CatharinaWeb Forum

Hallo allemaal,

Nieuw op dit forum, maar ik lees al enige tijd met veel interesse mee.

Ik heb een Keltisch kruis gelegd, waar ik zelf even van in verwarring ben geraakt, al heb ik wel enig idee hoe ik hem voor mezelf moet duiden. Maar nieuwe inzichten zouden me zeker helpen!

Even kort de situatie schetsen: Het gaat om een voorbije relatie. Ik heb het uitgemaakt (maar met pijn in mijn hart, want ik hou van deze man). Het ging alleen niet en hij bleek niet geheel eerlijk en oprecht met me te zijn.
Nu was ik goed op weg het verhaal achter me te laten, maar nou heeft hij weer contact gezocht en gevraagd of hij met me kan praten. Ik twijfel enorm of ik dit gesprek wel aan moet gaan. Ik zie er weinig heil in, maar ben ook nieuwsgierig naar wat hij te zeggen heeft. Daarom heb ik een Keltisch kruis gelegd met de vraag hoe de situatie zich zou ontwikkelen als ik dit gesprek aan ga met hem.

De legging ziet er als volgt uit:

1: Bekers 8
2: gekruist door de Magier
3: als onderbewuste: staven 10
4: bewuste: bekers aas omgekeerd
5: verleden: de Toren omgekeerd
6: nabije toekomst: staven koning
7: kracht
8: bekers ridder omgekeerd
9: pentakels 8
10: de keizerin omgekeerd

Ergens bevestigt dit mijn vermoeden, maar ik ben voornamelijk in de war over kaart 1,2 en 4

Ik hoop dat jullie mij enige verduidelijking kunnen en willen geven!

Moon

Hoi Moon,

Je ziet er weinig heil in om een gesprek met hem aan te gaan maar tegelijkertijd ben je nieuwsgierig naar wat hij je te zeggen heeft. Ik heb het gevoel dat je emotioneel gezien nog niet of nog niet helemaal los van hem bent. Ik denk ook dat je bang bent dat je weer voor de bijl zult gaan als jij hem weer ziet. Je voelt je lichamelijk nog tot wel tot hem aangetrokken heb ik het gevoel.
Gelet op de combinatie Kelken Aas (gekeerd) en Staven 10, denk ik ook dat je het alleen zijn zat bent. Misschien dat je erover denkt/gaat denken om met hem weer eens een poging te wagen om even niet meer alleen te hoeven zijn? Heb je trouwens nog aan hem gevraagd wat hij met jou wil bespreken? Gelet op Bekers Ridder, vraag ik mij ten zeerste af of hij met een eerlijk verhaal zal komen.
Op de een of andere manier krijg ik het vage gevoel dat jij uiteindelijk sterker bent dan hij (Kracht) en dat wat hij tekort komt bij zichzelf dit des te harder uit jou wil halen? Misschien een wat rare vraag maar heb/had jij het gevoel dat hij de energie uit je trok?
Sorry hoor maar ik krijg nu even een beeld van een man die veel en/of vlug praat maar desalniettemin het achterste van zijn tong niet laat zien.

De vraag die er voor mij overblijft is niet zozeer hoe de situatie zich ontwikkelt maar of een tweede poging met hem zin heeft (Staven Koning met de omgekeerde Keizerin). Mocht het zo zijn dat jullie weer een relatie krijgen, dan denk ik dat zijn leugenachtige kantje niet is verdwenen.

Vraag je voor jezelf goed af of je dat wilt.


GABRIELLA

Hai Moon,

Gelet op het ontbreken van het element zwaarden in de legging denk ik niet dat er veel uitgepraat zal worden of hij werkelijk iets te vertellen heeft waar je iets aan hebt. Open en eerlijke communicatie valt er denk ik niet te verwachten.
Ook de hogepriesteres ontbreekt bij de legging, luister naar je gevoel! En eigenlijk geef je al aan wat je gevoel is. Alleen nieuwsgierigheid zou je nog kunnen overhalen om het gesprek aan te gaan maar naar wat ik lees geef je het weinig kans.

Dat is denk ik ook wat bekers 8 wil zeggen op de eerste positie, er geen heil meer in zien en het achter je willen laten.

De magier op de 2de positie, wat dwars ligt en wat je hier dus nog van zou kunnen weerhouden is dat hij een nieuwe ingang biedt. Het getal 1, een nieuw begin met een schone lei? Maar de magier is ook iemand die niet alles van zichzelf laat zien maar alleen laat zien wat hij wil dat je ziet, zoals een illusionist dat doet zeg maar. Daarnaast heeft hij jou misschien ook nog een beetje in zijn greep doordat je veel voor hem voelt of hebt gevoeld. Goed bij je gevoel blijven dus en laat je niet bespelen door de magier!!

De bekers aas lijkt me niet hoopvol. Ik werk zelf nooit met omgekeerde kaarten maar zie het beeld voor me van een beker die omgekieperd en geleegd wordt, alsof het voor jou echt klaar is.

Kortom, luister goed naar wat je gevoel hierover zegt want die heeft het bij het juiste eind en laat niet bespelen!

Liefs Mikal.

Hoi Gabriëlla,

Dank je wel voor je antwoord! Jeetje... ondanks dat het me niet geheel verrast en mijn idee wel bevestigt, vind ik het toch wel heftig. Ik ben inderdaad nog niet volledig emotioneel los van hem. En de lichamelijke aantrekkingskracht tussen ons is altijd heel sterk geweest. Gevaarlijk dus om hem te zien, sowieso. Al ben ik wel zo realistisch dat een relatie met hem (nu) niet gaat.
Ik heb hem gevraagd waar hij het over wil hebben en hij gaf aan terug te willen komen op ons laatste gesprek, waarin hij zijn excuses had aangeboden over hoe het gegaan was en zijn gedrag. Ik vraag mij ook af of hij helemaal eerlijk zal zijn, gezien hij toch wel een emotioneel onvolwassen man is die zelf niet zo goed weet wat hij wil.

Misschien moet ik er overigens bij vertellen dat ik een maand geleden een Keltisch kruis heb gelegd over hoe onze 'relatie' zich zou ontwikkelen. Toen was het al uit en was er geen contact. Dat was (naar mijn inzien dan) een hele mooie legging, met Gematigdheid als 10e kaart.
Maar in andere leggingen (geen Keltisch kruis) na zijn excuses, kom ik vaak kaarten tegen die duiden op twijfelachtigheid, oneerlijk zijn en zelfs rancune of een gekwetst ego.

Wat je zegt over dat ik uiteindelijk sterker ben dan hem, dat voel ik ook... Ik weet dat hij iets bij me zoekt, wat hij niet in zichzelf kan vinden inderdaad. En ik begrijp je vraag of hij de energie uit me trok voor mijn gevoel. Ja..., maar niet zo overduidelijk. Hij was niet claimend of aanhankelijk. Eerder enigszins dominant en gewoon 'aanwezig'. Het klopt zeker dat hij heel veel praat en hij laat inderdaad niet vaak het achterste van zijn tong zien. Hij is emotioneel te gesloten, te bang.

Ik vrees inderdaad dat zijn oneerlijkheid niet zal zijn verdwenen. Een relatie met hem zie ik dan ook niet zitten. Maar ik ben wel iemand die in principe altijd open staat voor een gesprek. Zeker nu hij zich kwetsbaarder en opener toonde dan ik van hem gewend ben.

Over staven 10 en het alleen zijn zat zijn... Ik ben het vooral zat om in onduidelijke of niet liefdevolle relaties te zitten. Ik ben wel klaar voor een echte grote liefde. De tranen schieten nu ook in m'n ogen eerlijk gezegd. Weet niet eens zo goed waarom precies. Misschien omdat het in de liefde steeds maar niet lijkt te lukken en ik echt vreselijk gek op deze man ben geweest, hoe raar dat ook mag klinken.

Liefs, Moon

Hoi Mikal,

Ook jij bedankt voor je antwoord en je aanvullingen!
Je bent heel duidelijk dat ik bij mezelf moet blijven, me niet moet laten bespelen (precies waarvoor ik op mijn hoede ben) en op mijn intuïtie af moet gaan. Dat komt ook steeds bij me terug, maar was tevens mijn thema van verwarring. Hou ik mezelf voor de gek of houdt HIJ me voor de gek? Ik heb namelijk ook wel de neiging vanuit zelfbescherming en angst de dingen negatief in te gaan kleuren en niet meer open te staan.

Apart dat je benoemt dat de Hogepriesters en zwaarden ontbreken in de legging. Precies die kaarten kwamen wél voor in het eerste Keltische kruis van een maand geleden. Ook in een beslissingsspel wat ik heb gelegd over deze kwestie stonden zwaarden koning, koningin en zwaarden 7 in het spel. Veelal liggen ze wel 'aan mijn' kant of slaan ze op mij. Ik communiceer namelijk wel  ;)

Ik denk ook dat je gelijk hebt dat hij mij nog enigszins in zijn greep heeft, omdat hij weet dat ik veel voor hem heb gevoeld (en nog voel, al ben ik daar nu uiteraard niet meer open over geweest). Daar kan hij wel eens misbruik van maken. Al heb ik wel sterk het idee dat hij zich daar niet zo bewust van is. Maar goed, dat maakt voor mij weinig uit.

Liefs, Moon

Hoi Moon,

Misschien dat je tranen in je ogen vanwege het feit dat een ander eindelijk benoemt wat je (on) bewust al voelt? Ik heb namelijk het idee dat hij zich aan de buitenwereld anders voordoet dan hij werkelijk is. Dat je misschien (on) bewust aanvoelt dat hij geloofwaardiger overkomt dan jij in zijn verhalen (waar lang niet iedereen gelijk in heeft overigens).
ik schrijf nu zomaar op gevoel hoor, naar de kaarten kijk ik nu even niet! Maar....iets in mijn gevoel zegt me dat hijzelf moeite heeft met vrouwen. In feite vindt hij vrouwen maar lastige wezens. Het is dat hij zich zo mega aangetrokken voelt tot hen maar in psychische zin eigenlijk liever niet. Ik denk dat hij op een zeer slinkse manier en indirecte manier probeert om een bepaald soort macht over vrouwen te krijgen. Ook dit zal nooit verdwijnen vrees ik. Misschien dat dit in zijn geslotenheid zit?
Ik heb ook het hele vage gevoel dat hijzelf thuis ook mishandeld, in ieder geval verwaarloosd is. En/of is een hartenwens niet in vervulling gegaan vanwege de financiële omstandigheden van zijn ouders. Ik krijg het gevoel dat hij muzikaal/artistiek is en dit kantje niet mocht uitleven. Hier is hij het slachtoffer van geworden, wat overigens heel naar is voor hem maar.....ik heb de indruk dat hij op dit punt in de rol van slachtoffer wil blijven hangen, zijn ouders de schuld wil blijven geven maar zelf niets aan dit gevoel wil doen. Ik heb het gevoel dat hij in plaats daarvan, jou als projectiescherm hiervoor gebruikt of gaat gebruiken. JUIST omdat hij jou niet claimt maakt hem zo gevaarlijk :o Hij voelt je aan dus dat doet hij niet.

Ik heb het idee dat jij zeker wat het nemen van verantwoordelijkheden betreft een stuk volwassener bent dan hij! Is hij slank, bij het magere af???? Sorry hoor maar ik krijg zo'n vlaag en dan moet het eruit!! (Hoog)blond en/of grijs? Ik 'zie' een licht type voor me!

Kan het zijn dat jij slecht tegen mensen met een overrompelende en/of dominante aard kunt? Dat jij slecht tegen het helpende type kunt die vaak geneigd is om op iemand te leunen in een relatie? Ik denk dat jijzelf in enige mate last hebt van bindingsangst, waardoor je te afstandelijke types aantrekt. Die types hebben dan hun kuren (zoals deze man bijvoorbeeld) waarmee je raar kunt uitkomen!
Ik denk dat deze man jouw intense aard heeft aangewakkerd, jij nu echt naar een betrouwbare relatie gaat verlangen maar het desalniettemin doodeng vindt om zich te binden.

Ik dacht al dat jij communiceerde hoor!! Dat zag ik al gelijk aan die legging!

Misschien zit ik nu wel helemaal fout met mijn gevoel maar op de een of andere manier moet ik het opschrijven. Zeg me gerust wat je ervan vindt hoor!! Ik kan wel wat hebben!!


