Waarvan geniet jij...?

[klaproos1945]

vol vertrouwen
keuzes maken
in de maan
duisternis verlicht

[Pink]

Een wandeling met de twee jongste telgen. De heren (en broers) zijn 2 en 3 jaar oud.

De oudste: Luister eens, ik hoor een tureluur.
De jongste; Nee, niet tureluurs

Pink

[Kraai]

Bedankt Pink, door jou heb ik weer een mooie herinnering  kunnen opdiepen....

Mijn dochter (3) aan de eettafel tijdens de lunch.

Papa, Tijmen (mijn zoon van 1) is toch geen broodje? Nee, hoezo?
Hij smeert zichzelf helemaal onder.

Was meneer zijn gezicht aan het schminken met een broodje pindakaas 

[Pink]

Kinderen zijn zo leuk. Jaren geleden bij een van die hele strenge winters. Ik leer mijn neef(je), toen 4 jaar oud, schaatsen want ik ben de tante van de stoere dingen. mama's zijn niet stoer .

Komt hij met rode konen op ons af gereden;

Neefje: Mama, mama, tante Pink, ik weet het.
Wij in koor: Wat weet je lieve schat
Neefje: Zo moet Jezus ook over het water hebben gelopen.

[Ricca]

Die herinner ik me nog, Pink. En ook de discussie daaromtrent.

http://www.catharinaweb.nl/cathforum/index.php/topic,2648.msg33310.html#msg33310

[Pink]

Die herinner ik me nog, Pink. En ook de discussie daaromtrent.

http://www.catharinaweb.nl/cathforum/index.php/topic,2648.msg33310.html#msg33310

Hetzelfde neefje, nu bijna 19, wil hier overigens even niets van weten. De tijd dat hij zichelf schattig vindt moet nog terugkomen. We hebben het nu vooral over de verschillende soorten biertjes en welke nu echt het lekkerste is.

En over the Stones en the Beatles, bands die volgens mijn neefje de mooiste muziek ever maken.  Hij was zeer verrast dat ik thuis nog originele opnames heb .

Pink

[Carla]

Die herinner ik me nog, Pink. En ook de discussie daaromtrent.

http://www.catharinaweb.nl/cathforum/index.php/topic,2648.msg33310.html#msg33310

Jeetje Ricca, wat een geheugen heb jij!
Ikke op die link klikken, zie ik opeens dat het gaat om de winter van 1996.. en ik heb dat toen gelezen als 1966  . Maar zelfs dat klopt niet (denk ik, ik ben zo slecht in jaartallen), want als ik terug probeer te rekenen vermoed ik dat de winter waar ik het over had 1964 of misschien zelfs 1963 moet zijn geweest.

[Ricca]

Jeetje Ricca, wat een geheugen heb jij!

Olifantje, hè? Ik herinnerde me eigenlijk vooral dat ik zelf eens iets had geschreven over Jezus en het over-water-lopen. Zoekmachientje erbij et voilà, daar waren ook de andere berichten.

Jaartallen blijven mij ook niet bij... Ik weet er slechts drie met zekerheid: 1948 - 1965 - 1988 (geboren - nest verlaten - thuisgekomen bij mezelf). En vooruit 2011, die is nog vers.

Liefs,
Ricca

[Carla]

 

Dan valt het nog mee met mij, dat is goed nieuws! 
1955 - 1970 - 1973 - 1975 - 1977 - 1993 - 2001 - 2003 - 2006
(geboren - op kamers - samenwonen - trouwen - kind - scheiding uitgesproken - eigen bedrijf begonnen - Klaas en ik samen - verhuisd)

[Pink]

Hallo Ricca en Cath,

1960 = geboren   maar daarna

Dat kan volgens mij twee dingen betekenen

Er gebeurt nietsof
Er gebeurt teveel
Pink

[Ricca]

Ha Pink,

Het kan soms te weinig of te veel lijken, maar gebeurt er niet altijd precies genoeg?

Ik link de gebeurtenissen niet aan jaartallen, maar aan andere gebeurtenissen (waarvan ik ook het jaartal niet meer weet ). Een voorbeeld. Ik heb één keer in mijn leven in het ziekenhuis gelegen. Dat was toen ik mijn amandelen liet knippen. Vraag me niet wanneer het was. Net na mijn studietijd, dat weet ik nog wel. Wat ik ook nog weet is dat het tijdens de WK voetbalfinale in Argentinië was, want die heb ik in het ziekenhuis op tv gezien (we verloren van Duitsland). Oh, dan was het dus in 19.. , zul je misschien zeggen. En dat geloof ik dan graag.

Ik hou trouwens wel van getallen. Vooral van spelen met getallen.

