droom van mijn mama

[eva044]

Een tijdje terug heb ik hier eens een droom van mij beschreven.... Die werd toen zo goed geanalyseerd dat ik mijn moeder adviseerde dat ook met haar droom te doen.... Hij is vrij lang, doordat ze nog zoveel details wist te herinneren, maar ze was er nogal behoorlijk van slag van.... dus wil ze graag weten wat het eventueel kan betekenen! Alvast bedankt!

De droom: (ik= mijn moeder dus)

Ik ben in mijn huis op zolder. De normale trap is vervangen door een hele brede trap van hout. Op de zolder staat een wiegje met een meisje erin. Ze draagt een wit kanten mutsje (zoals vroeger) en heeft een beetje een plat gezichtje. Ik ken haar niet en hoor mezelf vragen:"wie ben jij meisje?".
Mijn zoon komt dan de trap op en vraagt of ik de droger even naar boven wil tillen. Ik zeg dat ik dat straks doe, dat ik nu weg moet. En ook tegen dat meisje, dat ik weg moet, maar ik voel me wel bezwaard aangezien zij nu alleen daar achterblijft.

Ik loop in mijn geboortedorp en kom op een hoek mijn tante tegen (zij is inmiddels al 10 jaar overleden). Het is donker. Ze is prachtig gekapt en draagt een supermooie jurk met een zwarte cape erbij. Ik wilde eerst doorlopen,maar ik zeg haar toch hoe mooi ze eruit ziet en zij zegt mij dat ze een feest heeft en dat de outfit 39000 euro kostte. Ze is in gezeldschap van nog 6 andere mensen, waaronder haar man (die nog leeft, al was hij wat vaag te zien) zij zijn op latere leeftijd getrouwd. Als ik doorloop is het weer licht.

Ik loop langs de flat zoals zij nu (anno 2006) daar staan. Ik kom echter niet vooruit. Ik ga overdwars lopen om zo vooruit te komen. Ik draag een lichtgrijze broek en blauwe wollen sokken en een gestreept schort (dit is apart mijn moeder is erg modebewust). Ik dacht maar als ik eerst maar bij dat raam ben, dan bij dat raam etc.etc.. Ik kom waar ik wezen moet op de brug. Ik sta echter op een soort open balkon, heel hoog. Daar wil ik de bus pakken naar de straat waar mijn dochter woont. Ik kan echter niet zien wat er op de bus staat als deze voorbij rijdt.

Naast mij staat een man met donkere krullen en een blauwe trui. Zijn gezicht kan ik niet zien. Hij houdt mij om mijn middel vast en ik zeg hem dat ik dat niet wil. Ik wil mijn man bellen maar dat lukt niet. Steeds als ik cijfers intyp komen er letters en ik kan het niet lezen, want ik heb mijn leesbril niet op. Dan komen er nog wat vrouwen bij, ik vraag hen of zij weten welke bus ik moet nemen (mijn moeder neemt overigens nooit de bus). Ze zeiden mij dat ik de volgende bus wel kon nemen en daarna volgde een uitleg over welke paadjes, langdweggetjes en poortjes ik moest nemen om thuis te komen. Dat durfde ik niet aan.

Dan ineens komt er van links een auto door de bocht die op 2 stilstaande auto's knalt en een verschrikkelijke ravage aanricht. Alles onder de glasscherven. Ik zei tegen die vrouwen wat een geluk dat we daar niet stonden! (ik stond daar eerst nl wel). Dan komt er van rechts een lichtgroene vrij vierkante auto op zijn kant aanschuiven, die vliegt op de rest van de ravage.

Dan gaat mijn mobiel en denk ik gelukkig mijn man! Maar het is een andere man die zegt in mijn huis te zijn. Hij vraagt mij waar de papieren zijn!? Ik zeg dat ik niet weet wat hij bedoeld en denk aan het kindje dat daar alleen ligt. Hij blijft heel kalm en vraagt me weer waar het papier is.... Ik zeg hem dat ik zo spoedig mogelijk naar huis zal komen.... ik voel me heel bang en wordt dan wakker......

Nou wie hier enig touw aan vast kan knopen, graag! Deze droom blijft maar in mijn moeders hoofd rondspoken! Als er vragen zijn......

bedankt!