GABRIELLA

Jeetje... Gabriella, je slaat de spijker echt op zijn kop! Ik vraag me werkelijk af of je wellicht helderziend bent, want dit is ongelooflijk. Ik schrik er bijna van. Ook nu je zegt dat je niet naar de kaarten kijkt, vraag ik me af waar je deze analyse vandaan haalt. Bijzonder.
Ik kan er niet teveel over uitweiden ivm herkenbaarheid (al zal hij hier niet zo gauw lezen denk ik, maar goed). Maar hij is inderdaad een kunstenaar en heel muzikaal. Het klopt zéker dat hij deze kant niet mocht uitleven van zijn ouders en zijn ouders begrijpen hem hierin ook totaal niet. Blond of licht gekleurd is hij niet, maar verder klopt het helemaal. Mijn eigen analyse over hem wees er ook op dat hij een probleem heeft met vrouwen. Ik denk dat hij ze eigenlijk ergens diep binnenin onbewust haat en ze daarom moet domineren.
Hij komt inderdaad uit een gezin waarin hij behoorlijk verwaarloosd is en hij heeft echt enorme issues naar mijn idee (en dat geeft hij ook toe). Hij zit nog enorm 'vast' aan zijn ouders, psychologisch en emotioneel gezien en zit inderdaad in de slachtofferrol.

Ik vraag me wel af wat je met de zin bedoelt dat ik 'misschien (on)bewust aanvoel dat hij geloofwaardiger overkomt dan ik in zijn verhalen'. Ik snap het niet helemaal. Kun je me dat uitleggen?

En ook: 'JUIST omdat hij jou niet claimt, maakt hem zo gevaarlijk. Hij voelt je aan en dus doet hij dat niet.'
Doel je hierin op mijn bindingsangst?

Ik heb inderdaad moeite met dominante mensen die me overrompelen. Natuurlijk ben ik daar zelf bij en LAAT ik me dan ook overrompelen of domineren. Ik vind het echter tot op bepaalde hoogte wel fijn als ik merk dat een ander mij op een bepaalde manier (ook) nodig heeft in een relatie. Kennelijk heb ik daar mijn waarde vaak aan ontleend, hoe onterecht dat ook mag zijn.Ik heb meestal aan de kant van de verlatingsangst gezeten, maar dat ligt natuurlijk dicht tegen bindingsangst aan. Ik trek tot nu toe vaak mannen aan die mij niet helemaal toelaten, dat voelt dan weer 'veilig' voor mij. Maar zo heftig als met deze heb ik eerder nog niet meegemaakt moet ik zeggen.

Bijzonder ook dat je zegt dat deze man mijn intense aard heeft aangewakkerd. Ik heb hem een beetje gezien als een soort 'goeroe' in mijn leven. Niet dat hij dat bewust was, maar hij heeft zó veel in me los gemaakt. In positieve zin eigenlijk, maar wel op een negatieve manier. Ik ben er krachtiger door geworden, zelfbewuster, helderder over wat ik wil (en niet wil). Hij heeft mijn diepste kanten aan de oppervlakte gebracht. Ik had het idee dat hij dwars door me heen kon kijken en ik niets verborgen kon houden (in tegenstelling tot hem).

Het heeft me ook altijd verward, tot op de dag van vandaag....wie hij nu werkelijk is. Ik meende echtheid te zien, maar hij is totaal ongrijpbaar. Eigenlijk zag ik dat al in het begin en ik benoemde dat ook naar hem. Maar hij vond zichzelf een 'open boek'. Intellectueel ja, maar emotioneel absoluut niet. Al is hij wel enorm gevoelig. Ik ben echt nog nooit zo verward geraakt door iemand. Meestal kan ik behoorlijk goed vertrouwen op mijn mensenkennis en intuïtie, maar hier lijk ik volledig het spoor bijster te zijn geraakt. Alhoewel ik nu wel merk dat ik het bij veel dingen achteraf wel bij het rechte eind had.

Tja... bizar hoe zo'n Keltisch kruis en de duiding ervan hiertoe kan leiden!
Ik heb inmiddels besloten geen gesprek met hem aan te gaan, maar een (afsluitende) mail aan hem te sturen. Ik voel alleen wel erg veel boosheid en misschien zelfs rancune (ook een reden waarom ik niet face to face in gesprek wil). Ik ben er duidelijk (nog) emotioneel door geraakt en wil dit wel 'waardig' af kunnen sluiten.

Liefs, Moon

Nu sla jij de spijker op zijn kop Moon! Ik heb het je nog niet eens willen mailen maar ik had al een soort van gevoel dat hij diep in zijn binnenste vrouwen eigenlijk haat! Ik kan me ook voorstellen dat jij je boos voelt.
Kijk Moon, wat zijn ouders hem hebben aangedaan is erg maar als hij daar zelf niet uit komt dan moet hij dat middels een deskundige of anderszins zelf oplossen. Hij moet jou niet als projectiescherm gebruiken van wat hem vroeger is aangedaan.
Ook de term intellectueel die je gebruikt vind ik treffend. Want dat is hij ook (zoals ik al eerder dacht) en iedereen die dat niet is, die vindt hij waarschijnlijk dom. Geeft hij ook vaak aan dat hij mensen dom vindt? Hij kan dan gevoelig zijn, hij heeft geen goed contact met zichzelf! En waarschijnlijk daarom ook niet met anderen. Een van de zijn kenmerken is denk ik ook dat hij zijn eigen zwakten niet of niet goed kent.

Ik denk inderdaad dat hij wel een soort van handige jongen is en inderdaad zeer goed aanvoelt dat jij bindingsangst hebt. Hij voelt aan dat jij wegloopt als hij jou meteen te close benadert. Iets wat hij goed aanvoelt bij vrouwen!
Ik denk ook dat hij qua werk veel ambachten maar ook ongelukken heeft gehad; vaak gewisseld van werk maar ook vaak ontslagen dus. In hem huist denk ik ook een workaholic die misschien wel door zijn gedrag maar mogelijk ook door een (gewezen) verslavingsprobleem niet hogerop kon komen. Ook dat zit hem dwars. Ik sluit zelfs niet uit dat hij daarom zijn leugenachtige kantje nog eens extra inzet. Precies weet hoe je goed over kunt komen en een ander niet. Misschien dat je dit bewust aanvoelt?
Kijk, hij voelt zichzelf denk ik vaak belazerd door mensen maar hij heeft niet eens in de gate dat hijzelf zowel zichzelf als anderen voor de gek houdt. Hij raakt alleen gefrustreerd door (vermeende) onbetrouwbaarheid van anderen. Maar ook deze zwakte van zichzelf kent hij niet.

Ik denk dat jij je tot deze man aangetrokken voelt vanwege zijn slimheid. Kan het zijn dat je zelf niet zo zeker bent aangaande je opleiding(en) en dat je je vereerd voelt dat deze man je leuk vindt en je op een bepaalde manier ook nodig heeft?
Je stelt jezelf een hele goede vraag: waarom heb je iemand nodig? Of liever gezegd: waarom wil je graag nodig gevonden worden? Ben je in zijn algemeenheid misschien iemand die graag tegen een ander opkijkt? Misschien nog niet eens vanwege zijn opleiding maar dat je gewoon een zwak hebt voor wereldse mensen. Mensen die (echt) weten wat er te koop is in de wereld, los van hun opleidingsniveau? Voor jou een aandachtspunt dus.

Waarom jij je laat overrompelen c.q. domineren: is er bij jou tijdens je opvoeding ingepompt dat je altijd beleefd moet zijn? Lag daar een erg sterke nadruk op?


GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Dat ben ik helemaal met je eens, dat hij professionele hulp moet zoeken voor zijn problemen en ze niet op mij (of wie dan ook) moet projecteren. Daar is hij al een aantal jaar mee bezig (van de ene naar de andere psych).
Hij is inderdaad erg intelligent. Noemt zichzelf een genie... en ik moet zeggen: dat is hij ook. Kant niet anders zeggen. Hij valt op intelligentie idd (ik ook overigens), maar ik heb hem zelden andere mensen 'dom' horen noemen. Maar erg kritisch is hij wel en hij houdt ervan op intellectueel niveau uitgedaagd te worden.

Ja, ik heb hem op een voetstuk geplaatst en was inderdaad vereerd dat 'zo'n man' op mij viel. Ik bewonderde hem in het begin zeer (wat hij héérlijk vond, dat heeft hij nodig vanuit zijn minderwaardigheidscomplex). En ja... ik heb 'het nodig' om tegen mensen op te kunnen kijken, wil ik verliefd worden. Eigenlijk lijken we ook heel erg op elkaar in veel opzichten. Al ben ik psychisch en emotioneel verder dan hem, ik zie mezelf in hem jaren terug. De verantwoordelijkheid voor mijn eigen leven niet durven/willen nemen, geen keuzes maken, de onzekerheid, misschien zelfs het mezelf voor de gek houden...

Ik verbaas me er wel over dat hij wel veel vriendschappen heeft, langdurige ook. Maar ook veel 'vriendschappen' met vrouwen... :o Om de aandacht. Daar is hij wel open over.
Ik denk dat hij wel weet hoe hij zich dient te gedragen om dingen voor elkaar te krijgen, maar hij is te autonoom om zich echt aan te passen. Echt een kunstenaar zeg maar. Hij heeft al jaren geen betaald werk, en dat wil hij ook niet. Hij wil aan zijn eigen projecten werken, maar die komen ook niet van de grond. Hij zit vast.

En over mij: Ik heb me van jongs af aan al aangeleerd dat ik me aan moet passen aan anderen en niet voor mezelf mag opkomen. Ik leef me vaak te sterk in anderen in, lees mensen om mezelf 'veilig' te stellen. gevaarlijk dus. Ik heb niet bewust van mijn ouders geleerd dat ik beleefd moest zijn, maar door de omstandigheden, ben ik mezelf gaan richten op anderen ipv op mezelf. Ik wás als kind afhankelijk en ben letterlijk veel verlaten in mijn jeugd. Dat heeft verlatingsangst uiteraard in de hand gewerkt. Dus ik heb 'trucjes' aangeleerd om mensen bij me te houden. Alleen werken die trucjes natuurlijk niet meer als je ouder wordt.

Het is typisch... hij nam initiatief om met me te willen praten, maar nu laat hij het afweten en schuift het voor zich uit. Ik denk dat hij teruggeschrokken is (van zichzelf). Maar het lag in de lijn der verwachting, gezien zijn ambivalentie.

Ik vraag me af of het zin heeft nog een legging toe doen mbt hem. Ik heb wellicht de antwoorden al, dus dat zou hooguit als bevestiging dienen. Wat raad jij me aan?

Hoi Moon,

In essentie is hij niet wie hij wil zijn! Dit in combinatie met de behoefte om intellectueel uitgedaagd te worden, is zijn leugenachtig gedrag een vlucht uit de werkelijkheid. Door zijn genialiteit kan hij die leugens misschien wel een aanzienlijke tijd volhouden maar op een gegeven moment komen leugens toch uit!! En dan zit hij weer met de (aan) gebakken peren, waar hij zijn verantwoordelijkheid dan weer niet voor neemt! En zo blijft hij in die vicieuze cirkel hangen!
Ja, hij valt op intelligentie en intellectuele uitdagingen maar je moet wel je mond houden als het hem uitkomt hé! Zie je hier weer de ambivalentie? Heb je weleens tegen hem gezegd dat het je bevreemdt dat hij zijn eigen problemen niet kan oplossen als hij zo geniaal is ;D
Ik denk overigens dat hij voelt dat je hem gaat doorzien en daar schrikt hij van terug! Vandaar dat hij ineens niets meer van zich laat horen! Mogelijk is hij te bang dat die andere vrouwen wat ter ore komen via jou?

Ik denk dat jij iemand nodig hebt waar je tegenop kunt kijken maar dan vanwege iemands psychische intelligentie. Uiteraard speelt ook het intellectuele een rol maar voor jou meer nog het psychische gedeelte. In ieder geval een emotioneel volwassen, geestelijk sterke, vitale man die goed weet wat er in de wereld te koop is. Eentje die niet alleen praat maar ook handelt naar hetgeen hij zegt en voelt. Iemand die zeer welbespraakt is en/of goede woordspelingen kan maken :D

Ik denk dat het voor jou verstandig is om voor jezelf te leren opkomen, om je weerbaarder te maken als je niet aan het verwachtingspatroon van anderen kunt of wilt voldoen. Want nu handel je niet naar wat je voelt (zoals hij doet dus) maar bij jou komt het uit een hele andere hoek dan bij hem.

