Galopperend op een paard dat in een klein vogeltje verandert

[M_iriam]

Ik droom dat ik paard rij op een weg.
De weg is voor mij bekend, ik weet welke richting wij heen gaan.
Ik voel me fantastisch, zowel bewust in de droom als onbewust.
Ik droom al m'n hele leven over paarden en ze zijn me 9 van de 10 x ongunstig gezind.
Nu is dat sinds bijna 2 jaar (Februari 2011) omgeslagen .
Toen ik begon met paardrijden verdwenen de nachtmerries met paarden, die ik al heb sinds jong meisje.
In het verleden werd ik achterna gezeten,gebeten of geschopt door paarden.
terug naar het heden:
Tijdens het rijden splitst de weg zich op in een afslag naar links (in de vorm van een U turn, zoals de engelsen dat zeggen: je keert je als het ware om, maar dan op een andere weg) en in een slag rechtdoor.
Zonder dat ik het paard richting aangeef, begint het langzamer te rijden (stopt met galloperen) en loopt naar de weg links.
Deze weg is bezaaid met keien op de grond en vol eenden !
Aan mijn rechterhand loopt een soort ondiepe ravijn naar beneden.
Het paard waar ik op zit begint te hinneken en heeft zijn aandacht gevestigt op een eend.
Mijn paard verandert plots in een vogel en vliegt de eend achterna.
Ik slaak een soort onbezorgde zucht en wacht tot de vogel klaar is met wat hy doet.
Ik draai mijn gezicht naar beneden, naar het ravijn,

Het gaat heel snel en als ik eraan terug denk krijg ik weer kippevel.
Mijn vogel wordt in 1 hap moeiteloos opgeslokt door een soort grote eend die daarna weer heel rustig doorloopt alsof er niets gebeurd is.
Ik weet niet wat voor soort gevolgelte dat was.
Er ging een schok door me heen, niet normaal.
Ik viel op m'n knie-en en ik schreeuwde het uit van verdriet.
Het opslokken ging zo snel dat ik een tijdje met tranen in mn ogen,gek van verdriet  naar de plek keek waar de vogel het laatst gezien was door mij.
Ik hoopte de vogel toch te zien tussen de eenden.
Hoe langer ik keek, hoe meer het onrustige gevoel in my groter werd.
Ik voelde me verslagen maar vooral het gevoel dat ik een val was getrapt.

Toen ik wakker werd was ik nog steeds aangeslagen.
De droom bleef de hele dag door mn hoofd heen spoken.
Ik heb ook echt gevoel dat ik iets kwijt ben.

Het is een korte droom en zou jullie mening hierover graag aanhoren.
De weg waarop het paard reed was een bekende weg voor mij.
De weg zit in de woonplaats waar ik als kind ben opgegroeid en waar ik als kind/tiener vaak wandelde met mijn vriendin/moeder.
Het is een natuurgebied.

Ik kom net uit een zware depressie die ik sinds Augustus heb.
Ik voel me eigenlijk beter (niet perfect maar stukken beter).
Denk er weer aan om terug te gaan in myn eigen huis (de hele depressie lang bij mn ouders gebleven).

Liefs, Miriam

[Ricca]

Lieve Miriam,

Wat fijn dat het weer wat beter met je gaat. Dat zie ik ook aan het galopperende paard (= jouw energie, levenskracht, vuur). Ook mooi dat de betekenis van het symbool 'paard' voor jou zo positief veranderd is sinds je bent gaan paardrijden. Daaraan zie je duidelijk het onderlinge verband tussen het waakleven en het droomleven. Symbolen kunnen zelfs in hun tegendeel veranderen als je ze op een andere manier in je waakleven en dus ook in je voorstellingsvermogen hebt ingevoegd.

De droom is inderdaad relatief kort, maar er zit wel héél veel in. Daarom vandaag een klein beginnetje. De rest volgt later.

Je komt in de droom aan bij een tweesprong en dat is altijd een keuzemoment. Ga je rechtdoor op dezelfde weg of ga je via de U-bocht terug naar waar je vandaan kwam? En waar heeft die keuze in werkelijkheid mee te maken. Met het genezingsproces en gaat de keuze tussen vooruitgang of 'terug naar af'? Misschien ben je verbaasd dat je hierin een keuze zou hebben, want een veelvoorkomende oorzaak van depressie is nu juist dat je het gevoel hebt dat je machteloos staat tegenover omstandigheden van buitenaf die je niet in de hand hebt of tegenover sterke emotionele gebeurtenissen die van binnenuit komen en overweldigend lijken. Dat zie ik ook wel een beetje terug in het vervolg van de droom. Toch heb je hierin wél een keuze...

