Vreemde dromen

[carmelita]

Hoi allen, het is nu bijna half 4 in de nacht, ben voor de derde keer wakker door de meest vreemde dromen. Grote gedeelten herrinner ik mij van, dus wil graag wat uitleg hierover. Ik droomde dat ik naar mijn vaders huis toe liep, maar ik wist dat hij niet thuis was, of dat hij met iets anders bezig was. Wat precies dat weet ik niet, voordat ik naar hem toe ging bevond ik mij in een kamer waar er met beeldschermen alles bij een ander in de gaten gehouden werd. Er zaten twee mannen achter 2 schermen, de 1 was de krant aan het lezen. Ik was nogal boos en zei lekker op die manier heb je ook geen priveleven meer, mede omdat ik bang was dat mijn vader via het scherm op zou merken dat ik naar zijn huis toe was geweest (Mijn vader is overleden). Vervolgens droomde ik dat ik met een grote groep mensen ergens was, we moesten samen een stuk rennen, het was nogal zanderig, dus moeizaam om te rennen. Aan de rechterkant van het pad was een berm een hele lange die bedekt was met jutte dekens. Iemand van de ophaaldienst vroeg aan mij wil je nog wat van de dekens hebben voor de tuin. Ik knikte nee. Vervolgens gingen wij als groep door een grote poort, de groep splitste zich en ik moest naar een lokaal toe, waar scheikunde gegeven werd. Ik zag een klas met vrij jonge kinderen, en voor stonden 3 stoelen. Degene die les gaf had ik al eerder in mijn droom gesproken, en er zat nog 1 vrouw die ik kende, en tegen mij zei neem plaats, ik herkende haar ook onmiddelijk, ze zei het op een zeer hooghartige manier. Ik reageerde nogal boos, en zei graag of traag. O ja terwijl wij het stuk renden zag ik langs de kant van de weg veel mensen. Ik zag op een afstand van elkaar twee vrouwen roerloos op de grond liggen, ik zei waarom komt er geen dokter, ze zeiden er komen twee artsen te voet aan, maar die zijn pas bij het begin van het dorp, ik vond het nogal raar. Vervolgens droomde ik dat ik bij mijn oma, of Onno zijn moeder was, kan het beeld niet scherp krijgen, want mijn oma is al jaren geleden overleden en zijn moeder leeft nog. Ze vroeg aan mij of ik bij haar wilde blijven, want ze zou om een bepaalde tijd sterven, ik was nogal angstig maar besloot te blijven, naarmate het uur vorderde, dacht ik nu gaat het gebeuren, maar het tijdstip verstreek en er gebeurde niets, ik bevond mij wel in een zeer groot huis. Toen werd ik wakker. Nou over dromen gesproken. Wie kan uit deze chaos van dromen mij er iets over vertellen. Knuffel Carmi

[Pinky]

Lieve Carmelita,

Het eerste deel van je droom gaat voornamelijk over een gevoel van onveiligheid. Zowel het huis van je vader als de beeldschermen staan voor een stukje geborgenheid die de mens in zichzelf kan vinden. In je droom heb jij het gevoel dat je wordt gadegeslagen of dat je vader boos zal worden. Deze twee aspecten duiden erop dat je nog moeite hebt om veiligheid in jezelf te vinden.

Dat wordt nog eens benadrukt door het feit dat je wegrent (waarbij je mederenners allemaal stukjes van jezelf vertegenwoordigen).  Het feit dat je tijdens het rennen opgaat in een menigte en de roerloze vrouwen aan de kant van de weg kunnen er op  wijzen dat je op dit moment  even niet weet welke kant je op moet. Opvallend is ook dat je  jouw kwetsbare kant bedekt (een berm is vaak zacht). Totdat je tot de ontdekking komt dat er eigenlijk niets meer is dat je hoeft te bedekken en vandaar dat je dan ook niet meer dekens nodig hebt.  De poort die je daarna onderdoor gaat symboliseert dat je bij jezelf naar binnen gaat.  Dat de groep zich daarna splitst betekent dat jij alleen maar meeneemt wat je nog nodig hebt. En dan kom je in een scheikundeles. De chemicus in ons is dat deel dat zichzelf geneest en de kinderen in de klas symboliseren het pure in jezelf.  

De oudere vrouw die jou vervolgens vraagt om bij haar te blijven totdat ze zal sterven is niets anders dan dat deel van jezelf dat je uitnodigt om alle uitdagingen die je op je pad komen aan te gaan. Het deel in jezelf  dat weet dat ze altijd de moed kan opbrengen  om opnieuw te scheppen.  En ze laat je ook zien wat je kunt scheppen. De ruimte voor jezelf (het mooie grote huis).

Ik vind het een hele mooi droom die op een schitterende manier laat zien dat jij meer dan voldoende kracht hebt om uiteindelijk datgene te bereiken wat je wilt. Een leven zonder angst, met ruimte en in vrijheid.

Liefs, Pink

[anghie]

Lieve Carmi...,

Het eerst wat in me op komt nu,bij het lezen van je tekst,is dat je voor jezelf ,bij alles wat je ondernam,een soort van bevestiging nodig had..het zei van bijvoorbeeld je vader.........het zij bv van je schoonmoeder...........een bevestiging van het feit die komt uit onzekerheid.....een bevestiging van datgene je doet, goedkeuring had / kreeg van de mensen die altijd belangrijk voor je zijn geweest in dat opzicht ...

Bovenstaande tekst schrijf ik in verleden tijd....onbewust........op gevoel...zie ik nu ik eventerug lees .....lieve Carmi...ik denk dat je stukje bij  beetje steeds sterker wordt...........en meer vertouwen in jezelf krijgt!!!!

Liefs  :-*Angh

[carmelita]

Lieve Pink en Anghie bedankt voor de mooie uitleg. Bij jullie allebei vond ik zeer herkenbare dingen. Anghie klopt als een bus dat ik eigenlijk nog teveel afhankelijk ben van de goedkeuring van een ander. En lieve Pink zou het inderdaad eens waar mogen zijn dat jij die mijn diepste verlangens hebt neergeschreven echt uit zullen komen. Als dat toch eens waar zou zijn . Maar ja gewoon blijven vechten, en het is nogal behoorlijk warrig rondom mij heen. Gek is dat ineens realiseer ik mij dat het ongeveer om deze tijd 4 jaar geleden was, dat ik een telefoontje kreeg dat mijn vriendin overleden was. Shit wat doet het nog steeds pijn. Ondanks dat bedankt voor jullie uitleg. Liefs van Carmi