Ik denk dat je voor jezelf genoeg duidelijkheid hebt wat betreft je "relatie" met hem. Ik denk dat het meer zin heeft om een algemene legging te doen met de vraag wat je in de toekomst wilt. Niet alleen qua liefde maar sowieso. Maar dat moet je voor jezelf nog maar even uitvinden.

GABRIELLA

Haha, ja dat was een goeie geweest, die opmerking! Helaas heb ik daar de gelegenheid niet meer voor gehad. En nu helemaal niet meer denk ik, want ik heb hem een bericht gestuurd dat ik een gesprek niet meer zie zitten, omdat ik geen vertrouwen heb in zijn openheid en eerlijkheid. En natuurlijk reageert hij niet...

De man die jij beschrijft, is inderdaad het soort man die ik zoek. Maar ik ga me eerst maar eens op mezelf richten. Lijkt me gezond en daar heb ik ook behoefte aan.

In dat kader heb ik vanmiddag een Keltisch kruis voor mezelf gelegd met de algemene vraag hoe mijn leven zich nu verder gaat ontwikkelen. heftige legging, vind ik zelf en wat ik er in lees, is dat ik misschien nog niet van hem af ben...

Misschien wil jij er nog iets over zeggen, als je daar nog zin in hebt? Zou ik fijn vinden, maar het hoeft niet hoor! Je hebt me al van hele mooie en waardevolle feedback voorzien! Ben je daar heel dankbaar voor.

Hij ziet er iig als volgt uit:

1 Staven Koningin
2 Zwaarden 5
Onderbewuste: pentakels 2 omgekeerd
Bewuste: Pentakels ridder
Verleden: de Ster
Toekomst: staven 5 (conflict?)
7: Bekers 10
8: Pentakels 5 omgekeerd
9: De Zegewagen omgekeerd
10: Staven 6 omgekeerd

Ik lees erin dat ik in principe wel de wilskracht en het zelfvertrouwen heb om aan mijn zelfontplooiing te werken. Dat ik standvastig ben en volhardend, maar dat ik te maken krijg met conflicten en/of ruzies, waarin ik uitgedaagd wordt om innerlijk te groeien en dat ik de neiging zal hebben me daardoor uit het veld te laten slaan. Uiteindelijk zal in twijfel en onzekerheid vervallen en heb ik dringend behoefte aan hulp van buitenaf.
Dat even heel eenvoudig samengevat. maar misschien zie ik nog dingen over het hoofd.

Liefs, Moon

Hoi Moon,

Mij valt meteen Pentakels 2 op. Pentakels 2 geeft aan dat je inderdaad nog net niet helemaal op jezelf vertrouwt. Dat laatste beetje moet nog komen maar gelet op je uitkomstkaart gaat je dat lukken, zeker als je een jaar verder bent. '
Kijk ik in dit kader naar de combinatie Staven Koningin/Zwaarden 5. Staven Koningin geeft aan hoeveel positieve dingen jij over jezelf geleerd hebt in je relatie tot hem! Voor je hem kende wist je nog niet half hoeveel liefde je in je had!! Maar dat is nu wel anders!! Daarbij nog je geestkracht en andere goede dingen opgeteld, ben je er ondanks alles goed voor jezelf uit gekomen! Maar....Zwaarden 5 geeft aan dat je ergens (in het verre en/of nabije verleden) op een zwakke plek geraakt bent! Ondanks dat je met alle positieve dingen die je hebt geleerd vooruit kunt, kan dat zwakke plekje voor vertraging zorgen.
Gelet op De Zegewagen, denk ik dat je ergens een soort bang voor hem bent, bang dat hij ineens conflicten met je aan zal gaan of zo. In combinatie met De Ster, zegt mij dat je voor je gevoel daar nog niet vertrouwd mee bent.
Gelet op Pentakels 5, zal hij het conflict niet direct opzoeken. Je gelooft me misschien niet maar ik denk dat hij zelfs nog wel banger voor jou kan zijn dan jij voor hem. Ik denk dat hij bang is/wordt dat jij hem door krijgt. En/of dat jij roddels over hem gaat zaaien. Daar...gaat hij dat namelijk over jou doen ::)

Je krijgt vanzelf wel signalen vanuit je omgeving! Reken erop dat dit rare en/of onbarmhartige reacties zijn! Reken er ook op dat dit leugenachtige verhalen zijn. Ik krijg ook het gevoel dat hij een paar weken wacht met jou terug schrijven, dan ineens iets laat horen en als jij dan niets laat horen begint hij te stoken. Ik heb helaas :(ook het gevoel dat zijn omgeving eerder hem zal geloven dan jou.
Het wordt moeilijk voor je, vooral voor je zelfvertrouwen maar als je je hier tegen leert wapenen dan word je zelfvertrouwen nog sterker!! Mocht je een rare/vervelende reactie van je omgeving krijgen, probeer dan zo nuchter mogelijk te reageren ook al is dat moeilijk!! Zeg dan gewoon o, zegt hij dat alleen maar??? Joh, hij is al maanden bezig met praatjes over mij rond te strooien, het interesseert me totaal niet. Als je me nu wilt excuseren, ik ga want ik heb nog meer te doen. Zoiets in ieder geval!

Ondertussen ga jij aan je zelfontplooiing werken! Gelet op Staven 5/Staven 6 gaat jou dat ook zeker lukken! Nog even een kleine tip naar aanleiding van Kelken 10. Het kan zijn dat hij onverwacht aan je deur staat. Je moet het natuurlijk zelf weten maar het is het beste als je hem niet binnen laat! Het kan zijn dat hij alleen wil kijken of er iets bijzonders in jouw huis gebeurt. Ik 'zie' een soort van spionage.

Kortom: je zult je een tijdje weer verlaten voelen, aangezien je omgeving meer achter hem gaat staan dan achter jou. Je zult je weer net zo verlaten voelen als vroeger. Maar... nu ga je hierin zelfvertrouwen ontwikkelen want je weet je er ook weer nieuwe mensen op je pad komen waarmee je veel gaat delen. Ook om dat zelfvertrouwen nog verder uit te bouwen, is die verlatenheid nodig om op je intuïtie te vertrouwen. JE GAAT HET ECHT WEL REDDEN HOOR!
Het begin van een nieuw bewustzijnsproces is in gang gezet! Drie vijven in een legging betekent moeilijkheden overwonnen ;D En dan is hij nog bij waar hij eerst was!

Liefs,

GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Dank je voor je uitgebreide uitleg! Dat ziet er toch iets positiever uit dan hoe ik het zelf had geïnterpreteerd.
Het klopt zeker wel dat ik heel veel geleerd heb over mezelf in de relatie met hem. Dat is in ieder geval een mooi geschenk.
Het is ook zo inderdaad dat ik een beetje bang voor hem ben. Misschien onterecht, maar nu ik niet meer op hem vertrouw, zie ik hem tot alles in staat. Ook nare dingen. Maar ik ben vooral bang wat hij met mij doet op emotioneel vlak, dat hij me nog kan bespelen oid. Omdát ik (nog) niet sterk genoeg ben, nog gevoelens voor hem heb en te weinig afstand.
De Ster; geraakt op een zwakke plek in het verleden kan op hem duiden. Hij heeft in ieder geval wel veel oud zeer in mij naar boven gehaald, dat zeker.

Ik denk ook dat je gelijk hebt dat hij bang is voor mij, misschien wel banger dan ik voor hem. Ik heb vaker het gevoel gehad dat hij er niet mee om kan gaan dat ik hem doorzie. Maar gezien wij geen gemeenschappelijke vrienden of kennissen hebben, denk ik niet dat hij bang hoeft te zijn dat ik naar zijn omgeving toe een boekje over hem open zou doen. Die mogelijkheid heb ik niet eens. Andersom kan hij natuurlijk van alles zeggen tegen zijn vrienden over mij, maar ik zal niet met hen in contact komen en daar dus weinig van te weten komen.
Dus het mogelijke 'conflict' of vervelende reacties vanuit mijn omgeving zullen wellicht uit een andere hoek komen die niet veel met hem te maken heeft, vermoed ik zo. Al zou ik niet weten welke.

Maar ik kan nu al invoelen hoe eenzaam en onzeker ik me kan gaan voelen als ik me niet gesteund voel door mijn omgeving en het er dus op aan komt dat ik alleen mezelf heb en daar op moet vertrouwen. Dat is een uitdaging die ik vaker in mijn leven ben tegen gekomen. Maar daarin vertrouw ik dan maar op mezelf en jouw woorden dat het me wel gaat lukken!  :)

Heel erg bedankt voor je waardevolle analyse en je inzicht!

Liefs, Moon

Dank je Moon!

Ook ik weet zeker dat het je gaat lukken om voldoende zelfvertrouwen op te bouwen!! Vooral nu je weet waar je voor komt te staan zeg maar, ben je misschien wat voorbereid en kun je alles wat makkelijker aan. Ik hoop dat je nog eens van je laat horen 8)

Liefs,

GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Hij heeft overigens gisteren iets gestuurd. Een berichtje met alleen maar 'Hey'...
Uiteraard heb ik daar niet op gereageerd, maar het doet me pijn dat dat alles is kennelijk, al zou ik er blij mee moeten zijn. Maar ik had liever niets gehoord. Het lijkt erop alsof hij me op deze manier alleen maar aan het testen is en me totaal niet serieus neemt. Het maakt me boos. Vooral omdat ik hem de kans heb gegeven met me te praten, maar dat hij het (weer) laat afweten. Verwachtingen scheppen en niks doen.
Sorry... moest het even kwijt. Gaat verder helemaal niet over tarot nu.

Maar goed, misschien beter ook zo. Dit is wie hij is en wat hij te bieden heeft (niks).
Ik zal verder moeten en kan me beter op mezelf richten.

Ik zal zeker laten weten hoe het met me gaat!
Lief dat je ernaar vraagt  :)

Liefs, Moon

Hoi Moon!

Je schiet zelf recht in je eigen roos met dit bericht! Zéér goed dat je daar niet op hebt gereageerd!! Hij is je ZEER ZEKER aan het testen!! Hij neemt je niet serieus, wil bij jou een reactie uitlokken en de verantwoordelijkheid bij jou neerleggen!! Hij weet dus donders goed waar hij mee bezig is.

Hou er rekening mee dat hij nog wel vaker dit soort berichtjes stuurt. Ik heb de gevoelsmatige zekerheid dat zijn reacties heftiger worden naarmate hij meer en meer merkt dat jij niet op hem reageert. Maar.....doe een beroep op je hernieuwde zelfvertrouwen :) Hoe heftig zijn reacties op een gegeven moment ook moge worden: niet reageren!! Op een gegeven moment ziet hij zelf ook wel in dat je echt niet meer wilt en dan stopt hij vanzelf al duurt het lang :P

Ga zeker verder!! Je kunt het!!

Lief dat je laat weten hoe het met je gaat, ik hoop nog eens van je te horen.


Liefs,

GABRIELLA

Mijn God, wat ben ik dan naïef geweest al die tijd. Gedacht dat hij het serieus met me meende...
Maar ik ben blij dat ik het nu tenminste weet!

Dank je wel voor je steun! Lief van je!

Liefs,

Moon

Troost je Moon. Je bent zeker niet de enige en op zeker dat hij mensen nog wel harder belazerd heeft dan jij!

Ik lees je nog!


GABRIELLA

Hoi Gabriella,

Pfff... het valt niet mee. ik heb het idee dat ik het nu al flink te verduren krijg qua eenzaamheid en me verlaten voelen :( Die laatste legging is sneller actief geworden dan ik had gedacht.
Ik heb hem gevraagd mijn reserve sleutels terug te brengen (kan hij gewoon in de brievenbus doen), wel met het verzoek daar geen weken over te doen. Maar niets. Ook geen reactie.
Ik heb sterk het idee dat hij 'vervanging' heeft gevonden en mij nu totaal links laat liggen... en dat doet pijn. Pijn omdat ik de conclusie trek dat hij ons samenzijn helemaal niet gewaardeerd heeft. Dat hij een eventuele vriendschap in de toekomst hiermee vergooit... iets wat ik nog wel 'goed' zag komen.

Ik weet even niet waar ik het zoeken moet. Voel me enorm 'weggegooid' en verlaten nu. Maar dat klopt idd ook met het Keltisch kruis wat ik legde over mijzelf. Mijn leven voelt leeg en ik zie even weinig perspectief. Ik voel voornamelijk een enorm tekort aan liefde. Liefde voor mezelf ook op dit moment. De gedachte dat dit dus echt afgelopen is, einde verhaal en zelfs geen toekomstig contact meer (want van mij uit zal het niet komen na alles wat er nu vooral de laatste maand gebeurd is), snijdt echt als een mes door mijn hart.

