Mama al 4 maanden opgebaard

[danseres]

Ben ik weer (na een hele lange tijd!). Mijn moeder is afgelopen 20 December overleden. Heb het er nog steeds moeilijk mee, ook al dacht ik al afscheid van haar genomen te hebben omdat ze Alzheimer had.
Iedere avond steek ik een kaarsje aan bij haar foto en praat tegen haar en huil ook om haar.

Afgelopen nacht droomde ik dat we in de flat waren waar ik ben opgegroeid. Ik kwam daar en mijn moeder lag op een bed opgebaard, met de hele familie er omheen. Ik begon vreselijk te huilen en ik zei; 'maar dit kan toch niet? ze is nu al 4 maanden opgebaard! Waarom is ze nog niet begraven? Ik ben zelfs op vakantie geweest en kon weer langzaamaan een beetje lachen af en toe en nu ben ik terug en begint al het verdriet en rouwen weer van voren af aan.'
Ik ging ook verhaal halen bij een verpleegster van het verzorgingstehuis waarom ze nog niet begraven was enz. Vond het een schande.

Daarna ging de rest van de familie weg en bleef zij daar. Ik had namelijk een woningruil met mijn vader gedaan en ik woonde in onze vroegere flat. Het was donker en ik ging naar bed. Ik keek naar mijn moeder en ze lag naar mij toe gedraaid met haar ogen een klein stukje open. ze keek niet echt naar me maar langs me heen.
Ze zag er niet uit, zoals ze er in werkelijkheid uit zag toen ze opgebaard lag. Zelfs niet zoals ze eruit zag in de laatste jaren van haar ziek zijn. maar zoals ik me haar herinner, jonger en gezonder.
Ik was bang en schrok wakker maar even later ging ik door in een nieuwe droom. Ik droomde dat ik een vals ontwaken droom had. ik lag in mn oude kamertje ook weer in die flat in mn bed en probeerde wakker te worden maar het lukte maar niet.
Net als wanneer ik in werkelijkheid een vals ontwaken droom heb, pakte ik mijn mobiel om te zien of ik droomde of wakker was. Op mijn mobiel was een mozaiek aan fotootjes van mijn moeder. Allemaal fotos van haar leven. Door de jaren heen. Van jong kind tot oude vrouw. en hoe ik ook erop drukte, ze gingen niet weg.
Toen kwam mijn vader op mijn kamer en hij zei dat ik op moest staan maar het lukte me niet wakker te worden. er stond een pan met rijst op mijn bed naast me te pruttelen en ik wou m vragen of hij die daar neer had gezet maar ik kwam niet uit mn woorden, geen kracht omdat ik immers een vals ontwaken droom had.

Ik zweefde dromend naar de woonkamer waar hij was en wou vragen of hij die pan met rijst daar neer had gezet. en toen werd ik in de droom 'wakker' en lukte het me uit mijn woorden te komen en vertelde ik mijn vader over mijn droom met de fotootjes te vertellen.

Ik heb het idee dat beide dromen met elkaar te maken hebben. Dat mijn moeder me duidelijk probeert te maken dat ik verder moet met mijn leven, dat ze me gedeeltelijk observeert en dat de herinnering aan haar (droom 2, de fotos) toch wel daar zal blijven en nooit weg zal gaan.

Wie helpt?

[jeroenymus]

Beste danseres,

Wat een bijzonder ongewone droom reeks heeft/had u. Als ik eerste wil ik u zeggen dat het bijzonder lastig is om uit u verhaal op te maken welke delen ‘echt’ bij de droom horen, en welke delen u als op en aanmerkingen heeft opgeschreven om de voorgaande zinnen te verduidelijken. Maar evengoed denk ik dat ik wellicht een redelijk evenwichtig epistel voor u heb kunnen samenstellen. In het vervolg is het misschien wel beter om de droom alleen in eerste persoon op te schrijven. En alle secundaire delen, ter verduidelijking van, in een aparte alinea eronder. Dus bijvoorbeeld: 

