DIEREN

[Ricca]

Tegen kerstmis lopen de meeste konijnen weg. Menig konijnenhok staat dan akelig leeg. En ook in bos en veld, waar je anders nog wel eens gezellig een haas of fazant kunt tegenkomen is het akelig stil. Een drukte van belang is het daarentegen bij poelier en traiteur. Fauna heet nu delicatesse.

Aldus Midas Dekkers van wie ik gisteren een kerstcolumn las over royaal eten, met smaak en... met schuldgevoel.

Het is nogal in de mode om onszelf te zien als plunderaars en verwoesters van de natuur, als schepsels die de natuur misbruiken, onder meer door dieren te doden en op te eten. En niet alleen de hazen en fazanten moet eraan geloven, er worden ook miljoenen en miljoenen dieren gefokt, enkel voor de gulzige trek van mensen in vlees. In Nederland leven meer varkens dan mensen, dieren die in hun huidige vorm zonder ingrijpen van de mens (fokprogramma's) niet eens zouden bestaan en die onder de meest wrede omstandigheden geslacht worden, soms na dieronterende transporten en zonder ooit buiten te zijn geweest...

Zo kun je ertegenaan kijken en ik vergoelijk deze praktijken zeker niet - de dieren worden gewoon als levensmiddel behandeld - maar toch zijn er op dit gebied aspecten waar niet vaak bij wordt stilgestaan, vragen die zelden worden gesteld. Zoals: waarom werken de dieren hieraan mee? Waarom laten schapen zich gewillig naar de slachtbank leiden? Er is altijd al door de mensheid gejaagd en er zijn door alle beschavingen heen dieren gefokt voor de consumptie. Dit kan niet geheel los staan van de bedoelingen van de dieren zelf. Dieren hebben bewustzijn en elk bewustzijn heeft zijn eigen doelstellingen en intenties en ja, schept zijn eigen werkelijkheid.

Wij zijn als mensheid meer deel van de natuur dan we soms beseffen en ik ben ervan overtuigd dat wij in het rijk van de natuur geen enkele daad kunnen stellen waarmee de rest van de natuur niet om eigen redenen instemt. Ik denk hierbij aan de cel***aire communicatie en aan het gigantische web van onderlinge communicatie dat alle soorten op aarde verenigt. Natuurlijk kunnen dieren met ons communiceren en natuurlijk kunnen wij met dieren communiceren. Zo'n communicatie is er altijd al geweest. In een cultuur die gebaseerd is op het idee dat dieren lagere wezens zijn en 'van nature' ondergeschikt aan de mens, is het echter moeilijk om je van die communicatie bewust te worden.

Bepaalde diersoorten worden door mensen op prijs gesteld als voedsel. De dieren weten dit en hebben er toch voor gekozen om in die diervorm geboren te worden. Hier ligt een oud en diep akkoord aan ten grondslag. Ooit is er tussen de mens en deze diersoorten een afspraak gemaakt die voor beide heilzaam was. De boerderijdieren bijvoorbeeld zouden een prettig leven hebben, goed verzorgd door de mens, en in ruil daarvoor zouden zij de mens als voeding dienen. Zij begrijpen dat de boer in zekere zin een verloskundige is, verantwoordelijk voor het goede verloop van hun bevallingen. Het voedsel komt uit zijn handen. De dieren weten ook uit zichzelf dat het leven altijd in lichamelijke zin eindigt met de dood - dat de lichamelijke bezittingen aan de aarde waaruit zij kwamen moeten worden teruggegeven.

Mensen die dieren liefdeloos slachten kunnen het zich niet veroorloven die dieren te behandelen als bezitters van een levend bewustzijn...

Nog een stukje Midas:    
Daar sta je dan als beginnende lekkerbek in de keuken, de kreeft gemeen naar je loerend vanaf het aanrecht, de sprieten dreigend naar je uitgestrekt, samen wachtend totdat het water kookt. Want zo hoort het, levend het kokende water in... "Hij is meteen dood hoor", voegen de meer ervaren culi's er haastig aan toe. Ondertussen houden ze wel na de daad het deksel angstvallig met twee handen op de pan.

Toch is er onder dit alles een belangrijke eenstemmigheid, een gevoel van eenheid, als een deel van het levende aardebewustzijn sterft, om de voortzetting van het leven van de hele natuur te verzekeren. Dat natuurlijke sacrament wordt echter iets heel anders als de gave zo verkeerd wordt begrepen en de gever zo slecht wordt behandeld...