Ik zou willen dat hij me met rust had gelaten en nooit had gevraagd om een gesprek. Het voelt alsof hij me opzettelijk nog een trap na heeft willen geven op deze manier (al geloof ik niet dat hij zo berekenend is).

Nou ja, gaat even niet zo lekker dus, maar ik hoop dat dit een fase is die niet al te lang hoeft te duren!
Wilde het wel even delen met je.

Liefs, Moon

Hoi Moon,

Allereerst wil ik kwijt dat ik het heel fijn vind dat jij je verhaal met mij wilt delen. Ik vind het tevens heel erg rot voor je dat je die gevoelens van leegte en weggegooid zijn hebt. Schijnbaar is hij een stuk oppervlakkiger dan je aanvankelijk dacht. Maar.....zijn uitblijvende reactie op jouw vraag om de sleutel terug te geven, zegt mij dat hij ergens toch nog wel met een dun draadje aan je vastgebonden wil blijven. Zo schat ik het tenminste in hoor. Want doordat hij niet reageert blijf jij met hem bezig! Weet dat jij hem niet onverschillig laat. Hij zal dit echter nooit aan iemand anders bekennen! Ik denk dus dat hij in zekere zin wel berekenend is! Dit is een onderdeel van die machtsuitoefening naar vrouwen.

Ik weet dat het moeilijk voor je is maar heb maar een soort van meegevoel met die vriendin! Want zij zal nog harder behandeld/belazerd worden dan jij!

Het voelt nu leeg zonder perspectief maar weet dat daar op een gegeven moment verandering in komt! Ik heb nog eens naar die laatste legging gekeken en ik denk dat er over ongeveer drie maanden nieuwigheden komen. Nog geen vaste relatie maar wel nieuwe contacten. Deze ga je verder uitbouwen tot vriendschappen, de rest komt (veel) later.

Sterkte!!!

GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Dank je wel voor je reactie en je woorden. Dat voelt goed!
Wellicht is hij inderdaad oppervlakkiger dan ik dacht. Maar ik weet tegelijkertijd ook hoe gevoelig hij is en hij heeft me wel vaker verbaasd over wat er allemaal in hem omgaat. Maar ja... als er geen communicatie is, kan ik natuurlijk veel invullen. Ik heb in ieder geval ook het idee dat hij die sleutels (nog even) laat zitten, om eventueel weer een reactie van mij uit te lokken en geen echte afsluiting te willen.

Denk dat je gelijk hebt, dat met wie hij nu ook mogelijk is, hij zal weinig tot niets veranderd zijn, dus veel goede hoop voor hen heb ik niet. Tenzij die vrouw wellicht wat minder kwetsbaar en gevoelig is als ik...
Maar goed. Dat is mijn zaak niet meer.

Het is in ieder geval fijn om erop te vertrouwen dat het over een tijdje weer beter zal gaan. Los van de kaarten overigens... vertrouwen hebben is altijd beter :) Ik heb sterk het verlangen naar nieuwe mensen in mijn leven. In eerste instantie vriendschappen, dus dat zou zeer welkom zijn!

Ik hoop je over een tijdje te kunnen verhalen over meer positiefs in mijn leven. Dat zal ik zeker doen!

Dank je wel,

Liefs, Moon

Dank je voor je feedback Moon! Tot schrijfs!!


Liefs,

GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Even een update, nu er iets gebeurd is... Mijn ex heeft vandaag contact met me opgenomen. Hij belde me (herkende het nummer niet). Kort gezegd komt het erop neer dat hij zijn spijt betuigd heeft en me wil zien. Hij heeft het niet met zoveel woorden gezegd, maar hij zegt klaar te zijn voor een relatie.
Je snapt dat ik nogal sceptisch hierin sta. Het is wel wat ik een tijdje geleden gehoopt had dat hij tot dit inzicht zou komen, maar ik sta er op dit moment anders in. Er is toch een hele hoop gebeurd en ik kijk anders tegen hem aan (mede hierdoor).

Met mij gaat het nu eigenlijk behoorlijk goed. Dingen komen op me af, ik voel me sterker en zelfverzekerder.
Wel heb ik afgelopen week nog heel veel moeite gehad met mijn emoties omtrent mijn ex en koste het me vreselijk veel moeite geen contact te zoeken. Maar daar was ik gisteren 'overheen'... en nu belt hij dus.

Ik weet niet zo goed wat te doen. In principe sta ik open om te praten, maar een relatie lijkt me niet erg realistisch. Dat is wel vooral mijn ratio die dan spreekt. Emotioneel ligt het wat anders.

Ik heb daarom een beslissingslegging gedaan (is die je bekend?) met de vraag of ik wel een gesprek moet aangaan en hem zien.

7 kaarten in totaal.
Thema: zwaarden 3
Dit spreekt voor: staven aas, bekers 6, staven 8
Dit spreekt tegen: staven 3, pentakels koningin, het oordeel

Ik moet erbij zeggen dat alle kaarten omgekeerd liggen(!)

Kan jij iets over deze legging zeggen? En/of wat raad je me aan?

Liefs, Moon

Hey Moon,


Een zwaar thema joh :( Dit gaat over een beslissing op pure rationele gronden!

Opnieuw met elkaar een relatie beginnen heeft alleen zin als de toenmalige problemen zijn verdwenen. Is dat hier ook het geval?! Gelukkig heb je ook je ratio ingeschakeld zodat je hier goed over kan nadenken, mocht je dat zinvol vinden. Hoe weet hij of hij nu klaar is voor een relatie?! Is het uit met zijn vorige vriendin en zo ja, waarom? Ik heb het misschien wel mis maar ik vraag mij af of hij als persoon daadwerkelijk veranderd is. Iets in mij zegt van niet, waardoor jij straks weer met die overbekende gebakken peren zit.

Het spreekt er in ieder geval voor dat je alles langzaam met hem opbouwt en ook alles heel goed overweegt. Maar ook Bekers 6 geeft mij het gevoel dat hij niet zo heel veel is veranderd.

Ik vind Staven 3 een toekomstkaart bij uitstek en omdat deze kaart er tegen pleit, denk ik dat je uiteindelijk niet verder dan wat gesprekken met hem zult komen. Heb je voor jezelf al bepaald waar jouw grenzen liggen ten opzichte van zijn gedrag?
Pentakels Koningin zegt mij dat hij jouw (moederlijke) zorg mist maar ook dat jij zelf de behoefte hebt om (moederlijke) zorg te geven. Dit kan een hulpverleners relatie worden en uit ervaring weet ik dat dit niet lang stand houdt.
Ik denk dat jij een paar gesprekken verder met hem al wijzer wordt! Ik vraag mij af of hij open zal zijn over de ware reden.

Heb jij misschien in zijn algemeenheid een groot verlangen naar een partner en dat dit er mede de reden van is dat je nu op hem wilt ingaan?

Heel veel sterkte en kracht toegewenst,

GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Dank voor je reactie!

Je eerste zin... exact. Daar ben ik het helemaal mee eens en ik vrees dus dat de oude problemen niet opgelost zullen zijn. Ik denk dat hij helemaal niet (zoveel) veranderd is. Dat zou een wonder zijn.
Ik denk niet dat er een vorige vriendin is geweest eerlijk gezegd, hooguit een fling of een one night stand.
Waar hij het idee vandaan heeft dat hij nu wel een relatie aan zou kunnen gaan, daar moet ik nog achter komen. Berouw en zelfinzicht lijkt hij in ieder geval wel te hebben, voor zover ik dat geloof natuurlijk. Ik ben sceptisch uiteraard.

Het klopt dat ik sterk het verlangen heb naar een partner. Maar het mag inderdaad geen hulpverlenersrelatie worden. Been there, done that en ik weet hoe onevenwichtig en scheef dat is.

Ja, ik weet heel goed waar mijn grenzen liggen. Dat is wel iets wat ik geleerd heb de afgelopen periode met hem. Er zal echt goed en grondig gepraat moeten worden in ieder geval. Ik wil vooral een hoop van hém horen, want ik weet wel waar ik sta en wat ik vind.

Het is een beslissing die ik rationeel dien te nemen denk ik. Maar dat is wellicht vreemd om te moeten doen als het om liefde gaat. Het punt is dat ik me wel heel sterk verbonden met hem voel. Op spiritueel vlak, op intellectueel vlak en op lichamelijk vlak. Maar ik denk dat dit hele verhaal staat of valt bij zijn vermogen om naar zichzelf te kijken en te werken aan zijn issues. En dat laatste... dat zijn er nogal wat(!)

Moeilijk moeilijk. Vooral om onderscheid te maken tussen oude pijn en daaruit voortvloeiende patronen en de realiteit. Eén ding is zeker: ik wil mezelf geen onnodige pijn meer doen en mezelf niet meer verliezen!

Ik wens mijzelf ook veel kracht toe, dat zal ik nodig hebben!

Liefs, Moon

Hoi Moon (shine :))

Ik vind het heel goed van je dat je jezelf niet meer onnodig pijn wilt doen want Zwaarden 3 (pijnlijk afscheid tegen het gevoel in) voelde voor mij wel zo.
Ik denk dat het ook moeilijk voor je is omdat deze relatie een vreemde mengeling is van je heel vertrouwd met hem voelen en tegelijkertijd ook heel vreemd. Je voelt je verbonden met hem maar tegelijkertijd ook ergens weer niet. Het is meer dan vriendschap maar eigenlijk te weinig voor een relatie. Klopt dit?

Ik heb het gevoel dat eerlijkheid in zijn algemeenheid nogal eens problematisch is voor hem. In hoeverre wil jij daarin meegaan? Vooral naar jezelf kijken wordt dan moeilijk! Vooral als de bijbehorende problemen niet opgelost worden.
Ik weet eerlijk gezegd niet of hij al die berouw echt meent maar zoals je zelf al stelt: eerst maar eens een paar hele goede gesprekken over hemzelf en zijn situatie!!

Heel veel sterkte!!

GABRIELLA

Hey Gabriëlla,

Ja, je slaat de spijker weer op zijn kop met dat vreemde en vertrouwde. Daarom heb ik ook zitten denken dat een vriendschap misschien een betere optie is voor ons beiden. Maar dat zou ik op dit moment denk ik nog te moeilijk vinden.

Waarom denk je dat eerlijkheid in het algemeen moeilijk is voor hem? En de twijfel of hij zijn berouw wel meent? Haal je dat ook uit de kaarten?

Liefs,
Moon (shine)  :)

Hoi shining Moon ;D

Nee, dat haal ik niet uit de kaarten maar uit mijn gevoel. Ik weet het natuurlijk niet helemaal zeker maar ik denk te weten waarom hij weer contact met jou wil. Hij komt op mij over als iemand die gevoelsarm is en dit tekort van hemzelf uit jou probeert te halen. Op de een of andere manier, ik kan er de vinger niet op leggen, wil hij dat jij voor hem de emotionele kastanjes uit het vuur haalt.
Ik sluit niet uit dat hij enige vorm van mishandeling heeft ondergaan. Dat gevoel roept het bij mij op in ieder geval. Beroerd voor hem natuurlijk maar hij wil daar zijn verantwoordelijkheid niet voor nemen door daaraan te gaan werken. Wat hem is aangedaan projecteert hij op jou maar ook op anderen denk ik. Ik krijg het gevoel dat hij mensen (en niet in de laatste plaats kinderen) weleens kleineert en/of snel dom vindt. In zijn eigen emotionele domheid heeft hij duidelijk geen inzicht en/of wil hij dat ook niet hebben.

Hij is een type wat vlucht in zijn droomwereld en vervolgens in zijn eigen leugens. En als die dan uitkomen dan heeft die ander het altijd gedaan. Wel wordt hij kwaad als een ander (vermeend) liegt want dan voelt hij zich belazerd maar omgekeerd......

Ik vind in eerste instantie een vriendschap tussen jullie een ZEER goede optie!! Kun je altijd bekijken of hij inderdaad stukken opener tegen je wordt!!!