[eva044]

Niemand een idee? Ik zie dat aardig wat mensen wel de droom bekeken hebben.....

Wel jammer, want mijn mama loopt er echt mee rond.

Ik heb thuis een dromenencyclopedie, maar er zijn zoveel details en gebeurtenissen, dat ik er zelf geen touw aan vast kan knopen....

nouja misschien hebben jullie dat ook wel, maar als jullie ergens wel zeker van zijn, wij horen het graag.

thanks

[Ricca]

Heb geduld...  
Een droom uitleggen kost veel tijd en zeker een droom met zoveel details. Ik ben nog lang niet op de helft...
Er zijn ook nog andere wachtenden.

Liefs,
Ricca

[eva044]

Sorry  

Vorige keer ben ik dus verwend, toen was het nl heel snel!

Ik wacht geduldig.......

groetjes

[Ricca]

Ja, de ene droom gaat sneller dan de andere... Ik wil wel vast even zeggen dat deze droom niets met een echt verkeersongeluk te maken heeft. Dus daar hoeft je moeder zich niet ongerust over te maken.

Liefs,
Ricca

[Ricca]

Lieve Eva,

Het heeft even geduurd, maar hier is mijn interpretatie van de droom van je moeder. Ik richt me verder tot je moeder zélf, anders wordt het opschrijven wel érg ingewikkeld. Hopelijk hoor ik via jou nog een keer of ze er iets in kan herkennen.
Dag, lieve moeder van Eva,

Ik ben in mijn huis op zolder. De normale trap is vervangen door een hele brede trap van hout. Op de zolder staat een wiegje met een meisje erin. Ze draagt een wit kanten mutsje (zoals vroeger) en heeft een beetje een plat gezichtje. Ik ken haar niet en hoor mezelf vragen:"wie ben jij meisje?".
Mijn zoon komt dan de trap op en vraagt of ik de droger even naar boven wil tillen. Ik zeg dat ik dat straks doe, dat ik nu weg moet. En ook tegen dat meisje, dat ik weg moet, maar ik voel me wel bezwaard aangezien zij nu alleen daar achterblijft.

Een huis staat in dromen vaak voor jezelf als persoon en de zolder is dan de 'bovenkamer', de geest, het bewustzijn (en de kelder het onbewuste). Wat je op de zolder ziet is dus iets waarvan je je in de droom bewust wordt... Het meisje in het wiegje is het kind in jezelf. Het meest onschuldige en zuivere deel van jezelf... Het deel dat het dichtst bij je ware zelf staat... Dat innerlijke kind leeft gewoon in jou (en in ieder van ons). De trap is uitnodigend breed, zodat je weinig moeite hebt om contact te maken met het kind, maar je herkent haar nog niet als een deel van jezelf... Je bent heel benieuwd wie zij is, maar het leven roept (zoon, droger) en je moet weg... Je hebt geen tijd om lang bij haar stil te staan. Met een bezwaard hart laat je haar alleen achter...

Ik loop in mijn geboortedorp en kom op een hoek mijn tante tegen (zij is inmiddels al 10 jaar overleden). Het is donker. Ze is prachtig gekapt en draagt een supermooie jurk met een zwarte cape erbij. Ik wilde eerst doorlopen, maar ik zeg haar toch hoe mooi ze eruit ziet en zij zegt mij dat ze een feest heeft en dat de outfit 39000 euro kostte. Ze is in gezeldschap van nog 6 andere mensen, waaronder haar man (die nog leeft, al was hij wat vaag te zien) zij zijn op latere leeftijd getrouwd. Als ik doorloop is het weer licht.

Als vanzelf ben je vervolgens in je geboortedorp, daar waar je wieg wérkelijk stond... Het is donker, wat vaak op iets verborgens of onbekends in jezelf wijst, iets waarvan je je niet bewust bent en wat voor verwarring zorgt. Je ziet je tante die al jaren overleden is, ze is in gezelschap en ze ziet er prachtig uit. Misschien roept zij bepaalde herinneringen in je op... Misschien  weerspiegelt zij ook bepaalde eigenschappen van jouzelf... Ze heeft in de droom een kapitaal aan haar kleding uitgegeven, 39000 euro om precies te zijn. Kleding is buitenkant, een façade waarachter het ware zelf schuilgaat. De zwarte cape heeft ook iets verhullends. Misschien wil het grote bedrag je erop wijzen dat je een te hoge prijs betaalt voor het in stand houden van zo'n façade, voor het verbergen van je ware zelf, het innerlijke kind...