De keuze kan ook gaan tussen weer in je eigen huis gaan wonen (de weg rechtdoor) of terug naar het huis van je ouders (de U-bocht). De tweesprong kan zelfs voor béide keuzes staan, want in dromen is het niet altijd of/of, maar heel vaak en/en. Het mooie van een droom is ook dat je de keuzemogelijkheden vrijblijvend kunt uitproberen, zodat je achteraf, in het waakleven, beter in staat bent de beste keuze te maken.

Laten we de droom verder bekijken. Bij de tweesprong (het keuzemoment) aangekomen, begint het paard langzaam te lopen (om een of andere reden neemt je energie af) en gaat in de richting van de U-bocht. Het lijkt buiten jou om te gebeuren, want je hebt het paard geen richting aangegeven, maar natuurlijk heb jij dit wel zelf mogelijk gemaakt door de teugel te vieren. De U-bocht is (naar de eenden kijkend) op dit moment in de droom de weg terug naar de rust en de bescherming van het wonen bij je ouders. Een eend staat voor emotionele rust en bescherming; een moedereend laat bij gevaar haar kuikens op haar rug meevaren door het water (het element water van de gevoelens); op het land (element aarde en de meer praktische zaken van het leven) ligt dat natuurlijk iets anders en moeten de kuikentjes haar op eigen kracht volgen...). En misschien is er wel te veel bescherming, want er zijn heel veel eenden (familie?), zoveel dat ze je letterlijk 'in de weg' staan of lopen. De weg terug gaat ook niet over rozen... maar over keien (hij ligt bezaaid met keien)... hobbels... niet zo fijn voor het paard... Maar als het paard in een vogel verandert, heeft hij daar natuurlijk geen last meer van...

Liefs en tot volgende keer,
Ricca

[Ricca]

Lieve Miriam,

Een vervolgje... (en dank je voor het geduld!)

Het paard begint te hinniken en heeft zijn blik op een van de eenden gericht. Omdat jij en het paard één zijn (hij is jóuw energie), focus je dus eigenlijk zélf op die eend. Dan verandert het paard plotseling in een vogel... De hervonden energie (galopperend paard) heeft in jou een verlangen naar vrijheid gewekt (vogel = vrijheid), naar uitvliegen uit het ouderlijk nest. Maar er is meer. Zo'n verandering (van paard in vogel) is altijd een directe gevoelsindicator. Op dit moment in de droom gaat het alleen maar over gevoel. Vogels staan ook voor gedachten en gedachten brengen altijd gevoelens met zich mee. Je zou ook kunnen zeggen dat met de hervonden energie ook oude gedachten weer op gang zijn gekomen (de vogel is bruin) en daarmee oude gevoelens. Bruin wijst hier op het verleden en kan ook op conflict wijzen. De vogel kiest niet voor de weg rechtdoor en ook niet voor het luchtruim (= loslaten), maar duikt meteen tussen de eenden. Misschien moet hij die ene eend hebben, maar het kan ook om alle eenden gaan (in dromen staat een deel vaak voor het geheel en één eend = alle eenden).

Ik slaak een soort onbezorgde zucht en wacht tot de vogel klaar is met wat hij doet. Ik draai mijn gezicht naar beneden, naar het ravijn.

Deze regels zijn een belangrijke sleutel. Je laat met een soort luchthartige gelatenheid de vogel zijn gang gaan, terwijl je zelf een andere kant op kijkt. Alsof je niet wilt weten wat hij doet, maar ook alsof de vogel onafhankelijk van jou handelt en jij niet verantwoordelijk bent voor wat hij doet. "Doe maar wat je moet doen, zucht..." Een zucht geeft lucht aan de smart van het hart... Blijkbaar is de vogel de drager van jouw (oude) pijn en die pijn is er niet om op anderen (de eenden) los te laten. Als je niet leert te begrijpen waarom je die pijn hebt, word je alleen maar slimmer in het verdringen ervan... het opzij kijken... en dan komt het ravijn in beeld (de afgrond, de wanhoop die je later in de droom voelt).

Dit was het voor deze keer. Kun je mijn uitleg van de droom tot dusver plaatsen? Vergeet niet dat dit slechts één van de keuzemogelijkheden op het kruispunt is en dat er ook een andere mogelijkheid is. De droom als geheel is echt wel mooi. Volgende keer meer...

Liefs van Ricca