zou mogen hebben bij je sprong in het onbekende. Dat je plannen wel goed zijn. Het optimisme is er al... nu nog de moed. :)  

Liefs,
Ricca
From Ricca with Love

Dragonvlaai

Klopt als een bus Ricca...het is inmiddels al een tijdje geleden, maar wat ik nu lees in jouw uitleg, komt overeen met de gebeurtenissen in mijn leven / mijn geestelijke toestand de laatste tijd op gebied van vooral liefde en werk... Vooral jouw vergelijking met De Dwaas stemmen mij positief; ik ervaar De Dwaas als symbool voor mijn leven, de laatste tijd en geeft mij inderdaad ook het gevoel dat ik wat meer moed en vertrouwen mag hebben en ook moet laten zien.
Dat mijn zusje niets kan doen, zegt mij dat niemand anders dan ik mij kan helpen. Dat hondje zie ik steeds meer als een instictief/ intuitief deel van mezelf dat ik achterna loop zolang het leuk is maar op een gegeven moment Drop ik dat vertrouwen Like It's Hot  ;D. Ik DENK ik dat ie is gevallen, wat ik dus helemaal niet zeker weet - en riskeer mijn leven. Dat lijkt erop alsof ik het vertrouwen in mijn intuitie soms bij het minste geringste laat varen en van het meest negatieve uitga zodra het even niet helemaal duidelijk is. Dat mijn zusje blijft staan, zegt mij bovendien dat zij het deel van mij is dat minder impulsief is en wat meer met haar beide benen op de grond staat ( in real life is dat ook zo ). Zij duikt immers niet meteen aan een onbetrouwbare stellage de afgrond in....Die kant mag ik wel meer ontwikkelen, vind ik!

En doodeng? Ik vind het doodeng om mezelf te laten zien, om mijn gevoelige kant te tonen ( ik spring dat hondje achterna ) en te zeggen wat ik écht vind. Zowel in liefde als werk wordt ik daar momenteel in uitgedaagd. Optie heeft ooit n x iets in een legging gezegd over een uitdaging die ik voor mn kiezen zou krijgen, nou the time is now!

Al met al weer heel erg bedankt Ricca,