rare droom over school en etc

[Dropje]

thnx ja ik denk misschien dat de omgekeerde bloedsomloop staat voor een hele grote verandering met diegene? ( het is mijn zus)

veel liefs dropje

[Ricca]

Ja, een soort innerlijke ommekeer. Misschien wordt het hart in een andere richting getrokken? Of 'kruipt het bloed waar het niet gaan kan'?
Het ontveld zijn kun je zien als een vorm van 'niet goed in je vel zitten'. In de droom overdreven voorgesteld als helemáál niet in je vel zitten.

Liefs,
Ricca

[Dropje]

de laatste dromen die ik heb getypt zijn veel vager, ze komen mij ook bekend voor:S:S... al moet dat dan jaren geleden zijn .

xxx dropje

[Ricca]

Lief Dropje,

Zo vaag zijn die laatste twee dromen niet hoor. Ik vind ze eigenlijk wel duidelijk. Net zoals een huis in dromen voor een persoon kan staan, zo staat de caravan in de eerste droom voor jouzelf. Het is een soort 'vakantiehuisje' en dus ook een symbool van vrij zijn. Een caravan is mobiel, niet aan een bepaalde plek gebonden - en jij bent ook ongebonden, niet meer gebonden aan die jongen... Het ontbreken van 'vastigheid' valt je zwaar. Je hebt er moeite mee om de caravan (jouzelf) onder controle te houden, de dingen lijken uit de hand te lopen (caravan bergafwaarts). Het lijkt een ramp... Dit heeft toch nog weer met het einde van die relatie te maken en hoe jij dat ervaren hebt.

In de tweede droom kom je een stap verder. Je voelt je heel alleen (in je eentje bij een stad). De fontein staat voor het stromen van gevoelens (water). Je laat je gevoelens de vrije loop. Misschien is het wel een waterval van tranen. Het betekent in ieder geval dat je de scheiding emotioneel aan het verwerken bent en dat je niet vastzit in je verdriet. Een fontein heeft ook iets heel verfrissends.

Door het ervaren van je gevoelens, ben je in staat om dieper naar binnen te kijken. Grot, kelder, ondergrondse gangen, trappen die naar beneden lopen en zelfs een graftombe zijn allemaal symbolen voor het onderbewuste, voor dat wat onder de oppervlakte ligt en waar ook oude dingen 'begraven' liggen. Je gaat door de duisternis in jezelf (de donkere gangen) en dat is behoorlijk eng. Je hebt ook nog geen idee waar je uit zult komen, maar toch ga je ermee door, want blijkbaar besef je dat je hier doorhéén moet, zodat je daarna gemakkelijker met je verlies om kunt gaan en ook weer omhoog kunt klimmen. En inderdaad kom je uiteindelijk weer boven, in de buitenlucht, op een grasveldje. Dan heb je de pijn grotendeels losgelaten, 'begraven', en kan er 'gras over groeien'. Je ziet een uitgestorven snelweg: je ziet onder ogen dat je in je eentje verder moet. De snelweg is de levensweg en de eerstvolgende etappe op die weg ga je alléén (en op eigen kracht).

De tocht door de donkere gangen herhaalt zich nog een keer, dat is de manier waarop dingen verwerkt worden: net zo vaak erdoorheen gaan totdat je er niet meer door van streek raakt. De tweede keer is het nog steeds eng, maar je ontdekt een jongen die niet bang is en bij alle enge dingen (spinnen en zo) heel luchtig blijft. Dat is de dappere kant van jouzelf.

Ik vind het twee prachtige dromen, die laten zien hoe moeilijk en verdrietig en angstig de afgelopen periode voor je geweest is en hoe je je met grote moed boven het verdriet uitwerkt. De tweede droom is een echte verwerkingsdroom. Een droom die je verder helpt. Er kunnen nog wel meer verwerkingsdromen komen, die zich bijvoorbeeld met andere details bezighouden, maar na deze droom is het al duidelijk dat het weer helemaal goed gaat komen met je.

Liefs,
Ricca