Ik ben in de flat waar ik opgegroeid ben. Mijn moeder lag opgebaard en de hele familie stond eromheen.
Etc……................ Ze zag er niet uit, zoals ze er in werkelijkheid uit zag toen ze opgebaard lag.
(Zelfs niet zoals ze eruit zag in de laatste jaren van haar ziek zijn. maar zoals ik me haar herinner, jonger en gezonder.)
Het tussen accolades geplaatste hierboven is waarschijnlijk een stuk wat u ter verduidelijking van de voorgaande zin heeft opgeschreven omdat dit iets is wat u weet. U heeft de eerste zin dus waarschijnlijk wel gedroomd en de tweede heeft bij het opschrijven van de droom ter verduidelijking bijgezet. Dat kunt u echter beter in een aparte alinea doen. Dan blijft de scheidingslijn tussen het droombeeld van uw onderbewustzijn en de herinneringen uit het bewustzijn of verstand (ratio), het meest zuiver.

Dan nu uw droom zelf.


Zo te lezen heeft u dus dromen in dromen. Ik noem dat zelf altijd dromen in het kwadraat. Qua geestelijke energie zijn dat zeer intensieve dromen. Hoeveel lagen er zijn zou ik niet weten, maar in ieder geval zijn er dus twee. Het lastige is dat op een gegeven moment uw bewustzijn de draad ook kan kwijt zijn en u dus ook niet meer weet of u nu in de werkelijkheid bent of nog aan het dromen. Dit verraad een diepzinnige ziel en een allerminst oppervlakkig karakter. Waarschijnlijk denkt u in de werkelijkheid diep over allerlei zaken door, daar waar anderen de situatie of materie allang voor vanzelfsprekend hebben gelaten. Waarschijnlijk bezit u diepgelegen (spirituele) kennis die u in huidige leven (de door ratio beheerste maatschappelijke leven van alle dag) bent kwijt geraakt. Dat is wellicht de reden dat u moest huilen in de droom. Uw droom is ook duidelijk erg spiritueel getint. En ik zal me daarom dan ook beperken tot die duiding. Het is haast wel zeker dat Uw moeder  esoterische wijsheid bezat, maar daar waarschijnlijk niets mee kon vanwege de onbekendheid en schaamte naar anderen. De spirituele kennis komt dus duidelijk direct van uw moeder. Dat is dan ook de reden waarom u zo intensief over haar droomt. Zij probeerde een aantal van deze zaken aan u over te brengen, maar kreeg daar niet de kans voor in het leven, o.a. vanwege de ziekte die zij had. Ook dat zij in uw droom 4 maanden lag opgebaard geeft aan dat u wellicht haar levensboodschap nog niet ten volle hebt begrepen.

In uw droom schrijft u ook dat u uw moeder zag opgebaard liggen, maar dat zij niet leek op de vrouw die u kende. Zij zag er jonger en gezonder uit. Dat is zoals zij prefereert te verschijnen. Het is ook de leeftijd waarbij zij het vitaalste was en de energie kon gebruiken voor haar esoterische boodschap. Waarvan ze waarschijnlijk tijdens haar leven zelf niet bewust van was dat ze deze ‘kennis’ bezat. En dat geldt waarschijnlijk ook voor uzelf.
Dromen over overleden geliefden laten zien dat de sluier tussen deze wereld en de volgende erg dun is. Deze dromen wijzen ons op een spirituele link met onze lang vergeten voorouders. U droomt over de opbaring van uw overleden moeder en dat kan gezien worden als een soort wake. Het is de symboliek van het letterlijk ontwaken voor het bestaan van ‘andere’ werelden. Een wake wordt gedaan om de overledene te beschermen tegen spiritueel kwaad. Ik denk dat het in dit geval andersom is. De ‘ziekte’ Alzheimer is een ‘ziekte’ waarbij de symptomen vaak een verstoring in het geheugen van de patiënt veroorzaken. Deze zijn echter bijna zonder uitzondering allemaal tijd en ruimte gebonden. De patiënt gedraagt zich bijvoorbeeld weer als jongeling van een leeftijd waarbij deze nog geen nakomeling bezat. Dat is het verschijnsel welke door familieleden zo wrang wordt ervaren, omdat zij niet meer herkend worden. Uw moeder is echter niet minder uw moeder.
Immanuel Kant en Albert Einstein hebben systematisch aangetoond dat  men over tijd en ruimte niet kan spreken als twee aparte entiteiten. Er bestaat slechts één entiteit namelijk de ruimtetijd, die in feite alle gebeurtenissen in het verleden, heden en toekomst in ons heelal bevat. De tijd is daarbij een dimensie net als de andere, die echter op menselijke schaal anders wordt ervaren. Het idee tijd wordt door de menselijke geest aan de werkelijkheid toegevoegd. Als soort classificatie om iets op te slaan in het brein. Je zou het kunnen vergelijken met de hardeschijf van een computer. De tijd is slechts een referentiepunt waarop je iets weer kan opzoeken. Ruimte en tijd zijn niet te vergelijken met de schaakstukken (mensen) op een spelbord (de wereld). Ze lijken meer op de spelregels die het schaken mogelijk maken. Mensen zonder Alzheimer ervaren tijd en ruimte als twee aparte dimensies.

