Zo ontzettend beangstigend

Gestart door zij, september 05, 2006, 14:31:16 PM

zij

Ik sta versteld van mezelf.... wat een mens niet allemaal dromen kan.

Deze heeft een diepe indruk op me achtergelaten en laat me de hele dag niet meer los.

Ik lag op bed, was mijn eigen slaapkamer dat wist ik. Maar zag er heel anders uit. Bed stond andersom, was heel donker. Met mijn gezicht lag ik kortbij de deur en ik keek naar een grote kast.

Mijn ouders waren ook thuis. Mam kwam me instoppen voordat ze naar bed gingen, maar ik wist dat ze me dood wilde. Ik werd er bijna panisch van, want pap lag ook al in bed. Als hij zou opstaan had voor mij het laatste uur geslagen.
Ik was zo ontzettend bang, ik wilde weg, wilde naar mijn tante die 2 huizen verderop woont. Maar op de een of andere manier kon ik niet weg. Ik was te bang om te bewegen, dan zouden mijn ouders me zien en me zekerweten doden. Ik had mijn mobiele telefoon naast me op het kastje liggen en het eerste wat ik dacht: Frans smssen, die komt je dan helpen.

Ik weet niet of ik die sms heb gestuurd. Ik ben wakker geworden met een heel angstig gevoel wat me niet meer loslaat. In mijn droom was ik panisch. Alles was zo donker, zo beangstigend, ik voelde me zo alleen.

Dit soort dromen heb ik in het verleden vaker gehad, ging dan alleen niet over mijn ouders die me wilden doden.
Ik heb ook al een heel leger in mijn tuin gehad die het op me gemund hadden. Waardoor ik me moest verstoppen zodat ze me niet zagen.

Ik dacht dat ik dit soort vreemde dromen wel gehad had, nu ik zo lekker in mijn vel zit de laatste tijd.

Ik weet absoluut niet welke kant ik met deze droom op moet.... ik heb schatten van ouders, dat kan het niet zijn. Zeker weer een donkere kant van mijzelf. Iets in mezelf wat gaandeweg verdwijnt en waarvoor ik bang ben het te verliezen. Ging misschien wel over mijn muur die omlaag gaat de laatste tijd, wat soms beangstigend kan zijn.

Geen idee, maar ik gruwel nog als ik aan afgelopen nacht denk. Iemand een idee welke kant ik op moet denken ???

zij

Nog even toevoegen:

De Frans die ik wilde smssen is die hele goede vriend waar ik het vaker over gehad heb. Hij komt tegenwoordig steeds dichterbij, geestelijk en fysiek soms ook. Voelt heel goed, bij hem voel ik me geborgen en kan ik mezelf zijn.

manic_monday

Je droom symboliseert inderdaad dat Frans heel belangrijk voor je is. Je was in paniek, en je dacht meteen aan hem. Misschien betekent het dat je met hem kunt communiceren als je het moeilijk hebt.

Pink

#3
Hallo Zij,

Een slaapkamer en een bed in dromen zijn plaatsen waar een mens zich veilig voelt. Maar wat jij in je droom doet is deze veilige plek omdraaien. Letterlijk een omkeren van die veiligheid. Het feit dat het donker is in de slaapkamer en dat je naar een kast kijkt, bevestigt dit. Een kast kan symbool staan voor een deel van jezelf dat je liever verborgen houdt. Er is dus waarschijnlijk iets dat je nog niet onder ogen wilt zien terwijl je eigenlijk wel weet dat je een stap voorwaarts â€"door de deur waar je nu van afgewend ligt-  zou kunnen maken als je dat wel doet.

Het feit dat je droomt over ouders die je willen doden, kan in dit verband betekenen dat hetgeen je nu nog in de kast verborgen houdt, iets is dat je in je kindertijd hebt aangeleerd. Iets dat onveilig is en daarom wil je naar je tante, dat deel in jou dat je wél kent en waar je je wel prettig bij voelt. Het feit dat je in je droom onbeweeglijk blijft liggen, geeft alleen maar aan dat het niet de bedoeling dat je nu opnieuw vlucht maar juist dat het nodig is dat je de stilte opzoekt om contact te maken met dat deel van jezelf.
En SMS-sen met Frans is niets anders dan in verbinding maken met dat stukje jij dat je daarbij kan helpen. Je kiest hierbij waarschijnlijk voor Frans omdat hij een stukje warmte vertegenwoordigt dat je in de je droom mist.