GABRIELLA

Hey Gabriëlla,

Ik denk zeker dat hij bepaalde dingen bij mij zoekt die hij niet in zichzelf kan vinden. Bijvoorbeeld emotionele openheid. Ik weet wel dat hij heel gevoelig IS, maar over emoties praten, is wat anders.
Hij kan enorm emotioneel ZIJN. Ik heb een man nog nooit zo veel zien huilen. Daar heeft hij kennelijk weinig moeite mee, maar ik denk ook dat hij zich bij mij veilig voelde om dit te laten zien.
Over dat vernederen... Dat heeft hij naar mij wel enigszins gedaan ja. Ik weet niet hoe hij naar anderen is, maar de weinige keren dat ik in gezelschap was met hem erbij, gedraagt hij zich op het timide af. Rustig, afwachtend en beleefd. Maar hij is een man met een klein hartje hoor. En met kinderen is hij uiterst voorzichtig en begaan. Waarschijnlijk omdat hij nog zo goed kan voelen hoe het was om zelf kind te zijn. Ik denk niet dat hij kinderen ooit zal kleineren, zeker niet. Vrouwen hooguit ja... daar heeft hij kennelijk een appeltje mee te schillen. Hij heeft denk ik vooral met zijn moeder nog een appeltje te schillen...

Jeetje... we gaan wel lekker de psycho-analyse in zo he?!  ;D

Maar even iets anders: ik las toevallig dat jij aan wicca doet op het forum (of hoe zeg je dat).
Sinds kort ben ik heel erg geïnteresseerd geraakt in paganisme en heb ik een aantal rituelen uitgevoerd (alleen). Ik voel me er erg goed bij en ik heb het idee dat ik 'thuis kom' in iets ouds wat altijd al in me aanwezig was. Voor mij voelt het eigenlijk heel natuurlijk.
Ik ken alleen uit mijn directe omgeving geen andere paganisten. Mijn tante enigszins, al noemt ze zich niet zo, ze IS gewoon wicca  :) en de beste vriend van mijn ex is hogepriester meen ik, die heel actief is met allerlei zaken daaromtrent, maar die heb ik dus nooit ontmoet.
Nou heb ik niet een hele concrete vraag, besef ik me nu, maar misschien kun je me iets aanraden, als beginneling. Een goed boek, een lezing, waar ik belangrijke informatie kan vinden.

Als je dat zou willen hoor... vind dat je al zoveel voor me doet hier op het forum!

Voel je niet verplicht oid. Ik ben gewoon nieuwsgierig.

Liefs,
Moon

Hoi Moon,

Het kan ook zijn dat hij zichzelf (vaak) niet aan durft te raken en als dat zo is, dan denk ik dat dit met name met vrouwen te maken heeft. Kan het zijn dat hij een moeder heeft/had die nogal jaloers en/of bezitterig is/was aangelegd en voor zijn gevoel een heel duister kantje had? Want vooral tegen dat laatste kon hij slecht! Is zomaar een gevoel van me hoor!

Wicca of paganisme, is voor mij allemaal goed! Als je hier meer mee wilt doen dan raad ik je aan om contact op te nemen met de Orde van Druïden en Ovaten in Gilze-Rijen. info@druïden.info Kun je meteen vragen of ze je in contact kunnen brengen met mensen uit jouw buurt die er ook in geïnteresseerd zijn.

Groet,

GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Dank je voor de tip! Ik ga zeker een mailtje sturen, ben benieuwd!

Ik heb gisteren met mijn ex gepraat overigens... Pfff, moeilijk. Voel me nu echt verscheurd tussen verstand en ratio! Had ik ook wel rekening mee gehouden. Misschien eerst maar even laten bezinken en voelen wat IK nu eigenlijk wil.

Moon

Hoi Moon, met in de toekomst hopelijk honeymoon ;D (maar met wie o wie ;D)

Even laten bezinken lijkt mij een heel strak plan! En wat ik al eerder schreef: eerst maar eens héél rustig aan doen, mocht je contact gaan zoeken!

Ik ben ook benieuwd joh!!


GABRIELLA

Hoi Gabriëlla (en anderen)...

Long time... veel gebeurd.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ben weer met de desbetreffende man in zee gegaan en heb dat duur moeten bekopen! had ik maar beter naar de kaarten geluisterd... Ben mijn eigenwaarde en zelfrespect kwijt. Het is op een vreselijke manier uit gegaan en ik ben compleet door het lint gegaan uit pure woede, onmacht en frustratie. Het ergste is nog dat ik me kapot schaam voor de vernedering die ik mezelf heb aangedaan en het beeld dat ik van mezelf heb neergezet en achter gelaten bij hem.

Nu ben ik mijn vertrouwen in mannen en de liefde echt helemaal kwijt. Ik geloof het niet meer. Maar ik verlang zo naar liefde!

Gabriëlla, zou je een legging voor me willen doen? Vraag me alleen af of dat wel kan of zin heeft op afstand. Vind het zo'n gek idee als je me eigenlijk niet echt kent en nooit gezien hebt.

Ik hoor graag van je!

Moon

Hey Moon :-* :(

Hoe rot dit ook voor je is afgelopen: jouw ziel had om een bepaalde reden toch deze ervaring nodig. Je wist wel hoe het was en niet de kaarten ;D
Wat ik momenteel het belangrijkste vind (maar als jij er anders over denkt moet je het me zeker zeggen!!) is, dat jij voor jezelf nagaat waarom je uit je macht gaat (schreeuwen van woede dus). Wat heeft jou zo getriggerd dat jij dat deed en waarom wilde jouw ziel deze ervaring eigenlijk.
Want als jij dat voelt en weet, dan kun je datgene waar je zo'n behoefte aan hebt eerst voor jezelf zoeken i.p.v dat je dat bij een ander probeert te vinden.

Ik wil best voor jou een liefdeslegging doen Moon! Voor de volledigheid wil ik van jou precies weten wat je vraag is en dan ga ik voor jou aan de slag!

Liefs en sterkte.

GABRIELLA

Hoi Gabriëlla,

Dank voor je reactie!
Je hebt gelijk dat ik het blijkbaar 'nodig' had om dit te ervaren. Hoe pijnlijk ook, ik heb er ontzettend veel van geleerd. Maar leuk is anders uiteraard.

Om antwoord te geven op je vraag (schiet gelijk in tranen nu): De woede uitbarsting die ik heb ervaren toen het uit ging, was eigenlijk een herbeleving van toen ik een jaar of 6 was. Ik voelde me compleet machteloos, onrechtvaardig behandeld en absoluut niet gezien en serieus genomen. Dat heb ik als kind (te) vaak ervaren.
Ik denk dat deze hele affaire een les was in mijn grenzen handhaven, mezelf waarderen en liefhebben. Me te laten leren dat ik echt op mijn intuitie moet vertrouwen en op mijn eigen kompas moet varen, me niet afhankelijk maken van een ander en diens waardering en liefde.

Ik weet niet zo goed welke vraag ik het beste kan stellen voor een legging. Ben geneigd te vragen hoe het zich ontwikkelt tussen hem en mij in de toekomst. En dan bedoel ik, of we elkaar weer zullen zien en of er vriendschap in zit (geen relatie), maar dat is wellicht niet van belang nu. Dat is nog steeds vanuit mijn angst om hem echt volledig kwijt te zijn in mijn leven, voorgoed. Terwijl wat er gebeurd is, geen reden is voor vriendschap met hem.

Dus beter stel ik de vraag wat ik kan verwachten in de toekomst op liefdesgebied. Ik ben bang dat ik emotioneel te beschadigd ben (vanuit mijn  verleden) om een gezonde relatie aan te kunnen gaan, maar dat is mijn idee.

Als je nog vragen hebt, hoor ik het graag!

Liefs, Moon

Het machteloze gevoel wat je als kind had, probeerde je via hem te hanteren want hij had duidelijk iets wat die herinnering aan vroeger opriep. Inmiddels is je wel duidelijk dat dit niet helpt.
Waarom wil je eventueel nog een vriendschap met hem? Mis je hem of mis je datgene wat je in jezelf mist maar waar hij misschien teveel van had?

Nu jouw toekomstige liefdeslegging.

Bij het schudden van de kaarten, viel Zwaarden Koningin er spontaan uit! Voor mij een aanwijzing dat je nog een tijd alleen zult blijven. Dit is om te breken met gedachtepatronen waardoor je je eigen liefdesleven de das om doet.
Ik stop deze kaart weer terug in het deck en ga verder met schudden. Vervolgens leg ik deze tien kaarten.

1. Begin: Zwaarden 2
2. Tegenwerking: Zwaarden 3
3. Medewerking: Staven Koning
4. Strijd: Pentakels 10
5. Uitdaging: Pentakels Schildknaap
6. Verandering: Zwaarden Koningin
7.Geluk: Zwaarden Schildknaap
8. Geheimen: De Wereld
9. Onzekerheden: Kelken 8
10. Triomf: De Dwaas

Deze tien kaarten bevestigen voor mij mega dat je 'het' voorlopig alleen gaat doen. Eerst op zoek moeten gaan naar je eigen oorsprong (Pentakels 10) en vooral...op je intuïtie gaan vertrouwen (De Dwaas).
Zie die maan op Zwaarden 2. Je ziet hem van een afstand. Het is je nu nog niet eens helemaal duidelijk op welke gebieden je het meest van jezelf af bent gaan staan. Pijnlijke scheidingen (Zwaarden 3) zullen je hierop wijzen. Niet alleen qua relaties maar ik vermoed ook van werk, vrienden en geld (Bekers 8).
Ik denk zelfs dat je op een punt komt waarop je weer helemaal opnieuw moet beginnen (Pentakels Schildknaap).
De eerste tekenen van dat nieuwe begin,is dat jij je grenzen gaat aangeven. Je valt denk ik op schreeuwers a la je ex omdat je dat zelf niet durft en mega opziet tegen hem omdat hij dat wel durft. Dat mis je waarschijnlijk. Ik heb ook het idee dat je vervolgens in situaties wordt geplaatst waarin je alleen komt te staan. Want doordat je het allemaal alleen moet doen, groeit jouw zelfvertrouwen. Ik krijg ook het vage gevoel dat jij op een gegeven moment voor jezelf gaat beginnen.
Ik heb het idee dat je interesse voor het spirituele heel erg gaat toenemen. Je dromen zullen ook intenser worden.

Heb je weleens het idee dat jij je niet thuis voelt in deze wereld? En/of dat je misschien beter op een andere plek geboren had moeten worden?


Groet,

GABRIELLA

Hartelijk dank voor je legging, Gabriëlla!

Al voelde ik het een beetje aankomen, de uitkomst is wel vrij heftig zeg. Ik vreesde het al een beetje. Vooral dat ik voorlopig even alleen zal blijven en met mijzelf aan de slag moet. Ergens voel ik wel intuitief dat dat ook het juiste is, maar ik wil zo graag anders...
Ik heb nog wel een vraag: wat bedoel je met de maan op zwaarden 2? De maan heb je toch niet getrokken?
Wat me zelf opvalt is dat er erg veel zwaarden in de legging zitten. Staat dat ook voor veel strijd (met mezelf)? Of dat ik met mijn ratio aan de slag ben/moet?

Pijnlijke scheidingen: ja, daar heb ik er al een aantal van meegemaakt recent geleden. Met hem dus, maar ook het afscheidsproces van mijn moeder die stervende is. Qua werk heb ik zelf een vrijwilligersbaan opgezegd, maar dat ging niet van een leien dakje. Qua vrienden ben ik zelf een beetje aan het onderzoeken wie belangrijk voor me zijn en heb ik behoefte aan nieuwe mensen om me heen. Oude vriendschappen verwateren of verdwijnen, maar daar heb ik vooralsnog zelf voor gekozen.

Mijn interesse voor het spirituele is de laatste tijd inderdaad sterk gegroeid. Ik ben veel aan het onderzoeken en aan het lezen op dit gebied, wat me heel goed doet en me troost biedt.
Grappig dat je vermoedt dat ik misschien voor mezelf wil beginnen. Dat is inderdaad mijn plan en daar ben ik nu mee bezig.

Wat je laatste vraag betreft: Ja, dat heb ik zeker, het gevoel dat ik niet thuis hoor in deze wereld, of beter gezegd deze maatschappij. Had ik als kind al. Ik ben erg gevoelig en vind de wereld soms meedogenloos hard. Maar ergens diep binnenin voel ik wel een sterke kracht dat ik het alleen kan en op mijn eigen kompas kan varen. Dat vertrouwen voel ik ergens wel (gelukkig).