U schrijft verder over de mobiel met de foto’s en u vader die u wakker maakte (in de droom). Waarschijnlijk staat uw vader voor het rationele in uw leven (zoals dat wel vaker het geval is). Daarom maakt hij u ook wakker, u moet verder. De mobiel is een communicatiemiddel en waarschijnlijk neemt deze een prominente plaats in, tijdens het wakkere leven. Daarom gebruikt uw onderbewustzijn ook dit apparaat om de foto’s van uw moeder te laten zien. Uw onderbewustzijn wil aan u mededelen dat er ‘iets’ was/is tijdens het leven van uw moeder waarmee u verder moet. Of dat wat u nu juist kunt afsluiten. In mijn beleving dus het eerste, de esoterische kennis die uw bloedlijn kennelijk bezit, maar wellicht nog ongeroerd is. Daarom wilde de foto’s ook niet weggaan terwijl u op het knopje drukte in de droom.

De ervaring in deze droom lijkt ook een beetje op Hypnopompie/Hypnagogie. Het is een soort sluimerhallucinatie die optreedt bij het weer wakker worden vanuit de slaap/droom toestand. Omdat tijdens de droom meestal het ratio onderdrukt is, en dus ook het besef van tijd en ruimte, lijkt alles veel langer te duren. Uw hersenen worden wakker, maar het brein heeft nog geen volledige controle over alle lichaamsdelen. Hierdoor lijkt het net of men minuten lang verlamd in bed ligt. In werkelijkheid duurt het maar enkele seconden.

De pan met rijst die naast uw bed staat is als een kookpot. Spiritueel staat de kookpot voor vernieuwing en wedergeboorte. In uw droom wijst ze op een transformatie die door uw eigen kracht wordt veroorzaakt. En de kracht die in u zit, is dus de kracht die ook in uw moeder zat. De rijst is ook een veelzeggende betekenis. Over de rijst die gekookt wordt kan ik eigenlijk niet veel schrijven. Behalve dan dat rijst over het algemeen als Oosters voedsel wordt gezien. En uit de windstreek komt daar waar ook ‘wijsheid’ vandaan komt.

Ik hoop dat u er iets mee kunt en wellicht wat herkend in bovenstaande en wens u veel sterkte bij het verwerken van het overlijden van uw moeder. Maar ook veel kracht bij de nieuwe ‘kennis’ die u zult opdoen, tijdens de zoektocht die u familiair lijkt te delen met uw moeder.


