Shark attack:

[Opti-Mystique]

Lieve Ricca,

Welkom terug; het doet me goed om je hier weer te zien!


En wauww... ontzettend bedankt voor deze interpretatie. Het komt erg overweldigend binnen en ik ben erg blij dat jij je visie eraan hebt toegevoegd. Heb ik wat om even over na te denken.

Nogmaals dank je wel hiervoor!

Liefs van Dolf

[Opti-Mystique]

Lieve Ricca en anderen,

Allereerst Ricca, lees ik met heel veel plezier steeds opnieuw jouw interpretatie: het maakt het verhaal van de anderen bijzonder compleet! Dat dit me bezig houdt, bleek vannacht in Dromenland waar ik een nieuwe ontmoeting met haaien had. Wat ik me ten eerste afvraag, is of het wederom dromen over de haaien een verwerking is van de indruk die Riccaââ,¬â,,¢s verhaal op me gemaakt heeft, of dat dit juist de aanleiding voor een nieuwe boodschap was??

Ik kan me heel erg goed vinden in je uitleg Ricca, je weet je vinger er precies op te leggen: ja, ik voel me min of meer nog steeds slachtoffer en daarom lukt het loslaten door vergeving ook niet. We hebben het daar al eerder over gehad in een ander topic. Ook het durven voelen haal je er heel scherp uit; tot voor kort wilde ik daarom rationeel de touwtjes in handen houden. Maar ik heb in de tussentijd geleerd dat het je kwetsbaar opstellen niet per definitie hoeft te betekenen, dat je ook kwetsbaar bént. Helaas kan ik het verleden niet op dezelfde wijze benaderen, ik heb dit toentertijd nu eenmaal anders beleefd. Als gevolg hiervan is een psychische verwonding ontstaan, waarvan het effect is, dat evenwicht en intuïtie een tijd lang verstoord zijn geweest en ook sinds recentelijk ben ik daarin een stuk sterker geworden.
De grootste nadenker zit ââ,¬Ëœm in de haaien die de aanvalsgedachten op mezelf vertegenwoordigen. Hoe waar en wat een eye-opener! Daarin herken ik absoluut mezelf en het probleem. De aanvalsgedachten houden de wrok in stand en vice versa. Mijn eigen vicieuze cirkel van het mezelf belemmeren in het werkelijk vrij kunnen komen van het verleden, en te kunnen leven in het nu.

De droom van vannacht ging als volgt: mijn moeder was op vakantie geweest en had ook voor mij een souvenir meegenomen. Ze overhandigde mij een bakje met zeewater, waar 2 babyhaaien in zaten. Ze zagen er heel bijzonder uit; als kikkervisjes maar met de tekening van een walvishaai, de grootste haai ter wereld en enkel een planktoneter, bruin met witte vlekken. Ze lagen er wat suf bij in dat bakkie overigens. Mijn eerste reactie was: ââ,¬Å"Mam, waar zadel je me mee op? Weet je wat dat met zich meebrengt, een zoutwater-faciliteit voor de haaien aanleggen?ââ,¬? Uit mijn moederââ,¬â,,¢s reactie bleek dat ze niet had stil gestaan bij het feit, dat haaien in ruim, zout water moeten leven. Ik maakte me zorgen of ik wel voor ze kon zorgen, want ik had geen idee over de verhouding zout die ik aan het water moest toevoegen, om het leefbaar voor de haaien te maken. (ff terzijde: wisten jullie dat ik als klein mannetje een glas water van thuis mee naar het Chinese restaurant wilde nemen, om de haaien uit de haaienvinnensoep in te bewaren, zodat ze thuis mijn aquarium in konden?? schiet me ineens weer te binnen...)