En ja, waarom ik eventueel nog een vriendschap met hem wil... Omdat ik hem mis (denk ik). Er was zeker een connectie tussen ons, op intellectueel en spiritueel vlak. Het doet me pijn die te missen. Maar wat er gebeurd is tussen ons, maakt het wel heel moeilijk om nog vrienden met hem te zijn. Sowieso kan ik dat nu niet, omdat ik te veel voor hem voel. Maar hij heeft wel dingen bij me opengebroken. Pijnlijke dingen, maar ik heb mezelf zelden zo laten zien bij iemand. Ergens is dat fijn, maar ik schaam me ook heel erg voor de zwaktes die ik heb laten zien. Mijn meest kwetsbare kant die aan het licht kwam, maar waar hij uiteindelijk niet mee om kon gaan. Dus dat voelde weer erg onveilig.

Denk je dat het een lange tijd gaat duren voordat ik weer klaar ben voor een nieuwe liefde?

Liefs, Moon

Hoi Moon,

Je hebt De Maan nog niet getrokken, maar zie het schijnsel van de maan op de kaart van Zwaarden 2. De Maan, het punt waarop je het meest van jezelf af bent gaan staan zal op den duur zichtbaar worden. Nu nog niet dus maar later is die maan waarschijnlijk wel op jou van toepassing.

Ik hoop voor je dat het anders gaat maar ik denk dat het helaas nog wel even duurt eer je weer een geliefde vindt. Eerst moet je je afgebroken zelfvertrouwen weer helemaal terugvinden.

Behalve dat je voor jezelf gaat beginnen, denk ik ook dat je verre reizen gaat maken.

Hoi Gabriëlla,

Ah, nu zie ik wat je bedoelde met de maan, de sikkel op de kaart van zwaarden twee, had er even niet bij stil gestaan!

Ja, ik zou ik willen dat het anders zou lopen. Maar aan mijn zelfvertrouwen werken is inderdaad wel even noodzakelijk nu. Hoe lang het ook mag duren...

Ik ben wel benieuwd naar die verre reizen...

Dank je wel voor je uitleg (en de legging) nogmaals!

Ik zal zien wat er op me afkomt.

Liefs, Moon

Ik hoop dat je weer van je laat 'horen' als er nieuwe ontwikkelingen zijn! Ik duim voor je!

Lief! Dank je wel, dat zal ik zeker doen!

Hallo allen, hallo Gabriella,

Daar ben ik weer... Ik vrees dat ik nu middenin de situatie zit zoals de laatste legging hier voor me voorspelde  :-[ Na de relatie met de hier beschreven man, ben ik sinds 4 maanden echt alleen. Ik heb alle contact met hem volledig verbroken. Hij heeft nog een keer voor mijn deur gestaan en ik heb hem met veel pijn en moeite afgewezen.

En nu lijk ik in een depressie te zijn beland. Mijn dagboek terug lezend, zat ik daar bijna exact een jaar geleden ook en schreef ik exact dezelfde dingen. Mijn grenzen zijn aan alle kanten getart, ik ben mezelf volledig kwijt geraakt, mijn zelfvertrouwen is tot het nulpunt gedaald en ik voel me ronduit ellendig. Maar ook heel boos. Kennelijk is die boosheid naar binnen gekeerd. Situaties en omstandigheden uit mijn jeugd komen terug en de bijbehorende woede dus helaas ook. Alleen weet ik niet wat ik er mee aan moet.

Ik realiseer me dat ik mijn leven om zal moeten gooien, maar met name mijn gedachten over mezelf. Anders blijft dit een zich herhalend patroon. En... ik moet het echt zelf en alleen doen. Het pijnlijke is dat elke keer dat ik mijn grenzen wél aangeef aan mensen om me heen, ik afgestraft lijk te worden. Alsof mijn grenzen er nooit mogen zijn. Precies wat ik mijn hele leven steeds gevoeld heb en ondervonden.

En nu weet ik even niet meer hoe verder. Ik ben bang. Bang voor de leegte, de eenzaamheid, mijn leven invulling geven, bang om echt voor mezelf te kiezen misschien. Het rare is dat het helemaal zo slecht niet gaat in mijn leven. Ik krijg genoeg bevestiging dat ik dingen goed doe qua werk bv. Maar ik mis liefde, echt contact of een diepere band.

Ik ben de laatste tijd veel bezig met spiritualiteit en filosofie. Ik voel ergens diep binnenin een sterke passie voor bepaalde onderwerpen, maar durf er niet echt iets mee te doen.

Sorry voor het wat warrige verhaal, maar ik voel me ook warrig en ongericht. Ik lijk mijn basisvertrouwen kwijt te zijn, mijn grond... mezelf.

Misschien zou iemand een legging voor me willen doen die me wat helderheid geeft in de situatie? Dat zou me misschien weer wat richting kunnen geven.

Liefs,
Moon

Hoi Moon,

Wat vervelend dat je eigenwaarde zo gekelderd is!! Ieder mens is waardevol hoor! Maar goed, dat kan ik hier nu makkelijk opschrijven, je voelt het helaas niet zo. Hier dus maar een korte en hopelijk krachtige legging.

1. Je verlangens......................................................Staven 5
2. Een kracht om die verlangens te realiseren..................Staven 4
3. Het hoogste obstakel wat je verlangens in de weg staan. Matigheid
4. Wat je achter je kunt laten......................................Zwaarden Aas
5. Hoe je op dit moment in de realiteit bent.....................De Ster
6. Hoe je het beste bezig zou kunnen zijn in de realiteit......De Geliefden

Staven 5 geeft voor mij een duidelijk laag gevoel van eigenwaarde aan. Ik heb het idee dat je geneigd bent (onbewust?) om juist die situaties op te zoeken, waarin je je krachten moet bewijzen. Mensen en situaties die je eigenlijk net boven je macht gaan maar of misschien wel juist daardoor  voel je je in eerste instantie sterker. Totdat blijkt dat je betreffende personen of situaties niet machtig bent, dan wordt je gevoel van eigenwaarde nóg lager!! Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht.

Staven 4. Ik denk Moon, dat jij nu op een punt bent gekomen, dat jij jezelf weer helemaal opnieuw moet gaan verbinden met mensen en je omgeving. Ik denk dat jij te lang, te veel alleen hebt gedaan. Ik heb ook het idee dat je je heel onbegrepen voelt door mensen en je ook moeite hebt om ze dingen van jezelf uit te leggen. Je zoekt naar een groep mensen van wie je begrip ontvangt, dingen ook snel begrijpen.

De strijd die je (hierom?) gestreden hebt kun je achter je laten (Zwaarden Aas) en verder gaan met filosofie en spiritualiteit om nieuwe kanten van jezelf te ontdekken.
De kunst is nu om, behalve je gevoel van eigenwaarde, ook een gevoel van veiligheid in jezelf te op te bouwen. Want jij voelt je bij niemand en nergens meer veilig, mede veroorzaakt doordat je te lang en teveel alleen geweest bent (De Geliefden).
Een partner weerspiegelt in de regel jouw eigen, niet uitgedrukte kanten. Wat moet jijzelf ontwikkelen? Wat had hij wat jij volgens jezelf niet hebt?

Matigheid: kan het zijn dat je in essentie eng vindt om je te binden aan iemand omdat je anders veel te "vast" komt te zitten? Dat dit er de oorzaak van is dat jij op absoluut onbereikbare mannen valt die zich niet snel zullen binden? En/of vind je het misschien ook eng als een man (vermeend) te veel van jou verschilt, hetzij qua karakter, hetzij qua leefomstandigheden?

GABRIELLA

Dank je voor je legging Gabriëlla!

Staven 5: In het geval van mijn ex, maar ook dat van mijn stiefmoeder, klopt dit zeker. Met mijn ex heb ik willen bewijzen dat ik het kon met hem, dat ik het zou 'overwinnen' c.q. hém voor me winnen. Dat is niet gelukt. Door de relatie ben ik sterker geworden, zelfs wat zelfverzekerder (al voel ik dat nu niet), maar het was eigenlijk 'leren zwemmen bij orkaankracht'. Ik heb die relatie wel eens als een test voor mezelf gezien.
Met mijn stiefmoeder zit ik al mijn hele leven in strijd en typisch genoeg, ben ik na een weekend met mijn vader en haar samen, helemaal in mijn eigenwaarde gekelderd. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik echt meer afstand moet houden van haar, want ik kan er niet mee omgaan en ik beland elke keer in een nare positie.

En dan kom ik wellicht bij zwaarden Aas: Ik heb heel lang gestreden voor harmonie en nabijheid, een goede verhouding met mijn vader en zijn vrouw. Maar ook gestreden voor liefde en een fijne relatie. Inmiddels ben ik daar heel erg in gedesillusioneerd geraakt. Ben ik mijn vertrouwen in mannen en de liefde kwijt, misschien in mensen in het algemeen wel. Dat is ergens misschien ook goed, want het werpt me noodgedwongen op mezelf terug en doet me inzien dat ik van niemand afhankelijk ben.

Ik voel me inderdaad onbegrepen door met name mijn vader en zijn vrouw. Gelukkig vind ik wel veel begrip bij vrienden en familie aan mijn moeder's kant. Maar ik ben ook iemand die niet werkelijk alles laat zien hoe het met me gaat. Ik wil mensen niet belasten, maar beland dan wel steeds in de positie dat ik dingen alleen probeer op te lossen en me dus ook heel alleen voel.

Mijn ex was zelf enorm egocentrisch. Veel te. Maar ik ben het tegenovergestelde. Ik ben steeds maar met anderen bezig, voor hen aan het zorgen, me aan het aanpassen, volledig beschikbaar zijn. En nu voel ik dus een enorme woede, omdat ik mezelf continue voorbij ga en als het ware 'verdwijn' in anderen. Dan ben ik mezelf kwijt en voel ik me leeg. Dus ik zou wat meer gezond egocentrisme moeten kweken, mezelf meer op de eerste plaats zetten. Ik weet alleen nog niet zo goed hoe.

Matigheid: Ja, ik ben inderdaad bang om me echt open te stellen in een relatie en ik val tot nu toe steeds op emotioneel onbereikbare en onvolwassen mannen. Dan kan ik 'al het werk doen' en hoef ik mezelf ergens ook niet helemaal bloot te geven. Ik denk dat ik diep binnenin bang ben dat mijn partner dan van alles van me gaat verwachten, wat ik niet waar kan maken of waar ik niet aan voldoe.
Ik heb na zitten denken over je laatste vraag... ik weet het niet. Misschien dat ik onbewust wel bang ben voor grote verschillen, omdat ik dan zelf mijn verlatingsangst ga voelen. Mijn ex was heel anders dan ik, maar toch waren er grote overeenkomsten op veel vlakken. Maar zijn levensstijl en zijn omgang met mensen was heel anders. Hij had een andere moraal daarin. Dat vond ik wel moeilijk (zacht uitgedrukt). Maar uiteindelijk paste hij daarom ook niet bij me. Het fundament van de rest was niet sterk genoeg.

Nogmaals dank voor je uitgebreide reactie. Het bevestigt wel deels wat er speelt op dit moment en waar ik doorheen ga. Ik denk wel dat ik professionele hulp moet zoeken sowieso. Sommige dingen moet ik niet helemaal in mijn eentje willen oplossen, dat is me wel duidelijk. Maar er is een hoop werk aan de winkel. Ik had gisteren alleen thuis zo'n enorme woedebui, dat ik er zelf van schrok. Maar het gaf me ook een heleboel kracht en ik zat 'ineens' weer in mezelf. Denk toch dat daar de sleutel ligt: mijn woede omzetten in een drijvende kracht voor mezelf.

Liefs,
Moon

Staven 5: Je zit dus muurvast in deze bewijsdrang. Deze drang is voornamelijk ontstaan door je stiefmoeder en/of je vader maar werkt dus ook nog in andere relaties door. Je denkt dan dat je jezelf bent maar in word je dus ver uit je innerlijk centrum geslingerd! Dientengevolge ben je jezelf helemaal kwijtgeraakt! Vervolgens krijg je een heel onveilig gevoel in jezelf.
Wat je minderwaardigheidsgevoel betreft: dat jij de situatie met je schoonmoeder niet aan kan, betekent zeer zeker niet dat jij minder waard bent als persoon!!! Jouw stiefmoeder zit in dermate anders in elkaar, dat jullie waarschijnlijk nooit op dezelfde golflengte zullen komen. Je kunt dan strijden wat je wilt maar dat verandert niets aan haar maar ook niet aan jouw karakter. Op een gegeven moment houdt het gewoon op.

