huilen.

[heleen]

Ik ben de druk bezig geweest, met wat weet ik niet meer. Maar ik ben met mijn kinderen, en met een buurmeisje. Dit meisje is gehandicapt (in het echt). Ik heb veel met dit meisje opgetrokken. Wij zijn allemaal heel erg moe, en we besluiten uit te rusten. We gaan zitten op een stoeprand. Dan begint het meisje te huilen, maar ze huilt geen gewone tranen, ze huilt bloed. Ik ga naar de moeder van het meisje, en de moeder pakt het kind op om het te troosten. Maar ze krijgt het meisje niet rustig. De moeder zit helemaal onder het bloed. Dan geeft de moeder het kind aan mij. omdat zij er niet meer tegen kan. Het meisje huilt door. Ik weet niet wat te doen. Dan schrik ik wakker.

Heleen.

[Bianca]

Hoi Heleen,
Wat een droom. Ik zou het zelf niet echt weten dus ik dacht ik ga eens ff opzoeken wat Bloed kan betekenen.

Zie hieronder:


Bloed vertegenwoordigt leven, liefde, passie maar bijvoorbeeld ook tegenslag. Als het woord "Bloed" in je droom geschreven staat, zou dit een verwijzing kunnen zijn naar een situatie in je leven die blijvend is, en niet veranderd kan worden.

Als je droomt dat je bloedt, of bloed verliest, suggereert dit dat je oververmoeid bent, of emotioneel uitgeput. Het kan ook duiden op bittere confrontaties tussen jou en vrienden/geliefden. Je acties uit het verleden keren terug en zitten je dwars. Het is voor vrouwen trouwens heel gewoon en natuurlijk om over bloed te dromen, vlak voor- of tijdens ongesteldheid of zwangerschap.

Dromen dat je bloed drinkt, duiden op een nieuwe vlaag van vitaliteit en kracht.

Weet niet of je nu iets meer kan plaatsen voor jezelf? of buurmeisje?

Groetjes Bianca

[heleen]

Lieve Bianca.

Dank je wel voor het duiden van de droom. Ik kan er wel wat mee. Het is inderdaad zo dat er afgelopen tijden veel veranderingen zijn geweest, die blijvend zijn. Laatste periode hard heb moeten knokken, wat een enorme vermoeidheid teweeg heeft gebracht. Sommige stukken van het leven zijn met heel veel verdriet doodgebloed. Maar het kind ligt nog steeds in mijn armen, en leeft nog, dus er is hoop.

Heleen.

[Ricca]

Lieve Heleen,

Je hebt het hierboven over 'doodgebloed', maar dat zie ik niet terug in de droom. Het meisje huilt tranen van bloed, maar in de droom gaat ze toch echt niet dood. Ieder droomonderwerp wordt door de dromende geest met de grootste zorgvuldigheid uitgebeeld en elk detail is daarbij van belang. Als je dan later iets aan het droomverhaal verandert of toevoegt, raakt de boodschap die je jezelf wilde geven, een beetje verwaterd... Je hebt het ook over 'stukken van je leven', maar deze droom gaat eerder over delen van jezelf. En natuurlijk speelt de droom geheel in het heden.

Kijkend in de spiegel van de droom zie je wat zich op dit moment diep in jou afspeelt. De kinderen (je eigen kinderen en ook het buurmeisje) zijn innerlijke kinderen en elk kind staat voor een gevoel dat in jou leeft. Je aandacht wordt getrokken door het buurmeisje, dat door haar handicap een aanwijzing kan zijn dat het gaat om een gevoel van 'anders zijn' of beperking of onvolmaaktheid in jouzelf. En er zijn meer aanwijzingen in die richting (kom ik verderop op terug). Ik zeg trouwens niet dat een gehandicapt kind altijd voor een gevoel van onvolmaaktheid o.i.d. staat. In een andere situatie / andere droom zou ze heel goed juist een grote vreugde kunnen uitbeelden, maar in deze droom huilt ze en dat is geen vreugde.

Je eigen kinderen zijn aanwezig om te laten zien dat er naast het 'buurmeisjegevoel' ook nog wel andere gevoelens in jou leven. Ter geruststelling dus eigenlijk. Zelf ben je in de droom aanwezig als je volwassen zelf en de buurvrouw is weer een ander deel van jou - een deel dat op een of andere manier op die buurvrouw lijkt. Hiermee is het spiegelbeeld / droomgezelscap compleet. Alle aanwezigen staan voor iets in jouzelf.

Het buurmeisje is in het dagelijks leven niet je 'eigen' kind, en dit kan ook nog betekenen dat, hoewel je veel met haar hebt opgetrokken, je je toch niet volledig verantwoordelijk voelt voor dat gevoel van beperking of onvolmaaktheid in jezelf. En misschien vind je het heel gemakkelijk om van het buurmeisje te houden en houd je toch minder van dat genoemde gevoel in jezelf. Maar op het einde van de droom, als de 'buurvrouw' het ook niet meer weet (d.w.z. als je niet meer in staat bent jezelf te troosten), krijg je het meisje aangereikt en is het moment aangebroken om de verantwoordelijkheid voor jouw gevoel wél op je te nemen en vooral om gewoon van jezelf en al je gevoelens te houden.

Nu ga ik even terug naar het begin van de droom en als ik het hierbij over 'jij' heb, bedoel ik het hele droomgezelschap. Je bent druk bezig geweest met iets. Je weet niet meer met wat, misschien gewoon met leven. Je bent daar zo moe van geworden dat je op de stoeprand (langs de levensweg) gaat zitten uitrusten. En dan, juist op het moment dat je tot rust komt, beginnen de dingen in jou zich te roeren. Je begint te huilen en je huilt tranen van bloed. Er komt een verdriet naar buiten en dat is in ieder geval positief, want gevoelens moeten strómen. Maar je schrikt van het bloed en weet niet wat je moet doen, omdat je je nog niet bewust bent van je eigen kracht. Bloed is levenskracht en een van de redenen waarom het bloed zo zichtbaar wordt, is om jou aan je eigen levenskracht te herinneren. Het bloed stroomt uit de ogen opdat je die kracht 'onder ogen' ziet.