Het minste wat je kunt doen is het dier op je bord bedanken dat het op aarde heeft willen leven.

Liefs,
Ricca

[Palomino]

Lieve Ricca...en dat is nou precies altijd wat ik doe, het dier bedanken dat het heeft geleefd. en dankbaar zijn dat het zijn leven heeft willen geven voor mij...
Maar ondanks wat jij zegt over een afspraak, communicatie etc., zit het mij nog altijd niet lekker hoe dieren door mensen worden behandeld in veel gevallen...

Liefs,
Palomino

[Sunchild]

Erg dubbel. Nu is het mij nog niet gelukt, steeds vergeet ik dat ik mij voorgenomen heb, geen vlees meer te eten en voordat ik er "erg" in heb zit ik er weer aan. Liever alleen vis. Gamba's is mijn favoriet. Alleen heb ik  daar nu, bij het eten van Gamba's ook een dubbel gevoel, eerder schuldgevoel. In kokend water worden zij gedood en zijn meteen klaar voor de verkoop. Dat is zo dubbel het is erg lekker, maar het breekt ook mijn hart als ik er bij stil sta, hieraan een bijdrage te leveren.

Daarom dubbel, erg dubbel!

[snowdrop]

Eet al bijna tien jaar geen vlees meer, maar moet bekennen dat ik vis, bijvoorbeeld tonijn, erg lekker vind. En die wordt ook niet op barmhartige wijze om het leven gebracht - dus ja, ook ik ben nogal dubbel in die dingen.  

[Pink]

Hallo allemaal,

Op dit gebied heb ik veel ontdekkingsreizen gemaakt. Van gewoon omnivoor via vegetarisch naar streng veganistisch en macrobiotisch.

En terug want uiteindelijk kwam ik er achter dat ik met het meest fit voel als ik vlees en vis in kleine hoeveelheden aan mijn menu toevoeg. Dus eet ik soms een klein beetje vlees, soms vis, soms vegetarisch. Waarbij ik wel zoveel mogelijk gebruik maak van de ingrediënten van de 'koude grond'. Gewoon omdat ik geloof dat de natuur datgene geeft wat jij op dat moment nodig hebt.

Ik ben dus niet alleen dankbaar naar het dier toe dat op mijn bord ligt. Mijn dankbaarheid is voor elk onderdeel van de voedselketen.

Pink

[Dropje]

Ik vind het erg moeilijk om te geloven dat de dieren die zo verschrikkelijk worden gehouden en aan hun einde komen, dat deze dieren daar zelf voor hebben gekozen. Dat vind ik een erg nare gedachte.

Denken jullie zo ook over dierproeven bijvoorbeeld? Het gaat echt aan je hart hoe deze dieren hier op aarde leven. Dat mag gewoon niet bestaan.

[Sunchild]

Het gaat echt aan je hart hoe deze dieren hier op aarde leven. Dat mag gewoon niet bestaan.

De stuiterende beren in kooi, Thailand. Aan de ketting, onder de stroom. In dat geval heb ik liever dat de beer ergens op een bord ligt.  

[Ricca]

Als we naarmate onze gevoelens opbloeien meer verwantschap en contact voelen met de dierlijke aardbewoners, raken we aan de kiemen waaruit onze aarde is ontstaan. Er is op dit gebied nog wel een weg te gaan voor de mensheid. En ook voor onszelf, want hoewel we natuurlijk wel beseffen dat een roofdier dat zijn prooi najaagt en opeet niet slecht is, hebben we als we naar onszelf kijken vaak minder begrip...

Een dier eten is niet per definitie slecht. Tenzij je gelooft dat het slecht is. Je moet het altijd met jezelf eens zijn...
Vloeken is ook niet slecht, tenzij je opvattingen hebt die het voor jou slecht maken. Dan ís het ook verkeerd - of die opvattingen nu wel of niet juist zijn.

Dierproeven zijn iets heel anders en in mijn ogen een ontoelaatbare schending van het leven. Daar ligt géén ongeschreven akkoord tussen mensen en dieren aan ten grondslag... In een ver forumverleden heb ik daar al eens iets over geschreven. Ik heb het even opgezocht.

