Aan de vaste bezoekers van dit forum

Gestart door Carla, juni 16, 2014, 18:02:28 PM

cathy

Dat is fijn zo'n groepje lotgenoten en over borstkanker is heel veel te vinden.
Soms kun je ook wel goede tips krijgen bij dames die ook tegen problemen aan liepen.
Of heren, want die zijn er ook. Al zijn ze zeldzaam.

Hou je taai hoor

:-* Cathy

Carla

Ik hou me taai Cathy, ik hop jij -ondanks alles- ook!  :-*

cathy

Ik ben nu volgens de artsen in de terminale fase. Zou zo naar een hospice kunnen. Daar ben ik natuurlijk nu nog veel te fris voor al is mijn lichaam wel heel erg ziek. Bovendien moet ik thuis ook heel veel regelen. Spullen weggeven, zodat ze goed terecht komen. Met mijn man overleggen wat we allemaal moeten regelen qua financiën en andere zaken. Met embolieen is het een beetje tricky. Best alles maar zo vlug mogelijk doen nu.
vrijdagmorgen ga ik naar huis. Lekker naar mijn poesjes.

liefs Cathy

Carla

Ik heb daar moeite mee Cathy, met die artsen met hun 'terminale fase'. Ik vind dat ze zouden moeten zeggen dat zij, met de huidige stand van de reguliere geneeskunde, uitbehandeld zijn. Ik ben bang dat wanneer je dat terminale als een vaststaand gegeven gaat zien je ahw zelf de deur dichtgooit voor andere mogelijkheden, voor een wonder.

Maar aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat het een bepaalde rust zou kunnen geven om een aantal dingen naar je eigen zin te regelen. Maar het een hoeft het ander niet uit te sluiten..

Heel veel liefs, sterkte en wijsheid voor jou Cathy  :-*

cathy

Zo heet dat Carla. Als je levensverwachting korter is dan 3/5 maanden. Dat is ook de grens om naar een hospice te kunnen als je dat wilt. Maar je moet het niet zo zien dat je perse binnen deze termijn overlijd. Het zou kunnen.
En natuurlijk moet je altijd open blijven staan voor wonderen. De gang naar een hospice moet naar mijn idee ook zolang mogelijk worden uitgesteld.
Artsen wilden mij geen valse hoop, die gaan niet uit van wonderen, maar van wat ze op de foto's zien. En van daaruit hebben ze geconcludeerd dat ik erg ziek ben.
Het is je misschien moeilijk voor te stellen Carla, maar ik kan echt niet meer dan 3 stappen lopen. Ik heb sinds gisteren opgezwollen voeten. Kaas op mijn brood is al te zwaar.
We kunnen de dood niet altijd voor blijven, ook al zouden we dat nog zo graag willen. Ik denk dat je in de loop van ziekteproces straks bij de behandelingen nog wel meer mensen tegen zult komen die in dezelfde situatie zitten als ik.
Ik hoor het wel van meer mensen: Je moet vechten. Waartegen dan, vraag ik me af. Je kan ook niet vechten tegen een griep. Je lichaam wordt er  gewoon door overvallen. Zo is het ook met kanker. Het tast alles aan je hebt het nakijken. 
Als iemand een goed wapen heeft, kom maar op. Ik heb het nog niet gevonden.

Maar voor jou is dat gelukkig nog niet aan de orde. Lekker werken aan je herstel, je kuren doen als het nodig is.
Genieten van alles .

Liefs Cathy


Carla

Dat is ook waar Cathy, we kunnen de dood niet altijd voor blijven, schrijf je. En ik heb op dit moment al te maken met iemand in mijn omgeving met kanker en dat de artsen uitbehandeld zijn. Misschien ook heb ik er moeite mee omdat het gevoelsmatig bij mij dichterbij komt dan gemiddeld genomen het geval zal zijn. Wie zal het zeggen..

