Revolutie door Geert Kimpen

[Varen]

Het is tijd voor een revolutie.

Door Geert Kimpen.

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar met verbijstering volg ik het financiële nieuws op radio, tv en in de kranten. Voor het eerst in mijn leven heb ik een soort van onderbuik gevoel over  een mondiale crisis die zijn weerga niet kent. Ik ben geen doemdenker, geen Maya-adept die denkt dat er in 2012 allemaal schokkende zaken gaan gebeuren, geen complot-aanhanger. Maar het slechte nieuws dat onafgebroken over ons heen dondert, boezemt me angst in.



Dat bedrijven failliet kunnen gaan, lijkt me evident. Dat banken omver kegelen, vond ik erg schokkend maar is inmiddels eigenlijk al vertrouwd nieuws geworden. Maar dat nu ook landen op het punt staan in te storten, vind ik huiveringwekkend. Geen landen in Afrika, noch in Zuid-Amerika, nee, hier vlakbij, bondgenoten in onze Europese Unie.

Ik zie de zenuwachtigheid in de ogen van onze politieke leiders, die nog nauwelijks hun natuurlijke kalmte en zelfvertrouwen kunnen bewaren. Ik neem notitie van de vele geheime tops die plaatsvinden en waarvan niemand weet wat er precies bedisseld wordt. Ik onderga gelaten de ene afkondiging na de andere van op til staande bezuinigingen, donkere prognoses, en net als ieder ander, heb ik nog geen flauw idee welke impact al deze rampspoed op jouw of mijn leven concreet  zal hebben.

Het enige dat ik wel weet, of voel, is een onbehaaglijk gevoel van ongelooflijk opgelicht te zijn. Een soort onmachtige kwaadheid van genaaid te zijn door een financieel systeem dat dol is gedraaid  waarvan jij en ik niet de voordelen genoten, maar nu wel de rekening van moeten betalen.

Miljarden vliegen ons om de oren als grootheden die niemand meer kan vatten. Niemand begrijpt hoe soms in  een weekend tijd, met druk overleg op geheime locaties, enkele miljarden gevonden kunnen worden om een bank overeind te houden. Hoe het mogelijk is dat we blijkbaar wel miljarden ‘ergens op een rekening’ hebben staan om Griekenland te redden. Maar hoe onverbiddelijk anderzijds onze leiders beweren dat we moeten bezuinigen op alles wat voor ons mensen lief en noodzakelijk is.

Hoe kunnen we begrijpen dat er miljarden naar andere banken en landen gesluisd worden, en dat voor alles waarvoor wij dachten belastingen te betalen, ons pensioen, onze zorgkosten, ons onderwijs, steeds minder en minder geld is?

Maar het meest verbijsterd nog ben ik door ons stilzwijgen. Gelaten zitten we als konijnen in de enorme gloeilamp van onze televisie te kijken, we laten ons vermaken door de hysterische lach van Gordon, door een Joling die in een potsierlijk pakje danst over het ijs, door een programma als Spuiten en Slikken dat een 29 jarige jongen live laat ontmaagden door een escortgirl, en we houden onze mond. Alsof we gehypnotiseerd zijn. Lamgeslagen, monddood gemaakt. Versuft door brood en spelen.

Wij hebben de crisis toch niet veroorzaakt? Wij hebben toch geen misdadige financiële producten bedacht die ons deden geloven dat ze onze winst zouden verdriedubbelen, maar gebaseerd waren op lucht, en alleen enkele bankiers en aandeelhouders steenrijk maakten? Wij hebben toch geen onverantwoorde hypotheken verschaft? Wij hebben toch niet betoogd dat we perse de euro wilden? Wij hebben ons toch niet verrijkt met exuberante bonussen waarvan je meerdere dorpen een jaar lang zou kunnen onderhouden?

Maar toch ondergaan we het apathisch. We komen niet de straat op. Niet voor onszelf, noch voor onze kinderen, en al helemaal niet voor de miljoenen mensen in de Hoorn van Afrika die op dit moment sterven van honger en dorst. We gedragen ons als onmachtigen. We begrijpen in het beste geval dat we gemanipuleerd worden. Dat wij onrechtmatig rekeningen moeten betalen van zaken waar we niet om gevraagd hebben. Dat al onze inspanningen om iets van ons eigen leven te maken, ontmoedigd worden, belast, en we verpulverd worden onder deprimerend makend nieuws. We verschuilen ons in onze huizen en slikken als makke schapen dat er geen geld meer is voor de zwaksten in onze samenleving, en gaan haast geloven dat ontwikkelingshulp weggesmeten geld is. We verschuilen ons onder ons warme dekbed en hopen dat de storm wel zal overwaaien en dat de schade voor ons eigen leven wel zal meevallen.