***

Het gebod Gij zult niet doden zou misschien beter begrepen worden als het zou luiden: Gij zult niet doden, zelfs niet voor het nastreven van een ideaal, want de mensen hebben in de loop van de geschiedenis minstens zoveel gedood uit idealisme als uit onmacht, hebzucht, wellust, machtshonger enz. Geen mens handelt echt vanuit de pure intentie om kwaad te doen of boosaardig te zijn. Mensen zijn in wezen goed. En bedoelen het goed. Zelfs terroristen bedrijven hun terreurdaden in een verwrongen poging om iets te doen dat in hún ogen goed is. Wanneer een mens destructief is, doet hij dat niet alleen maar om iets te verwoesten, maar met de wens iets te bereiken dat hij als een speciaal doel ziet dat in zijn ogen goed is. Maar hij vergeet  om de juistheid van zijn methoden te onderzoeken...
 
Al heb je nog zo'n prachtig ideaal, als je om dat ideaal te bereiken zelfs maar de mogelijkheid in overweging neemt dat er eventueel doden of slachtoffers kunnen vallen, ben je eigenlijk een fanaticus. Fanatisme betekent dat je uitgaat van de veronderstelling dat het doel de middelen heiligt. 'Er kunnen dan wel wat levens verloren gaan, maar de mensheid als geheel/onze groepering heeft er profijt van', dat is het gebruikelijke argument. Maar het doel heiligt de middelen niet...

In de praktijk betekent dit dat wij geen oorlogen moeten voeren om vrede (een mooi doel) te bereiken. Het betekent ook dat wij geen proefdieren moeten opofferen om medicijnen voor mensen te ontwikkelen. En natuurlijk ook dat wij geen geweld moeten gebruiken om aan dergelijke misstanden een einde te maken. De onschendbaarheid van het leven kan niet opgeofferd worden aan het gemak van anderen. Dierproeven zijn een biologische schending en gaan in tegen de bedoeling van de natuur. De bedoeling van dierproeven is het verbeteren van de kwaliteit van het menselijk leven, maar de kwaliteit van het menselijk leven lijdt er juist onder, want diegenen die ook maar enig soort leven opofferen, verliezen gaandeweg de eerbied voor alle leven, het menselijke incluis. Zij zien bijvoorbeeld muizen niet als menselijk en 'dus' van weinig belang en geschikt om op te offeren aan een 'goed' menslievend doel. Het lijkt misschien geen goed voorbeeld, omdat muizen inderdaad niet menselijk zijn. Maar nog niet zo lang geleden werden om dezelfde redenen joden opgeofferd. Het was deze houding die de verschrikkingen van de concentratiekampen mogelijk maakte.

***

Elke vorm van mishandeling is een wandaad tegenover God. Het is werkelijk onmogelijk te stellen dat het mishandelen en kwellen van dieren, van élk schepsel, aanvaardbaar zou zijn. Vanuit menselijk gezichtspunt is het afgrijselijk - ontoelaatbaar. Maar we kunnen ook verder kijken en proberen onze afschuw en verontwaardiging af te leggen... niet met gemakzuchtige tolerantie, maar met medeleven, en met groot vertrouwen in de wijsheid van elke ziel... menselijk of dierlijk.

Liefs,
Ricca  

[Dropje]

Ik ben het helemaal met jou eens Ricca.
Al geloof ik dan weer niet in God, die regels/ideen/meningen die jij beschreef en in de bijbel staan die heb ik al van mijzelf.
Ik vind dat niet meer dan normaal.

Ik hoop dat ooit, de mensen deze opvattingen van zichzelf hebben, en het ook niet meer uit de bijbel moeten halen ( dat maakt mij ook een beetje boos, dat mensen de bijbel nodig hebben om beter/goed te leven, maar dat is natuurlijk wel beter dan niets. )

Ook de beren in thailand en andere verschrikkelijke praktijken horen bij hetgeen wat ik zei. "verschrikkelijk hoe deze dieren erbij zitten".

Het geef't zo'n gevoel van onmacht, dat je alle dieren op de hele wereld, die het slecht hebben, in een keer naar een mooi park wilt flitsen waar ze in vrede kunnen leven waar ze alle behoeftes tot hun beschikking hebben.

In mijn ogen is een erg goed leven, dus vrij lopen en met het ouder worden dikker en groter worden, en uiteindelijk voor ons geslacht worden op een humaane manier, te accepteren. Tot nu toe ben ik dan ook niet van mening dat heel de wereld vegetarisch moet worden. Ik eet zelf ook vlees. Maargoed, hoeveel procent van de slachtingsdieren leven zoals ik beschrijf? (..)