Het zoutwaterbassin is er gekomen, in huis welteverstaan, en de twee haaien deden het prima en namen al snel in grootte toe. Op een gegeven moment lag ik, vrijwillig, met hen in het water en terwijl ik baantjes trok in het bassin, zwommen de haaien speels met me mee. Ik had een opvallend prettig gevoel om in het water te zijn (ben van mezelf ook een waterrat), samen met deze twee uit de kluiten gewassen kikkervisjesââ,¬Â¦ In de tussentijd sinds de witte haai aan de waterlijn stierf, droomde ik eens van een tijgerhaai en na deze episode lijkt de fysieke omvang van de haaien en mate van reëel gevaar van dier vs. mens in mijn dromen af te nemen.

Maar ik krijg ââ,¬â,,¢s nachts nog regelmatig natte voetenââ,¬Â¦

liefs van Dolf

[Palomino]

Haai Dolf

[Julia]

Daarin herken ik absoluut mezelf en het probleem. De aanvalsgedachten houden de wrok in stand en vice versa. Mijn eigen vicieuze cirkel van het mezelf belemmeren in het werkelijk vrij kunnen komen van het verleden, en te kunnen leven in het nu.

High, Dolf!
O.k., je (h)erkent het probleem (had niet anders verwacht  ). Maar nu? Hoe breng je balans in, je gevoel en je verstand. Iets kunnen begrijpen is één, maar wat nou als je gevoel nog knaagt? Kijk je uit dat je door al het water niet in je bed plast???  

Hé Riekkie! Blij dat je computerproblemen achter de rug zijn, en je weer hier terug bent. Feest!  

Lieve groeten, Juul  

[Palomino]

Misschien moet er nog een haaiendroom volgen waarin je een intens gevoel van vrede beleeft... of waarin de haai verandert in een goudvisje... ( )  

Hallo Dolf  ,

Prachtig zeg  ...Ik neem aan dat haaivormige kikkervisjes net zo goed voldoen als goudvisjes...

Liefs,
Palo

[Opti-Mystique]

... Prachtig zeg  ...Ik neem aan dat haaivormige kikkervisjes net zo goed voldoen als goudvisjes...

Liefs,
Palo

Palootje, terwijl jij dit schrijft zit ik me net hetzelfde te bedenken, terwijl ik Ricca's verhaal nogmaals lees en nu mijn laatste droom op het forum staat, en ik ook die link leg...

van Dolf

[Palomino]

Hey Dolf,

ik ben te moe om er serieus op in te gaan nu, maar je laatste haaiendroom is absoluut een positieve ontwikkeling Héél duidelijk is dat de angst van de vorige dromen heeft plaats gemaakt voor zorg en speelsheid...

Liefs,
Palo

[Opti-Mystique]

...Vergeving is eigenlijk pas mogelijk als je alle slachtoffergedachten los kunt laten...

...Aanvalsgedachten (woede, veroordeling enz.) en slachtoffergedachten hebben precies dezelfde uitwerking omdat ze in wezen niet van elkaar verschillen. Wanneer je inziet dat ze eigenlijk hetzelfde zijn, ben je er klaar voor om de oorzaak van de haaiendromen los te laten...

...Het opgeven van aanvalsgedachten is de enige uitweg uit de angst, en in de laatste droom maak je daarmee een voorzichtig begin...

Lieve Juul,

Ricca geeft me hiertoe een duidelijk handvat, maar de sleutel ligt uiteindelijk in het zelf kunnen veranderen van mijn houding en denkwijze ten opzichte van het verleden.

Ik ben er druk mee bezig en langzaam maar zeker komt er schot in en valt er steeds weer een puzzelstukje op z'n plaats. Mogelijk duurt het nog even voor ik bij de finish ben, maar er zit beweging in...

Liefs van Dolf

PS: bedplassen heb ik nooit gedaan, maar 's ochtends die vislucht er weer af moeten krijgen is ook een probleem...

[Palomino]

...Step by step...

[Julia]

Je gaat niet zo snel naar de haaien!