Ik denk overigens niet dat je in je droom die SMS echt hebt verstuurd want je voelt je alleen, panisch en angstig wat alleen maar betekent dat je op dit moment je richting nog niet hebt gevonden.

Misschien is het een idee om de volgende keer je droom te gebruiken als oefenmateriaal. Om te beginnen kan je dan resoluut je bed omdraaien zodat je de deuropening kunt zien en het licht dat op de gang ongetwijfeld wel brandt. Dan bel je Frans om te bespreken wat je gaat doen met de zooi die je tegenkomt als je de kast opendoet. Vervolgens ruim je de kast op en gooi je weg wat je niet meer nodig hebt. Wedden dat dan het licht in de slaapkamer vanzelf gaat branden, warm en intiem zodat de slaapkamer weer die plek is waar je tot rust komt?

Liefs, Pink

zij

Even ter verduidelijking: ik lag niet afgewend van de deur, ik keek in een donkere gang, zag mijn moeder langslopen en werd heel bang.

Ik wist dat in die gang ook de deur naar de slaapkamer van mijn ouders was, waar mijn vader lag te slapen, die me kwam doden op het moment hij wakker werd.

In het echt leven zou ik never nooit bij die tante willen zijn, ze is voor mij niet vertrouwd, ze is overheersend en egoistisch. Dus met haar heb ik in het echte leven totaal niks.

Voor wat betreft die vriend, ja, bij hem voel ik me veilig. Het eerste wat in mij opkomt als het hier niet goedgaat is: Hem bellen/ smssen. We hebben een hele speciale band opgebouwd.

Ik ben nu in een fase van mijn leven beland waarin ik mijn angsten onder ogen durf zien, waarin ik mijn, met name verlatingsangst, een plek kan gaan geven en de oorzaak ervan begin te zien. Ik ben aangekomen op een punt waarin ik veel verwerk, veel dingen voel en het een plek kan geven.
Klinkt misschien zielig, is niet zo bedoeld, maar ik heb nooit tederheid gekend, niet bij mijn ouders, niet bij mijn toenmalige echtgenoot.

Die droom.... hij heeft me de hele dag vervolgd.
Inderdaad past de uitleg van de kast, zoals jij hem geeft Pink, waarschijnlijk bij mijn onverwerkte verleden, bij mijn angsten en twijfels. Toch staat die kast nu open, ik onderken wat er aan de hand is, ben druk doende om alles op een rij te krijgen en kan het ook in een ander kader plaatsen allemaal.

Wat ik zo vreselijk vond aan die droom, is dat ik zo bang was voor mijn ouders. De mensen waar ik altijd op kan bouwen, die me het leven hebben geschonken, waar ik van hou !! Dat was wel het allerergste aan die droom.

Liefs, en bedankt voor jullie uitleg

Zij

Pink

Hallo Zij,

In dromen zijn begrippen bijna nooit verwant aan het dagelijks leven. Je ouders in deze droom zijn dus niet de mensen die je het leven hebben geschonken , maar staan symbool voor een periode, in dit geval je jeugd. En opnieuw blijkt dus hoe liefdevol en zorgzaam ze zijn, want ze zorgen ervoor dat jouw aandacht ergens naar toe gaat.

De rest van jouw toevoegingen laat ik indalen en wil ik nog even doorvoelen. Dan kom ik er op terug.  Eén ding kan ik wel zeggen, wat jij wilt bereiken is dichterbij dan je zelf denkt. Alle reden om het volledige vertrouwen te hebben dat je er ook komt.

Meer komt later.

Liefs, Pink

Ricca

Lieve Zij,

Ik was al aan een uitleg van je droom begonnen en nu fiets ik maar even door de pauze van Pink heen... ;D

Als je het verhaal van de droom letterlijk zou nemen, zou het wel héél heftig zijn, en ik kan me goed voorstellen dat je erdoor in de war was, maar het is natuurlijk symbolisch. :) Beeldtaal... Wat wél met de werkelijkheid overeenkomt zijn je gevoelens in de droom. Die gevoelens waren er al vóór de droom en blijkbaar had je deze beelden / dit verhaal nodig om ze bewust te ervaren. In dat ervaren ligt al een deel van de heling en daarom zijn nachtmerries eigenlijk positieve dromen.