[Ricca]

waarom heeft god enge dieren zoals hyena' die lieve herten verscheuren en slangen en zo uitgevonden, ik kan me niet inbeelden dat (oooit ergens gelezen) de leeuw vreedzaam naast de antilope zal leven, volgens mij kan dat niet, want een leeuw of hond heeft namelijk een ander darmstelsel dan bv een koe om vlees te verteren, ik zie een hond nog niet naast een koe leven of zullen in de toekomst de honden niet meer bestaan ?

Lieve Carina,

Hyena's en herten en alle dieren 'begrijpen' hun aandeel in de natuur. Dat is een instinctief weten - zonder woorden. Jij weet ook wel dat een leeuw die een antilope eet of een tijger die een aapje eet, niet slecht zijn. Een kat die zijn natuur volgt en een muis opeet, is ook niet slecht. Zij moeten inderdaad vlees eten. Prooidieren zijn in een ander leven zelf jagers geweest en omgekeerd (zoogdieren reïncarneren altijd als zoogdieren, maar niet altijd als dezelfde soort) en zij begrijpen de aard van de levensenergie waar ze beiden deel aan hebben. Zij begrijpen de voorwaarden... Dat betekent niet dat ze niet zullen rennen of vechten voor hun leven, maar dat ze een ingebouwd gevoel van eenheid met de natuur hebben, waardoor ze ook weten dat ze niet verloren gaan. De menselijke jagers (of vleeseters) moeten op bewust niveau nog leren, wat dieren al lang weten...

Als een dier door een ander dier wordt opgegeten, stuwt die fatale daad het bewustzijn uit het lichaam van het prooidier. Het kan even duren voordat het lichaam sterft en ophoudt met bewegen, maar het bewustzijn is door het aangeboren weten van de naderende pijn, al vóór de eerste hap uit het lichaam vertrokken. In die zin is er sprake van grote barmhartigheid. De natuur is niet wreed.

Het hert dat door de hyena wordt opgegeten zakt even door de poten. De hyena begint van het warme vlees te smullen. En het hert... staat weer op en loopt door en merkt tot zijn grote plezier dat het zelfs vliegen kan...

Liefs,
Ricca

[Vladimir]

Het hert dat door de hyena wordt opgegeten zakt even door de poten. De hyena begint van het warme vlees te smullen. En het hert... staat weer op en loopt door en merkt tot zijn grote plezier dat het zelfs vliegen kan...

Dan hebben we ook als mens een prachtig vooruitzicht in ons stervensuur  
Flying......

Medusa

[Sunchild]

Als een dier door een ander dier wordt opgegeten, stuwt die fatale daad het bewustzijn uit het lichaam van het prooidier. Het kan even duren voordat het lichaam sterft en ophoudt met bewegen, maar het bewustzijn is door het aangeboren weten van de naderende pijn, al vóór de eerste hap uit het lichaam vertrokken. Liefs,
Ricca

Betekent dit, dat het dier, niet lijdt?




Heeeee, schiet mij nu te binnen.... Men noemt het over-lijden, misschien niet zo gek dat grotendeels van de mens, bang is om te sterven. Carina, ik lees je angst  

[Palomino]

...Je kunt over-lijden ook zien als het lijden dat over is...

Liefs,
Palo

[Sunchild]

  ......... heel scherp Palo


Alleen met veel respect naar mijn gelijkenen, bij lijden zien wij enkel het dichte mist.
Misschien iets over het hoofd gezien ??

Laatst zei ik nog tegen een vriend:

Men gelooft in de hemel, houdt zich zijn hele leven aan "de regels" eenmaal dood, staan zij voor de poort.
Voor god. Met een grote verwachting...de hemel!
Als zij aan god vragen, of zij nu de hemel in mogen zegt god met een verbaasd gezicht;
"Waar heb je het over, de hemel? Daar kom je net vandaag. !

Kwam er spontaan op.

Ik zit nu in de hemel, mijn humor is mij vergeven....
God blijkt ook humor te hebben! Kan ook niet anders met zo'n geniaal bestaan!

[Ricca]

Betekent dit, dat het dier, niet lijdt?

In die natuurlijke situatie van ervaren roofdier en prooi, lijdt het dier niet. Natuur-lijk niet...

Liefs,
Ricca