Met vriendelijke groet,

[danseres]

Wow...ben er gewoon stil van. Wat een PRACHTIGE verklaring van deze dromen.
Ik zit alleen maar 'ja te knikken' omdat veel dingen herkenbaar voor me zijn. Er is (of was) namelijk iets wat mijn moeder en ik deelden. Als kind tot ver in mijn twintiger jaren kreeg ik 's nachts veelvuldig bezoek van entiteiten. Mijn moeder had dit ook, alleen zij had het van familieleden en bij mij waren het telkens vreemden.
Nu komt het af en toe nog voor. Een vrij heftige en recente was toen ik in Israel was, toen ik zwanger was van mijn zoontje, (en ik net verlaten was door de vader van mijn zoontje) toen de overleden vader van de kibboets waar ik verbleef besloot mij te bezoeken. hij hield me vast ook daarna in bed en omarmde me.
Vrij heftige ervaringen en ben er altijd erg bang voor geweest. Ergens had ik de hoop dat mijn moeder me zou 'bezoeken' naar haar overlijden. Heb er ook wel om gevraagd nadat ze overleden was maar ergens was ik er ook bang voor. Heb haar aanwezigheid wel 'gevoeld' maar haar niet gezien.

Dat is mogelijk waar u op doelt met de esoterische kennis.

Wat u verteld over de droom in de droom, dit was idd een droom waarin ik een vals ontwaken droom had. Vals ontwaken dromen heb ik zeer veel gehad en zijn ook vaak erg angstig. 2 weken ongeveer nog een gehad maar die was maar kort. ik weet me nog een keer te herinneren dat ik wel 15x vals ontwaakte. zeer beangstigend. het hangt erg samen met hoe ik fysiek er aan toe ben. ik ben chronisch ziek en daardoor ook chronisch moe, als ik een hele slechte periode heb, komen de vals ontwaken dromen ook meer voor.

Verder heb ik veel lucide dromen al vanaf dat ik klein was. Dromen waarin ik stuur hoe het verdere verloop is van de droom. ik spreek dan ook in dromen uit dat ik weet dat ik droom. of ik word wakker en besluit die droom verder te dromen maar het anders te laten dromen. Best een rijke droomwereld dus.)

Ergens dus niet heel vreemd dat mijn moeder iedere nacht in dromen nu bij me komt. ik kan overdag nog steeds ineens in tranen uitbarsten als ik aan haar denk. ik 'bevat' het gewoon nog niet. Mijn zus en mijn vader (idd de zakelijke, nuchteren) zijn blij dat ze niet meer hoeft te lijden en hebben minder last dan ik gek genoeg. Misschien komt het ook wel omdat ik sinds 8 jaar in het buitenland woon en daardoor minder 'afscheid' heb kunnen nemen.

Hoe dan ook ik ben heel dankbaar voor de uitlag die u mij heeft gegeven. ik ga m opslaan en nog vaak teruglezen.

Heel hartelijk dank!

[danseres]

Ben even gaan terugzoeken in  oude dromen die ik hier had geplaatst want ik moest sinds de dood van mijn moeder steeds aan de droom denken van de aankondiging van haar dood, nu 5 jaar geleden:

Mijn moeder heeft Alzheimer. Nog niet zolang dus ze weet nog wie we is maar vergeet steeds meer woorden, kan de tijd niet meer lezen en blijft tot in den treure dingen herhalen, vragen stellen. Heel soms weet ze ineens niet wie een van ons is. Het gaat hard..

Vannacht heb ik gedroomd:
We waren met de hele familie uit Nederland bij elkaar in een grote ruimte/zaal. Ik zag ook wat kinderen van mijn moeder's eerste huwelijk. Mijn moeder zat in een rolstoel (wat niet eens zo gek is want ze heeft ook zwaar arthrose en heeft wel vaker in een rolstoel gezeten). Het was de begrafenis van mijn moeder maar ze was nog niet dood (?). Ik zag mijn oudste (half)zus, waar ik totaal niet mee overweg kan en het dochtertje van een halfzus, die geen kinderen heeft in het werkelijke leven. maar het was een schattig, kneuzerig meisje van een jaar of 9. Precies zoals die halfzus. Ze was echt lief.
Ik zag mijn peettante, een zus van mijn moeder. Mijn vader was zichtbaar zenuwachtig en overstuur.
Mijn zus en ik bespraken in welke volgorde we achter de kist moesten lopen. Ik zei dat we naast mijn vader moesten lopen maar mijn zus vond dat wij persé tweederang moesten lopen. 'ik ga niet als eerste lopen!' zei ze.