Je droomt dat je bed anders staat dan in werkelijkheid. Dit kan gewoon betekenen dat je op dat moment een andere kijk op de dingen krijgt, niet de gebruikelijke kijk... Afhankelijk van de mate waarin je het vreemd vindt dat je bed anders staat, kan het ook betekenen dat je wat gedesoriënteerd bent (in je gevoelsleven), een beetje de richting kwijt, of - zoals Pink al zei - je richting nog niet helemaal gevonden hebt.  

Je vader zal je komen doden op het moment dat hij 'wakker wordt'... wanneer hij zich van iets bewust zou worden... Het heeft niets met je vader te maken, maar met iets waarvan jij denkt dat hij het zou kunnen afkeuren of erger, m.a.w. iets waarvoor je je schaamt of waarover je je misschien wel schuldig voelt... en wat hij vooral niet mag zien. Het kan echt alleen maar betekenen dat je iets aan jezelf 'verkeerd' vindt en verborgen wilt houden. Voor anderen en voor jezelf. Je wilt dat je vader-zelf blijft slapen. Je moeder wil jou ook dood en zij is wakker... je hebt het gevoel dat zij het wel weet... of ziet... Ook je moeder (je moeder-zelf) weerspiegelt je eigen oordeel over jezelf.

In de grote kast zit het verborgene... dat wat je nog niet wilt zien. En dan kom ik toch weer uit bij je schaduwkant (en tarotkaart De Duivel, waar ik je al eerder naar verwees), iets wat je niet graag in jezelf ziet...

Nu heb je ook nog je tante erbij gedroomd en in je reactie op de eerdere uitleg iets heel verhelderends toegevoegd, namelijk dat je in werkelijkheid nooit naar haar toe zou vluchten. Je noemt haar overheersend en egoïstisch (o&e). Toch wil je in de droom naar haar toe... om in de spiegel te lijken... Wat jij in je tante afkeurt, is waarschijnlijk precies datgene wat je zelf vreest te zijn... (ik zeg niet dat je zelf o&e bent, alleen maar dat je bang bent om het te zijn...). En omdat je dit beeld, deze in jouw ogen egoïstische kant van jezelf in de kast hebt opgesloten (en nog liever zou willen doden) (net zoals je de kat in een andere droom wurgde), droom je dat jouw ouders jóú willen vermoorden...

Het komt er dus eigenlijk allemaal op neer dat je bang bent om de 'waarheid' over jezelf onder ogen te zien omdat je een vervormd beeld van die 'waarheid' hebt, en in de droom probeer je af te rekenen met die 'foute' kant van jezelf... Geen goed idee! Want de droom maakt tegelijk duidelijk dat het slechts een schaduw is, een illusie, een idee dat je ooit hebt opgevat, misschien is het je in het verleden aangepraat en heb je het zonder het te onderzoeken voor waar aangenomen... Ik zei al eens: je ware zelf kan alleen maar mooi zijn.

Enneh... je tante is vast ook niet wat ze lijkt te zijn. :)

Het zou inderdaad een goed idee zijn om het licht aan te doen en in de kast te kijken. Al dan niet samen met Frans... In een droom of in werkelijkheid, dat maakt geen verschil. Om echt te geloven dat hij van je houdt, zul je ook van jezelf moeten houden, en toch dit verborgen stukje van jezelf in je armen en hart moeten sluiten.

P.S. Als je vriend werkelijk Frans heet, werpt dat ook nog een nieuw lichtje op die andere droom die in Parijs speelde, waar alles frans is... Maar dit terzijde.

Liefs,
Ricca
From Ricca with Love

zij

Lieve Ricca,

Daar ben je weer !! Wat kun je toch goed verduidelijken wat een droom te vertellen heeft.

Dit laatste stuk van jou... moet ik even laten bezinken, ik denk nog een keertje of wat doorlezen.

Enne.... hij heet echt Frans ja.... en dat in Parijs..... goh

ik meld me weer als ik jouw stuk op een rij heb  :)

Liefs
Zij

Pink

#8
Hallo Zij,

Ik lees net de prachtige interpretatie van Ricca maar had inmiddels mijn aanvullingen al klaar. Fiets er dus maar even achteraan.

Zoals ik vanochtend al aangaf zijn de beelden in dromen altijd  symbolisch. Ze zijn bestemd voor je eigen bewustwording  en in die hoedanigheid ook niet te vertalen naar de werkelijkheid. En spontaan bedenk ik me dat dat maar goed is ook want zelf moet ik er niet aan denken om in werkelijkheid op  bliksem door de regen te schieten.