Waarom zeggen we niet collectief “nee”? Waarom nemen we geen voorbeeld aan de volkeren in Tunesië en Egypte, die het ook niet langer pikten, en net zolang de straat opgingen, tot hun leiders met pek en veren verjaagd werden? Is het omdat we Rutte zo’n sympathiek joch vinden? Dat we denken dat zo’n gestudeerde jongen het wel beter zal weten dan ons eigen gezonde verstand?

In heel Europa is er welgeteld één dorp dat “nee” zegt. Een klein dorpje in de buurt van Rome. Filettino. De burgemeester van dit dorp, zei; “Bekijk het maar. Wij gaan niet de rekening betalen van onze corrupte leiders. Wij verklaren ons bij deze onafhankelijk. Vanaf nu zijn we ons eigen Prinsdom, en drukken we onze eigen munt.” En dat hebben ze dus gedaan, enkele weken geleden.

Zo eenvoudig is het. Wij zijn vergeten dat geld gebaseerd is op geloof. Geld an sich is niets waard. Ja, vroeger nog wel, toen we een goudstandaard hadden, waarbij het geld een symbolische weergave was van de goudvoorraad. Het was een simpel en briljant geldsysteem, door niemand minder dan door het grote genie Isaac Newton bedacht. Nu is geld precies dat waard waarvan wij bereid zijn te geloven dat het waard is. Al die miljarden waar onze leiders mee goochelen, bestaan immers niet. Het is een pure virtuele werkelijkheid die geen enkele grondslag meer heeft in de werkelijke wereld. De Fed, in Amerika, drukt dollars tegen de klippen op, zonder enig gevoel voor realiteit. Of tenminste zonder gevoel voor onze realiteit. Onlangs ontdekte ik tot mijn verbijstering dat de Fed niet de centrale bank is van Amerika, maar een privé bank, die de privé belangen van zijn eigenaren dient. Naar verluidt een groepje steenrijke families die de hele wereldeconomie in handen hebben en gijzelen.

En dat kan alleen maar, zolang wij bereid zijn te geloven in de enorme leugen die geld is geworden. In werkelijkheid zijn het enkel cijfers in een computer. Cijfers die van het ene moment op het andere gewist kunnen worden. Cijfers die enkel waardeloze briefjes papier vertegenwoordigen, maar geen werkelijke waarden meer in de wereld. Een enorme luchtballon die ontzettend op knappen staat.

En de enigen die deze waanzin een halt kunnen toeroepen, zijn wij. Onze politici, onze bankiers en onze mega-ondernemingen vechten krampachtig om dit logge onbegrijpelijke vehikel in stand te houden. Deze oude manier van denken waarbij wij mensen een massale veestapel zijn die gemolken worden door een kleine elite die er alles aan gelegen is hun fortuin en macht te beschermen.

Wanneer wij eenvoudigweg besluiten dat we niet langer geloven in dit corrupte systeem, dat we de leugen doorprikken dat alleen een mondiale economie, schaalvergroting, een gemeenschappelijke munt ons verlichting zou brengen, dat wij eenvoudigweg besluiten dat we niet langer geloven in dit geldsysteem, dan stort het in elkaar. Natuurlijk zal dat een enorme puinhoop zijn. Maar de dingen die werkelijk wat waard zijn, zoals ons dagelijks brood en ons drinken, die zullen weer naar waarde gewaardeerd worden, en niet de schimmige manipulaties van snelle jongens in vlotte pakken die ons met verdeel en heers denken in het gareel houden.

Het wordt tijd dat we net zoals dat kleine dorpje in Italië, durven onze onafhankelijkheid af te roepen. Dat we ons eigen prinsdom stichten. Een nieuwe munt durven te omarmen, gebaseerd op werkelijke waarde, en we de kettingen van de rente afgooien en verbieden. Want dat rente een virtueel monster is dat alleen maar groter en verschrikkelijker wordt, dat moeten we op zijn minst nu toch wel geleerd hebben.