Op een gegeven moment zegt mijn moeder tegen me: 'over een kwartier ga ik dood.' dus ik gaf het de rest door en we gingen allemaal wachten. heel raar. op een gegeven moment zag ik rechts in de zaal in de verte mijn grootouders. dus dat zei ik. alhoewel ik zag ze nog niet echt maar wist dat ze er waren. ze kwamen haar halen. op zich gek, want mn moeder had een slechte jeugd dankzij mn oma. Dus mijn oudste halfzus zei; waar zie je ze dan? ik zie ze niet?'
Even later werden ze wel (voor mij zichtbaar) ze waren wazig, alsof je ze door een voile gordijn zag. Mijn moeder zag ze en ze liep er naartoe. Toen zei mn zus: 'ohhh, nou als ik mamma zo blijf zien nu ze dood is, vind ik het helemaal niet zo erg.' maar ik zei tegen mijn zus: 'nee maar ze is nog niet dood.'
Toen werd ze ook zo wazig. 'nu is ze dood' zei ik toen.

Mijn vader huilde en hij kreeg een pak geld in zijn handen gedrukt die hij heel klein opvouwde. Dat was geld van mijn moeder. Ik vond dat nogal genant. Alsof ze dat van mijn moeder afgepakt hadden. en toen gingen we allemaal naar buiten. huilend, geemotioneerd.

Wie helpt me hierbij? Ik heb al een tijdje het gevoel dat mijn moeder niet heel lang meer zal leven (in ieder geval geen jaren meer), dus deze droom is voor mij erg belangrijk. Ik ben me voor aan het bereiden op een afscheid. Al is het een emotioneel afscheid, vanwege haar Alzheimer..


Wat ik heel frappant vind is dat stuk over het pak geld dat mijn vader na dr dood in dehanden gedrukt kreeg in die droom. Er is namelijk na de dood van mijn moeder enorm gedoe ontstaan over het testament. Mijn moeder had veel geld van haar ouders georven en heeft altijd gezegd dat ze dat over al haar 8 kinderen zou verdelen (6 uit haar eerste huwelijk en 2 - mijn zus en ik - uit  het huwelijk met mijn vader). de scheiding van haar eerste man was dramatisch, lang verhaal kort, mijn moeder was namelijk bipolair, hij heeft haar bij een opname ontoerekingsvatbaar laten verklaren, de voogdij gekregen over de kinderen en is gehuwd met zijn minares.

De kinderen hebben dus niet een hele goede band met mijn moeder (behalve haar oudste zoon want die was al 12 toen ze gingen scheiden). ergens natuurlijk begrijpelijk. maar mijn moeder heeft vreselijk eronder geleden en het liep als een rode draad door onze jeugd. overcompenseren voor haar gemis, haar treurige houding op moederdag en haar verjaardag. zittend naast de telefoon, hopend dat ze zouden bellen enz.

uiteindelijk heeft ze, mede (nouja vooral) onder druk van mijn vader de eerste kinderen onterfd. Ik en mijn zus vinden dat echt vreselijk en wisten nauwelijks wat er in het testamente stond maar zijn het er absoluut niet mee eens. ook zij waren of zijn haar kinderen. zijn ook erg boos geweest op mn vader en hoopten dat het nog veranderd kon worden maar dat kan schijnbaar niet meer als iemand dus overleden is.
Mijn moeder had geen ruggegraat en was erg afhankelijk van mijn vader. door haar ziekte vooral. het leven met een psychiatrisch patient is geen kattepis natuurlijk en mijn vader is haar altijd blijven bijstaan en werkte zich kapot in de fabriek en zorgde voor ons als ze opgenomen was.

Nouja lang verhaal kort. na het overlijden van mijn moeder kwam dus de vraag om het testament van de andere kinderen zeg maar. mijn vader heeft bij leven recht op het geld. en ik schaam me (samen met mijn zus) ervoor want 'het geld is van mijn moeder'. Dat zeggen wij ook steeds..

Heel gek om dit terug te lezen in die droom van 5 jaar geleden. iets wat ik destijds absoluut niet wist!