Waar het vaak wel om gaat is het gevoel achter de beelden en in deze droom is dat bij jou voornamelijk angst. De angst om een bepaald deel van jezelf onder ogen te zien  of aan anderen te laten zien. De toevoeging dat jij je tante in werkelijkheid als egocentrisch en overheersend ervaart vond in deze context wel heel verhelderend.
Ik ben namelijk van mening dat het feit dat we ons ergeren aan de eigenschappen van iemand ons op verschillende manieren een spiegel voor kan houden.
1. We vinden het vervelende eigenschappen en zijn bang dat we zelf ook zo zijn
2. We vinden het eigenlijk een hele goede eigenschap die we zelf ook heel graag willen hebben
3. we zie de eigenschap anders dan hij in werkelijkheid is.

Egocentrisme is een bijna klassiek voorbeeld ven het laatste. Door de eeuwen heen is deze eigenschap als negatief gelabeld terwijl dat zelfde egocentrisme ook een heel positieve kant in zich draagt, namelijk het feit dat je heel goed voor je eigen belangen kunt opkomen. Dat je voor je welzijn niet afhankelijk bent van wat je anderen je geven maar dat je daarvoor zelf zorgdraagt. Want pas als je van jezelf houdt kun je ook werkelijk vrij aan anderen geven zonder daaraan verwachtingen te koppelen. Onvoorwaardelijk dus.

En als je dan in dit licht naar je droom kijkt, welke deel van jou mag je dan in je hart sluiten. Welk deel in jou wil zonder voorwaarden geaccepteerd worden. Gewoon omdat het er ook mag zijn, zelfs al is het in jouw ogen niet volmaakt. Het is immers alleen maar in ons eigen oordeel dat iets niet perfect zou zijn. Als je het plaatst in het grotere geheel is het eigenlijk altijd precies goed.

Liefs, Pink

zij

Bedankt voor je uitgebreide reactie Pink....

Wat ik heel vreemd vind is dat er prompt achter zo'n akelig en misselijkmakende droom weer een idem ervaring komt...

Weer een vervelend akkefietje hier aan de hand gehad met die vriend......

Wat mij opviel is dat ik inderdaad heel egoistisch reageerde: blijf van me af en ik pak je terug !! Heel primitief, ik weet.

Dat deel van mezelf weiger ik te accepteren, probeer me er met hand en tand tegen te verzetten, met als gevolg dat ik de hele nacht wakker lig om te relativeren, om alles op een rij te zetten, om het een plek te geven.

Nog zo'n akelig iets van mij is dat ik de controle wil hebben, kan heel moeilijk loslaten van zaken waar ik toch niks aan kan veranderen. Ik probeer er toch steeds weer een oplossing voor te vinden, een oplossing die voor mij goed is en waar ik mee kan leven. Ik kan heel slecht in iets berusten.

Wellicht dat dat in die kast zit.

De oorzaak zal inderdaad in mijn jeugd zitten, ik moest de controle houden, viel tussen wal en schip bij mijn ouders (niet negatief bedoeld, ze konden er niks aan doen), rekening houden met en angst om weer naar die bewuste tante te moeten omdat moeder ziek was.

Jemig... zo kom je nog eens ergens achter   ;D

Liefs
Zij

zij

Pink,

Dat je voor je welzijn niet afhankelijk bent van wat je anderen je geven maar dat je daarvoor zelf zorgdraagt. Want pas als je van jezelf houdt kun je ook werkelijk vrij aan anderen geven zonder daaraan verwachtingen te koppelen. Onvoorwaardelijk dus.

Dit vind ik zo mooi geschreven en is toch zo waar. Ik verwacht steeds terug. Als hij niet goed zit ben ik er onvoorwaardelijk. Als ik niet goed zit verwacht ik dat ook terug, terwijl dat niet altijd kan.

Ik weet wel dat hij er is, voel het heel duidelijk... maar toch.

Vannacht liggen piekeren de hele nacht, krijg ik een sms van hem zo rond 3 uur: goedenmorgen. Ga nou slapen, ik voel je gepieker, je houdt de hele buurt wakker ;-)

Geweldig eigenlijk !!

Ik zou er zomaar op kunnen vertrouwen dat hij er is, waarom doe ik dat dan niet ??  :-[

Zij

zij

#11
Weer een droom gehad in mijn ouders huis.

