Waarvan geniet jij...?

Gestart door palomino, september 05, 2004, 02:55:17 AM

palomino

#75
Citaat van: louisa op september 30, 2004, 21:20:59 PM

Lekker pittig he?



...Mmmmmmmmmmmmmm...ja heerlijk... :)
En dan 'smorgens als ik de hond uitlaat in het park en ik zie het herfst zonnetje heel laag tussen de takken door  schijnen , met flinterdunne straaltjes ,schitterende naaldjes die volop in beweging  alle kleuren van de regenboog toveren... :D
Herfstliefs Palo

huntres

mijn OV is geldig van af vandaag  ;D en ik ga vanmiddag lekker gratis naar Manneke :D:D:D:D

clo

Wat een leuk topic palo!
Eigenlijk sta ik te weinig stil bij de dingen waarvan ik geniet...

Ik geniet van samen in slaap vallen en weer wakker worden met mijn schatje. Van de warmte die mijn huisdieren mij geven. Van mooi weer. Van een uurtje vrij hebben om te niksen, van lekker eten, van mooie muziek die mij tot ontroering brengt of juist vrolijk maakt, van een schoon huisje, van piano spelen. Jeetje, ik kan nog wel ff doorgaan! Wat een feelgood topic!
Liefs,
Clo

palomino

Citaat van: clo op oktober 02, 2004, 23:44:18 PM
Wat een feelgood topic!
Liefs,
Clo

Ja... :D,dat vind ik eigenlijk ook wel...niets dan positiefs hier...Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk en helend... ;)
Liefs Palomino

Ricca

#79
Wat mij onder meer opvalt in de Titiaan (vorige pagina, ik zal hem maar niet quoten ;D) is dat de twee jonge luipaarden het zwarte bokje (zondebokje?) op de voorgrond met rust laten. Toch een lekker hapje zou je zeggen. Het is echter wel duidelijk dat het doek geen paradijselijke situatie voorstelt waarin alle dieren vredig samenleven. Daarvoor maakt de groep op de rechterhelft te veel herrie. De twee roofdieren smiespelen met elkaar terwijl ze samen uitkijken over zee. Blijkbaar zijn ze hélemaal verzadigd... Net zoals de groep mensen verzadigd is (maar dan van de wijn).
Wie volgt?

Liefs,
Ricca
From Ricca with Love

Pinky

Hoi,

Zondagmorgen en ik heb net  getraind. Spinnen, wat samengevat neerkomt op je longen uit je lijf fietsen al dan niet met weerstand. En zoals gewoonlijk bruis ik als ik zoiets gedaan heb.

Dus even lekker brunchen en dan genieten van de dag die nog voor ligt. Het is zo'n dag om eens lekker in de tuin te gaan werken. Gisteren van een vriendin een prachtige potchrysant gekregen waarvoor nog een mooi plekje moet worden gezocht. Met uiteraard een wijntje na gedane arbeid. Ik hou van zondag :D

Liefs, Pink

luna

Bij mij staat er hélemaaaaaaaaaal géén actie op het programma vandaag ;D
Geen training, geen longen uit m'n lijf fietsen.  
Ik hou ook van zondag
Lekker lui
;D

Pinky

Voor mijn gevoel is de Titiaan ook zeker niet vredig. De man op de voorgrond is geketend. Vastgebonden in het tafereel is dan het eerste dat in mij opkomt. Zich niet kunnen losmaken van de invloed van de omgeving.

Pink

Julia

#83
Quote Mephisto: In het kader van Astrologie & de steenbok; wat kunnen jullie hier mee?
Commentaar: "de opvolgers van Bacchus waren half bok, half mens".
Wat zou de link kunnen zijn met de steenbok?

Hoi Allen,
Zou de link naar kaart nr. 15 (De Duivel) kunnen leiden? Hij (in bokgedaante) verwijst naar het onbeheerste driftleven. Als je je wilt bevrijden van afhankelijkheid en verwikkelingen, zie laatste alinea, dan zie ik veel overeenkomsten met het verhaal van Dionysus.

Of toch maar naar kaart nr. 11 (Kracht)?
De kaart Kracht illustreert een harmonische relatie tussen de beschaafde mens (vrouw) en zijn dierlijke natuur (leeuw). De leeuw, in deze liefdevol getemd door de vrouw, is het symbool van onze instincten en driften, van onze hartstochtelijke, wilde, agressieve impulsen en van overlevingsdrang zonder meer. De lemniscaat staat voor levendige verbondenheid en constante uitwisseling tussen de geciviliseerde mens en zijn dierlijke natuur.

