laatse 'intense, bewuste' ervaring:

Gestart door peter put, januari 29, 2006, 17:52:00 PM

peter put

Heel fel bedankt liefste Ricca voor je toelichting over je geloof,
als je links kan vinden zijn ze welkom voor me. in de tussentijd kan ik dankzij je woorden rustig mijn onderbewuste laten zoemen over deze
'oorsprong'.

doei(en mischien komen we elkaar ooit wel tegen in een nabijgelegen droomdimensie...)

p


Citaat van: Ricca op april 09, 2006, 21:01:40 PM
Welnu. :) Ik geloof dat mensenzielen altijd al bestaan hebben, ook in de tijd dat er nog geen mensen op aarde waren. Toen de eerste mensenzielen besloten om een stoffelijke vorm aan te nemen en stoffelijke ervaringen op te doen, konden zij zich aanvankelijk slechts korte perioden als een soort geestverschijning op aarde materialiseren. Zij waren in die perioden nog niet geheel fysiek en nog niet onderhevig aan zwaartekracht, ruimte of tijd. Bij vlagen verschenen en verdwenen zij weer. Als dromers die in en uit een droom stappen. Zij konden zich niet veroorloven zich té volledig met hun (bijna) fysieke lichaam te vereenzelvigen totdat ze geleerd hadden hoe zij erin moesten overleven. Ze moesten leren om adem te halen, om voedsel te verteren, om vaste voorwerpen te hanteren, maar bijvoorbeeld ook om hun hart kloppende te houden... Al die dingen die wij nu vanzelfsprekend vinden, maar die voor een geest een grote opgave zijn.

Al lerende vulden zij het collectieve onbewuste met vitale kennis, waar wij tegenwoordig nog altijd onbewust gebruik van maken en zonder welke wij niet zouden kunnen overleven. Het was een zeer lange leerperiode, maar omdat zij nog grotendeels buiten de tijd stonden, konden zij op aarde fabelachtige leeftijden bereiken... Lange tijd identificeerden zij zich nog bijna volledig met hun innerlijke zelf en gebruikten zij uitsluitend hun innerlijke zintuigen (helderziendheid enz.). Pas toen zij geleerd hadden hun fysieke zintuigen te gebruiken raakten zij volledig gefocust op de stoffelijke wereld en nam ook hun lichaam vaste vorm aan. Met het gebruik van de fysieke zintuigen ontstond voor het eerst de noodzaak voor een dagindeling met periodes van waken en periodes van slapen. Vóór die tijd sliepen zij niet... In hun dromen onderhielden zij vervolgens het contact met de dimensie waar zij vandaan kwamen.

Eigenlijk is het nog steeds zo dat wij afwisselend wel en niet aanwezig zijn op aarde, als het ware aan- en uitknipperen. Dat zijn de pulsaties van ons bewustzijn. Deze volgen elkaar zo snel op dat we ze niet opmerken. Wij zijn zo gefocust op de momenten dat we wél stoffelijk zijn, dat we die momenten als een continue toestand ervaren. Maar wij bestaan dus gelijktijdig op aarde én in andere dimensies...

Dit is héél in het kort wat ik geloof. Zoals je ziet geloof ik niet dat wij van apen afstammen. Apen zijn en blijven dieren en hebben geen verlangen om mens te worden en kunnen alleen apen baren... :P De eerste mensen hadden al meteen alle geestelijke vermogens die bij het menszijn horen. Zij werden niet geboren... zij verschenen... Pas veel later is de menselijke voortplanting gekomen en konden nieuwkomers voor het eerst als mensenkind op aarde geboren worden.

De lectuur die ik over deze materie ken, is helaas niet meer leverbaar. Ik probeer nog wat links te vinden waar je misschien iets aan hebt...

Liefs,
Ricca