Dat je nu zo goed als niets kunt, na ook nog een longembolie en -ontsteking, verbaast me niet. Het heeft mij eerder wel 2 jaar gekost voordat ik letterlijk weer wat op m'n eigen benen kon staan. Maar ik kan me ook heel goed indenken dat wanneer je lichaam echt niet meer wil, dat je geest er uiteindelijk ook mee in de pas gaat lopen. Dat je er in berust, misschien zelfs uiteindelijk vrede kunt vinden.

Ik wens jou liefs en vrede, en alles wat je nodig hebt lieve Cathy.

cathy

Dank je wel Carla.
Ik snap dat het moeilijk is. Het is geen makkelijk onderwerp  :-\
Maar kanker hoeft niet voor iedereen de dood te betekenen. Er zijn nu eenmaal vormen die moeilijk te genezen zijn. Baarmoederhalskanker is er zo eentje. Longkanker dan en alvleesklier kanker is ook een lelijke.
Maar hé, ik ben er nog, ik blijf met je in contact hoor om te horen hoe het je allemaal vergaat.

liefs Cathty

Carla

Ik heb gisteren de uitslag van de mammaprint van de 1e tumor gekregen. Het blijkt een tumor met een laag risico op uitzaaiingen te zijn. Adhv deze uitslag is besloten de 2e tumor ook te onderzoeken, en afhankelijk van wat hier uitkomt misschien de 3e ook nog wel.

Ik durf nog niet te juichen, maar ik hoop natuurlijk dat ik nóg 2x geluk zal hebben, maar zelfs als de definitieve uitslag zal zijn dat er wat minder zwaar geschut bij het vervolgtraject ingezet kan worden, was het de moeite om ze te krijgen, en de spanning van het wachten, al waard.

heleen

fijn Carla ;D zo'n positief bericht. En ik blijf natuurlijk met je mee hopen dat de andere uitslagen ook goed zullen uitpakken.

Heel veel liefs
Heleen.

cathy

Kijk aan, mooi begin  :)
Jammer dat we hier geen plaatjes kunnen plakken anders kreeg je een zonnetje van me.

groetjes Cathy

Carla

Doe maar 2 zonnetjes dan Cathy, ik heb net de uitslag gehoord van de 2e, dat is ook een tumor met een laag risico op uitzaaiingen! Nu gaan ze de 3e onderzoeken, dat zal minimaal nog een weekje duren voordat daar een uitslag van is. Het blijft nog even spannend..

Voor jou ook een zonnetje Cathy en een prachtige virtuele bos bloemen  :-*

cathy

Meid wat een mooie dag voor je  :-* :-*

groetjes Cathy

janice

Intuitie is verstand dat haast heeft

Carla

Voor mij in principe wel, goed nieuws, maar dat zou ik Cathy ook zo graag gunnen..

Je bent nu thuis Cathy, toch? Hoe is dat gegaan? Heb je veel pijn momenteel?


cathy

Ik heb eigenlijk helemaal geen pijn Carla. Alles kost me wel veel energie, dus vermoeidheid is mijn grootste vijand.
Alles rond mijn bed is helemaal ingericht. Ik kan overal bij. Medicijnen, telefoon. Net voor ik ziek werd twee laptoptafeltjes bij de kwantum geritseld. Daar heb ik nu zoveel plezier van.
Mijn man heeft een klein stoelkrukje op wieltjes op de kop weten te tikken zodat ik in de kamer nog ietwat mobiel ben. En ik kan ook in mijn rolstoel zitten als ik daar zit in heb. Zit iets beter voor mijn longen dan de lage bank. Op het ziek zijn na niets te klagen. Ik wordt goed verzorgd en geholpen. Zo mag het nog even duren.
Als het nodig is komt de wijkverpleging en als het slechter gaat kan ik alle hulp krijgen die er nodig is.

Gaat best goed hier naar omstandigheden  ;D

groet Cathy