Haai

Ricca,
Dank je wel voor je vlotte reactie! Ik heb gisteren al mijn dromen in dit topic en de jullie uitleg nog eens rustig nagelezen, omdat ik moeilijk mijn vinger erop kan leggen, welke gebeurtenissen of emoties vergelijkbaar zijn met nu en een paar maanden terug.
Wat wel een aangename ontdekking was, is dat ik toch weer meer gegroeid ben in dit verhaal. In de droom in mei, toen de haai aan de waterlijn stierf, durfde ik niet dichterbij te gaan, hoewel ik medelijden met het dier had.
In mijn droom van gisternacht passeerde ik de belangstellende omstanders, en vanaf het moment dat ik het water -de emotie- instapte, had ik het gevoel dat de haai mij toebehoorde. Nadat ik het zand van zijn kop geveegd had, heb ik de dode vis met beiden armen uit het water getild.
De inham met de overhangende bomen leek een mooie plek te zijn, die ik de ervaring in de belichaming van de witte haai gegeven heb. Hij ligt daar rustig en vredig en ik kan die plek bezoeken als ik wil; de ervaring is niet vergeten en dat hoeft ook niet... De haai is al een tijdje dood, maar het lichaam vergaat niet.
Dát is eigenlijk het gevoel dat ik erbij kreeg...

Misschien heeft het niet zozeer te maken met een recente, vergelijkbare gebeurtenis in mijn leven die de haai weer oproept, maar besef ik door deze trigger om mijn voorgaande dromen weer terug te lezen, dat ik weer een stuk verder ben in het afsluiten van een proces dat zo lang mijn leven beïnvloedt heeft...

Ik blijf het fantastisch vinden om op deze wijze te dromen en te leren zien welke waarde ze hebben!
Liefs, Dolf