Verlies van bloed wijst meestal ook op een verwerkingsproces / transformatieproces, waarschijnlijk van een oude pijn (innerlijk kind), maar hoeveel bloed er ook vloeit, dit is nooit levensbedreigend, integendeel. Het is juist goed. Bloed is ook de drager van onderbewustzijnstrillingen en in bloed is naast de onderbewuste herinnering aan de diverse onverwerkte ervaringen uit het verleden (of zelfs uit vorige levens) óók het bewustzijn aanwezig van het volmaakte zijn van God. Daarom draagt bloed de mogelijkheid in zich om tot harmonie te komen en al je onvolmaaktheden vanuit de in jouzelf aanwezige kracht op te vangen en te verwerken.

Daarbij, waarom zou je volmaaktheid van jezelf eisen? Je minder ontwikkelde kanten hebben ook recht van bestaan Als je kunt houden van dat deel van jezelf dat je onvolmaakt vindt, kan de verandering beginnen. Wat zeg ik, de verandering is al begonnen met deze droom - die tóch een helende droom is, al zou je dat op het eerste gezicht misschien niet zeggen. Ik hoop dat je al lezend bent gaan zien dat er veel moois in de droom zit en dat er door deze droom zelfs al heel wat werk is verzet... Als je dankbaarheid voor deze droom kunt voelen, zullen de positieve veranderingen zeker doorgaan.

Liefs van Ricca

[heleen]

Lieve Ricca.

Dank je wel voor het duiden van de droom. Ik herken er heel veel in.

Inderdaad het kind is niet doodgebloed, dat heb ik ervan gemaakt, en is hoogstwaarschijnlijk een wens gedachten van mij. Het willen stoppen van een proces dat ik niet onder ogen wil zien.

Je aandacht wordt getrokken door het buurmeisje, dat door haar handicap een aanwijzing kan zijn dat het gaat om een gevoel van 'anders zijn' of beperking of onvolmaaktheid in jouzelf. En er zijn meer aanwijzingen in die richting (kom ik verderop op terug). Ik zeg trouwens niet dat een gehandicapt kind altijd voor een gevoel van onvolmaaktheid o.i.d. staat.

Dit is heel herkenbaar. Mij buurmeisje kwam in mijn leven, op het moment dat ik geen onvolmaaktheden kon accepteren. De liefde en zijn imperfectie, ook leren houden van dingen die niet volmaakt zijn. Dat is een levensles die mijn buurmeisje mij heeft gegeven. De les van de onvoorwaardelijke liefde.

En misschien vind je het heel gemakkelijk om van het buurmeisje te houden en houd je toch minder van dat genoemde gevoel in jezelf.

Dat is ook de reden waarom ik zoveel van mijn buurmeisje houdt, zij is het deel van mijn negatieve ik, die ik zo buiten mijzelf heb weten te  plaatsen. Toen ik mijn buurmeisje voor het eerst zag, herkende ik haar. Ik had een moeilijke periode achter de rug, en kon op dat moment niet meer verder. Ik zag haar en alle negatieve gevoelens over mijzelf waren naar buiten geplaatst, en ik kon weer door met leven. Het is veel makkelijker iets in je leven te creëren, wat lijkt geen betrekking op jezelf te hebben, maar het wel degelijk is. Ik kan onvoorwaardelijk liefde geven aan kinderen die buiten mijzelf staan, maar niet aan het kind in mijzelf, laat staan aan het kind in mijzelf dat ik als negatief ervaar. Maar van mijn buurmeisje te hebben leren houden, is de 1e stap om te kijken naar mijn eigen kind in mijzelf.

Bloed is levenskracht en een van de redenen waarom het bloed zo zichtbaar wordt, is om jou aan je eigen levenskracht te herinneren. Het bloed stroomt uit de ogen opdat je die kracht 'onder ogen' ziet.

Ik ben enorm bang voor bloed. Misschien is dat inderdaad een groot probleem, misschien ben ik enorm bang voor mijn eigen krachten. Maar als bloed stroomt kan je het ook niet meer tegen houden. En dat gevoel heb ik bij mijn krachten ook, als ik mijn kracht laat zien, krijg je geen garantie bewijs dat je het onder controle kan houden.

het volmaakte zijn van God.

Hetgeen waar ik mijn hele leven naar gestreefd hebt. Zijn dochter mogen zijn, maar in mijn ogen zo ontzettend heb gefaald.


liefs

Heleen.

[Ricca]

Lieve Heleen,

Wonderlijk hè, dat we altijd de buren krijgen die we om een of andere reden nodig hebben?

Wat dat falen beteft: in Gods ogen heb je nooit gefaald. Ook niet als je afwijkt van jouw voorstelling van de volmaaktheid die je zou moeten bereiken alvorens Zijn dochter te mogen zijn...

Kritiek hebben op jezelf is misschien wel de grootste beperking die je jezelf kunt opleggen. Maar wat het ook is dat je afschrikt, het is niet verkeerd. Verwarring, twijfel, wanhoop of verdriet vormen uitstekende voorwaarden tot groei. Ook duiden ze niet op enig gebrek aan mildheid van geest. Iedere keer als je je bewust bent van je verlangen naar God, ruim je iets op van je innerlijke weerstanden tegen het Licht.

Het leven is geen veldslag, maar een dansfeest...

Liefs van Ricca