Zwaarden Aas: de erkenning die jij niet van je vader en stiefmoeder hebt gekregen, probeer je denk ik nu uit relaties te halen. Je merkt wederom dat je iemand niet kan veranderen, dus ook een partner niet. Wat je achter je kunt of misschien zelfs wel moet laten; strijden om harmonie en nabijheid. Relaties zijn er om te Mogen Zijn. Relaties zijn niet om te functioneren maar om een sleutel te zijn voor het geluk van jezelf en die ander. Mogen Zijn is een allereerste vereiste in een relatie!! Als je dat niet kunt of mag dan houdt alles op! Dit moet Gewoon Zijn en niet verkregen worden door strijd. Laat die strijd om harmonie dus achter je!

Ik denk dat je mensen pas belast als je vaak met hetzelfde verhaal komt. Of om de haverklap om hulp vraagt. Vertellen wat er in je omgaat is echter iets heel anders. Als jij je naasten niets vertelt dan weten zij niet wat er in jou omgaat en kun je ook geen steun aan hen ontlenen.

Wat je over gezond egocentrisme schrijft klinkt voor mij heel goed. Begin eens met te praten over wat er in je omgaat, een eerst stap op weg er naartoe denk ik.
Ik krijg nu een soort De Maan gevoel. Ben je geneigd om je enerzijds helemaal in jezelf te verliezen, dat als het ware een over-aanpassing hebt en anderzijds weer zeer tegendraads kunt zijn om hele kleine dingen?

Matigheid: ben je bang dat iemand je zal verlaten op het moment dat de persoon in kwestie je een spiegel voorhoudt? Vind je het eng om naar jezelf te kijken omdat je bang bent wat je daar aantreft? Zo ja, komt dit omdat je lang geconfronteerd bent geweest met dat je eigenlijk niet mag zijn wie je bent (vader-stiefmoeder)?

Woede/agressie komt voort uit onvermogen. Welk onvermogen voel je op het moment van je woedeaanvallen?


Sterkte en liefs,

GABRIELLA

Nou, inderdaad. Ik zit niet alleen naar mijn stiefmoeder en mijn vader vast in bewijsdrang, ik doe het naar bijna iedereen. Onderliggend wil ik steeds mijn eigen overtuiging wegnemen dat ik niet goed genoeg zou zijn. Eigenlijk zoek ik bevestiging van buiten dat ik wél goed genoeg ben.
Ik dacht inderdaad mezelf staande te kunnen houden, het weekend met mijn stiefmoeder, maar precies wat je zegt: ik ben uit mijn centrum geslingerd en raakte mezelf helemaal kwijt. Een oude rol die ik op me nam.
Ik ben bang om echt mezelf te zijn bij haar, omdat ik uit ervaring weet dat ze me dan 'afstraft'. Maar ik realiseer me dat het wel het enige is wat ik kan en moet doen, wil ik niet steeds mezelf verliezen.

Mooi wat je zegt over dat Mogen Zijn. Het is zo logisch, maar nu voel ik pas in wat je daarmee bedoelt. Ik ben zo gewend altijd maar de harmonie in stand te houden, om het 'leuk' te houden, dat ik me erg gespannen ga voelen als ik dat los laat en die strijd laat gaan. Ik heb altijd het gevoel dat wanneer ik echt mezelf ben, mensen me afwijzen. Maar als ik mezelf NIET ben, wijs ik mezelf steeds af en dat voelt nog erger!

"Ik denk dat je mensen pas belast als je vaak met hetzelfde verhaal komt. Of om de haverklap om hulp vraagt. Vertellen wat er in je omgaat is echter iets heel anders. Als jij je naasten niets vertelt dan weten zij niet wat er in jou omgaat en kun je ook geen steun aan hen ontlenen."

Goh, die laatste zin is precies wat mijn vader een tijdje geleden tegen me zei. Dat ik zo weinig vertel over mijn leven en wat ik doe. Sindsdien doen we eens per maand iets met zijn tweeën, wat heel fijn is. Maar ook bij hem durf ik niet teveel over mijn emoties te praten, dat trekt hij slecht. Daar heeft hij nooit echt mee om kunnen gaan.

De afgelopen dagen heb ik mezelf wel verloren in mezelf, in mijn emoties dan. Daarnaast heb ik juist het gevoel dat ik teveel naar buiten gericht ben en mezelf ontloop. Daar komt die enorme onrust vandaan. Het voelt dan alsof ik in een cocon zit gevangen en de mensen om me heen allemaal beter zijn dan ik. Dat ik geen verbinding meer voel met de mensen en de wereld om me heen. Dat tegendraadse om kleine dingen... ik zit te denken, maar ik weet (of zie) het niet. Misschien dat ik wel in uitersten ga zitten. Dus of die enorme aanpassing, of geneigd ben dan maar helemaal schijt te hebben aan alles en iedereen. Maar dat laatste praktiseer ik nooit eigenlijk. Ik zal er nog eens over nadenken...

Wat je vragen bij Matigheid betreft; Ik ben wel gevoelig voor kritiek, dat weet ik. Ik kan en wil ook graag geconfronteerd worden, maar als dat niet met liefde of compassie gaat, kan ik best heftig reageren in eerste instantie. Als het bezonken is, ben ik er vaak wel 'blij' mee. Maar ook deze vraag zet me aan het denken. Ik heb niet het gevoel dat ik bang ben om naar mezelf te kijken. Ik ken mijn kwaliteiten en mijn zwaktes volgens mij redelijk goed. Maar ik ben wel bang dat anderen mijn negatieve eigenschappen ontdekken en me dan verlaten ja. Want die eigenschappen zijn veelal aangepraat door mijn stiefmoeder en mochten er nooit zijn. Dus dat laatste gaat ook wel op hier. Ik heb veel te lang niet kunnen zijn wie ik was.

Daar komt ook die woede vandaan. Ik wil losbreken uit dat keurslijf wat ik mezelf heb aangemeten al die jaren. Ik ben dan boos op mezelf, maar ook op alles wat ik gemist heb, op het niet gezien en gewaardeerd worden, op de liefde die er nauwelijks is geweest, de non-chalante omgang met mij als kind.
Maar het is vooral onmacht denk ik, wat ik dan voel. Alleen is dat gek genoeg niet alleen onmacht en onvermogen wat betreft mezelf en mijn situatie... ik voel ook een enorme onmacht over hoe het er in de wereld aan toe gaat, hoe mensen met elkaar omgaan, de politiek, de natuur. Het is heel veelomvattend op zo'n moment. Blijkbaar haal ik er van alles bij waar ik me onmachtig en boos over voel. Ik wil vrijheid, maar heb het gevoel dat ik gevangen zit en er overal eisen aan me gesteld worden. Continue is er een strijd gaande, een competitie, een wedstrijdje. Maatschappelijk, qua werk, qua mee kunnen doen in de ratrace en de idiotie van de maatschappij. Dan word ik overweldigd door al die ideaalbeelden waar we steeds maar aan moeten voldoen, van kleins af aan al. Maar misschien projecteer ik hier het gevoel wat ik als kind ook al had. Het idee dat ik nooit aan het 'ideaalbeeld' van mijn ouders voldeed, dat ik niet mocht zijn wie ik was, omdat dat niet goed genoeg was.

Jeetje... ik schrijf hier best persoonlijke en intieme dingen over mezelf. Misschien dat ik het later wel weer weg haal. Voor mezelf is het in ieder geval wel heel verhelderend, mede dankzij de vragen die je me stelt. Dank je wel daarvoor!!
Vanmorgen werd ik ook een stukje lichter wakker. Ik zie de kern van mijn probleem nu duidelijker. Ik kreeg de signalen al eerder in de relatie met mijn ex, maar ook na een burnout. Het was alsof het universum me toeschreeuwde dat ik nu eindelijk eens van mezelf moest gaan houden en mezelf mag gaan zijn. Dat ik veel te lief ben naar de buitenwereld, maar keihard voor mezelf.

Lees je eigen verhaal nog eens goed Moon. Kijk eens wie er een centrale rol spelen in dit verhaal: ik denk namelijk je vader en je stiefmoeder! Krijg ik meteen weer een beeld bij Zwaarden Aas: door je vader en stiefmoeder heb jij een vals zelfbeeld gekregen en daarbij ook angsten.
Ik denk dat het uiteindelijk toch nog pijnlijk is om met zowel je vader als stiefmoeder (tijdelijk) te breken. Toch denk ik dat Zwaarden Aas aangeeft dat dit weleens voor jezelf noodzakelijk kan zijn. Ik denk dat jij dan een grotere mate van rust in jezelf krijgt. Zelfs al zijn het je (stief) ouders: het mag nooit zo zijn dat iemand je in dermate uit je innerlijk centrum slingert, dat jij de veiligheid in jezelf kwijtraakt en ook nog eens eens een laag zelfbeeld krijgt. Dan denk ik aan geestelijke mishandeling en dat is voor mij toch wel het overwegen van een afscheid waard. Denk er in ieder geval maar eens over na!
Zwaarden Aas betekent in ieder geval: kappen om de harmonie in stand te houden en je grenzen aan te geven!

Als mensen jou afwijzen, gewoon om wie je bent, dan zijn dat niet de voor jou juiste mensen. De voor jou juiste mensen doen dat niet. Weet je Moon, je kunt er maar beter tijdig achter komen hoe mensen zijn dan dat je er jarenlange valse vriendschappen op na hebt gehouden. Die illusie is veel pijnlijker!! Voor mij wel tenminste! Ik weet inmiddels dat afwijzingen om welke reden dan ook, meer over de persoon in kwestie zegt dan over mij.

Heb je nooit eens tegen je vader gezegd dat jij zo weinig over jezelf vertelt omdat hij dat niet trekt?

Goede feedback krijgen vind ik iets anders dan kritiek geven. Kritiek vind ik een hele negatieve klank hebben. Als ik iemand feedback moet geven, om het zo maar eens te zeggen, dan benoem ik het gedrag wat mij stoort en ook waarom. Ik hou er rekening mee dat hetgeen me stoort ook weleens aan mezelf kan liggen.
Vervolgens laat ik de persoon in kwestie zijn/haar zegje erover doen. Ik merk dat dit meestal wel goed werkt. Als iemand grof tegen je is (ik heb gemerkt dat dit goed werkt) moet je eens iets bots zeggen tegen die ander. Meestal reageren ze dan van o, maar zo bedoelde ik het niet. Ik: ik ook niet hoor! Van mij is het ook opbouwend bedoeld! Dan kijken ze meestal wel raar! Is assertiviteitstraining misschien iets voor je?

Jij bent woedend vanwege de eisen die er aan je gesteld worden schrijf jij. Kan het misschien zijn dat dit woede jegens jezelf betreft omdat jij jezelf eisen oplegt? Eisen die onbewust van je vader en stiefmoeder af komen? Al die woede jegens de politiek en maatschappij: kan het zijn dat jij in lichte mate overspannen bent door alles, waardoor je het gevoel hebt dat je alles niet meer bijhoudt?
Als je het beeld van je wilt afschudden die je (stief)ouders je hebben opgelegd, is het denk ik goed om te gaan leren om grenzen aan te geven! Komt er weer assertiviteitstraining in me op. Dat je dan voornamelijk leert nee te zeggen als iemand druk op je uitoefent want daar ligt denk ik nog het grootste probleem. Want jij wilt (ook uit een soort van bewijsdrang) aardig gevonden worden en als iemand druk uitoefent word je bang.

Mijn dank is groot voor het vertrouwen wat je in me stelt.

Liefs en sterkte  van GABRIELLA

Daar haal je wel iets aan... breken met mijn stiefmoeder en vader. Ik heb het wel eens overwogen, althans, om mijn stiefmoeder niet meer te zien. Maar ik wil mijn vader niet kwijt of er (tijdelijk) mee breken. En gezien ze getrouwd zijn en samenwonen, zou het heel lastig zijn om alleen haar niet meer te zien. Ook hierin voel ik me weer te verantwoordelijk voor het geluk van mijn vader. Maar het is me ook door andere mensen in mijn omgeving wel eens aangeraden, om te stoppen met het contact en voor mezelf te kiezen. Het zou wel de ultieme grens zijn die ik dan stel natuurlijk, al weet ik zeker dat mijn vader en zijn vrouw er niets van zullen begrijpen en me er waarschijnlijk wederom om zullen veroordelen. Maar dat zij dan maar zo, ook dat ga ik niet voorkomen. Het maakt me erg verdrietig, maar ik denk dat mijn grens gewoon echt bereikt is met haar.