Het getal 39 zou ook nog een betekenis moeten hebben, maar die is waarschijnlijk heel persoonlijk. Een bedrag, hoeveelheid, leeftijd, nummer, huisnummer... Let maar eens op wanneer het getal 39 in je waakleven opduikt... dan kan de betekenis je ineens invallen...

Ik loop langs de flats zoals zij nu (anno 2006) daar staan. Ik kom echter niet vooruit. Ik ga overdwars lopen om zo vooruit te komen. Ik draag een lichtgrijze broek en blauwe wollen sokken en een gestreept schort. Ik dacht maar als ik eerst maar bij dat raam ben, dan bij dat raam etc.etc..

Als je doorloopt is het weer licht geworden en je merkt dat je niet vooruitkomt... Je zit a.h.w. vast op de levensweg. Een schort is werkkleding... Je bent er klaar voor eraan te werken. Maar blauwe sokken wijzen op passiviteit op het gebied van stappen ondernemen en het lichtgrijs van de broek, de benen die je moeten dragen, symboliseert een afwachtende houding. Als je echter zijwaarts loopt, op een ándere manier vooruit probeert te komen in het leven, een manier die haaks staat op wat je gewend was, lukt het je wel om weer in beweging te komen. Met kleine stapjes... niet te ver vooruitkijkend... van raam tot raam...

Ik kom waar ik wezen moet op de brug. Ik sta echter op een soort open balkon, heel hoog. Daar wil ik de bus pakken naar de straat waar mijn dochter woont. Ik kan echter niet zien wat er op de bus staat als deze voorbij rijdt.
Naast mij staat een man met donkere krullen en een blauwe trui. Zijn gezicht kan ik niet zien. Hij houdt mij om mijn middel vast en ik zeg hem dat ik dat niet wil. Ik wil mijn man bellen maar dat lukt niet. Steeds als ik cijfers intyp komen er letters en ik kan het niet lezen, want ik heb mijn leesbril niet op. Dan komen er nog wat vrouwen bij, ik vraag hen of zij weten welke bus ik moet nemen (mijn moeder neemt overigens nooit de bus). Ze zeiden mij dat ik de volgende bus wel kon nemen en daarna volgde een uitleg over welke paadjes, landweggetjes en poortjes ik moest nemen om thuis te komen. Dat durfde ik niet aan.

Je bereikt zelfs op eigen kracht een hogergelegen punt (het hoge balkon) en daar wil je de bus nemen... Er gaan heel wat mensen in een bus, mensen die samen in dezelfde richting gaan en daarom benadrukt een bus dat je samen met anderen je weg moet zien te vinden. Niet in je eentje... Een bus bestuur je niet zelf, je bent er slechts passagier, dus er zit ook iets in van leiding aanvaarden van iemand die de weg weet... Je kunt echter niet lezen wat er op de bus staat (je hebt je doel nog niet helder voor ogen) en het lukt je ook niet om je man te bellen. Juist als je het gevoel hebt dat je er in je eentje voor staat, is er die man naast je, die jou vasthoudt. Hij zou een gids kunnen zijn (een onstoffelijke helper) of gewoon een kracht in jezelf. Je weert hem af en vraagt advies aan enkele vrouwen (waarschijnlijk óók bepaalde aspecten van jezelf). Ze zeggen dat je de volgende bus kunt nemen en je krijgt ook allerlei aanwijzingen over paadjes en weggetjes en poortjes. Maar je durft het niet aan, het lijkt héél erg ingewikkeld om weer thuis te komen... bij jezelf terug te komen... Hier zou je de onbevangenheid van het innerlijke kind heel goed kunnen gebruiken...