We moeten de moed hebben om opnieuw te beginnen. De moed hebben om in te zien dat we belazerd worden. En dat het geen excuus is dat we het zogenaamd niet meer snappen, omdat men het bewust allemaal zo ingewikkeld en complex voorstelt. In wezen is het natuurlijk ongelooflijk simpel. Ieder kind snapt het. Als het 1 euro zakgeld krijgt, kan het wel een snoepje kopen, maar niet een fiets. Zo simpel is het.

Laten wij, die toch koketteren dat we met bewustzijn bezig zijn, eens voor een keer niet alleen met onze eigen navel bezig zijn, maar met deze wereld, zodat zowel onze kinderen, als al die kinderen in landen die nu hongerend ten onder gaan, een toekomst hebben, en niet de schuld zullen moeten afbetalen die wij onze leiders nu zonder enig protest laten maken.

Laten we massaal de straat op gaan. Dag na dag na dag. Net zoals in het Midden Oosten. Net zolang tot het gezonde verstand weer regeert. Laat ons excuus naar komende generaties niet zijn: “Wir haben es nicht gewust”. Want we staan er nu allemaal bij, en we kijken er naar. We worden geregeerd door angst. Maar angst is slechts voor één ding bang… dat wij niet langer bang voor hem zullen zijn.

[Pink]

Op het moment dat je met een vinger naar de ander wijst........wijzen er vier vingers naar jezelf.

Waarom worden we aangemoedigd om ons eigen verantwoordelijkheid niet te zien? We leven in een democratie en kiezen onze leiders. Waarom zien we niet dat we -ondanks alle bezuinigingen- leven in een land waar overvloed  norm is.  En waarom zijn we niet bereid om onze overvloed vrij de wereld in te laten stromen, zodat het ieders deel kan worden.

Als overvloed ieders deel is, dan verdwijnt de angst om overvloed te verliezen vanzelf omdat deze angst geen functie meer heeft. Vertrouwen dat de onrust nu ons daar uiteindelijk naar toe zal leiden, is volgens mij de basis die we moeten leggen. In ons hart en vanuit ons hart vertalen naar ons handelen opdat er nieuwe ordening kan ontstaan. In overvloed, gebaseerd op vertrouwen en met respect voor al wat is. Tot vandaag was ik een groot bewonderaar van Barack Obama. Juist omdat hij dit verantwoordelijkheidsgevoel uitstraalde. Wat jammer dat ook hij zich nu ook laat verleiden tot vinger wijzen naar andere mogendheden.

Toen ik jaren geleden een huis wilde kopen en de hyptotheekadviseur zijn verkooppraatje opratelde, heb ik 'm rustig laten uitpraten. Nadat hij zijn verhaal had gedaan, heb ik hem met dezelfde kalmte verteld dat ik een ander uitgangspunt in gedachten had, een bedrag genoemd dat ik per maand maximaal wilde uitgeven aan woonlasten en gevraagd of hij op basis van deze maandlasten wilde berekenen welk hypotheekbedrag (gebaseerd op annuïteit) ik dan zou kunnen lenen. Dit ondanks het feit dat de hypotheekadvioseur mij vertelde dat ik mezelf dan arm rekende.

Onlangs heb ik in de Ode gelezen dat er een architectenbureau is die vanuit het oogpunt van duurzaamheid propageert dat we totaal anders met het begrip wonen moeten omgaan. Hun idee is om projectontwikkelaars volledig verantwoordelijk te maken voor bouw en beheer van woningen. waarbij onder beheer dan ook wordt verstaan dat ze verantwoordelijk zijn voor duurzaam bouwen en recyclen van materialen. Als consument neem je dan "woonduur" af.  En ik bedacht me ineens dat ik best mijn huis zou willen verkopen aan zo'n ontwikkelaar om vervolgens woonduur af te nemen.

Misschien is het wel de grootste revolutie ooit als we juist wel allemaal bewust worden van ons aandeel in het grotere geheel. Als we stoppen met wijzen en beginnen te kijken. Ik wil iedereen uitnodigen om hierin de eigen verantwoordelijkheid te nemen. Spiritualiteit zoals ze bedoeld is.  En dat is anders dan het "aanmoedigen tot navelstaren". Een navelstaren waar de heer van Kimpen overigens zelf ook zijn boterham mee verdient.

Pink

[Varen]

Niet dat meneer van Kimpen zelf zo'n heilig figuur is maar hij weet wel goed een emotie te verwoorden.

Je kan geen nieuws meer zien of er is financiële onrust. Er wordt gesproken over een totale meltdown van het financiële stelsel binnen 3 weken. Dit wordt niet verteld door Henk of Ingrid. Maar door de hoogste financiële instellingen.