Ervaring is iets wat je bezit, kort nadat je 't nodig had  

[Ricca]

Lieve Dolf,

Wat een mooie vervolgdroom!   Ik vind babysharks wel zo aandoenlijk als goudvisjes. En natuurlijk heel positief.
Een droomuitleg kan zeker de aanleiding zijn voor een vervolgdroom, als de uitleg je aanspreekt, maar de inhoud van die vervolgdroom komt toch uit jezelf (ook al zitten er elementen van de uitleg van de vorige droom in - het onbewuste moet zijn symbolen toch érgens vandaan halen).

Liefs,
Ricca

[Ricca]

En nog iets: omdat het babyhaaien zijn zit er ook een aspect van nieuw leven / wedergeboorte in die laatste droom. Een nieuw begin. Je verzorgt de haaien goed. Wat ze zullen worden staat niet vast. Ze zullen precies uitgroeien tot wat jij wilt. Wees je hiervan bewust, het is een keuze (het aspect keuze zit ook in het getal 2). En nu hou ik erover op.

Plons,
Ricca

[Opti-Mystique]

Hi Ricca,

Nogmaals bedankt voor alle moeite die je in mijn gedroom gestoken hebt!

Dit is weer een mooie aanvulling, want ik was me enkel bewust van het afsluitende deel van deze droom. Erg mooi dat deze haaien tevens voor een nieuw begin met een onbekend doel staan. Goeie stof/stuff tot nadenken...

En de haaien hebben mijn wateren sindsdien niet meer bezocht...

liefs, Dolf

[Opti-Mystique]

Hi Ricca,

Even een klein vraagje nog over deze droom, jouw reactie hierop en mijn droom vannacht:

ik kan me het grote geheel van de droom niet herinneren, maar ik herinner me nog dat er commotie op het strand ontstond, omdat er een haai aangespoeld zou zijn. Toen ik ging kijken waar de mensen zich verzameld hadden, toen lag daar weer een haai aan de waterlijn (in een soort van inham onder overhangende bomen), op z'n zij net als de witte haai die in mijn eerdere droom stierf. Ik stapte het water in en waadde een stukje naar links naar de dode haai. Het lichaam van de haai was deels bedekt met zand, alsof deze er al een tijdje lag. Het was voor mij van belang om zeker te weten om welke soort haai het ging en ik moest door het zand wat moeite doen, om vast te kunnen stellen dat het inderdaad weer om een witte haai ging (deze soort is kennelijk als droomsymbool erg belangrijk voor me).

Toen ik vastgesteld had dat het om een witte haai ging, viel het mij -naast het feit dat deze deels met zand bedekt was- op, dat de haai zeker weten dood was en tevens dat de haai maar zeer klein van stuk was (deze was "maar" ongeveer 1 meter; de dreigende haaien waren altijd veel groter).

Deze haai deed mij sterk denken aan mijn eerdere droom waarin de haai aan de waterlijn stierf, en het bedekkende zand leek de tijd te symboliseren, die inmiddels verstreken is. Heb jij enig idee waarom dezelfde haai nog een keer voorbij komt in een kleinere variant??

, Dolf

[Ricca]

Haai Dolf,

Ik zou zeggen dat er zich iets heeft voorgedaan in je leven dat gevoelens in je heeft opgeroepen die vergelijkbaar zijn met die van destijds, zij het in veel mindere mate (de haai is veel kleiner dan toen). Ook is hij al dood op het moment dat je hem opmerkt en niet meer een bedreiging. Misschien heb je in het waakleven nauwelijks gemerkt wat er aan de hand was (het speelt zich weer af aan de waterlijn, de grens tussen het bewuste en het onbewuste), maar je onbewuste heeft het wel opgemerkt en laat dat even zien. Zodat je er een goed gevoel over kunt hebben dat deze haai bij jouw geen kans meer kreeg. Het zou toch jammer zijn als je dat niet besefte?

Mooie duiding, het bedekkende zand als teken van de verstreken tijd...
De overhangende bomen zie ik als een symbool van beschutting.

Liefs,
Ricca