Liefs.
Ricca

[Pink]

Hallo Ricca,

Ik krijg in ieder geval altijd precies op het goede moment de goede antwoorden. Dankjewel . Er gebeurt inderdaad altijd precies het goede ook al wil je dat als mens niet altijd zien en denk je dan in al je wijsheid dat anders toch net even beter was geweest.

Je bent inderdaad niet heel goed in jaartallen. In 1974 stonden we in de finale tegen Duitsland maar dat was in Duitsland. In 1978 stonden we -in Argentinië- tegen Argentinië in de finale. Die verloren we ook dankzij de legendarische trap van Rob Rensenbrink tegen de paal. Ik zie het beeld nog voor me .
Wanneer lag je nou in het ziekenhuis .

We hebben hier als natie wel een paar goede overtuigingen aan overgehouden
1. we zijn niet goed in penalty's
2. we kunnen niet winnen (voor EK's hebben we die inmiddels doorbroken in 88)
3. maar we spelen wel mooi voetbal.

Ik heb trouwens in mijn leven drie keer in het ziekenhuis gelegen. De amandelen ergens in de 60er jaren. De blindedarm in 1974 en drie maanden geleden omdat ik werd aangereden op mijn fiets en daarbij nogal onzacht met de aarde in contact trad. Bij die val is mijn systeem aardig door elkaar geschud en dat levert een paar mooie uitdagingen op.

Grappig hoe iedereen zijn manier van herinneren heeft. Bij mij doet geur heel veel en daarom is het voor mij ook heel vervelend dat ik sinds het ongeval mijn reuk volledig kwijt ben. Maar tegelijkertijd worden daarmee andere zintuigen in een versneld tempo ontwikkeld, met name mijn innerlijke zintuigen. Daarom heb ik de laatste tijd misschien ook wel het gevoel dat ik teveel binnenkrijg. Er kan gewoon even niet meer bij. Ik wil pauze.

Normaal gesproken kan ik uitstekend overweg met getallen alhoewel ik niet lyrisch word van het spelen ermee. Dat heb ik wel met geur. Ik kan intens tevreden koken en  dan puur op basis van geur weten wat ik moet toevoegen. Daarom schieten dus nu de tranen in mijn ogen omdat ik dat nu niet kan en ik op dit moment niet in staat ben om die overtuiging te keren.

Het komt vast wel weer goed maar het gaat me eigenlijk niet snel genoeg.

Pink

[Carla]

Een voorbeeld. Ik heb één keer in mijn leven in het ziekenhuis gelegen. Dat was toen ik mijn amandelen liet knippen. Vraag me niet wanneer het was. Net na mijn studietijd, dat weet ik nog wel. Wat ik ook nog weet is dat het tijdens de WK voetbalfinale in Argentinië was, [..]

Ha ha ha, dat herken ik, zo heb ik 'pakweg 10 jaar geleden denk ik' ook in het ziekenhuis gelegen met longembolien, maar een exact jaartal herinner ik me niet, wél de momenten dat dit ter sprake kwam en ik het ook niet meer wist 

Ik hou trouwens wel van getallen. Vooral van spelen met getallen.

Ik ook. Zo viel het ons (mijn dochter en mij) laatst op dat seniorenwoningen en verzorgingstehuizen wel erg vaak in een 2-huis gevestigd zijn.

[Pink]

Niet geheel toevallig. De I Tsing geeft mij deze vandaag

46. Het Omhoogdringen
Langzaam maar zeker groeien de planten en bomen in de natuur, zonder haast en zonder zich te storen aan eventuele obstakels. Ze groeien omdat dat zo in hun natuur ligt. Op dezelfde manier ben jij op weg om jouw zin in het leven te vinden, en jouw taak te vervullen. En wat je ook doet, en hoe bescheiden je baan of je studie ook is, ze is nodig zoals ook jij nodig bent in deze grote wereld als een piepklein schakeltje in het grote geheel.

Dit hexagram zegt dat je geen reuzensprongen moet nemen, en dat je niet in alles de eerste moet willen zijn. Er kan er maar een vooraan staan. Maar welke plaats je ook inneemt, doe het met stijl en op jouw unieke manier.

Als je dat doet, zal er een situatie ontstaan waarbij je op een spontane manier aan je omgeving kunt tonen wat je waard bent. Je gaven kunnen zich op een rustige manier ontwikkelen tot talenten.

Als je niet te impulsief of ongeduldig bent, zul je geluk hebben in de liefde en op financieel gebied.

Ok, de boodschap is helder, nu er naar handelen en mijn ongeduld bedwingen....of laten zijn.... Dit zijn van die momenten dat ik glimlach naar mezelf...een fractie van een seconde helemaal stil val en de schoonheid van de openbaring her-inner.

46 = 4+6 =1 = dat waar alles uit ontstaat.

Pink

[Laure]

1988
...- thuisgekomen bij mezelf

ooow hoezo Ricca, jij bent zo niet geboren, dan?