We kunnen nu we ons hoofd in het zand steken en zeggen dat er niks aan de hand is want het begint bij jezelf.

Overvloed? Kijk eens hoeveel mensen de eindjes aan elkaar moeten knopen, die maar net rond kunnen komen en geen geld over houden voor extra's.

Mijn ouders hebben 30jr geleden een huis gekocht voor 25 duizend gulden. Hetzelfde soort woning koop ik nu voor 250.000 Euro. Hoe gaat dit verder over 30 jr? Kost een woning dan 5 miljoen Euro/Unie/Gulden/NewWorldOrderDollar? Mijn ouders verdienden vroeger navenant gelijk in guldens wat ik in euro's doe.

Destijds was alles velen malen goedkoper. Door de Euro die we door onze strot gedrukt hebben gekregen is alles x2.20 duurder geworden. De salarissen zijn nog geen factor 1.5 mee gestegen.

Sorry maar die overvloed zie ik niet. Wij hebben vroeger een regering gekozen. Deze regering moest zorg dragen voor de maatschappij. Deze moest er voor zorgen dat het land een land werd voor de mensen in de maatschappij. Echter de regering heeft er een grote puinbak van gemaakt.

De regering heeft het al lang niet meer voor het zeggen. Diegene met het grootste geldbedrag op de bank, die heeft het voor het zeggen. De zgn. schaduwregering.

[Ricca]

... weet wel goed een emotie te verwoorden.

Heeft die emotie toevallig ook een naam?

Liefs,
Ricca

[Pink]

Overvloed? Kijk eens hoeveel mensen de eindjes aan elkaar moeten knopen, die maar net rond kunnen komen en geen geld over houden voor extra's.

Miaachien zit daar juist wel het probleem. We zijn zo gewend aan overdaad, dat we onze eigen overvloed niet meer zien. We hebben hier allemaal te eten, we leven in een vrij land en dat is overvloed. Al het andere is wat men ons wil doen geloven.

Echte overvloed is neit in geld uit te drukken en heeft neits te maken met de hoeveelheid Euro's/guldens of whaterver je verdient. Je haalde eerder Neale Donald walsh aan. In zijn boeken wordt uitgebreid ingegaan op overvloed als state of mind.

Weet je, binnen een aantal maanden ben ik waarschijnlijk mijn baan kwijt. Ik zal een stap terug moeten doen (en ja, ik heb het goed en daar ben ik dankbaar voor) en ben dus ook zielsblij dat ik geen torenhoge hypotheek heb en destijds heb gekozen voor een bescheiden huis. Toch heb ik nog geen moment wakker gelegen, ben ik mijn vertrouwen niet kwijt en weet ik dat het allemaal wel goed komt. daar waar een deur dicht gaat, gaat een raam open.

Ik heb niet veel nodig ( kan wel ontzettend genieten van alles wat mij tot dusver ten deel is gevallen maar vind het nog steeds niet gewoon) en vind mijn plek wel weer, hier of ergens anders. Heb al een paar crisissen meegemaakt en weet dat het zo werkt. Hetgeen niet wegneemt dat er nu veel mensen zijn die het moeilijk hebben omdat de vanzelfsprekendheid dat de ander (overheid) voor ons zorgt, afneemt. Toch ben ik nergens bang voor.  Er is altijd aarde om een zaadje in te planten. En dat wat je aandacht geeft groeit. Dat geldt niet alleen voor zaadjes maar zeker ook voor de gedachten waarmee we het collectief bewustzijn voeden.

Be carefull what you wish for, you might get it.

Pink

[Varen]

@Ricca onvrede?

@Pink

I know i know... Maar het maakt mij nieuwsgierig naar hoe andere mensen hier tegen aan kijken. Het is nu eenmaal een onstuimige periode met de euro.

En inderdaad, echte overvloed zit van binnen en is niet de plasma tv aan de wand of de ipad in je hand.

Maar ik merk overal zoveel onvrede onder de mensen en het geluid van onvrede wordt steeds sterker.

Ik zelf heb niks met geld, ik kan er niet mee omgaan en heb er iets tegen. Niet dat ik de eindjes aan mekaar moet knopen of zo integendeel zelfs. Maar voor mijn gevoel klopt het gewoon niet.

Meer dan de helft van de wereldbevolking heeft geen bankrekening, laat staan geld. Meer dan 80% van al het geld is in handen van minder dan 10% van de wereldbevolking. Vinger wijzen of niet, dat klopt gewoon niet.