Ik heb inderdaad wel eens tegen mijn vader gezegd dat ik weinig met hem deel over wat er in me omgaat, omdat ik het idee krijg dat hij dat niet aan kan. Toen reageerde hij met dat hij me ook nooit heeft geleerd om met emoties om te gaan. We hadden toen wel een vrij open gesprek, waarin hij me liet blijken dat hij er altijd voor me zou zijn. Dat had hij nog nooit eerder kenbaar gemaakt. Maar ik weet dat hij sterk gedomineerd wordt door zijn vrouw. Hij heeft langzaamaan haar ideeën over mij overgenomen, zij het niet helemaal gelukkig. Maar soms hoor ik haar letterlijk praten via hem. Dan wéét ik dat het niet ZIJN mening is, maar die van haar.

Over die feedback geef je wel een goed voorbeeld. Mensen spiegelen in hun gedrag werkt vaak heel goed en ineens zien ze wat ze zelf doen! Ik ben er vaak niet assertief genoeg voor in het geval van mijn stiefmoeder, maar in andere situaties gelukkig wel. Dank voor de tip! En ja, een assertiviteitstraining zou zeker wel eens goed zijn. Daar had mijn huisarts het ook over onlangs.

Goed punt wat je aanhaalt over die woede en de eisen die ik mezelf stel. Ik werd me er onlangs pas echt van bewust dat ik inderdaad die eisen aan mezelf stel (en dat dat de stem is van mijn stiefmoeder in mijn hoofd). Ik word dan woedend van onmacht, maar ook omdat ik het er diep binnenin niet mee eens ben en gewoon mezelf wil kunnen zijn, zonder eerst van alles te hoeven bewijzen en presteren. Dus ja, ik leg die eisen mezelf op.
Ik word inderdaad bang als mensen druk op me gaan uitoefenen. Zeker als ze mijn 'nee' niet accepteren en vervolgens mij subtiel gaan manipuleren om toch van me gedaan te krijgen wat ze willen (teleurgesteld doen, boos worden, me veroordelen). Dan kreeg ik een enorm schuldgevoel en ging ik overstag. En dat laatste moet ik dus echt gaan laten. Dat is weer die harmonie willen behouden, mezelf verloochenen en zo mijn kracht verliezen. Voor mezelf kiezen, iets wel of niet willen, 'nee' zeggen, is nooit gestimuleerd en zo vaak afgestraft in mijn leven, dat ik er letterlijk van in paniek raak, als ik het wel doe.

Ik denk dat de kern van het hele verhaal is, dat ik niet voldoende basisvertrouwen voel in mezelf om mijn eigen keuzes te maken en zelf verantwoordelijk te zijn. Ik ga twijfelen aan mezelf als ik grenzen stel of het niet met iemand eens ben. Bij anderen zie ik het vaak heel goed, maar als het op mezelf aankomt, raak ik het spoor bijster.

Dank je wel dat ik dit zo openlijk heb kunnen ventileren en dank voor je heldere reflectie op mijn verhaal. Dat betekent heel veel voor me en steunt me in mezelf kunnen zijn.

Liefs,
Moon

Lieve Moon,

Het wordt inderdaad heel lastig om haar niet meer te zien als jij bij je vader in huis bent maar hij kan toch ook naar jou toe komen? Je kunt toch ook gezellig in de stad ergens een kop koffie met hem gaan drinken? Hij zegt toch dat hij er altijd voor je zal zijn? Dan moet het toch geen probleem voor hem zijn om desnoods stiekem naar jou toe te komen! Als hij zelfs van je stiefmoeder niet alleen naar jou toe mag, dan vind ik dat zeer ver gaan, te ver eigenlijk. Kijk, als jouw vader iedere dag naar je toe ging dat was het een ander verhaal. Maar nogmaals: als hij niet alleen naar jou toe mag en ook niet alleen met jou de stad in mag voor een kop koffie en hij jou ook niet mag bellen, dan overschrijdt deze vrouw alle grenzen!!
Zij eist je vader helemaal voor zichzelf op. Het spijt me wel een beetje Moon maar jouw vader heeft daar wel een aandeel in als hij zijn grenzen niet bij haar aangeeft. Jij bent nota bene zijn dochter!! Ik vind niet dat hij er voor jou is als hij niet voor je opkomt maar dat is eigenlijk alleen 'maar' mijn persoonlijke mening. Kan het zijn dat ook hierover een brok woede bij jou zit?

Je bent bang voor strenge afstraffing als jij anderen niet gehoorzaamt dus. Heel goed dat je daar zelf wat aan wilt gaan doen want dit is helemaal niet nodig! Vooral dat schuldgevoel niet! Ik weet ook zeker dat jij er komt!! Je gaat werken om weer dat basisvertrouwen te krijgen! Je bent het waard Moon! Je hoeft je door niemand onbelangrijk te laten maken!

Bedankt in ieder geval voor het delen van je intieme verhaal!

GABRIELLA

Nee, gelukkig is mijn stiefmoeder niet zo dat ze contact tussen mij en mijn vader in de weg zit. Ik denk dat ze haar gedrag vaak met een goede intentie heeft bedoeld, maar ze is erg onbewust van zichzelf en heeft een enorm gebrek aan zelfreflectie. Ze snapt niet wat voor impact haar gedrag heeft gehad op mij als kind. Het is ook niet alleen haar 'schuld', mijn vader en moeder zijn er ook debet aan.
En wat je zegt: mijn vader laat zich te vaak meeslepen door haar en trekt zijn eigen grenzen niet goed. Dus op zich zie ik er geen probleem in om mijn vader te kunnen blijven zien, als ik het contact met haar verbreek.

Maar ik ben het met je eens dat mijn vader wel meer voor mij zou mogen opkomen en achter me zou mogen staan. Het doet me inderdaad pijn dat hij dat vaak laat afweten en haar kant/mening kiest. En ja, wellicht ben ik daar ook boos over. Ik ben eigenlijk boos op mijn beide ouders en hoe 'lichtzinnig' ze met me om zijn gegaan. Alsof ik er niet toe deed en vanzelf wel zou opgroeien. Maar ik weet wel dat ze van me houden op hun manier en dat het hun eigen onvermogen was. Met mijn moeder kan ik er niet meer over praten (ze is dement). Met mijn vader heb ik er in het verleden wel over gepraat, maar meestal klapt hij dan dicht en voelt zich een 'slechte vader'. Dus daar ben ik ook mee opgehouden. Buiten dat ik niet in dat verleden kan blijven hangen. Het is helaas gebeurd en ik kan nu alleen maar mezelf helen. Alleen is die boosheid die me soms overvalt wel erg heftig en dan weet ik niet wat ik ermee aan moet.

Dank je wel voor je bemoedigende woorden! Fijn om even die bevestiging te voelen dat ik voor mezelf mag kiezen zonder schuldgevoel!

Ik vind het bijzonder hoe goed jij me aanvoelt op nota bene een online forum. Nogmaals heel veel dank voor je 'luisterend' oor en je feedback. Het heeft me heel erg geholpen!

Liefs,
Moon

Oh, ik bedacht me overigens gisteren (even een inzicht dat in me opkwam): toen de vrouw van mijn vader in mijn leven kwam, gaf ze me redelijk veel aandacht. Dat was ik niet gewend, dus ik denk dat ik haar toen heel belangrijk heb gemaakt. Maar helaas ging haar aandacht ook vaak gepaard met later weer een vernederende opmerking of een veroordeling. Achteraf heb ik het gevoel dat ze alleen maar aandacht gaf, omdat ze me natuurlijk wel moest accepteren als de dochter van haar man/vriend. Maar ik begreep nu ineens waarom ik haar zo belangrijk heb gemaakt en zo bang van haar ben geworden. Mensen in mijn omgeving begrepen dat nooit en ik zelf eerlijk gezegd ook niet. 'Ze is toch niet je moeder? Je bent toch niet afhankelijk van haar?'
Maar het werd een hele ingewikkelde driehoeksverhouding en nu zie ik pas waarom ik zo bang ben geweest.

Typisch ook hoe ik voor een man ben gevallen die qua aandacht en vernedering heel erg op haar leek. Achteraf verdenk ik hem van een narcistische persoonlijkheidsstoornis, maar daar twijfel ik vaak sterk over. In ieder geval was hij heel duidelijk emotioneel onvolwassen en erg op zichzelf gericht.

Bizar dat je ineens de paralellen gaat zien als je uit de situatie bent gestapt. Ik begrijp nu ook waarom deze relatie zo'n enorme impact op me heeft gehad. En toch, hoe gek het ook mag klinken, ben ik dankbaar dat ik het heb meegemaakt. Het was een uiterst pijnlijke les, maar zoals jij het eerder hier op dit topic noemde, Gabriëlla, had mijn ziel deze les kennelijk nodig. En zo zie ik het ook.

Aan onbewustheid kun je weinig doen maar ik vind wel dat je naar je moet luisteren! Als jij aangeeft dat jij iets niet of juist wel wilt, dan heeft ze dat maar te respecteren ook al snapt ze dat zelf niet. Maar ja, ze is ook niet bewust gemaakt doordat ze in een aantal dingen niet gecorrigeerd is door je vader. Ik begrijp dat je als stiefmoeder niet van een kind houdt maar daarom is dat geen excuus voor geestelijke en/of fysieke mishandeling. Ze moet wel normaal tegen je doen ook al houdt ze (schijnbaar) niet van je.

Als jouw vader er last van heeft dat hij niet goed voor je is geweest, laat het hem dan in daden omzetten en op zijn minst naar jouw verhaal luisteren!! Want luisteren....dat gebeurt op zijn minst veel te weinig bij jullie. Laat hem eens luisteren naar jouw emoties en behoeften. Laat hem dan vervolgens eens voor jou opkomen bij je stiefmoeder! Als hij goed naar jou luistert dan heeft hij ook goede argumenten jegens zijn schoonmoeder om haar op bepaalde punten te wijzen.

Een soort van blij dat je dit hebt meegemaakt schrijf je. Je weet nu waar die impact vandaan komt. Ik denk dat je je op een gegeven moment 'los' gaat maken van je stiefmoeder en misschien ook wel je vader. Dan kom je meer en meer in je kracht te staan, waardoor je veel betere feeling krijgt met je behoeften en wensen. Het is weleens jammer dat een mens hardhandig wijs moet worden maar soms moet dat omdat een mens anders niet 'wakker' wordt.

Ja, ik schijn heel invoelend te zijn. Iemand vertelt mij een verhaal en dan krijg ik een soort van beeld. In de praktijk is dat zelfs nog erger :)

GABRIELLA

Ja, ik ben het helemaal met je eens. De verhouding tussen mij en mijn stiefmoeder is nooit echt goed geweest. Ze leek meer te 'acteren' dat ze me mocht en het 'beste' met me voorhad, maar ik zie dat nu das als allemaal de schijn ophouden van een harmonieuze band naar familie en vrienden toe.
Omdat ze bij vrienden en familie wel een wit voetje heeft behaald en zij haar allemaal zo hartelijk en aardig lijken te vinden, heb ik me hier altijd heel alleen in gevoeld. Alleen mijn stiefvader en moeder zien wat ik ook zie. Dat heeft me vaak doen twijfelen aan mezelf, maar ik neem nu mijn gevoel gewoon serieus. Als het voor mij niet goed voelt en ik raak er van uit balans, dan heb ik het recht om voor mezelf te kiezen.

Het is inderdaad schrijnend dat je soms op een harde manier iets duidelijk moet maken aan mensen. Typisch dat ik daar ook juist de laatste maanden zo mee geconfronteerd word. Alsof ik steeds meer op de proef word gesteld om duidelijk mijn grenzen aan te geven en voor mezelf op te komen. Half is niet meer genoeg!

Gabriëlla, het is een hele mooie eigenschap om zo invoelend te zijn! Bijzonder.

Ik zal hier af en toe nog wel eens komen kijken en een update brengen van hoe het me vergaat :)
Ik heb sterk het gevoel dat dingen zich gaan manifesteren in mezelf, alsof er een omslagpunt aan zit te komen waarin ik weer opnieuw mezelf kan worden, diegene die ik eigenlijk altijd al was, maar ben verloren gedurende de jaren. We zullen zien :)

Veel liefs!
Moon

Ik ben benieuwd hoe het je zal vergaan Moon! Ik heb goede hoop voor je! Tot mails!

GABRIELLA