Dan ineens komt er van links een auto door de bocht die op 2 stilstaande auto's knalt en een verschrikkelijke ravage aanricht. Alles onder de glasscherven. Ik zei tegen die vrouwen wat een geluk dat we daar niet stonden! (ik stond daar eerst nl wel). Dan komt er van rechts een lichtgroene vrij vierkante auto op zijn kant aanschuiven, die vliegt op de rest van de ravage.

Uitgerekend bij de bushalte zie je verscheidene auto's botsen en schuiven en een ravage aanrichten op de plek waar je even tevoren nog stond. De droom laat je hiermee zien dat het nu geen goed moment is om individueel bezig te zijn... De auto's, waarin ieder voor zich op weg is, staan voor het ego dat zich niet wil laten leiden en het allemaal zélf wil doen... De droom toont je het contrast tussen bus en auto: samen met anderen op weg zijn of individueel op weg zijn... met alle gevolgen vandien...

Dan gaat mijn mobiel en denk ik gelukkig mijn man! Maar het is een andere man die zegt in mijn huis te zijn. Hij vraagt mij waar de papieren zijn!? Ik zeg dat ik niet weet wat hij bedoelt en denk aan het kindje dat daar alleen ligt. Hij blijft heel kalm en vraagt me weer waar het papier is.... Ik zeg hem dat ik zo spoedig mogelijk naar huis zal komen.... ik voel me heel bang en wordt dan wakker......

De onbekende man die vanuit jouw huis opbelt (het huis dat nog steeds jouw persoon is, want je denkt meteen aan het kind op de zolder) zou ook een bepaalde kant van jouzelf moeten zijn... Als hij een inbreker was, zou hij je niet opbellen, hij gedraagt zich als een bekende en is dat ook. Een deel van jou dat zich met papieren bezighoudt... Misschien een kant die alles graag zwart-op-wit heeft, die eerst wil zien voordat hij kan geloven... een beetje sceptisch dus... Hij is ook niet met je meegegaan op de zoektocht naar je ware zelf (het thema van de droom), maar thuisgebleven... Ik heb het gevoel dat hij iets vraagt over wie je bent (identiteit), een soort 'geloofsbrieven' verlangt, opdat hij je kan geloven, zodat hij je kan helpen. Je hoeft volgens mij niet bang te zijn dat hij het kind iets aandoet. De angst waarmee je wakker wordt is eerder het besef dat je zélf het innerlijke kind verwaarloosd had en dat het werkelijk tijd is om trouw te zijn aan je ware zelf...

Papier is vergankelijk, het innerlijke kind niet.

Liefs,
Ricca

[eva044]

Hoi Ricca!

Zoals beloofd zou mijn moeder even een reactie achterlaten..... Helaas is ze er nog niet helemaal uit, maar omdat jij zoveel moeite hebt gedaan, wilde ze wel even reageren; als volgt;

Op dit moment merk ik dat ik wel iets in mijzelf aan het veranderen ben.
Ik hou van alles wat mooi, netjes en luxe is, hoewel ik bescheiden ben in mijn aankopen. Mijn tante was hierin hetzelfde. Ik vond haar aardig, maar ik begrijp niet waarom juist zij in mijn droom verscheen.

Wat het getal 39 betreft, daar heb ik, voor zover ik kan bedenken, helemaal niets mee. Wat ik wel altijd (automatisch) doe als een getal uit meerdere getallen bestaat (ook data overigens) ze van elkaar aftrekken of te delen door 3 of op te tellen. Dan krijg je 6. Zes is wel een getal dat regelmatig in mijn leven terug komt. (althans als ik berekeningen als hierboven maak) maar of dit iets zeggends is......

Dat ik dingen in mijn leven anders wil, klopt. Het daadwerkelijk veranderen van dingen doe ik ecgter (nog) niet. Ook zijn er dingen die inderdaad nu niet zeker zijn en die ik liever zwart op wit zou zien. Deze dingen hebben doordat zij niet zijn vastgelegd een (negatieve) invloed op mijn gemoedsrust.

In ieder geval wil ik je bedanken voor je analyse.... Mocht er nog meer duidelijkheid bij mij komen of wellicht nog een droom, dan laat ik zeker nog wat van mij horen! Bedankt.