Enfin, ben benieuwd naar jullie reacties. Lieve groet, Juul :)

Het verhaal:
Bacchus/Dionysus was in harmonie met zijn innerlijke wildheid, belichaamde deze zelfs als een goddelijke kracht. Van hem wordt dan ook verteld dat hij wilde dieren kon berijden.
Dionysus was de god van de roes, van de wijn en van wilde orgiastische feesten.
Als schone jongeling keerde hij met een wilde horde (muzikanten en bacchanten) vanuit klein Azië naar zijn land terug, om zijn cultus in Thebe te brengen. Daar was men de dansende meute liever kwijt dan rijk, en zo trok de stoet trommelend, fluitend en zingend tot voor de poorten van de stad om buiten op de hellingen van de Kithairon kwartier te maken.
Onweerstaanbaar gefascineerd door hem, slopen 's nachts vele vrouwen heimelijk hun huis uit en de stad uit om buiten in de wildernis met Dionysus te feesten.

Pentheus, de eerbiedwaardige koning van Thebe vond het tien keer niks en toen Dionysus hem onder ogen kwam, werd hij linea recta richting kerker gebonjourd. Op wonderbaarlijke wijze ontsnapt Dionysus totdat hij de koning weer onder ogen kwam. Hij deed uitgebreid verslag van de orgiastische feesten en beschreef genotvol de details van de ongeremde uitspattingen. Ja, de koning is dus ook maar een "mensch van vleesch en bloedt", en het lukte hem al snel, de geile nieuwsgierigheid van de koning aan te wakkeren en hem over te halen mee te gaan. De koning trok zelfs vrouwenkleding aan om onherkenbaar de stad uit te komen, naar de bacchanten. Daar verborg de koning zich in een boom, van waaruit hij e.e.a. kwijlend en grommend gade sloeg. Daardoor werd hij zo onvoorzichtig, dat hij al gauw werd opgemerkt door de extatisch dansende vrouwen. In hun roes hielden zij hem voor een bergleeuw, vielen hem aan, verscheurde hem levend en spietsten zijn hoofd op een bacchusstaaf en trokken met deze trofee zingend en dansend de stad in. Daar aangekomen werden ze van hun waan bevrijdt. De vrouw die de staf droeg, was Agaue, de moeder van de koning......

Zulke verhalen geven weer, hoe gevaarlijk het kan zijn het beest in ons te knevelen, te onderdrukken of zelfs te doden. Hoe meer we het verdringen of geloven het volledig in onze macht te hebben, hoe groter het gevaar om aan deze duivelse kracht ten onder te gaan.
Als Pentheus zijn dierlijke natuur voldoende ruimte had gegeven, zou hij vertrouwd met haar zijn geweest en haar kunnen leiden. Nu werd hij echter door een onderdrukte en daardoor grotendeels onbewuste geilheid, die hij dacht te beheersen, in de ware zin van het woord overmand.

Wanneer we het beest in ons daarentegen behoedzaam en vriendelijk benaderen, wordt het vaak een bondgenoot, een behulpzame kracht. Om de verdere weg af te leggen, moet het bewustzijn de juiste houding tegenover het onbewuste zien te vinden. Oftewel: Het "Ik" moet leren zich vol vertrouwen te laten leiden, zich niet te laten "afleiden" door begeerte of ambitie. Deze "oefening in nederigheid" is aanvankelijk moeilijk. Het Ego kent geraffineerde trucjes om de toverkracht van het onbewuste te misbruiken ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Als we dit bewust laten gebeuren, raakt het wezenlijke buiten bereik en "ben je verder van huis". (het "wezenlijke weerstreven" is een van de betekenissen van het woord zonde. Opmerkelijk is dat 11, het getal van deze kaart, ook als getal van de zonde geldt. Maar het is ook een meestergetal die de nadruk legt op het beheersen van de dierlijke natuur ) Geleid door grootheidswaan, strandt het Ik op zijn reis in de onderwereld en identificeert zich steeds meer met zijn driften.

Maar over Ariadne ben ik niet veel tegen gekomen.

Bron: De Tarot - Het grote levensavontuur (Hajo Banzhaf (nog bedankt Carla!)

huntres

 :o de verhalen worden langer   ???, waar ik nu van geniet is me r.i.p.-v.i.p.- KIP  ;D

Serina


snowdrop

Citaat van: huntres op oktober 04, 2004, 18:04:08 PM
waar ik nu van geniet is me r.i.p.-v.i.p.- KIP
;D 't is een goeie, huntres! humor!  ;)

Muts

Citaat van: huntres op oktober 04, 2004, 18:04:08 PM
:o de verhalen worden langer   ???, waar ik nu van geniet is me r.i.p.-v.i.p.- KIP  ;D

juist wip kip :P

huntres


blackbird

Nu is die kip geen stip meer.
Niet hip.