[Pink]

Hoi Kraai,

Precies en wij zijn deel van die 10%. Als nu die 10% eens vrij gaan delen wat ze hebben, dan ontdekken ze miscchien ook het plezier hiervan.

En onvrede is iets waarvoor je kiest......of niet.

Ik heb overigens niets met en niets tegen geld. Ik vind de slogan "geld wordt pas fout of goed door wat je er mee doet" wel een leuke. Want hoe je het ook wend of keert, geld is bedrukt papier, platgeslagen metaal of een code die je intoetst op een apparaat nadat je er een stukje plastic doorheen hebt gehaald.

Misschien is dat het wel. geld leeft niet meer, je kan het niet meer voelen.  Net zoals een echt boek anders is dan een e-reader.

Pink

[Pink]

oudt toch op met je vrij land. Geloof je dat nou echt? Die onzin op het nieuws.

Hallo Fatin,

Ik kijk geen nieuws en lees geen kranten dus wat zou ik moeten geloven.  Ik hoor waar mijn collega's het over hebben. Wat is rijkdom voor jou?

Pink

[happyme]

Ik hoor waar mijn collega's het over hebben.

Die kijken vast wel naar het nieuws en de onzin... 

Wat is rijkdom voor jou?

Vrijheid

[Varen]

Helaas Pink, wij behoren tot de resterende 90% die het met 20% van al het geld mag doen.

Hoeveel belasting betaal je over je loon en hoeveel hou je over? Hoeveel belasting betaal je over het geen je over houdt van je loon aan b.t.w. accijns en andere belastingen? Hoeveel euro heb je dan eigenlijk niet besteed aan belasting?

Wat gebeurt er met deze belasting? Verbetering van de zorg? Verbetering van de AOW? Verbetering van de sociale voorzieningen?

Nee, we bezuinigen nog meer en geven het weg aan Griekenland...

[happyme]

Nee, we bezuinigen nog meer en geven het weg aan Griekenland...

Wat geven wij weg aan Griekenland? Doe toch niet zo absurd, heb je het bericht van Geert zelf wel gelezen. Geld is illusie!!!

Wat maakt het nou uit dat Griekeland een luchtbel uit de luchtbel heeft gekregen?

[happyme]

...en ik heb mij weer van mijn beste kanten laten zien 

[Varen]

Nee, we bezuinigen nog meer en geven het weg aan Griekenland...

Wat geven wij weg aan Griekenland? Doe toch niet zo absurd, heb je het bericht van Geert zelf wel gelezen. Geld is illusie!!!

Wat maakt het nou uit dat Griekeland een luchtbel uit de luchtbel heeft gekregen?

Precies, dat is de vinger waar ik hem hebben wil.

De heren en dames die het voor ons voor het zeggen hebben zijn met luchtbellen aan het jongleren.

Wie prikt deze luchtbel door?

[Pink]

Hallo Kraai,

Hoeveel belasting ik betaal, Omdat ik een baan en een eigen bedrijf heb betaal ik 52% belasting en dat vind ik prima. Overigens vind ik wel dat het tijd wordt dat "huishoudboekjes" van overheden openbaar worden. Vraagje, als we voorwaarden scheppen waarbinnen mensen zelfredzaam kunnen zijn, als we ze leren om gezamenlijk eigen intiatieven te ontplooien, hoe groot moet dan het vangnet vanuit de overheid nog zijn. Waarom blijven we hanmeren op de verantwoordelijkheid van de overheid.  Dat is dus ook precies de reden dat ik bij de afgelopen verkiezingen heb gestemd op een partij die deze openheid in haar programma had staan.  En nu kan je natuurlijk zeggen dat ook deze partij haar beloften niet nakomt als ze in de regering komt maar dat is nu net de illusie die ik geen onderdeel van mijn systeem wil laten zijn.  Het hele leven is illusie....jouw illusie.

Of ik denk dat ik privacy heb . Ik heb niets te verbergen dus wat mag niet gezien worden?

Pink

[Pink]

Precies, dat is de vinger waar ik hem hebben wil.

De heren en dames die het voor ons voor het zeggen hebben zijn met luchtbellen aan het jongleren.

Wie prikt deze luchtbel door?

Als dat dan is waar je de vinger wilt hebben. waaarom leg je 'm daar dan niet meteen neer. Je maakt nu gebruik van dezelfde lucht als welke overheid dan ook. En nog steeds wijzen er vier vingers naar jou.

Pink