Ik zit in de huiskamer van mijn ouders huis. Er is iemand bij me (weet niet meer wie dat was) We doen een of ander spel, strepen die omgekeerd kunnen worden, waardoor je de oplossing weet. Strepen die op het behang staan, lichtgrijze strepen, ongeveer 3 cm breed. Je kunt ze omdraaien en verplaatsen. Het spel voelt heel logisch. Ik zet hem de deur uit, na een woordenwisseling over het feit dat ik alleen ben. Ik zeg tegen hem dat ik niet alleen ben en hij is weg. Ik voel me boos.

Ik loop de trap op, in het huis van mijn ouders, en kom op de overloop. Daar loop ik de kamer van mijn zusjes binnen. Mijn zwager ligt in bed te slapen. Ik dacht nog: zie je wel dat hij er is.
Ik probeer hem wakker te maken en dat lukt. Hij trekt me in bed en wil met me vrijen. In eerste instantie vind ik het leuk en spannend, maar als hij verder wil protesteer ik en ga uit bed. Hij is immers de echtgenoot van mijn zus.

Ik loop de trap af, als ik beneden ben loop ik de huiskamer in. Ik zie mijn vader onder een zonnehemel liggen, in het hoekje van de kamer. Helemaal naakt, wat ik heel vreemd vind maar er verder geen aandacht aan schenk. Ik ben blij dat hij onder de zonnebank ligt.

Mijn zussen kijken tv en lopen rond. Ze kijken een of ander vragenspel en geven antwoord op de vragen die gesteld worden. Plotseling komt mijn moeder de kamer in lopen. Ze is heel boos dat ze me ziet, ik moet naar boven volgens haar, ik hoef niet steeds de aandacht naar mij toe te trekken. Nu is zij aan de beurt.
Ik word boos op haar, waarom mag ik geen aandacht, ik ben immers zwanger (??????)
Inderdaad, ik heb een dikke buik, ben zwanger en sta op het punt te bevallen.

Mokkend verlaat ik de kamer, ben nog bezig met die vragenshow van mijn zussen en beantwoord nog een vraag.
was een hele vreemde vraag, Ik wist wel het antwoord en het was me volkomen duidelijk.

Ik ga weer naar boven, in de trap nageroepen door mijn moeder. We hebben nog een woordenwisseling omdat ik het niet met haar eens ben. Ik voel me heel boos als ik op mijn eigen slaapkamer kom.

Daarna werd ik wakker.

Ik vind het heel jammer dat ik steeds zo negatief over mijn ouders droom, hoewel ik weet dat het niet in 't echt zo is. Ik vind het vreemd dat in mijn dromen de laatste tijd, steeds een angstgevoel voor mijn vader is. In deze droom ook, ik was werkelijk opgelucht dat hij onder de zonnehemel lag te slapen. Mijn vader is een hele lieve man, vroeger dominant, maar altijd heel eerlijk en rechtvaardig naar zijn kinderen toe.

Zij

Ricca

Lieve Zij,

Ik denk dat de familieleden in je droom allemaal aspecten van jouzelf voorstellen, al zijn er ook een paar momenten waarop ze gewoon zichzelf lijken te zijn, maar dat is slechts in vergelijking met jou.

QUOTE: Ik zit in de huiskamer van mijn ouders huis. Er is iemand bij me (weet niet meer wie dat was) We doen een of ander spel, strepen die omgekeerd kunnen worden, waardoor je de oplossing weet. Strepen die op het behang staan, lichtgrijze strepen, ongeveer 3 cm breed. Je kunt ze omdraaien en verplaatsen. Het spel voelt heel logisch. Ik zet hem de deur uit, na een woordenwisseling over het feit dat ik alleen ben. Ik zeg tegen hem dat ik niet alleen ben en hij is weg. Ik voel me boos.

Behang verhult de muren van het zelf. Het logische spel met de strepen op het behang is een verstandelijke bespiegeling die aan de oppervlakte blijft, niet tot de kern doordringt (vandaar ook de kleur grijs). Een deel van jou (jouw verstandelijke, logische kant) vindt dat je alleen bent... Boos verjaag je deze stem...

QUOTE: Ik loop de trap op, in het huis van mijn ouders, en kom op de overloop. Daar loop ik de kamer van mijn zusjes binnen. Mijn zwager ligt in bed te slapen. Ik dacht nog: zie je wel dat hij er is. Ik probeer hem wakker te maken en dat lukt. Hij trekt me in bed en wil met me vrijen. In eerste instantie vind ik het leuk en spannend, maar als hij verder wil protesteer ik en ga uit bed. Hij is immers de echtgenoot van mijn zus.

