warrig

[zij]

Wat een rommelig gedroom afgelopen ochtend  

Ben bij mijn ouders thuis, op mijn eigen slaapkamer (woon al 20 jaar niet meer bij mijn ouders) en het regent. Ik kijk door mijn slaapkamerraam naar de tuin en zie dat een deel van de tegels veranderd in een grote bak water. Een vierkante, door spoorbielzen afgebakende, bak met water. Helder, echt kristalhelder water.

Ook zit ik aan de telefoon, beroepshalve, bij mijn vroegere baas. Ik zie hem niet, maar weet dat ik daar ben. Ik heb op dat moment een woedende client aan de telefoon. Wat voel ik erbij ?? Iets van onmacht.

Ook sta ik in een winkel, kleine oude rookwarenwinkel. Hij schijnt van een, nu op de achtergrond verdwenen, vriendin te zijn. Ze zegt me dat ik heel goed moet opletten wat er voor prijs op de pakjes sigaretten staat. Ik moet prijzen veranderen op de schappen. Een donkere stoffige omgeving is het, met houten schappen. De toon van mijn vriendin staat me niet zo aan, het is meer dwingend en eisend.

Gaat allemaal over lang geleden, vriendin was van lagere school, wonen bij mijn ouders doe ik al heel lang niet meer en werken bij mijn eerste baas sinds 10 jaar ook niet meer.

Niks van dit alles gaf me een goed gevoel.

Het lijkt erop dat ik nu het een en ander aan t verwerken ben, wat zich in het dagelijkse leven ook flink uit. Huilbuien, de grote waarom vraag, niet lekker in mijn vel zitten en figuurlijk tegen alles wat me lief is schoppen. Achter alles een addertje vinden en overal het negatieve uithalen.

Kan hier iemand iets mee ?

[Ricca]

Lieve Zij,

Je droomt over oude situaties, oud zeer, oude frustraties... Zoals bijvoorbeeld het water (jouw gevoelens) in de tuin van je ouders, dat streng ingeperkt is door de vierkante bak van bielzen (regels van thuis of van de maatschappij)...

Ik heb even een stukje opgezocht dat ik al eens eerder op het forum had geschreven. Volgens mij is het ook van toepassing op jouw droom.

Quote: "Liefde brengt al datgene aan de oppervlakte wat niet aan haar gelijk is. Vaak krijgen mensen problemen of worden zelfs ziek als ze (voor het eerst) heel gelukkig zijn. Ze komen dan pas aan de verwerking van oude dingen toe, omdat het nu kan of nu veilig is. Het kan natuurlijk heel verwarrend zijn als er, terwijl je net in een heerlijke nieuwe relatie zit, plotseling negatieve gevoelens naar boven komen. Maar toch is dat wel normaal. Als je veel liefde ontvangt, komt alle onderdrukte troep die geen liefde is uit je tevoorschijn om verwerkt te worden. En als je inziet dat het de liefde is die dit allemaal naar boven brengt, ben je ook in staat om te zien dat dit een kans is op genezing. Onze partners genezen ons door alle negativiteit uit ons naar buiten te duwen. Liefde heelt altijd... als je het toelaat."

Nu is er bij jou dan nog wel geen sprake van een vaste relatie, maar er is toch een soort van relatie met prachtige momenten, die je - voordat de schrik / afstandelijkheid toesloeg - heel mooi beschreven hebt. Ik zou bijna zeggen dat de droom erop wijst dat er echte liefde in je leven is...

Liefs,
Ricca

[zij]

Doet me goed dit antwoord !!

Het lijkt er inderdaad op dat het allemaal wel goed met me gaat, moet die verwerking toch op de een of andere manier doorstaan.

Mijn vriend neemt nu ook duidelijk meer afstand: Nou zij, jij wil het alleen doen, doe het dan ook maar lekker alleen. Logische reactie na alle getrap van mijn kant, na alle uitgesproken twijfels over het mannelijke geslacht.
Ik ben inderdaad niet de makkelijkste  
Maar volgens hem wel heeeeel lief !!

Ik ga verder met verwerken, probeer het niet weer te stagneren door alles te relativeren en weg te stoppen. Het zal er toch eens uitmoeten, kan het beter nu komen dan over een jaar.

Jammer vind ik dat onze intense relatie plots minder intens lijkt, dat de afstand plots heel groot lijkt, dat het lijkt alsof hij er niet meer voor me is. Daar word ik ook weer bang van, ga weer twijfelen of ik hem moet toelaten, of ik hem mijn ware ik moet laten zien.

Is toch soms zo makkelijk een dikke muur om je achter te verstoppen, niemand die je echt kent en iedereen die je met rust laat. Niemand die je inderdaad aan 't verwerken zet.

Zucht... was het maar allemaal voorbij, ik word hier zo moe van  
Kon ik maar gewoon in de toekomst zien en weten dat het goedkomt allemaal, of niet natuurlijk. De onzekerheid is het ergste wat me tot nu toe overkomen is. Ben een controle freak, wil alles zelf doen en kunnen, alles in de hand hebben en houden.

Maar ik weet ook dat dat soms niet kan, dat er dingen zijn waar je geen inspraak in hebt.

Bedankt Ricca voor je bemoedigende woorden, je bent een engel !

Liefs  Zij

[Ricca]

...ga weer twijfelen of ik hem moet toelaten, of ik hem mijn ware ik moet laten zien...

Lieve Zij,

Je ware ik kan alleen maar heel mooi zijn.
Alles waarvan je denkt of bang bent dat het niet zo geweldig is, dat is in ieder geval niet je ware ik. Eerder je schaduw-ik... een kant van jezelf waar je nog van mag leren houden...

Misschien herken je iets in wat ik daarover bij de tarotkaart de Duivel schreef (de tweede helft van het stuk, vanaf: "In de Duivel is alles te vinden wat wij niet graag in onszelf zien"... ).
http://www.catharinaweb.nl/cathforum/index.php?board=4;action=display;threadid=941;start=15

Liefs,
Ricca

[zij]

En jawel hoor, natuurlijk herken ik dat  !!!

Ik zit trouwens weer wat rustiger hier, het lijkt erop dat ik weer wat meer kan relativeren.

Ik heb bijvoorbeeld bewust met een hele boel uit mijn verleden gekapt, mensen van toen "weggedaan"
Ik ga mezelf niet langer pijndoen door deze contacten te onderhouden omdat ik zo sociaal ben. Ik had steeds het gevoel het "niet te kunnen maken" om ze te negeren.

Maar, sinds vorige week denk ik te weten wat mijn lessen waren van het verleden. Ik ben nog sterker ervan overtuigd dat ik het goed doe nu, dat de andere Zij het anders moet doen. Lessen die veel pijn deden, maar zeker hun nut hadden.

Ik moet in de toekomst kijken en proberen het achterom een plek te geven en de lessen nooit meer te vergeten.

Voor wat betreft mijn vriend: als het zo goed is als het voelt, komt het allemaal wel. In elk geval wordt de afstand nu weer kleiner. Komt ook waarschijnlijk omdat ik de afstand weer kleiner LAAT worden.

Daarbij heeft ook hij nog een heleboel te verwerken en ik kan me voorstellen dat het ook voor hem heel bedreigend is om iemand toe te laten.

Voor nu weer rust dus, regelmaat, positief denken en gewoon doorgaan met ademhalen  

Bedankt Ricca voor al die keren dat je me nu alweer met goed raad terzijde hebt gestaan.

Heel veel liefs en warmte

Zij