... maar als je het goed bekijkt is het wel zo dat jij alléén slaapt... en je zus heeft haar echtgenoot bij zich. Een deel van jou zou jij dat ook wel willen...

QUOTE: Ik loop de trap af, als ik beneden ben loop ik de huiskamer in. Ik zie mijn vader onder een zonnehemel liggen, in het hoekje van de kamer. Helemaal naakt, wat ik heel vreemd vind maar er verder geen aandacht aan schenk. Ik ben blij dat hij onder de zonnebank ligt. Mijn zussen kijken tv en lopen rond. Ze kijken een of ander vragenspel en geven antwoord op de vragen die gesteld worden. Plotseling komt mijn moeder de kamer in lopen. Ze is heel boos dat ze me ziet, ik moet naar boven volgens haar, ik hoef niet steeds de aandacht naar mij toe te trekken. Nu is zij aan de beurt. Ik word boos op haar, waarom mag ik geen aandacht, ik ben immers zwanger (??????). Inderdaad, ik heb een dikke buik, ben zwanger en sta op het punt te bevallen.

Je zussen houden zich bezig met bepaalde vragen en geven elk hun eigen antwoord. Je zoekt zelf het antwoord op een bepaalde vragen... en je bent het nog niet met jezelf eens...

Je vader ligt wat afstandelijk in een hoekje onder een zonnehemel, hij koestert zich in de illusie van een kunstmatige zon, de schijn van warmte (misschien ontbreekt het hem aan echte warmte of geluk). Hij ligt daar naakt, wat in de huiskamersituatie eigenlijk vreemd en ongepast is, maar je schenkt er verder geen aandacht aan. Dit kan wijzen op jouw behoefte om te aanvaarden dat hij ook maar een mens is en niet zo volmaakt als je vroeger misschien dacht. Je ziet hem nu zoals hij ís (naakt), maar tegelijkertijd ben je blij dat hij slaapt en dat je hem kunt negeren... Maar omdat je vader ook voor jouzelf staat (dat deel van jou dat op hem lijkt) heeft dit ook te maken met het accepteren van jezelf. En misschien dat daar de angst voor hem vandaan komt? Onvolmaaktheid aanvaarden als iets menselijks betekent groei, ontwikkeling... (de zwangerschap) en eigenlijk het leren van onvoorwaardelijke liefde, want wat is dat anders dan van je eigen onvolmaaktheid leren houden, onvoorwaardelijk...


QUOTE: Mokkend verlaat ik de kamer, ben nog bezig met die vragenshow van mijn zussen en beantwoord nog een vraag. Het was een hele vreemde vraag, Ik wist wel het antwoord en het was me volkomen duidelijk.

Innerlijke zekerheid. :)

QUOTE: Ik ga weer naar boven, in de trap nageroepen door mijn moeder. We hebben nog een woordenwisseling omdat ik het niet met haar eens ben. Ik voel me heel boos als ik op mijn eigen slaapkamer kom.

Je moeder stuurt je weg en roept je na dat je niet zo de aandacht naar je toe moet trekken, want zij wil ook gehoord worden... Blijkbaar is zij een kant van jezelf die je nog geen aandacht hebt gegeven. Zij is boos en het gevolg is dat je je zelf heel boos voelt. En dan denk ik even terug aan het begin van de droom, waar je ook al boos was... Er zal wel een verband zijn tussen die boosheid en je boze moeder-zelf.

Natuurlijk is het heel vervelend als je steeds negatief over je ouders droomt, maar als je ziet dat het eigenlijk over jezelf gaat, zou je ook blij kunnen zijn met die dromen omdat ze je een stukje dichter bij heelheid brengen.

Liefs,
Ricca
From Ricca with Love

zij

Bedankt Ricca, alweer  :)

Ik ben in het dagelijkse leven inderdaad met een heleboel dingen bezig, met mezelf te vinden en het leven in NU, de eenheid in mezelf terugbrengen....

Ik heb jouw stukje gelezen en gelezen en gelezen...... komt naar boven dat er onrust is, intevredenheid en twijfels over mezelf.

Dit kan allemaal wel kloppen, hoewel ik het zelf niet zo bedreigend ervaar als dat de droom was.

Liefs Zij